Speelafspraakjes en andere regels / opvoeding

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 17:29:

[..]

Natuurlijk bedoel ik dat niet. Het gaat om het kind te verbieden om een bepaald hapje te pakken omdat dat alleen voor volwassenen bedoeld is. Vul elke andere willekeurige groep in in dit scenario waarbij er sowieso sprake is van een scheve machtsverhouding (bijvoorbeeld managers / schoonmakers op een bedrijfsborrel) en je snapt wat ik bedoel.

Serieus, wat een overdreven gedoe om het daarmee te vergelijken?! 

CcBloom00O schreef op 25-04-2023 om 17:32:

[..]

Niet op dat moment zelf natuurlijk, maar als ik naar de lunch de boter in de ijskast zet ( gelukkig hebben wij geen boter die je kan terug smeren en mayo komt uit een tube dus ook niet terug te smeren). En de regels vertel ik niet, maar daar ligt wel mijn grens. Als ik de bank te hard hoor kraken, dan is het tijd om ergens anders druk te gaan doen. Aan ruzie tussen kinderen zou ik ook wat doen ( gelukkig nog niet aan de hand gehad )

Ik zie het al voor me: bij binnenkomst even deze ( twee) regels opdreunen zeker?

Nee, je hoort de bank kraken: zeg, hou je alles een beetje heel?/Ga maar van de bank af/ ga maar druk doen op het schoolplein. 

Je hebt kinderen die dat prima trekken, en kinderen die dat heel streng vinden. 

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 17:21:

[..]

Ik kan me voorstellen dat je dochter het als boos interpreteerde. Als iemand zoiets tegen mij zou zeggen terwijl ik iets wil pakken, bijvoorbeeld dat de toastjes alleen voor mannen / roodharigen / 50+ers zijn, zou ik me diep ongemakkelijk en vernederd voelen. Daar heb je als kind natuurlijk nog geen woorden voor, dus dan wordt het al snel boos.

Ik snap dat gewoontes en gebruiken over anders zijn, maar voor mij zou een vriendschap behoorlijk bekoelen na zo'n voorval. Het willekeurig discrimineren van kinderen vind ik niet oké. Natuurlijk moeten er soms andere regels gelden voor kinderen, bijvoorbeeld om de kinderen te beschermen, omdat iets gevaarlijk of breekbaar of ongezond is, en kunnen ze niet overal bij zijn omdat ze zich nog niet passend kunnen gedragen, maar dit valt wat mij betreft in de categorie machtsmisbruik.

Je verbindt wel hele zware termen aan een heel simpel voorval. Wees gerust mijn dochter heeft het niet vervelend ervaren en voelde zich al helemaal niet vernederd. Ze was er alleen verbaasd over omdat wij anders gewend zijn op feestjes, dus vandaar dat het in de auto op weg naar huis ter sprake kwam. Mijn dochter werd ook niet en plein public aangesproken, verder had niemand het door. Ik vond het ook niet vervelend...hun feestje hun regels. Ze bedoelde het meer in de trant dat zij de ervaring hebben dat jonge kinderen nogal eens van alles pakken en na 1 hapje lusiknie zeggen en dat vind ze zonde. Dat kan ieder zijn ding.als je hiervoor al een vriendschap laat bekoelen...tja dat hou je misschien ook niet veel mensen over. Hebben jullie veel vrienden/ kennissen? De kans dat iedereen exact dezelfde gewoonten heeft en regels hanteert is enorm klein.

Mijn zwager en schoonzus vinden het bv raar dat kinderen niet op de bank mogen springen " hoort erbij hoir als je kinderen hebt", tja dat vind ik dus niet. Geeft niks; hun huis hun regels en bij mij idem. 

Kijk je geeft zelf al aan dat je dochter erg verlegen is en gevoelig en weinig gewend...is de moeder uit je openingspost echt boos geworden en haar brutaal genoemd? Vraag het gewoon na; misschien steekt het anders in elkaar en boos worden kan altijd nog.

Je dochter zal nog weleens vaker aangesproken worden in haar leven, relativeren is dan ook belangrijk. Als dochter merkt dat jij alles zwaar opvat dan zal zij dat waarschijnlijk ook zo opvatten.

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 18:28:

[..]

Ik bedoelde mijn opmerkingen absoluut niet in relatie tot het voorval in mijn OP (dat is inmiddels wat mij betreft een afgesloten hoofdstuk). Ik kan me namelijk best voorstellen dat je mensen niet zichzelf laat bedienen, zeker na de hele discussie hier. Als je dezelfde regels hanteert voor volwassenen en kinderen, vind ik het helemaal prima. Dat voorop. Ook op de bank springen vind ik anders. Ik ga ook niet op de bank springen bij vrienden (nou ja, misschien enkele uitzonderingen daargelaten, haha, feestjes kunnen weleens uit de hand lopen). Maar in principe gebeurt dat hier ook niet. Het gaat mij om het onderscheid kind / volwassene in de situatie die jij schetst.

Dat je dochter denkt dat je kennis heel boos was, en er later op terugkomt, laat wel degelijk zien dat ze het als vervelend ervaren heeft. Alleen kinderen komen dit zo vaak tegen dat ze het accepteert.

Ik heb in veel verschillende landen gewoond, en dus ook vrienden met veel verschillende culturele achtergronden. Verschil is mooi. Maar ik heb wel een aantal pijnpunten waar ik niet overheen kan stappen. Ik zou nooit echt intiem kunnen worden met iemand met hele andere politieke opvattingen. Ik weet dat sommige andere mensen daar makkelijker in zijn.

Gelukkig hoef je ook niet echt intiem te worden met al je bezoek. 

En ik snap het prima dat iemand niet graag heeft dat al die hordes kinderen je dure kaasjes groots aansnijden en vervolgens laten liggen, want ‘vies’. 

Mevrouw75 schreef op 25-04-2023 om 18:32:

[..]

Gelukkig hoef je ook niet echt intiem te worden met al je bezoek.

En ik snap het prima dat iemand niet graag heeft dat al die hordes kinderen je dure kaasjes groots aansnijden en vervolgens laten liggen, want ‘vies’.

Precies! Je laatste zin is waarschijnlijk gechargeerd, maar ook ik begrijp het prima.

Machtsmisbruik, discriminatie, politiek, intimiteit wordt er bijgehaald alsof het de normaalste zaak vd wereld is, het gaat werkelijk nergens over. Ik vind het vooral (te) ‘hele lange tenen hebben’ als je dit soort vergelijkingen in een topic als dit denkt te moeten gebruiken om een punt te maken!

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 18:28:

[..]

Ik bedoelde mijn opmerkingen absoluut niet in relatie tot het voorval in mijn OP (dat is inmiddels wat mij betreft een afgesloten hoofdstuk). Ik kan me namelijk best voorstellen dat je mensen niet zichzelf laat bedienen, zeker na de hele discussie hier. Als je dezelfde regels hanteert voor volwassenen en kinderen, vind ik het helemaal prima. Dat voorop. Ook op de bank springen vind ik anders. Ik ga ook niet op de bank springen bij vrienden (nou ja, misschien enkele uitzonderingen daargelaten, haha, feestjes kunnen weleens uit de hand lopen). Maar in principe gebeurt dat hier ook niet. Het gaat mij om het onderscheid kind / volwassene in de situatie die jij schetst.

Dat je dochter denkt dat je kennis heel boos was, en er later op terugkomt, laat wel degelijk zien dat ze het als vervelend ervaren heeft. Alleen kinderen komen dit zo vaak tegen dat ze het accepteert.

Ik heb in veel verschillende landen gewoond, en dus ook vrienden met veel verschillende culturele achtergronden. Verschil is mooi. Maar ik heb wel een aantal pijnpunten waar ik niet overheen kan stappen. Ik zou nooit echt intiem kunnen worden met iemand met hele andere politieke opvattingen. Ik weet dat sommige andere mensen daar makkelijker in zijn.

Welnee, ze heeft het helemaal niet vervelend ervaren, ze was enkel verbaasd omdat zij het anders gewend is.  Je overdrijft echt enorm en maakt het onnodig zwaar, wat het helemaal niet was. Ik zat erbij en het werd uiterst vriendelijk gevraagd. Het is juist een voorbeeld dat aanspreken en boos worden 2 verschillende dingen zijn en dat leg je een kind uit zodat ze bij een volgende keer het onderscheidt kan maken; als iemand je aanspreekt het niet automatisch betekent dat iemand boos op je is.

Mevrouw75 schreef op 25-04-2023 om 18:32:

[..]

Gelukkig hoef je ook niet echt intiem te worden met al je bezoek.

En ik snap het prima dat iemand niet graag heeft dat al die hordes kinderen je dure kaasjes groots aansnijden en vervolgens laten liggen, want ‘vies’.

Precies! En wij kwamen daar voor het eerst dus kenden hun gewoonten niet. Er is best wat voor te zeggen. Zij kenden mijn dochter niet goed en hebben inderdaad de ervaring dat kinderen vaak dingen pakken en niet opeten. Alleen mijn dochter is niet zo'n chipseter die is meer van de toastjes. En ze mocht het gewoon opeten hoor.

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 18:56:

[..]

Je gaat niet inhoudelijk op mijn punten in. Dat vind ik jammer.

https://en.wikipedia.org/wiki/Adultism

https://www.pei.si/ISSN/1581_6044/3-4-2020/1581-6044.31(3-4).pdf#page=47

https://harvardhrj.com/2022/12/age-discrimination-and-the-personhood-of-children-and-youth/

De inhoudelijkheid lees ik terug in andere posts, dus vind het niet zo nodig het te herhalen, ik like de reactie dan.

Renmuis schreef op 25-04-2023 om 19:03:

[..]

Nee hoor, dat werken aan mijn pijnpunten gaat niet gebeuren. Ik ben al een stuk genuanceerder en meer "leven en laten leven" als ik was toen ik jong was, maar je hebt toch je idealen.

Niks mis met idealen hebben en genuanceerd zijn, maar ga er niet vanuit dat dit ieders idealen zijn. 

Ik denk dat we het hier ook hebben over een cultuurverschil.

Ik ben half Aziatisch en vanuit die cultuur spreek je bezoek absoluut NOOIT aan op iets van eten of drinken. Zelfs al zou iemand in je kasten graaien en alles opeten: je zegt er niks van. Zelfs al pakt iemand dure kaasjes en eet het niet op: je zegt niks en lacht vriendelijk. Het wordt als heel onbeschoft gezien als jij als gastheer/vrouw jouw bezoekers aanspreekt op eet- of drinkgewoontes. Als je bezoek krijgt wordt de hele tafel volgezet en bezoek krijgt ook bakjes met eten mee naar huis. 

Andersom zou je zelf als bezoeker nooit vragen om eten of drinken, je weigert eigenlijk eerst en pas als er aangedrongen wordt neem je iets. En dat aandringen hoort er dus bij. Dus 'nee' zeggen betekent niet 'nee', maar het is een beleeftheidsuiting. Ik heb ook echt moeten leren om geen 'nee' te zeggen, want dan kreeg ik dus ook echt niks  Het is ook heel Nederlands (westers?) om te vragen aan bezoekers of ze iets willen. Ik vond dat altijd zo vreemd en ongemakkelijk als kind.

Best vermoeiend eigenlijk  Maar doordat ik het van beide kanten heb meegekregen, kan ik misverstanden rondom gastvrijheid/aanspreken wel plaatsen.