Snel advies Sint
Even snel advies gevraagd.
Week van de stiefzoon is hier net begonnen (11, ass), sinds dit jaar beseft hij dat de Sint niet bestaat. Pakjes van de Sint stonden klaar en toen hij thuiskwam controleerde hij dadelijk een andere kamer om te kijken of daar niets meer stond.
Zijn reactie: "Is dit alles wat ze gebracht hebben? Wat moet dit voorstellen? Ik vroeg X? Zelfs bij papa was het beter." Heeft het minder dan een minuut bekeken en is toen met zijn tablet in de zetel gaan zitten.
Algemene vragen:
Is dit normaal gedrag dat bij de leeftijd hoort (mag ik het verwend vinden?)? Is dit een onvermijdelijke dag die ooit moet gebeuren? Zou het goed zijn om hierdoor te besluiten dat we vanaf volgend jaar Sint afschaffen en enkel met Kerst nog pakjes doen?
Vraag naar advies: mijn vrouw komt over twee uur thuis, stuur ik haar een berichtje om haar te waarschuwen zodat ze niet te hoopvol is bij thuiskomst?
Door zijn ass lijkt het mij uitgesloten om aan hem te vragen om show te spelen, daarnaast vind ik dit zelf ook niet horen.
Heb zelf nu nog een aantal taakjes waaronder koken, maar kom zeker tegen zes uur controleren wat de adviezen zijn.
Doemijdieglazenbol schreef op 08-12-2023 om 22:13:
[..]
Hé bah. Wat rot dat dat zo gelopen is. Daarom zei ik ook; dit komt zo op de persoonlijke dynamiek aan. Een forum is hierin niet altijd toereikend. Hoop dat jullie uiteindelijk wel een fijn weekend kunnen maken. Steady as she goes.
Geen zorgen, morgen zijn we weer aan het lachen, alleen spijtig dat we het weekend zo inzetten. Enfin, beiden liggen nu in bed dus de dag zit er weer op.
citroentje schreef op 08-12-2023 om 17:56:
Niet te zwaar aan tillen, past bij ASS. Wij lieten ons kind met ASS vanaf een jaar of 4 helpen met cadeautjes inpakken. Was voor hem de spanning eraf wat hij kreeg en voelde hij zich 'groot' omdat hij geholpen was. Daar heb je met 11 niets meer aan, helaas. Hij heeft ook nooit in Sinterklaas gelooft.
Maar toch: dit is gedrag waar ik mij mateloos aan stoor bij mijn sd. Ze is overigens niet gediagnosticeerd (willen bio-ouders niet) maar poeh… Inmiddels veertien en het maakt het gewoon minder leuk om met z’n allen Sint of Kerst met cadeautjes te doen.
Even terugkomend op het stukje autisme; ik snap dat hij geen toneel kan spelen in de zin van doen alsof hij blij is met dingen die hij niet leuk vindt, maar de vraag is dan wel waar zijn verwachtingen vandaan komen. Is het minder dan andere jaren? Is hem dat uitgelegd/verteld? Zijn het dingen die niet op zijn lijstje stonden? Stonden er onrealistische wensen op zijn lijstje?
Wij hebben dochter wel altijd uitgelegd dat een verlanglijstje niet betekent dat je dan ook alles krijgt wat daarop staat, maar dat sinterklaas daar wel uit kan opmaken wat je leuk vindt om te krijgen. En dat sinterklaas ook niet alles kan kopen, want er zijn meer kinderen op de wereld. Net als dat je met een verlanglijstje voor je verjaardag ook niet altijd alles krijgt. En op school of op het werk van ouders worden cadeautjes vaak in bulk gekocht; alle jongens en alle meisjes uit een bepaalde groep krijgen hetzelfde en dan kan ook geen rekening gehouden worden met persoonlijke voorkeuren.
Je kan beter samen met hem kadootjes gaan kopen. Voor sommige kinderen is een verrassing echt niet leuk.
Moirmel schreef op 08-12-2023 om 22:26:
[..]
Geen zorgen, morgen zijn we weer aan het lachen, alleen spijtig dat we het weekend zo inzetten. Enfin, beiden liggen nu in bed dus de dag zit er weer op.
Fijn dat de rust weer is gekeerd. De bokkenpruik had je prima vertaald. 
en ik ben blij dat het niet zo zwaar viel. Ik gun jullie een makkelijker leven. Of in ieder geval, uit je Posts klinkt alsof dat niet vanzelfsprekend is, ondanks dat je keihard je best doet. Daar zouden mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. Op een mooi weekend met veel gelach!
Doemijdieglazenbol schreef op 09-12-2023 om 02:36:
[..]
Fijn dat de rust weer is gekeerd. De bokkenpruik had je prima vertaald.
Bedankt.
We zijn inderdaad geen doorsnee huishouden. Broer ass, partner ass/adhd, stiefzoon ass/odd, ik ass, hoogbegaafd en persoonlijkheidsstoornis. Pff.
Daarom klamp ik me soms ook vast aan dit forum om te bekijken wat "normale" mensen zouden doen.
Lachen zullen we zeker doen; nog knutselwerk met partner en stiefzoon vroeg me al om met zijn kameraden online te komen spelen, dus het lachen zit wel snor.
MamaE schreef op 08-12-2023 om 23:44:
Even terugkomend op het stukje autisme; ik snap dat hij geen toneel kan spelen in de zin van doen alsof hij blij is met dingen die hij niet leuk vindt, maar de vraag is dan wel waar zijn verwachtingen vandaan komen. Is het minder dan andere jaren? Is hem dat uitgelegd/verteld? Zijn het dingen die niet op zijn lijstje stonden? Stonden er onrealistische wensen op zijn lijstje?
Wij hebben dochter wel altijd uitgelegd dat een verlanglijstje niet betekent dat je dan ook alles krijgt wat daarop staat, maar dat sinterklaas daar wel uit kan opmaken wat je leuk vindt om te krijgen. En dat sinterklaas ook niet alles kan kopen, want er zijn meer kinderen op de wereld. Net als dat je met een verlanglijstje voor je verjaardag ook niet altijd alles krijgt. En op school of op het werk van ouders worden cadeautjes vaak in bulk gekocht; alle jongens en alle meisjes uit een bepaalde groep krijgen hetzelfde en dan kan ook geen rekening gehouden worden met persoonlijke voorkeuren.
Ook al leg je het aan een ASS kind uit, niet bij elke ASSer komt dat binnen, wordt het begrepen en blijft het hangen. Iedere persoon met ASS is anders maar het is een veel voorkomend iets dat ze niet met verassingen om kunnen gaan en vaak erg zwart/wit denken. Eerst een lijstje moeten invullen en dan iets anders krijgen is voor velen zo onlogisch dat het er niet ingaat. Dus je kunt met allerlei argumenten aankomen zoals jij ook noemt, maar niet elk ASS kind kan daar naar handelen. Vanuit de hulpverlening kregen wij ook het advies om de cadeaus simpelweg met hem te bespreken; wat zijn je wensen - sint koopt dat en dat. Hij wist dan wat hij zou gaan krijgen maar hield dat goed geheim en was er dan heel blij mee, puur door het onverwachte weg te halen. Werden de feestdagen een stuk leuker van.
Het kind is 11, en dan verwacht je dat zijn hele focus ligt op de ouders een plezier doen? Geef je nou kanootjes voor hem, of om zelf complimenten te ontvangen?
Terwijl hij ook altijd de boodschap mee krijgt dat hij eerlijk moet zijn. Maar nu even niet. Of straks, of zie maar, maar als het niet goed is dan hoor je het wel. Voor een 11-jarige die niet erg sluw en geslepen is is dat al lastig, laat staan voor een ASSer.
Je kind een berg kadootjes geven en dan als hij niet de door jou gewenste reactie geeft, hem verwend noemen, hoe logisch is dat?
In onze familie ging een verhaal over hoe mijn zusjes op vaderdag mijn ouders verblijden met ontbijt op bed: biscuitjes met mayonaise en hagelslag, in hun ogen het lekkerst denkbare. Mijn vader, die mayonaise haatte, gaf daar een zeer ongezouten reactie op. Maar in dit geval was natuurlijk hij niet fout, maar de kinderen, want die hadden iets verkeerds gemaakt… het is een kwestie van perspectief, bedoel ik maar.
AnnaPollewop schreef op 09-12-2023 om 11:14:
Het kind is 11, en dan verwacht je dat zijn hele focus ligt op de ouders een plezier doen? Geef je nou kanootjes voor hem, of om zelf complimenten te ontvangen?
Terwijl hij ook altijd de boodschap mee krijgt dat hij eerlijk moet zijn. Maar nu even niet. Of straks, of zie maar, maar als het niet goed is dan hoor je het wel. Voor een 11-jarige die niet erg sluw en geslepen is is dat al lastig, laat staan voor een ASSer.
Je kind een berg kadootjes geven en dan als hij niet de door jou gewenste reactie geeft, hem verwend noemen, hoe logisch is dat?
In onze familie ging een verhaal over hoe mijn zusjes op vaderdag mijn ouders verblijden met ontbijt op bed: biscuitjes met mayonaise en hagelslag, in hun ogen het lekkerst denkbare. Mijn vader, die mayonaise haatte, gaf daar een zeer ongezouten reactie op. Maar in dit geval was natuurlijk hij niet fout, maar de kinderen, want die hadden iets verkeerds gemaakt… het is een kwestie van perspectief, bedoel ik maar.
Ik vind zo'n reactie onbeschoft omdat een ander moeite heeft gedaan voor jou. Het is dan op zijn plaats om (je kinderen te leren) dankjewel te zeggen.
Ik vind het nog steeds lastig om met een oprecht gezicht te bedanken voor cadeautjes waar ik niet om hem gevraagd en die ik niet leuk vind. Als ik bakvormpjes vraag, word ik niet blij van feestelijk ingepakte oude zooi die je in je eigen bakla hebt gevonden. Of een sjaal van een heel eng stofje. Niet alleen draag ik nooit sjaals, maar het is alom bekend dat ik niet van vervelend aanvoelende materialen houd. Of een geurkaars, ik heb hier nooit kaarsen staan.
Mijn neef had ooit eens een iPhone gevraagd. Hij kreeg een of ander Chinees toestel. Dan snap ik wel dat hij daar niet dolenthousiast op reageert. Zijn ouders niet.
MMcGonagall schreef op 09-12-2023 om 12:56:
Ik vind het nog steeds lastig om met een oprecht gezicht te bedanken voor cadeautjes waar ik niet om hem gevraagd en die ik niet leuk vind. Als ik bakvormpjes vraag, word ik niet blij van feestelijk ingepakte oude zooi die je in je eigen bakla hebt gevonden. Of een sjaal van een heel eng stofje. Niet alleen draag ik nooit sjaals, maar het is alom bekend dat ik niet van vervelend aanvoelende materialen houd. Of een geurkaars, ik heb hier nooit kaarsen staan.
Mijn neef had ooit eens een iPhone gevraagd. Hij kreeg een of ander Chinees toestel. Dan snap ik wel dat hij daar niet dolenthousiast op reageert. Zijn ouders niet.
Dat is dus verwend gedrag.
Poezie schreef op 09-12-2023 om 15:45:
[..]
Dat is dus verwend gedrag.
Dat vind ik niet.
MMcGonagall schreef op 09-12-2023 om 16:02:
[..]
Dat vind ik niet.
Uiteraard, anders zou je het wel aanpassen.
Poezie schreef op 09-12-2023 om 16:06:
[..]
Uiteraard, anders zou je het wel aanpassen.
Ik bedank wel hoor, maar het enthousiasme is natuurlijk minder dan als ik het meen.
Poezie schreef op 09-12-2023 om 15:45:
[..]
Dat is dus verwend gedrag.
Het is geen verwend gedrag, we houden alleen niet van verrassingen en al helemaal niet van dingen krijgen waar je echt niets mee kan.
Zoon heeft wel eens de vraag gekregen van iemand die mij wilde verassen met iets "waar kan ik je moeder blij mee maken?" Waarop hij antwoordde " Door aan haar te vragen wat ze wil want ze houdt niet van verrassingen."
Sjaaltjes, geurtjes, kaarsen, inmiddels weet ik wat de sociaal wenselijke reactie is maar eigenlijk wil ik dat soort dingen gewoon gelijk bij de zooi zetten die naar de kringloop gaan. Dat gebeurt nu zodra het bezoek weg is. Ik bewaar niets voor ooit, want ooit is nooit.
Die sociaal wenselijke reactie geven moet een kind nog leren en zeker bij een kind met ass duurt dat nog langer.
