Snel advies Sint
Even snel advies gevraagd.
Week van de stiefzoon is hier net begonnen (11, ass), sinds dit jaar beseft hij dat de Sint niet bestaat. Pakjes van de Sint stonden klaar en toen hij thuiskwam controleerde hij dadelijk een andere kamer om te kijken of daar niets meer stond.
Zijn reactie: "Is dit alles wat ze gebracht hebben? Wat moet dit voorstellen? Ik vroeg X? Zelfs bij papa was het beter." Heeft het minder dan een minuut bekeken en is toen met zijn tablet in de zetel gaan zitten.
Algemene vragen:
Is dit normaal gedrag dat bij de leeftijd hoort (mag ik het verwend vinden?)? Is dit een onvermijdelijke dag die ooit moet gebeuren? Zou het goed zijn om hierdoor te besluiten dat we vanaf volgend jaar Sint afschaffen en enkel met Kerst nog pakjes doen?
Vraag naar advies: mijn vrouw komt over twee uur thuis, stuur ik haar een berichtje om haar te waarschuwen zodat ze niet te hoopvol is bij thuiskomst?
Door zijn ass lijkt het mij uitgesloten om aan hem te vragen om show te spelen, daarnaast vind ik dit zelf ook niet horen.
Heb zelf nu nog een aantal taakjes waaronder koken, maar kom zeker tegen zes uur controleren wat de adviezen zijn.
Hoe dan ook, of men mijn reactie ongepast vindt of niet, je kunt naar mijn mening een IADH kind van die leeftijd in een complexe gezinssituatie niet alle verantwoordelijkheid geven voor het feit dat hij zich niet sociaal wenselijk gedraagt.
Daar kun je het natuurlijk wel met hem over hebben, dat er misschien wat aan te passen valt aan zijn gedrag zodat het anderen minder zwaar op de maag valt.
Maar het is misschien een idee dat de volwassenen om hem heen ook naar hun eigen rol kijken (dus niet Moirmel en zijn partner maar de rest).
De vraag van TO, zullen we Sint maar afschaffen, klinkt als een soort straf maar ik neem aan dat het vooral bedoeld is om de enorme overload aan pakjes in zo korte tijd wat in te dammen?
En verwend, tja, een kind weet niet beter natuurlijk, je kunt ze niet enerzijds beschermen tegen armoede en zware arbeid en dan anderzijds verwachten dat ze wel de levenswijsheid hebben alsof ze dat wel hebben meegemaakt. Met veel goede kinderboeken en jeugdjournaal kom je daar misschien wel uit maar een kind dat zo verwend wordt, zal zich inderdaad verwend gedragen. Daar komt het woord verwend ook vandaan, het is geen eigenschap maar aangeleerd gedrag.
Schemerlampje schreef op 10-12-2023 om 15:57:
[..]
Ik lees het bericht van Anna anders. Niet gericht op het gezin van Moirmel, maar op de familie eromheen.
Zoals ik het lees heeft ook de familie cadeautjes gekocht die op zijn lijstje staan en niet een berg crap. Maar misschien lees ik het wel niet goed, dat zou kunnen.... dan nog mag het allemaal wat vriendelijker wat mij betreft.
Yumi schreef op 10-12-2023 om 22:59:
[..]
Zoals ik het lees heeft ook de familie cadeautjes gekocht die op zijn lijstje staan en niet een berg crap. Maar misschien lees ik het wel niet goed, dat zou kunnen.... dan nog mag het allemaal wat vriendelijker wat mij betreft.
Even over de cadeautjes:
Aan vaders kant hebben wij niets te zeggen en hebben wij ook geen zicht op hoe het geregeld wordt, alleen weet ik uit ervaring dat het ginder veel is.
Hier hebben peter, meter en grootouders iets gekocht van de lijst voor Kerst, bij Sint krijgt hij enkel van ons (ook van lijst).
Sint afschaffen zou niet zijn als "straf", maar omdat dit gewoonweg meestal zo gaat in Vlaanderen wanneer ze twaalf zijn (die pakjesavond met Sinterklaas is hier een onbekend fenomeen, dat speelt zich eerder af bij Kerst).
Maar... hoeveel kadootjes kan een kind wensen, van al die familieleden? Hier kost een lijstje maken moeite. Wat de kinderen nodig hebben krijgen ze (schooltas, sokken), en als ze eenmaal een Nintendo of playstation hebben zijn de grootste wensen toch wel vervuld.10 gewenste kadootjes zouden ze hier niet kunnen bedenken. Echt nog wel iets hoor (oortjes, knutselspullen, chocoladeletter, een merkonderbroek
, maar geen 10 of meer.
Maar wat ik vooral mis: het lijkt of je zoon bij thuiskomst alleen zijn pakjes uit is gaan pakken. Nu begrijp ik dat de situatie complex is. Maar in veel gezinnen is het de insteek dat dit een leuke, avondvullende activiteit is. Eerst samen leuker of lekkerder eten dan normaal. Dan samen om de pakjes zitten en om de beurt iets uitpakken. Vaak met een spel, dobbelen (wie 6 gooit mag een pakje pakken) of een speurtocht door huis. Mogelijk is dat (veel) te veel gevraagd voor je zoon, maar nu klinkt het of er helemaal niets omheen is gedaan om de avond sfeer te geven.
Verder klink je lief en betrokken. Jammer dat je vrouw geïrriteerd werd door jouw opmerking. Je wilde het graag goed doen. Jammer dat ze dat niet zag.
ook al is zijn gedrag verklaarbaar, dan toch zou ik aanleren 'dank je wel' te zeggen. Ook al is dat lastig. Probleem is namelijk, dat hij er later problemen mee gaat krijgen anders. De maatschappij is ingericht op beleefdheidsvormen. Wat nu niet is, betekent niet dat het niet aangeleerd kan worden. Daar zou ik wel op inspelen en het ook uitleggen waarom.
BritgetJones007 schreef op 14-12-2023 om 15:05:
ook al is zijn gedrag verklaarbaar, dan toch zou ik aanleren 'dank je wel' te zeggen. Ook al is dat lastig. Probleem is namelijk, dat hij er later problemen mee gaat krijgen anders. De maatschappij is ingericht op beleefdheidsvormen. Wat nu niet is, betekent niet dat het niet aangeleerd kan worden. Daar zou ik wel op inspelen en het ook uitleggen waarom.
Dat zeker. Je hoeft iemand dan niet te bedanken voor datgene wat je krijgt, maar wel voor het feit dat iemand aan jou heeft gedacht en moeite voor je heeft gedaan.
