Klas gaat schaatsen, zoon (8) wil absoluut niet mee
Mijn zoon gaat deze week met zijn klas schaatsen op een buitenbaan in de buurt. Toen ik hem dit vertelde, werd hij boos en verdrietig. Hij wil perse niet mee, ook niet om op het ijs te spelen, ook niet met een slee of iets anders. Hij kan niet schaatsen en vindt er ook niks aan.
Afgelopen weekend hebben we met hem een heel gesprek gehad over sport. Hij zit op tennis, maar wil daar vanaf. Elke les is inmiddels een drama. Maar: hij wil op geen enkele andere sport (gym op school en buitenspelen etc. zijn overigens geen probleem). Zijn overtuiging is dat hij geen talent heeft voor sport. Hij wil ook geen andere activiteit. Wij hebben gezegd dat we op zoek willen naar een hobby, dat dit geen sport hoeft te zijn, maar dat we wel vinden dat hij een bezigheid moet hebben die hij leuk vindt. En dat we daar met hem naar op zoek willen gaan en dat hij daarin dingen kan uitproberen. We hebben dit gesprek nog niet op een goede manier af kunnen ronden, omdat zoon nu heeft aangegeven dat hij het vervelend vindt dat hij 'geen goed kind' is, met andere woorden hij ziet een hobby als iets wat hij zou doen om ons blij te maken. Hij was daar echt verdrietig over. We hebben daarom het onderwerp even laten rusten.
Nu dus het idee om met de klas te gaan schaatsen. Eerdere pogingen om te schaatsen zijn mislukt, hij heeft er niks mee en kan niet rechtop blijven staan. Ook achter een rekje lukt het niet. Als hij mee moet, wil hij 'aan de kant blijven zitten', maar daar schaamt hij zich ook voor.
Wat zouden jullie doen? Hem gewoon mee laten gaan (zonder schaatsen, met bijvoorbeeld een slee)? Ik neig hiernaar, in combinatie met een seintje naar de juf dat ze hem een beetje zijn eigen gang moet laten gaan. Er zijn vast ook andere kinderen die niet kunnen of willen schaatsen, misschien is het dus best gezellig ook zonder schaatsen. Of zouden jullie, gelet op het gesprek van het weekend, overwegen om zoon een dagje thuis te laten?
Moederkareltje schreef op 09-01-2024 om 21:29:
mijn eerste gedachte was heeft hij wel vriendjes in zijn klas? Want als hij slecht in de groep ligt en dan moet schaatsen wat je niet kunt is dat de hel en zijn sowieso alle uitstapjes waar gezellig gedaan moet worden een hel. Als hij wel vriendjes heeft kan hij toch voor de gezelligheid mee met Piet en Tom op de slee en omstebuurt trekken.
Een verplichte hobby vind ik ook te stresserend. Zo'n kind zit al de godganse dag op school en ook op de BSO erna tegenwoordig. Laat die jongen lekker. Zit indien hij vriendjes heeft een daarvan niet op een leuke hobby? Dat hij mee kan. Ik was als kind verlegen en een nieuwe groep/hobby was veel te eng dus ging ik met een vriendinnetje mee op dansles. Dat was fijn omdat ik er een vertrouwd persoon had.
Ja, hij heeft vriendjes en heeft in de klas geen problemen.
Ik zou kind gewoon mee laten gaan, maar niet verplichten om te schaatsen.
Wat betreft hobby, zou een tekencursus niet iets voor hem zijn? En dan één die meer gericht is op gebouwen o.i.d tekenen dan op de natuur. Of iets waarbij je met robots aan de slag gaat, bv. zoiets: https://tech4kids.nl/
TrefleQ schreef op 09-01-2024 om 21:09:
Nou, bijna als enige dan...:
Het is ook fijn voor een kind als je ouders je zomaar een keer matsen...
Ik zou hem thuis houden van het schaatsen. Het is iets wat niets met schoolse zaken te maken heeft, en idd de vergelijking met rekenen gaat niet op. Het vergelijk met heftige bedrijfsuitjes vond ik treffend. En je grens aan kunnen geven vind ik ook sterk.
Of je kunt hem aanbieden dat hij het laatste deel van dit schooljaar één spijbeldag van je krijgt. Eén dag waarop jij hem ziekmeldt terwijl hij niet ziek is. En dan mag hij kiezen welke dag. Deze met het schaatsen? Of de 'joker' toch bewaren voor een andere keer? Best tof, zo'n relatief onchuldig bondje met je ouders... weten dat je ze je zo willen matsen. Voor één keertje dan toch.
Dank je wel voor dit tegengeluid, leuk dat je het aangeeft. Ik hoorde hier laatst over van een andere ouder en had dat vroeger zelf best leuk gevonden. Maar ik ben het met Nienke eens dat het voor mijn kind misschien de deur zou openzetten naar het ontwijken van moeilijke situaties. Nog even los van het feit dat mijn kinderen niet zo goed zijn in (wat zij zouden zien als) liegen.
Zorroo schreef op 09-01-2024 om 21:25:
[..]
Wat een dienstklopperij... ja, stel je voor, één keer per jaar een dag sjoemelen, de horror 🙄
Dan wil ik ook wel een keer een dagje naar de Efteling.
Schemerlampje schreef op 09-01-2024 om 21:41:
Ik zou kind gewoon mee laten gaan, maar niet verplichten om te schaatsen.
Wat betreft hobby, zou een tekencursus niet iets voor hem zijn? En dan één die meer gericht is op gebouwen o.i.d tekenen dan op de natuur. Of iets waarbij je met robots aan de slag gaat, bv. zoiets: https://tech4kids.nl/
Dit is inderdaad voor hem een passende richting. 3D tekenen, programmeren. Ik heb al eerder naar iets gekeken wat bij ons in de buurt is.
misschien bij de plaatselijke bibliotheek? Bij ons kun je al die cursussen volgen.
Kikki39 schreef op 09-01-2024 om 22:01:
misschien bij de plaatselijke bibliotheek? Bij ons kun je al die cursussen volgen.
Ja, hij heeft daar al een keer Hologrammen maken gedaan, was erg leuk (maar wel met zijn zus, anders durfde hij niet).
Cato45 schreef op 09-01-2024 om 21:19:
[..]
Een hobby alleen vind ik ook prima. Op dit moment is het echter behalve lezen en Lego bouwen een hoop verveelwerk en veel vragen om schermpjes. Een hobby ontdekken is waar hij hulp en stimulering bij nodig heeft, omdat hij het niet fijn vindt iets te doen wat hij (nog) niet kan (ja maar mama, drummen kan ik niet - nee, nog nooit gedaan).
Dat herken ik wel van mijn zoon: het meteen al helemaal goed willen kunnen.
Misschien kun je tegen hem zeggen: 'je bent al goed genoeg, dat is niet de reden dat we graag willen dat je een extra hobby zoekt, maar we merken dat je je nogal eens verveelt, vooral als er geen vriendjes zijn, daarom denken we dat het leuk voor je zou zijn om op de woensdagmiddag iets te doen wat je leuk lijkt. Wil je daar eens over nadenken?'
Zoiets? Hij klinkt als een prachtknul 
Vroegah kon mijn zoon ook zoń weerstand hebben tegen bepaalde activiteiten. Maar daar speelde veel meer dus hoefde hij van mij niet hoor. Dan zou ik wel met hem samen een winterwandeling zijn gaan maken en schaatsten mee hebben genomen en dan samen oefenen. zo heeft hij de smaak toch te pakken gekregen
Laarzen aan en lekker sliden over het ijs.
Qua hobby. Zoon is sinds zijn zesde bij de scouting. Inmiddels Stam. Hiernaast mocht hij altijd "iets" doen. Dat zijn o.a. pencak silat, toneel, muziek en tapdansen geweest.
Hij had van ons ook naar "De Jonge Onderzoekers" gemogen, maar dat vond hij na één keer pottenbakken (heerlijk zen worden met een blok klei op een draaischijf) mooi geweest.
Ze bieden wel heel veel aan bij DJO. Lego programmeren, hout en metaal bewerken, naaien...
Wellicht is er ook zoiets bij jou in de buurt?
felija schreef op 09-01-2024 om 22:06:
[..]
Dat herken ik wel van mijn zoon: het meteen al helemaal goed willen kunnen.
Misschien kun je tegen hem zeggen: 'je bent al goed genoeg, dat is niet de reden dat we graag willen dat je een extra hobby zoekt, maar we merken dat je je nogal eens verveelt, vooral als er geen vriendjes zijn, daarom denken we dat het leuk voor je zou zijn om op de woensdagmiddag iets te doen wat je leuk lijkt. Wil je daar eens over nadenken?'
Zoiets? Hij klinkt als een prachtknul
Ja, hij is echt super! Humor, goed met woorden, heel brede interesse. Je beschrijft precies de aanpak die we willen volgen met hem, maar omdat het van het weekend helemaal niet in goede aarde viel, wachten we even met het vervolg.
Jouw zoon kan iets wel al heel goed: grenzen aangeven! Knap van hem hoor, doet hij goed en zal hij zn leven lang veel plezier van hebben.
Laat dat joch toch lekker. Hij wil niet schaatsen, hij wil niet op een hobby of sport, hij is hier heel duidelijk in. Jij wil vooral dat hij een activiteit doet.
Je geeft aan dat je zijn ontwikkeling belangrijk vindt. Als hij mijn zoon was zou ik dat wel/niet een activiteit doen helemaal loslaten en me focussen op wat belangrijk is; hoe kan hij het beeld van ' geen goed kind' zijn loslaten en wat heeft hij daarin van mij nodig? Hoe kan hij zijn zelfbeeld versterken? Wat heb ik als ouder nodig om daarin onvoorwaardelijk te zijn naar hem?
Cato45 schreef op 09-01-2024 om 22:18:
[..]
Ja, hij is echt super! Humor, goed met woorden, heel brede interesse. Je beschrijft precies de aanpak die we willen volgen met hem, maar omdat het van het weekend helemaal niet in goede aarde viel, wachten we even met het vervolg.
Dat begrijp ik. Goed bezig!! Ik ben benieuwd waar hij mee komt.
Poezenmeisje schreef op 09-01-2024 om 22:11:
Laarzen aan en lekker sliden over het ijs.
Qua hobby. Zoon is sinds zijn zesde bij de scouting. Inmiddels Stam. Hiernaast mocht hij altijd "iets" doen. Dat zijn o.a. pencak silat, toneel, muziek en tapdansen geweest.
Hij had van ons ook naar "De Jonge Onderzoekers" gemogen, maar dat vond hij na één keer pottenbakken (heerlijk zen worden met een blok klei op een draaischijf) mooi geweest.
Ze bieden wel heel veel aan bij DJO. Lego programmeren, hout en metaal bewerken, naaien...
Wellicht is er ook zoiets bij jou in de buurt?
leuk, De Jonge Onderzoekers. Niet helemaal in de buurt maar wel op een half uurtje. Ik ga er eens naar kijken, dank je.
Leerplicht is er niet voor niets, dus als iets onder schooltijd is en onderdeel van het schoolprogramma, dan gaat kind gewoon mee. Zin of niet. Je hoeft niet altijd alles leuk te vinden in het leven. Er zijn vast meer kinderen die niet kunnen schaatsen, het nog nooit gedaan hebben of het spannend vinden.
Hij kon ook ooit niet lezen, schrijven en rekenen. En lopen, fietsen, zwemmen, zelfstandig eten en naar de wc gaan. Heeft hij ook allemaal geleerd. Iemand die ergens heel goed in is, heeft daar ook voor moeten oefenen en veel tijd en energie in moeten steken. En je hoeft ook niet overal goed in te zijn of te worden.
Die sport/clubje/hobby zou van mij niet per se hoeven als hij voldoende beweegt en echt niet wil. Ik zou nieuwe dingen wel stimuleren. Ook in activiteiten die je samen onderneemt of als gezin.
Ik was ook zo'n kind dat veel nieuwe dingen spannend vond, maar soms zetten mijn ouders me echt voor het blok door me over de drempel te duwen. Ik vond op kamp gaan bijvoorbeeld heel spannend. Janken dat ik niet wilde. Mijn ouders zeiden 'je gaat gewoon, veel plezier en we komen je aan het einde pas weer halen'. Aan het einde janken dat ik niet naar huis wilde omdat het zo leuk was. Soms was dat even nodig.
De enige reden dat ik mijn kind thuis zou houden van een schoolactiviteit is als de veiligheid in het geding is. Dat zou ik dan ook wel als zodanig melden bij de school en indien nodig ook bij de leerplicht.
