Kindermisbruik en dreigen met vervreemding
Dit is een vervolg op mijn eerdere twee topics. Ik post met het risico om herkend te worden, maar ik ervaar geen hulp of steun om mij heen, dus daarom hier. Er speelt een kindermisbruikzaak in mijn familie en ik pas o.a. op het kindje, met grote regelmaat is zij bij mij thuis, ook voor een stukje afleiding. Haar vader, de dader, zit nu al een tijdje vast en de rechtszaak zal uit meerdere zittingen bestaan, omdat er zo een grote hoeveelheid beeldmateriaal is gevonden.
De moeder wil met de vader getrouwd blijven en ook weer in 1 huis gaan wonen, zo heb ik ook gehoord tijdens de eerste zitting. Ik krijg van de moeder een gespinnende verhaal met een hoog: zo erg is het niet allemaal gehalte. Zij heeft elke dag telefonisch contact met de dader. Ik ben dus bij de eerste zitting geweest om het slachtoffer te steunen. Ik was de enige behalve Veilig Thuis, de moeder zit bij de advocaat van de dader. De moeder is voor de zitting op mij afgebeend en riep: Wat moet jij hier dan? Om een scene te voorkomen in de rechtbank heb ik niet gereageerd en alleen aantekeningen gemaakt.
Het is erger dan verwacht. De politie ploegt al 4 maanden door beelden heen en het einde is nog niet inzicht zoveel is het. Niet alleen downloaden, maar ook vervaardigen en verspreiden (internationaal). Niet alleen van zijn eigen kind, maar mogelijk ook van andere meisjes. Ik kon alleen maar huilen na de eerste zitting. Geen blijk van spijt (alleen schaamte omdat hij gepakt is) en moeder en vader spreken uit dat zij gewoon weer samen verder willen. Dit is de 2de x.
Sinds ik thuis ben krijg ik vreselijk appjes van de moeder: wat moest jij daar, je bent tegen ons, door jou mag mijn man niet thuis komen en je mag het kindje niet meer zien. Ik heb Veilig Thuis om raad gevraagd maar die kunnen er niets mee. Opa en oma zijn ook al vervreemd. Ik voel mij machteloos en wil graag naar de rechtszaken blijven gaan, maar ook het meisje blijven zien. Veilig Thuis raad aan dat ik de appjes aan de politie laat zien of aan een advocaat, maar omdat het geen echte bedreiging is en alleen een bedreiging met vervreemding verwacht ik er niets van. Je hebt geen rechten wanneer je geen ouder bent.
Ik hoop dat iemand nog tips heeft.
MamaE schreef op 14-02-2022 om 22:55:
Dat ouders gewoon gezag kunnen blijven houden over hun eigen kinderen na bewezen misbruik vind ik echt heel ernstig. Ben het helemaal met je eens dat je dan je rechten verspeeld hebt. Echt, er zijn mensen voor minder uit de ouderlijke macht gezet en kinderen voor minder uit huis geplaatst.
Wat ik ook ernstig vind ik dat de moeder het contactverbod tussen vader en kind dat is opgelegd door een rechter omzeilt door de telefoon aan het kind te geven. Daarmee schendt ze dat verbod en dat maakt dat ze in mijn ogen dus geen medewerking verleent aan het proces. Waarom heeft deze man eigenlijk een telefoon in de gevangenis?
Je kunt gewoon bellen vanuit de bajes hoor, je moet alleen wel een telefoonkaart kopen, dus werken zul je tenzij iemand van buiten af geld op je bajesrekening stort en niet al te gevoelige onderwerpen bespreken want piw’ers luisteren gewoon mee, het is wel apart dat hij zijn slachtoffer kan bellen want normaal gesproken worden de nummers waarop je je slachtoffers kunt bereiken geblokkeerd.
Er wordt niet over gepraat omdat, men het vervelend vindt om over te praten. In heel veel families worden over dit soort dingen niet gepraat.
Wat een afschuwelijke situatie zeg. En tegelijkertijd zo ontzettend complex.
Ik kan mezelf niet voorstellen hoe het is om in jouw schoenen te staan. Je moet jezelf ontzettend machteloos voelen.
Mijn moeder is als jong kind jarenlang seksueel misbruikt door de man van haar oudste zus. Dit is pas naar buiten gekomen toen zij rond de 40 overspannen raakte.
Zij heeft zich als kind altijd heel eenzaam gevoelt omdat niemand het wist, mocht weten of er de ogen voor sloten. Directe familieleden wisten namelijk wel degelijk dat er iets speelde maar dit mocht gewoon niet naar buiten komen. Mijn moeder zegt nog tot op de dag van vandaag: had ik maar één iemand die voor mij op kwam.
Ik hoop je hiermee in te laten zien dat wat jij voor dit meisje doet heel betekenisvol is. Zij is nu nog te jong, maar later zal zij zich herinneren dat jij er voor haar was.
Kijk naar de cirkel van invloed. Je hebt geen invloed over hoe de rechtspraak en het systeem met deze casus om gaat. Je hebt ook geen invloed op hoe dit afloopt. Je hebt wel invloed op hoe jij er voor dit meisje wil en kan zijn.
Seksueel misbruik heeft een grote impact op iedereen die betrokken is. Let hiermee ook goed op jezelf. Ga zelf niet over grenzen. Misschien helpt het voor jezelf ook om met een hulpverlener te praten. Een vertrouwenspersoon of psycholoog. Jouw verantwoordelijkheidsgevoel voor dat kindje moet niet ten koste gaan van je eigen gezondheid.
Je bent echt een mooi wens. Jouw betrokkenheid, je zorgen om dit kindje. Echt. Jij doet al zo veel meer dan vele anderen in dit soort situaties.
Sterkte en blijf hoop houden dat het systeem de juiste keuzes gaat maken.
Mija schreef op 15-02-2022 om 07:29:
[..]
Je zegt: de informatie die daar naar boven komt, is veel erger dan we al wisten. Maar daar zitten de VT-ers toch ook bij? Ik snap wel dat ze niet nu ingrijpen. Waarschijnlijk hopen ze dat ze genoeg tijd hebben om de moeder bij zinnen te brengen? Die man zit nu immers vast. Zo lang hij daar zit, kunnen ze nog wat met de moeder. En voor het meisje lijkt het me toch echt verreweg het beste als ze haar moeder niet (ook) verliest.
Er is op dit moment geen misbruik aan de gang. Kan het meisje niet zelf ooit het dossier opvragen als ze daar oud genoeg voor is? Bel slachtofferhulp eens om het te vragen. Bel Veilig Thuis, desnoods anoniem, om te vragen hoe dit (waarschijnlijk) verder gaat en waar je op moet letten en wanneer je moet signaleren. Mijn indruk is dat je er nu te diep in zit en dat je teveel in de ‘ik moet iets doen’-stand staat terwijl je daarvoor niet in de positie bent. Het hangt niet van jou af, hoe pijnlijk dat misschieten ook is. Je zult ook wat vertrouwen moeten hebben in de professionals die erbij betrokken zijn, de rechter, de VT-mensen, andere begeleiders en hulpverleners. Laat je wat minder meeslepen door je emoties, door je verontwaardiging en de angst voor hoe het verder zal gaan. Het is goed te begrijpen dat je boos en bezorgd bent maar in de huidige situatie is kalmte en gericht handelen belangrijk. Neem eens wat afstand van de situatie en probeer uit die ‘doe-stand’ te komen. Eigenlijk is dat het belangrijkste advies: ontspan eerst en kijk dan wat echt nodig is. En denk niet dat je het in je eentje kunt en moet oplossen. Dat gaat echt niet.
Je schrijft dat je er in je omgeving niet over kan praten. Hoe komt dat? Er is toch meer familie bij betrokken?
Ik vind dit een goede post. Wat is nu belangrijker, waarheidsvinding door jou of direct betrokken blijven bij het kind.
Wat levert het eerste je op? Zoals ik het lees dossier opbouw door jou (maar dat wordt ook door anderen gedaan).
Het tweede levert je direct een veilige plek op voor het kind. In het nu.
Wat wil je? Het is een moeilijk dilemma. Natuurlijk wil je het allebei maar dat lijkt niet mogelijk te zijn...
Ik zou waarschijnlijk in het nu denken
Lieve Viva-Amber,
Met een steen in m’n maag volg ik je topics
Geen enkel advies of tips voor je
Maar jeetje, wat ben je ontzettend sterk en goed bezig!
Heel lastig, maar probeer jezelf niet teveel te verliezen, jij blijft ook belangrijk!
Heel lief, mooi en sterk (en moeilijk voor jou!) dat schriftje
Ze zal er veel aan hebben
En wat ontzettend fijn dat er een volwassen iemand is die het voor haar kan volgen
Want dit zal haar voor altijd bijblijven
En dan is het zo fijn als een sterke volwassene je bij je vragen kan helpen
Of je gewoon even vasthoud als het 20 jaar later alweer een keertje te zwaar wordt
Het moment als advocaten, hulpverleners, VT en rechters allang weer uit het oog verdwenen zijn
Ik wens je (jullie) ongelooflijk veel kracht en sterkte toe 
Viva-amber schreef op 14-02-2022 om 19:31:
[..]
Ik heb dat gezegd, maar zij willen mijn naam nu niet opnemen. Zij weten wel van mijn bestaan. Ik ga wel een kamer klaar maken in mijn huisje. SQF bij deze dader is ook een stoornis vastgesteld en er komt een gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaarheidsverklaring. Er is gelukkig al 3x door de meervoudige kamer geoordeeld dat hij te gevaarlijk is om vrij te laten.
Wat naar trouwens om te horen, dat de OTS er af gaat. Moet echt wel heel angstig zijn dat deze dame weer zonder toezicht met haar kinderen om mag gaan. Ik vind dat bij seksueel misbruik of het verspreiden van kinderporno van je eigen kind: je rechten echt wel zijn verspeeld. Kinderen zien ok, maar tot volwassen zijn wel onder deskundig toezicht.
Ik heb besloten dat ik naar de rechtszaak blijf gaan. Ik ga niet zwichten voor bedreigingen. Ik houd ook een logboek bij, voor wanneer het meisje ooit de waarheid wil weten.
Ze heeft eerst 1,5jr de kinderen onder toezicht gezien. Eerst bij de RvdK een paar keer, daarna olv CJG en op het laatst met videobegeleiding. De pest is dat ze ook echt wel een lieve moeder is maar niet haar kinderen voorop kan zetten… Ze wilde nog een kind, en deed daar dus alles voor… teveel… Heel verdrietig.
Viva-amber schreef op 14-02-2022 om 20:43:
Het erge is dat de dader daar ook mee schermt om zijn gedrag te minimaliseren. Zij weet niet dat zij slachtoffer is, zij heeft niet gemerkt. Je hoort vaak pas later van de onverklaarbare trauma's en angsten die zij zelf niet begrijpen. Nauurlijk houdt zij van haar vader en mist zij hem. Het kind heeft geen weet van de volwassen-wereld.
Pfff, die foto’s gaan nooit meer van internet, dat maakt het bij stiefdochter ook zo verdrietig. Ze kan zichzelf bij wijze van over 20 jaar nog tegenkomen.
SuzyQFive schreef op 15-02-2022 om 18:26:
[..]
Ze heeft eerst 1,5jr de kinderen onder toezicht gezien. Eerst bij de RvdK een paar keer, daarna olv CJG en op het laatst met videobegeleiding. De pest is dat ze ook echt wel een lieve moeder is maar niet haar kinderen voorop kan zetten… Ze wilde nog een kind, en deed daar dus alles voor… teveel… Heel verdrietig.
Deels ontoerekeningsvatbaar en je gezag houden en de ots eraf. Hoe kun je nou teveel doen om nog een kind te krijgen. Toch niet om daar een ander kind voor te grabbel gooien?
Iedereen verdient een tweede kans. Zeker bij ouders en kinderen. Maar dit verhaal van SQF en van Viva-Amber zijn toch klassieke voorbeelden van teveel je best doen niet in te grijpen.
Als veilig thuis erbij zit als een moeder zegt weer met de dader en vader verder te willen dan doe je daar toch iets mee? Direct uhp is misschien wel te ingrijpend maar direct toezicht en een tweede (veilige) haven faciliteren lijkt me toch geen slecht idee.
Gaan de zittingen over de dader en strafrechtelijk vervolgen? Of gaan de zittingen juist over het kind? Het kan natuurlijk heel goed als je je overal laat zien dat het helemaal verkeerd gaat uitpakken. Ik zou me beperken tot wat bij het kind hoort.
De dader hoort ook bij het kind, zij bestaat ook voor 50% uit hem. Het strafproces is openbaar, het familieproces straks niet.
Viva-amber schreef op 16-02-2022 om 08:38:
De dader hoort ook bij het kind, zij bestaat ook voor 50% uit hem. Het strafproces is openbaar, het familieproces straks niet.
Maar zover is het nog niet. Voorlopig zit hij nog vast. Er is nog een hele weg te gaan en allerlei mensen zijn er beroepsmatig mee bezig: rechter, hulpverleners. Misschien kun je proberen dat proces zijn loop te laten hebben? Ik beweer zeker niet dat alles wel op z’n pootjes terecht zal komen. Er gaan zeker ook dingen niet goed in de jeugdzorg. Maar op dit moment zijn vooral anderen aan zet. De kans dat je nu iets waardevols voor elkaar zult krijgen is in mijn beleving te klein om daarvoor je contact met het kind op het spel te zetten. Dat zou voor het meisje een groot verlies zijn, als ik het zo lees. Het is jammer dat jullie er in de familie niet over kunnen praten omdat je elkaar dan kan helpen je gevoelens van machteloosheid te verdragen. Het is heel pijnlijk allemaal. Ik begrijp heel goed dat je zou willen dat je er iets aan kon doen. Ik vind je een hele lieve, betrokken aanwezigheid in het leven van het meisje en ik zou dat contact goed beschermen.
Ik zou me niet zo zorgen maken over je aanwezigheid bij de openbare zitting als het je tenminste lukt om neutraliteit en kalmte uit te stralen voorafgaand, tijdens en na de zittingen want dan is het juist ook een goede oefening voor de situatie daarna mocht er wel sprake worden van pleegzorg en jij die persoon worden. Dan moet je ook in staat zijn om dat uit te stralen in de contacten met hen.
Ik lees hier verwachtingen dat veilig thuis deelneemt aan die zittingen. Dat is niet aan hen. Als er een raads onderzoek is dan zou de desbetreffende onderzoeker dat kunnen zijn en als er sprake is van een ots dan zou een voogd daarvoor kunnen kiezen. Maar, vraag is, gezien de workload of dat gebeurt. Een zitting vergt veel tijd en er zijn vaak te veel acute brandjes te blussen. Het kind is nu bij de moeder en is er voor de voogd nu geen acute zorg dat het daar niet veilig is.
Ik zou zelf, een adviesgesprek voeren met veilig thuis. Dat is geen melding en daarop wordt niet formeel gehandeld. Maar er is wel dossier. Ik zou twee doelen met dat gesprek hebben:
- zorg delen dat het kind via moeder contact heeft met de dader en de impact van dit contact op het kind.
- zelf aangeven hoe jij het kind begeleid en het contact is als je het ziet en checken of dat een goede manier is gezien de problematiek. Hierbij aangeven dat je het heel belangrijk vindt om zorgvuldig te zijn.
Je slaat hiermee namelijk meerdere vliegen in één klap al zullen ze niet meteen dood zijn.
Het zorgt ervoor dat er een belletje vanuit veilig thuis naar de voogd of andere hulpverleners gaat over dit contact. Het is namelijk zorgwekkend.
Het zorgt voor een positief dossier over jou. Je checkt vanuit zorgvuldigheid en het belang van het kind of je manier van handelen oké is.
Mocht je gevraagd worden hoe je tegen die keuze van moeder aankijkt dan kun je aangeven dat je je zorgen maakt over de impact op het kind maar dat je haar niet wil bekritiseren omdat je het belangrijk vindt om er voor het kind te kunnen blijven zijn in de toekomst in wat voor rol dan ook.
Er is toch geen voogd momenteel? Alleen veilig thuis. Veilig thuis is de enige die om raadsonderzoek kan vragen. Als de raad n a v het onderzoek een ots vraagt dan is er pas een gezinsvoogd. Dus de enige nu is veilig thuis. Die is aan zet.
of heb ik het nou verkeerd begrepen?
De afgevaardigde van Veilig Thuis zat wel bij de zitting, recht voor mij zat zij. Zij heeft het dus allemaal zelf aangehoord, ook van dat contact. Ik denk dat zij komt, omdat zij ook wel weet dat de moeder hier het ene verhaal vertelt en daar het andere. Wanneer de moeder een faciliterende rol zou hebben gehad of zou krijgen in de toekomst ten aanzien van het misbruik, dan wil VT dat ook weten om te bezien of zij moeten opschalen naar de Raad van de Kinderbescherming. Ik ben zelf heel blij dat zij er ook zijn. Het kan ook zijn dat zij nog moet afwegen welke rol de vader in de toekomst kan spelen, wellicht onder toezicht. Het kindje mist haar vader.
Verder vind ik al je tips erg waardevol.
De politie is degene die waarschijnlijk veilig thuis heeft ingeschakeld. Die zijn verplicht bij alles waar het kind ook maar in de buurt was vt te melden. Verder kan die net zo weinig als de gemiddelde burger.
Het OM/officier van justitie kan zonder aangiftes van slachtoffers vervolgen maar dan moet het strafproces al wel zo ver zijn. En dat gaat zo lang duren.
Je kunt weinig. Als er een zaak komt in civiel recht/ familiezaken ben je inderdaad niet welkom. Enige die iets kan is veilig thuis.
Die iets moet!
Sorry ik was in de veronderstelling dat er sprake was van een ots. Ik weet niet zo goed hoe ik daarbij kwam. Prettig dat veilig thuis wél betrokken is en de informatie dus uit eerste hand haalt.
