Kinderen hangen de hele dag op de bank voor de tv
Hoi allen,
Ik ben inmiddels bijna 3 jaar samen met mijn vriend en zijn twee kinderen van 9 en 12. We wonen inmiddels samen en de kinderen hebben mij altijd geaccepteerd. Het ligt ook zeker niet aan hen.
Mijn vriend is inmiddels al zeker 4 jaar gescheiden maar handelt nog steeds vanuit schuldgevoel naar de kinderen. Hij heeft co ouderschap met zijn ex vrouw. De kinderen zijn dus de helft van de tijd bij ons. Ze hoeven bij ons thuis niks. Ze worden op handen gedragen en mijn vriend ruimt alles achter hun kont op. Mijn vriend vindt het dan ook prima als ze de hele dag op de bank liggen in het weekend voor de TV of op de ipad. Iedere keer als ik hem vraag of we hier misschien een compromis in kunnen vinden dan wordt hij woest. Het wordt letterlijk zwart voor zijn ogen en is niet meer voor rede vatbaar. Wie ben ik om zijn kinderen ook maar iets te ontnemen. Maar het is ook mijn huis! Mijn naam staat ook op de hypotheekakte. Ik voel me inmiddels gevangen in mijn eigen huis. Ik zou zo graag willen de dat de televisie beperkt wordt en dat als ze willen 'hangen' dat ze dit ook eens op hun kamer kunnen doen. Echter wil mijn vriend hier niks van weten en voel ik mezelf inmiddels te gast in mijn eigen huis. Ik vlucht of loop op eieren inmiddels als zij er zijn. Nogmaals de kinderen valt niks te verwijten. Ze weten niet beter.
Hebben jullie tips? Ik ben inmiddels echt ten einde raad.
Ik zou iets leuks voorstellen om te doen op dat soort momenten. Gezellig naar het bos of museum. Het patroon op een positieve manier doorbreken in plaats van alleen praten over wat er niet goed is.
Het gedrag van jouw partner is niet ok. Jullie wonen samen, dus heb jij ook iets te zeggen over de gang van zake.
Hangen in het weekend is wel herkenbaar. Kinderen zijn moe van de hele week school en sport. Als ik hier niet wil dat ze hangen, moet ik een voorstel doen voor iets anders. 'Ga maar spelen' werkt niet, tenzij ik ze naar buiten stuur. Dus ik zou kijken of je samen een planning kunt maken met een uitstapje en activiteiten thuis (samen een spel spelen, knutselen, etc...), speelafspraak maken, buiten spelen, etc... Verder niet te veel bovenop zitten en ook laten hangen. Dit kan overigens prima op hun kamer. Ik stuur de kinderen ook weleens naar hun kamer om zich daar te vervelen. Dat hoeft niet altijd in mijn gezichtsveld.
Ik vind het gedrag van jouw partner zorgelijker dan het gehang. Ik vermoed dat hij eerder boos wordt omdat er iets van hem verwacht wordt (zijn kinderen een leuk programma bieden) waar hij geen zin in heeft. Want hoezo is er tijd om 'de hele dag te hangen?'. Je onderneemt toch dingen met de kinderen? Binnen of buitenhuis? Ik snap niet dat als je zegt dat je het gehang wilt verminderen, hij er de conclusie aan hangt dat je de kinderen iets ontneemt. Een logisch gevolg is dat je ze dus leuke andere dingen gaat aanbieden, zodat er een goede afwisseling is op een dag. Ik zou eerst willen dat hierin iets gaat veranderen.
Woest en zwart voor de ogen
Echt ?
Zou voor mij een reden zijn om te gaan latten of een lieve man te zoeken .
Die blinde woede is inderdaad een rode vlag. En hoezo gunt hij zijn kinderen alles? Wat biedt hij ze dan behalve eindeloos op de bank hangen voor de tv? Dat is geen liefde en aandacht, dat is gemakzucht en verwaarlozing.
Maar dat argument zal ook wel niet zo goed vallen vermoed ik. Maak maar gewoon dat je wegkomt daar.
Hij wil dus niet opvoeden maar 'de leuke vader' zijn. Je ziet het meer. Heb je zelf kinderen met hem? Zo nee: niet aan beginnen.
Dat hij zo boos wordt, zegt mij meer dat hij voelt dat jij gelijk hebt maar dat hij eigenlijk vindt dat hij niet hoeft op te voeden.
De vraag is of jij dat op je moet nemen door leuke uitjes te organiseren... Het is zijn taak die hij niet op zich neemt. Het is tevens waarom menigeen geen co-ouderschap wil denk ik
Ik zou het erg ongezellig vinden als de kinderen de hele dag op de bank hangen voor de tv. Ga eens met ze naar een tuincentrum of een museum/theater of naar het bos of de bieb. Straks komt het mooie weer er weer aan, dan hup, lekker naar buiten die twee. En af en toe kunnen ze best naar boven om daar te chillen of te spelen.
Dus toch met man weer om tafel om dit te bespreken. Als het echt niet bespreekbaar is, dan is dit misschien ook niet zo’n hele fijne man voor jou.
Even los van wat er al is geschreven over het gedrag van je partner; ik begrijp je irritatie wel m.b.t. het bankhangen an sich. Ik kan daar ook erg slecht tegen. Maar ik realiseer me wel dat het voor sommige mensen juist een fijne manier van ontspannen is. Wij hebben thuis de afspraak dat er gehangen wordt op zolder waar een hele prima ruimte daarvoor is.
Uiteraard 's avonds of overdag met mate 'gewoon' in de woonkamer. Maar ik wil niet de halve dag tegen dat gehang aankijken, word er niet goed van. Op deze manier is iedereen tevreden.
Tara82 schreef op 14-03-2023 om 11:34:
Ik zou iets leuks voorstellen om te doen op dat soort momenten. Gezellig naar het bos of museum. Het patroon op een positieve manier doorbreken in plaats van alleen praten over wat er niet goed is.
het gaat er niet om dat zij te pas en te onpas die kinderen zou moeten vermaken..... Het gaat er om dat zij ook weleens in de woonkamer wil zitten, al dan wel of niet naar de tv kijkend, zónder kinderen.
Is er plaats om ergens een chill-plek te organiseren? Op zolder, in de logeerkamer, in een bureau-ruimte, in een vergeten hoekje, ...
Ergens een 2de tv neer te poten? Voor jezelf, of voor de kinderen?
Het lijkt mij ook een stuk de leeftijd.
Als de oudste straks 14 is heeft hij misschien een baantje of is weg met vrienden.
En als jij het maar niets vindt dat de kinderen 24/7 tv kijken of op de i-pad zitten zal je hen toch echt zelf moeten vermaken. Pa vindt het dus blijkbaar echt geen probleem.
Het alternatief is uit elkaar gaan en 't huis verkopen. Dan zou ik eerst de andere opties bekijken.
Wauw! Bedankt allemaal voor jullie reacties! Het is niet dat ie door het lint gaat en fysiek wordt hoor. Maar boos en ik dring dan niet meer tot hem door. En ik denk wat iemand ook benoemde vooral het gevoel dat hij krijgt van ze heeft een punt en nu moet ik hier iets mee. Zijn ex vrouw is veel strakker in de opvoeding en heeft altijd de kar getrokken. Hij is inderdaad de type vader die vooral lief en leuk gevonden wil worden door zijn kinderen. Wij hebben samen geen kinderen en die staan ook niet op de planning 
Wat Bieb1963 zegt slaat wel spijker op zijn kop inderdaad. De kinderen zijn gewend om altijd door hun vader vermaakt te worden. En ik vind het super leuk om dingen met ze te doen maar niet omdat ik het animatieteam moet zijn en zo voelt het momenteel wel. Ik heb net de optie 'chillkamer' met mijn vriend besproken. En zo waar vond hij dit geen slecht idee en gaf hij ook aan dat ik misschien wel een punt had m.b.t. dat gehang de hele dag. Ik ben zelf geen moeder en ik vind het soms lastig wat 'hoort' en wat 'normaal' is. Nogmaals super fijn jullie ideeën en reacties!
Toch vind ik de opmerking 'dat gehang de hele dag' wel een beetje apart. Ik snap dat je geen animatieteam wil zijn, maar bij het opvoeden van kinderen hoort ook het opstellen van een evenwichtig dagprogramma. Ze zijn nog te jong om dit zelf in te vullen. Een paar uur niksen is prima, dan kun je ook zelf iets doen, maar dit kan niet de hele dag elk weekend. En al maak je een aparte ruimte...dan hangen ze daar de hele dag? Dat is toch geen gezonde opvoeding?
Ik kan me voorstellen dat jij er weinig voor voelt om ze te vermaken, maar daar ligt toch echt wel een verantwoordelijkheid voor de vader om er samen met zijn kinderen leuke dagen van te maken.
Lena, ik ben het volledig met je eens maar als hun vader het prima vindt wie ben ik dan? Ik denk niet zozeer dat het gemakzucht is en zeker geen verwaarlozing vanuit mijn vriend. Maar eerder dat hij geen idee heeft hoe hij ze moet opvoeden. Dat doet en deed zijn ex vrouw. Ik vind echter ook wel dat ze op deze leeftijd toch ook wel in staat moeten zijn om iets te kunnen bedenken zonder scherm. Ik was vroeger altijd buiten. Maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Ik kan me ook niet herinneren dat mijn ouders mij vroeger het hele weekend moesten vermaken. Dat is toch ook niet gezond..we wonen in hetzelfde dorp als hun moeder, vriendjes en vriendinnetjes. Dus het is ook niet dat ze niks hebben buiten ons en een scherm om.
" Ik denk niet zozeer dat het gemakzucht is en zeker geen verwaarlozing vanuit mijn vriend. Maar eerder dat hij geen idee heeft hoe hij ze moet opvoeden. Dat doet en deed zijn ex vrouw."
Hij wilde toch zelf co-ouderschap? Dan wordt het g...me tijd dat hij leert opvoeden, is hij nou helemaal betoeterd! Waarom denkt hij dat hij de opvoeding wel bij moeder kan laten liggen, die dus nog steeds in alles de kar trekt, en zelf lekker achterover kan leunen en de chille vader kan uithangen? Dat heet dus vziw wel degelijk pedagogische verwaarlozing, en als dit al 4 jaar zo duurt wordt het hoog tijd dat hij zelf wat bedenkt.
Als dat te hoog gegrepen is en hij op dit terrein geen ambities heeft, dan is het hoog tijd voor een klassiek weekendvaderschap: een omgangsregeling van een weekend in de 14 dagen, helft van de vakantie(s), en verhoging van de kinderalimentatie voor moeder.
Temet schreef op 14-03-2023 om 17:27:
" Ik denk niet zozeer dat het gemakzucht is en zeker geen verwaarlozing vanuit mijn vriend. Maar eerder dat hij geen idee heeft hoe hij ze moet opvoeden. Dat doet en deed zijn ex vrouw."
Hij wilde toch zelf co-ouderschap? Dan wordt het g...me tijd dat hij leert opvoeden, is hij nou helemaal betoeterd! Waarom denkt hij dat hij de opvoeding wel bij moeder kan laten liggen, die dus nog steeds in alles de kar trekt, en zelf lekker achterover kan leunen en de chille vader kan uithangen? Dat heet dus vziw wel degelijk pedagogische verwaarlozing, en als dit al 4 jaar zo duurt wordt het hoog tijd dat hij zelf wat bedenkt.
Als dat te hoog gegrepen is en hij op dit terrein geen ambities heeft, dan is het hoog tijd voor een klassiek weekendvaderschap: een omgangsregeling van een weekend in de 14 dagen, helft van de vakantie(s), en verhoging van de kinderalimentatie voor moeder.
Ik ben het helemaal met je eens maar hoe moet TS dat aanpakken? Vooral met zo'n man die kwaad wordt als ze er iets van zegt? Straks wordt zij de opvoedster die haar man tot opvoeden moet opvoeden. Ik kan maar een paar dingen bedenken: óf hem dit draadje laten lezen, óf hem een brief schrijven met daarin dat hij zijn verantwoording moet pakken (ik was degene die zei dat ik denk dat hij het wel degelijk beseft, nou er zijn opvoedcursussen) en dat ze verder geen commentaar hoeft óf contact met zijn ex zoeken en haar raad vragen. Maar het laatste zet de boel denk ik helemaal op scherp dus the last resort
Marlies84 schreef op 14-03-2023 om 16:52:
Lena, ik ben het volledig met je eens maar als hun vader het prima vindt wie ben ik dan? Ik denk niet zozeer dat het gemakzucht is en zeker geen verwaarlozing vanuit mijn vriend. Maar eerder dat hij geen idee heeft hoe hij ze moet opvoeden. Dat doet en deed zijn ex vrouw. Ik vind echter ook wel dat ze op deze leeftijd toch ook wel in staat moeten zijn om iets te kunnen bedenken zonder scherm. Ik was vroeger altijd buiten. Maar tegenwoordig is dat niet meer zo. Ik kan me ook niet herinneren dat mijn ouders mij vroeger het hele weekend moesten vermaken. Dat is toch ook niet gezond..we wonen in hetzelfde dorp als hun moeder, vriendjes en vriendinnetjes. Dus het is ook niet dat ze niks hebben buiten ons en een scherm om.
Ik snap wat je zegt. En ik ben het met je eens dat kinderen ook zelf iets kunnen bedenken. Maar de hele dag is gewoon niet realistisch. 'Vroeger' waren er geen of veel minder schermen, dus kinderen deden automatisch iets anders. Nu is dat gewoon ingewikkelder. Ik ben ook geen animatieteam thuis, maar het is wel mijn verantwoordelijkheid als ouder om mijn kinderen te stimuleren in een afwisselend dagprogramma. Daarin zitten ook uren om te hangen of zelf iets te bedenken. Maar ook dingen die ik actief aanbied, zodat de kinderen afwisseling hebben in de dag.
Het zijn niet jouw kinderen, maar je hebt er wel voor gekozen om met hen in 1 huis te wonen. Daarin neem je dan ook een verantwoordelijkheid vind ik om te signaleren en je partner te ondersteunen als hij het lastig vindt. Je hebt er zelf ook last van, dus des te meer reden om verandering te initiëren. En dit vraagt wel iets meer dan alleen een aparte ruimte om in te hangen.
