Kind (5) doet zich dom en kinderachtig voor op school
hallo!
mijn zoontje van vijf heeft het erg naar zijn zin op school en hij doet het erg goed. Hij is na de vakantie van school verwisseld en zit nu in groep 2. Daar werd na een week al gelijk opgemerkt dat hij eigenlijk al een stuk verder is en misschien zelfs naar groep drie zou kunnen. Hij is hier twee keer wezen kijken maar vond het te spannend. Hierdoor hebben ze zit stop gezet, ook omdat ze vinden dat hij nog wel erg graag speelde.
Nu valt mij op dat hij zich heel anders gedraagt op school dan thuis. Thuis is hij een jonge met grote woorden en zinnen als een oude man soms. In de familie maken wij daar onderling wel eens grapjes over hoe hij praat. Heel netjes en met een grote woordenschat.
maar nu is mij opgevallen dat hij op school zich heeel anders gedraagt. Als we bij binnenkomst kindjes tegen komen praat hij op een rare hoge stem tegen ze en op een kinderachtige manier. Pas ben ik mee de klas in gegaan en zag ook dat hij zich daar anders voordoet. Zijn geluid, uitdrukking en houding veranderd van op een negatieve manier. Dommer en kinderachtiger. Iets wat voor ons totaal onherkenbaar is. Ik sprak de juf hier op aan en zij zei dat dat is hoe zij hem kent.
nou daar was ik natuurlijk best geschrokken van omdat dit totaal niet mijn kind is. Kan me van zijn vorige school nog wel herinneren dat me daar ook eens zo iets is voorgevallen tijdens een inloopochtend. En toen er een vriendje kwam spelen. Dat hij een hoge stem op zet en op een hele kinderachtige domme manier gaat praten. Ik heb hem er meerdere keren op aangesproken maar hij blijft het doen zodra ik weg ben blijkbaar.
zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Ik vind het zo jammer dat mensen nu mijn zoontje op zo manier kennen en niet zoals de slimme grote jongen zoals hij thuis is. ik weet niet zo goed wat ik hier mee aanmoet.
Miepjecody schreef op 03-11-2023 om 10:18:
[..]
Sorry jij snapt blijkbaar niet precies wat er aan de hand is.
To, versnellen hoeft niet altijd, maar dit gedrag is niet normaal. Hij moet wel voldoende uitdaging krijgen. Onderpresteren is echt heel vervelend.
Maar jij hebt ook alleen dezelfde informatie als wij hebben. Niemand hier kent het hele verhaal behalve to.
Due-scimmie schreef op 03-11-2023 om 11:50:
[..]
Maar jij hebt ook alleen dezelfde informatie als wij hebben. Niemand hier kent het hele verhaal behalve to.
Dan nog, ik vind " ach laat je kind toch spelen" echt een vervelende opmerking.
Waarom?
Lieveheersbeest schreef op 03-11-2023 om 12:54:
Waarom?
Omdat ze dat oa tegen mijn zoon zeiden toen hij nog klein was, en hij kon prima spelen, maar had heel hard extra dingen nodig voor meer uitdaging. Als je dat negeert kunnen er echt problemen onstaan.
Ik weet natuurlijk niet hoe dat precies bij To zit.
Iemand zei een keer ( over iemand anders dan) dat ze alle " leermaterialen " hadden weggehaald hadden, en toen was hij opeens " normaal" en liep niet meer voor. Onvoorstelbaar.
Ik lees helemaal niets bijzonders in de de OP dat het rechtvaardigt om nu direct het drama van het hoogbegaafde kind op te voeren. Oudste was hier lang enig kind en gedroeg zich als kleuter ook ouwelijk, drie van mijn vier kinderen pikten als kleuter zelf het lezen op en arriveerden met AVI- tig in groep 3.
Kind lijkt ook geen probleem te hebben; heeft snel na een verhuizing zijn draai gevonden - gefeliciteerd, daar bof je echt mee - en school heeft hem in het vizier.
UIt de laatste regel van de OP maak ik op dat het grootste probleem ligt bij TO, dat die ervan baalt dat hij/ze niet kan pronken met een pientere kleuter.
Feles schreef op 02-11-2023 om 22:16:
[..]
Klopt, maar het kind van TO gaat juist kinderachtig praten om zich aan te passen aan de groep om maar niet op te vallen met zijn taalgebruik.
Dat deed mijn oudste ook toen ze naar groep 1 ging. Ze articuleerde bijvoorbeeld opeens heel slecht. Ik vond het in eerste instantie wel wat storend, maar we hebben er vooral niet te veel aandacht aan besteed. Ze ging vanzelf wel weer praten zoals ze altijd deed.
Wat betreft versnellen op school: ik ben daar heel terughoudend in i.v.m. de sociaal-emotionele ontwikkeling. Onze dochter heeft dus geen klas overgeslagen: zij had dat spelen juist in sociaal opzicht nodig. Voor de cognitieve uitdaging mocht ze in groep 2 wel alvast wat werkjes uit groep 3 doen. Maar goed, het ene kind is het andere niet, dus kijk wat een kind nodig heeft en of het kind met plezier naar school gaat. Want dat laatste is erg belangrijk.
Dit weet je toch helemaal niet? We lezen dat kind voor is in cognitieve ontwikkeling en dat het kinderachtig praat op school. Waarom dit laatste gebeurt weten we helemaal niet. En juist in dit artikel wordt aangegeven dat kinderen het ook kunnen doen in tijden van spanning bijvoorbeeld.
Mijn kind is cognitief ook snel, sociaal emotioneel weer wat minder snel. Gebruikte bij kleuters ook babystemmetje, wij dachten dat het vooral was wanneer hij dingen spannend vond of zich geen houding wist te geven. Het is ook weer veranderd zoals veel dingen zich bij een kind in ontwikkeling steeds veranderen.
Meteen een conclusie trekken dat hij dit doet omdat hij zich aanpast omdat hij zo voorlijk is, vind ik erg voorbarig, zeker wanneer je leest dat het veelvoorkomend gedrag is bij kleuters. Het zou natuurlijk kunnen, dat sluit ik niet uit.
Mijn hb'er kon echt nog niet lezen in groep 3.
Doortoetsen voor rekenen bleek een ellende voor de IB'er, die moest alle opgeven voorlezen want zoon was nog maar bij Kern 6 ofzoiets met de leeslessen.
Uiteindelijk werd zoon ingeschaald voor rekenen op M7.
Leuk als je leesniveau tegelijkertijd op M3 zit, en jijzelf ook in groep 3...
Zoon mocht toen af en toe bijles rekenen geven aan groep 5 kinderen.
Junio schreef op 03-11-2023 om 13:43:
[..]
Dit weet je toch helemaal niet? We lezen dat kind voor is in cognitieve ontwikkeling en dat het kinderachtig praat op school. Waarom dit laatste gebeurt weten we helemaal niet. En juist in dit artikel wordt aangegeven dat kinderen het ook kunnen doen in tijden van spanning bijvoorbeeld.
Mijn kind is cognitief ook snel, sociaal emotioneel weer wat minder snel. Gebruikte bij kleuters ook babystemmetje, wij dachten dat het vooral was wanneer hij dingen spannend vond of zich geen houding wist te geven. Het is ook weer veranderd zoals veel dingen zich bij een kind in ontwikkeling steeds veranderen.
Meteen een conclusie trekken dat hij dit doet omdat hij zich aanpast omdat hij zo voorlijk is, vind ik erg voorbarig, zeker wanneer je leest dat het veelvoorkomend gedrag is bij kleuters. Het zou natuurlijk kunnen, dat sluit ik niet uit.
De conclusie dat dit kind zich aanpast omdat hij zo voorlijk is, is inderdaad nogal voorbarig. De conclusie dat dit kind vooral lekker moet blijven spelen, even goed. Het klopt dat we gewoon allerlei informatie missen.
Lieveheersbeest schreef op 03-11-2023 om 12:54:
Waarom?
Nou, die uitspraak is doorgaans op zo weinig gestoeld. Die kan overkomen alsof er niets aan de hand is behalve overdreven bezorgde en ambitieuze ouders en dat kan er voor zorgen dat je niet verder kijkt en zo mist wat er aan de hand is.
Het tegenovergestelde is ook waar.
Zo heb ik in de kleutertijd school verzocht mijn kinderen extra te laten kleuteren en dat werd als zoete koek geaccepteerd (wat ik vreemd vond omdat er geen gesprek volgde over het waarom en over wat school zag aan ontwikkeling). Nu was er een goede reden vanuit kinderarts en fysiotherapeut om de kleutertijd te verlengen en dat was niet vanwege spelen in de kleutergroep. School haalde ze van de lijst voor groep drie en dat was dat. Terwijl school natuurlijk ook een bedrijf is dat beter maar een volle groep drie heeft (om alle uitval in de jaren die komen, financieel op te kunnen vangen). Kennelijk waren er dus genoeg andere kandidaten die dan maar door konden stromen naar groep 3. Anders waren die verlengd blijven kleuteren (onder het mom lekker blijven spelen?). Je wilt geen bovenbouw met zo weinig leerlingen dat het je geld kost. Ik heb wel moeite moeten doen om ze verlengd in groep 2 te laten, wat niet voor oudere langer kleuterende kleuters goed is maar wel weer voor de juf (een kleine groep 2 is prettiger). Dus kennelijk is school er wat flexibel in.
Mensen plegen hun toon af te stemmen (!) op de hun omringende omstandigheden. In een tamelijk luidruchtige groep kan het verhogen van de toonhoogte ervoor zorgen dat je beter wordt verstaan. Wie weet ligt deze reden ten grondslag aan het verschil in spreken thuis en op school bij de jongen in kwestie.
Alles behalve "dom en kinderachtig"; zou ik zeggen. 
Eerder een teken dat het nogal roemoerig is in de klas.
Ik schrik echt van de manier hoe je over een 5 jarige praat.
Het is een kind en laat hem lekker kind zijn.
Als er zich iemand dom en kinderachtig gedraagt dan ben je dat vooral zelf.
Mijn dochter praatte ook lang met zo'n idioot hoog stemmetje op school. Ze deed gewoon een vriendinnetje na. Ik vond het ook irritant want op een gegeven moment ging ze dat thuis ook doen. Ik heb haar er onwijs lang op moeten aanspreken voor dat klaar was. Klinkt een beetje of je zoon zich gewoon aanpast aan zijn omgeving. Als hij het naar zijn zin heeft op school en school vindt hem nog te speels voor groep 3, laat hem dan lekker genieten van deze tijd. En wat kan jou het nou schelen dat de juf die andere kant niet van hem ziet? Blijkbaar heeft hij dit ook nodig. Het is echt niet dat hij nu al zijn VWO misloopt hier door ofzo.
Ik heb er ook zo een die op school deed alsof hij niks begrijpt. Daar was het probleem dat de klasgenootjes/hun ouders vaker dan gemiddeld een LVB hebben (nou net de school van de 3 in de wijk waar de "kanslozen" naar toe gaan). Toen heb ik de kinderen maar op een andere school gezet die iets gemengder is qua iQ van de ouders.
Pas alsjeblieft hiermee op. Straks word je kind beoordeeld op zijn "domme" gedrag. Terwijl wat als je kind na bv. een jaar (onnodig) blijven zitten nog steeds hetzelfde domme gedrag toont. Moet die dan net zo lang blijven zitten totdat die zichzelf is?
