Kind (5) doet zich dom en kinderachtig voor op school
hallo!
mijn zoontje van vijf heeft het erg naar zijn zin op school en hij doet het erg goed. Hij is na de vakantie van school verwisseld en zit nu in groep 2. Daar werd na een week al gelijk opgemerkt dat hij eigenlijk al een stuk verder is en misschien zelfs naar groep drie zou kunnen. Hij is hier twee keer wezen kijken maar vond het te spannend. Hierdoor hebben ze zit stop gezet, ook omdat ze vinden dat hij nog wel erg graag speelde.
Nu valt mij op dat hij zich heel anders gedraagt op school dan thuis. Thuis is hij een jonge met grote woorden en zinnen als een oude man soms. In de familie maken wij daar onderling wel eens grapjes over hoe hij praat. Heel netjes en met een grote woordenschat.
maar nu is mij opgevallen dat hij op school zich heeel anders gedraagt. Als we bij binnenkomst kindjes tegen komen praat hij op een rare hoge stem tegen ze en op een kinderachtige manier. Pas ben ik mee de klas in gegaan en zag ook dat hij zich daar anders voordoet. Zijn geluid, uitdrukking en houding veranderd van op een negatieve manier. Dommer en kinderachtiger. Iets wat voor ons totaal onherkenbaar is. Ik sprak de juf hier op aan en zij zei dat dat is hoe zij hem kent.
nou daar was ik natuurlijk best geschrokken van omdat dit totaal niet mijn kind is. Kan me van zijn vorige school nog wel herinneren dat me daar ook eens zo iets is voorgevallen tijdens een inloopochtend. En toen er een vriendje kwam spelen. Dat hij een hoge stem op zet en op een hele kinderachtige domme manier gaat praten. Ik heb hem er meerdere keren op aangesproken maar hij blijft het doen zodra ik weg ben blijkbaar.
zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Ik vind het zo jammer dat mensen nu mijn zoontje op zo manier kennen en niet zoals de slimme grote jongen zoals hij thuis is. ik weet niet zo goed wat ik hier mee aanmoet.
Dat kind is veel te bang dat ze hem op school opeens in een Moeilijkere/enge groep zetten. Dus hij is slim genoeg om te doen alsof hij minder slim is blijkbaar
Wat zou jij doen? Aansturen op toch overplaatsten zodat hij meer op zijn niveau zit. Want hij kan al aardig lezen en schrijven. Dus qua niveau hoort hij in groep drie. Of hem in groep twee laten omdat hij het zo spannend vindt?
ik vind het zo lastige keuze.. ik wil niet dat hij het moeilijk heeft met de overstap, maar wil al helemaal niet dat hij zich dom voorgaat doen en onder zijn niveau maar een beetje zit aan te klooien en een hele act op hangt.
Laat hem lekker spelen, hij moet nog jaren leren. En hij is 5 dus n kind, dus laat m kinderachtig zijn. Als hij zich weer veilig voelt, verandert zijn gedrag misschien ook weer. En als hij echt voor gaat lopen, kan hij later vast ook wel een keer overslaan, als hij daar dan het voordeel van inziet
jij gedraagt je wellicht ook net tikkie anders bij collega’s dan bij je man. Ook kinderen gedragen zich soms anders in de klas dan thuis. Dit is heel herkenbaar van kinderfeestje. Vaak je eigen jarige kind is ineens eens draak en doet het meest vervelend. Dan denk je…doe even normaal. Maar het hoort erbij blijkbaar
ik zou het aankijken en loslaten. Let erop of hij met plezier naar school gaat. Als hij zegt dat hij nu niet wil versnellen, prima.
Dit is óók jouw kind. Alleen een andere versie dan thuis. Ik vind het heel moeilijk om jouw negatieve post te lezen, wat verdrietig dat dit niet oké is.
je geeft aan dat hij het heel leuk heeft en heel goed doet. Waarom zou je hem in hemels naam overplaatsen naar groep 3? Dat iets kan maakt het niet de beste optie. Hij is vorig jaar gestart, dit jaar gewisseld van school, en dan zou hij nu ook weer moeten wisselen van klas. Alleen maar omdat hij “misschien wel naar groep 3 zou kunnen”…
Lieveheersbeest schreef op 02-11-2023 om 06:43:
Dit is óók jouw kind. Alleen een andere versie dan thuis. Ik vind het heel moeilijk om jouw negatieve post te lezen, wat verdrietig dat dit niet oké is.
je geeft aan dat hij het heel leuk heeft en heel goed doet. Waarom zou je hem in hemels naam overplaatsen naar groep 3? Dat iets kan maakt het niet de beste optie. Hij is vorig jaar gestart, dit jaar gewisseld van school, en dan zou hij nu ook weer moeten wisselen van klas. Alleen maar omdat hij “misschien wel naar groep 3 zou kunnen”…
Nou dit dus.
Het is een persoon die zich op verschillende plaatsen anders gedraagt. Is hij toevallig het enige jonge kind in de familie/omgeving?
Herkenbaar van dochter - ze is enig kind thuis. Bij ons speelt ze “volwassen”, op school speelt ze “kind”. Beide gezichten zijn niet meer of minder echt.
En natuurlijk niet overplaatsen. Hij wil niet. Dat is toch overduidelijk. Laat hem spelen.
Hier ook een kind wat eerder naar groep 3 had gemogen qua “intelligentie”. Die loopt/liep voor op leeftijdsgenoten. De emotionele leeftijd is echter gelijk aan de leeftijd. Dus besloten om de groepen van de leeftijd te volgen en waar nodig extra uitdaging in lesstof te geven. Nog steeds blij met deze keuze want anders bokst een kind heel de schoolcarrière op tegen die emotiegrens.
mijn tip is dus..geef je kind de zekerheid en veiligheid dat het oké is om “slimmer” te zijn, maar dat hier niet de consequentie aan zit om naar een andere groep te moeten.
Heb je al eens overwogen dat hij thuis op zijn tenen loopt (en een rol speelt) en dat hij juist op school zijn ware ik laat zien?
Laat hem rustig zijn eigen pad volgen, ik heb nog nooit gehoord dat bij een sollicitatiegesprek wordt gevraagd hoe lang je over de lagere school gedaan hebt en of je wel versneld werd naar groep 3.
Wij hebben dat bij twee van onze kinderen overigens wel gedaan, versneld van 2 naar 3, de een is al aan het eind van dat schooljaar teruggezet omdat hij helemaal verpieterde in groep 3 en de ander heeft uiteindelijk groep 8 overgedaan omdat hij nog niet rijp was voor de middelste school. En toen pas begon hij echt lekker in zijn vel te zitten, omdat hij eindelijk niet meer de jongste was en niet meer overal achteraan hoefde te rennen.
Het heeft beide jongens meer kwaad dan goed gedaan in ieder geval. Ik ben blij dat we dat bij de andere twee niet gedaan hebben.
Hier bij twee kinderen versneld, maar die wilden zelf ook heel graag en verpieterden in de kleutergroep. Bij de oudste is het prima uitgepakt, bij de jongste een stuk minder, al is dat ook goedgekomen.
Ik schrik wel van hoe onaardig je over je kind praat. Mag hij gewoon kind zijn, zijn wie hij is? Of moet hij voldoen aan het beeld dat je thuis ziet, wat misschien net zo min “echt” is.
Jou kind laat aanpassingsgedrag zien, waarvan hij denkt dat het acceptabel is in zijn klas. Waarschijnlijk afgekeken van andere kinderen, omdat hij denkt dat hij er dan bijhoort.
Of jou kind hiermee ook laat zien dat het emotioneel gezien, nog niet klaar is voor groep 3, maar wel op cognitief niveau...dat is de tweestrijd die hij laat zien.
Lastig om te bepalen wat goed is voor jou zoon.
Zijn gedrag komt voor jou misschien 'dommig' over, maar dat is het dus juist absoluut niet: hij is slim genoeg om in te schatten wat gewenst gedrag is in zijn klas.
Als je bang bent dat hij deze lijn doorzet en gaat onderpresteren om erbij te horen, dan kan je dat met school bespreken.
Laat jou kind anders twee volle dagen in gr 3 meedraaien en kijk dan hoe hij dat ervaren heeft, of desnoods een volle week? En dat hij zelf daarna mag beslissen
ik vind het enorm sneu om te lezen dat jij je kind van 5 verwijt kinderachtig gedrag te vertonen en dom te spelen. Hou alsjeblieft op met je kind hierop aan te spreken want dat kan echt schadelijk voor hem later.
Ik ben het eens met de andere die zei: wie zegt dat hij thuis zijn echte ik laat zien? Misschien voelt hij heel goed aan dat jij wilt dat hij " volwassen doet" en met grote woorden praat. En is hij blij dat hij op school dat masker mag laten vallen.
AlisonH schreef op 02-11-2023 om 07:53:Ik schrik wel van hoe onaardig je over je kind praat. Mag hij gewoon kind zijn, zijn wie hij is? Of moet hij voldoen aan het beeld dat je thuis ziet, wat misschien net zo min “echt” is.
En dit. Pas op dat je niet onbewust druk zet op je kind. Juist omdat jullie kind bij familie bekent staat als slim. Dat is hij dus, maar geef hem ook de ruimte om sociaal emotioneel te ontwikkelen.
Is hij verder sociaal/emotioneel gezien wel sterk, of juist wat 'sociaal onhandig" waardoor hij dit gedrag laat zien in de klas?
Dat praten, zoals je zelf omschrijft ' als een opa', is namelijk ook een kenmerk van autisme, van Asperger. Dat is best opvallend gedrag.
Ook in combinatie met zijn slimheid, wellicht HB. En die combinatie komt vaak voor. Als het goed is, is de juf hierop getraind dit vroegtijdig te herkennen. Dit mag niet uitgesproken worden, maar wel qua 'gedrag' benoemd.
Dus richt je niet alleen op zijn slimheid. Besteed ook zeker aan zijn "sociale stukje", of sociaal ongemak.
Jouw zoontje kan wellicht de lesstof van groep 3 aan, maar is daar qua sociaal-emotionele ontwikkeling gewoon nog niet aan toe. En da's helemaal niet raar, want hij is pas 5! Wat dat betreft hoort hij dus ook gewoon bij de kleuters, waar hij het goed doet en het prima naar zijn zin heeft. Dus waarom zou je hem dan naar groep 3 willen hebben? Als hij extra uitdaging nodig heeft, kan hij verdiepingsstof krijgen.
Aangezien het op school eigenlijk best lekker loopt, zou ik het zo laten. Maak er zelf geen probleem van door van hem te vragen om op school dezelfde slimme grote jongen te zijn die jij thuis ziet. Iedereen past zijn/haar gedrag aan aan de sociale context. Jouw ouders, je vrienden en je opdrachtgever zien allemaal een nèt iets andere kant van je. Jouw zoontje oefent daar ook mee. School ziet ondertussen echt wel dat hij makkelijk leert en geen dommig jongetje met een hoge piepstem is. Anders hadden ze hem niet op zijn 5e in groep 3 laten oefenen, toch? Ze concludeerden alleen dat versnellen voor hem geen goed idee is vanwege zijn doodnormale sociaal-emotionele ontwikkeling. Prima toch? Geniet ervan dat je kind het goed doet en het fijn heeft!
Herkenbaar verhaal, de juf liet altijd mijn mooie tekeningen aan de klasgenoten zien. Dus ging ik maar krassen zoals de rest zodat ik niet zo in de belangstelling hoefde te staan.
Ik denk dus wel dat het een bewuste keuze van je kleuter is om zich zo aan te passen aan de omgeving.
Mijn moeder heeft met me gepraat en thuis tegen me gezegd, die tekening met krassen mag niet op de koelkast die doe je maar in de prullenbak. En heeft aan de juf gevraagd of ze mijn tekeningen niet meer zo wilde showen. Toen was het over.
Ik zou dus een goed gesprek met je kleuter aangaan. Dat als hij groep 3 emotioneel nog te spannend vind, dat niet hoeft. Ik denk dat hij daar erg van geschrokken is. Maar dat hij wel gewoon zichzelf mag zijn in de klas. Blijf hem thuis lekker info aanbieden die bij zijn interesses past. Als hij er emotioneel aantoe is kan hij altijd nog later versnellen of in een plusgroep of iets extra verdieping krijgen.
