Gejammer

Lotus_ schreef op 20-04-2025 om 16:01:

[..]

Ja joh laten we onze nieuwe generatie ook gelijk stigmatisering de strot in duwen. 'Roze is meisje, blauw is jongen'

O de kleuren maken toch niet uit zolang het maar duidelijk is. 

Ik deed maar hoe wij het hebben. Om en om is hier nl geen optie ivm wisselende werktijden .

Roos57 schreef op 20-04-2025 om 17:29:

[..]

Nee hoor Het is eenkennigheid en gaat weer over .

Ik realiseer me nu dat ik geen idee heb van de leeftijd van het kind dus dan kan ik daar helemaal niet over oordelen.

Pippeltje schreef op 20-04-2025 om 17:23:

Ik zou dit harder aanpakken. Ik zou zeggen dat de persoon waarbij ze jammert net zo lang haar blijft helpen totdat ze leert normaal te doen. Pas dan mag ze de volgende dag kiezen.
Voorwaarde is wel dat de opvoeder die het betreft even op zijn of haar tanden moet bijten...
Maar het is manipulatief gedrag. Dat zou ik zo snel mogelijk de kop indrukken.

Kleuters zijn normaal gesproken niet zo manuipulatief, maar gewoon leuke goede mensen die een voorkeur hebben voor iemand. En dat is al vervelend genoeg voor alle partijen zonder dat je ook nog het idee geeft dat er een mini psychopaat in huis rondloopt.

Verder geen tips, behalve uitzitten en blijven bedenken dat het niet over jou gaat.

noas_1993 schreef op 20-04-2025 om 19:01:

[..]

Hier geen ouder, maar ik ben dat gejammer en gedrein overal meer dan zat!
(Lopen dreinen in een winkel/supermarkt omdat je iets niet mag hebben, gewoon luisteren en/of mond houden!)
Ouders zijn tegenwoordig zo soft, ik ben dan ook voor harder aanpakken zoals Pippeltje.
Het mag dan een fase zijn, even hard optreden overkomen ze niks van!

Sorry hoor, maar ik ga hier heel slecht op. Het is wel duidelijk dat jij niet hebt geleerd hoe je vriendelijk maar duidelijk kunt zijn over wat je zelf wilt. En dat heeft er waarschijnlijk mee te maken dat je zelf lekker hard bent aangepakt en vooral je mond moest houden!.

Pippeltje schreef op 20-04-2025 om 20:57:

[..]

Nou sorry hoor, maar een kleuter die last heeft van eenkennigheid? Volgens mij is die fase wel voorbij.

Nee, gezien het feit dat het kind zeker 4 is, vermoed ik dat hij/zij precies weet waar het mee bezig is en valt het voor mij onder de noemer manipulatie; jammeren omdat je je zin niet krijgt.

Tenzij er sprake is van een kind met autisme die heel erg aan een persoon hangt, maar dan nog zou ik zeggen: Ga vooral door met door beide personen laten verzorgen want het kind moet er aan wennen. Maar dan inderdaad wel in een vast stramien zodat kind weet waar het aan toe is.

Ja want stel je voor dat je rekening houdt met de gevoelens van een kind en je kind daarin probeerte te laten zien dat die gevoelens er mogen zijn. Daar krijg je alleen maar volwassenen van die hun gevoelens serieus nemen en er mee om kunnen gaan, dat moet je inderdaad niet hebben.

(wat niet betekent dat al het gedrag acceptabel is of dat het leuk is voor de ouders overigens).

ik zou gewoon kind door moeder elke dag naar bed laten brengen. Wat is er mis met die helderheid en veiligheid. Waarom moet dat heel de tijd gewisseld worden elke dag? Ik ben voor vaste taken per ouder. Niet gewissel en gedoe. Vader doet weer iets anders met kind. 

wij doen het inderdaad ook om en om. Rond etenstijd wordt gecommuniceerd wie er vanavond aan de beurt is.
“Ja maar ik wil dat mama het doet!”
“Dat kan, maar mama mocht het gisteren al doen en papa vindt het ook heel leuk om jou naar bed te brengen. Dus hij mag het vanavond doen. En dan doe ik het morgen weer!”

daar volgt soms nog een “hmpf” op, maar meer dan dat ook niet. Of tenminste, niet meer. Want hier is het ook een hoop gedoe geweest. Succes gewenst

Moederkareltje schreef op 20-04-2025 om 21:22:

ik zou gewoon kind door moeder elke dag naar bed laten brengen. Wat is er mis met die helderheid en veiligheid. Waarom moet dat heel de tijd gewisseld worden elke dag? Ik ben voor vaste taken per ouder. Niet gewissel en gedoe. Vader doet weer iets anders met kind.

Dat lijkt me niet gezond. Moeder heeft ook wel eens wat anders te doen (werk, sport, vrienden, of wil gewoon op de bank zitten een keer). En wat als moeder er een keer niet is of ziek is? Dan is het huis helemaal te klein omdat kleuter gewend is dat mama dat altijd doet. 

Zeespiegel schreef op 20-04-2025 om 22:30:

Bedankt voor de reacties allemaal!
Iets meer plannen en dat ook duidelijk vooraf communiceren is wel iets waar we aan kunnen werken.

Dat zie je snel in. Kleuters (nou ja eigenlijk mensen in het algemeen) doen het vaak goed op duidelijkheid en voorspelbaarheid.

Het zal in het begin echt niet zonder gedoe gaan. Maar dat gaat het nu ook niet. Dus echt even volhouden en je doel voor ogen houden op een vriendelijke maar besliste manier. Afspraken herhalen doet het hier ook goed. Ik kijk in de ochtend al met kind op de "kalender" en dan neem ik door:

Vandaag is het woensdag, weet je nog wat we op woensdag doen?

Papa brengt je naar school, het is een korte dag. Je eet boterhammen op de bso en Piet, Jan en marie komen vandaag ook! Gezellig he?

Mama haalt je op en we eten met zijn 2en stamp want papa is laat terug van het werk.

Mama leest jou vanavond voor en brengt je naar bed.

(Zoals je waarschijnlijk al doorhebt is die van mij een een beetje van de rel, want het is vakantie...)

Ik zou hier vooral niet in meegaan, een kind heeft niet altijd iets te kiezen. Een kalender kan werken, maar dat moet qua werk en bijvoorbeeld storingsdiensten ook wel kunnen. Maar het kan ook zijn dat een kind het makkelijker accepteert als de gewenste ouder er überhaupt niet is. Net als dat een kind misschien ook graag wil dat oma helpt als ze er is, maar daar niet om vraagt als oma gewoon thuis is.

En inderdaad duidelijk en voorspelbaar zijn, geen ruimte voor discussie geven.

Kaaaaaaaatje schreef op 20-04-2025 om 21:16:

[..]

Ja want stel je voor dat je rekening houdt met de gevoelens van een kind en je kind daarin probeerte te laten zien dat die gevoelens er mogen zijn. Daar krijg je alleen maar volwassenen van die hun gevoelens serieus nemen en er mee om kunnen gaan, dat moet je inderdaad niet hebben.

(wat niet betekent dat al het gedrag acceptabel is of dat het leuk is voor de ouders overigens).

Je kunt rekening houden met de gevoelens van een kind en het toch niet perse altijd zijn/haar zin geven. Want daarvan krijg je volwassenen die altijd hun eigen zin doordrijven en vinden dat de hele wereld zich aan moet passen aan hen.

Echt; ik denk dat de opvoeders van nu zijn doorgeslagen in het rekening houden met wat het kind wil.

Pippeltje schreef op 21-04-2025 om 15:56:

[..]

Je kunt rekening houden met de gevoelens van een kind en het toch niet perse altijd zijn/haar zin geven. Want daarvan krijg je volwassenen die altijd hun eigen zin doordrijven en vinden dat de hele wereld zich aan moet passen aan hen.

Echt; ik denk dat de opvoeders van nu zijn doorgeslagen in het rekening houden met wat het kind wil.

Ik zie weer heel andere dingen dus ik denk dat het wel meevalt hoe "de opvoeders van nu" zijn doorgeslagen. Er zijn nog altijd hele hordes ouders die hun kinderen afsnauwen, slaan, negeren, kortom helemaal geen rekening houden met wat hun kind wil. 

In deze tijd van de smartphone kijken ook veel ouders amper naar hun kind om. De kinderen leren dat alles om de smartphone draait. En dat klopt ook wel zo'n beetje.

En ik waag te betwijfelen of je van genegeerd worden een leuker en empathischer mens wordt, maar ik kan het ook niet uitsluiten. Uiteindelijk kiest elke volwassene toch zelf hoe hij of zij zich gedraagt, ongeacht de opvoeding.

Klagen over de jeugd van nu, de ouders van nu en de mensen van nu is van alle tijden.

shit, daar ga ik al… Afgekeurd zijnde een opvoeder van nu. We zijn ook allemaal hetzelfde. Jemig.