Bizarre vragen en eisen bij speelafspraak

Hier een kindje dat kwam spelen (woont verderop in de straat) kindje is allergisch dus haar moeder vroeg even wat ik meestal voor snoep uitdeelde, want dat kindje mocht niet alle soorten snoep hebben. Dus ik gaf aan, oh dat is dan geen probleem, we hebben geen snoep in huis, we doen in de middag altijd mandarijntjes of een appel (ik ben geen geitenwollensok, maar zodra ik snoep in huis had, bléven mijn kinderen erom zeuren, urenlang en als het op was, dan was dat totaal geen probleem, dus op een gegeven moment ben ik het niet meer gaan kopen, stuk rustiger in huis) maar dat vond die moeder blijkbaar erg (dat we dus niet snoepten maar mandarijntjes en appels aten) dat ze uitzichzelf halverwege de middag een zakje snoep kwam brengen. Vond ik heel vreemd en onnodig, want niemand had in huis nog gevraagd om snoep, ze waren heerlijk aan het spelen.

Apiejapie schreef op 13-01-2022 om 17:31:

[..]

Jee zeg. Soms vraag ik me echt af waarom sommige ouders kinderen wilden...

Het waren absoluut geen onaardige of vreemde ouders. Ze hadden alleen een heel ander idee wat kinderen zelfstandig konden/mochten doen. Zij vonden het geen probleem als kleine kinderen alleen thuis waren en zelf van en naar school fietsten. De kinderen bepaalden zelf wat ze na schooltijd aten etc.  Zij vonden juist dat andere ouders moeilijk deden. 

Ik heb ooit bij mijn dochter een vriendinnetje gehad met ouders in een vechtscheiding. Woensdag was daar het vaste wisselmoment. Als vriendinnetje dan kwam spelen, probeerden de ouders via mij te communiceren. Dan kreeg ik berichten als: 'Wil je aan X doorgeven dat dochter huiswerk x en y heeft?' Dat waren dan nog milde berichten. Ooit kreeg ik zelfs een bericht in de richting of ik vader namens moeder wilde vertellen dat hij een nietsnut was en nooit kinderen had mogen krijgen. Daar heb ik niet aan meegewerkt. Wat een gedoe was dat! Ik vond het vooral heel sneu voor het vriendinnetje. 

Over ouders in vechtscheiding gesproken... Vader vroeg mij of ik heel misschien zou kunnen helpen, want hij moest die zondag bij hoge uitzondering werken en hij had geen vangnet. Nou ja, als je zo omhoog zit dan: tuurlijk. Betrof de hartsvriendin van mijn kind en haar jongere broertje. Het was gezellig, maar wel een hele lange dag. Vader haalde de kinderen op direct toen hij klaar was met werken. En anders dan een heleboel dank-je-wels zei hij verder niet over de situatie.

Vraagt de volgende dag de moeder van de kinderen op het schoolplein (op verwijtende toon) aan mij of haar ex soms gezegd had dat zij de kinderen niet op wilde vangen omdat ze op seksdate was met haar nieuwe vlam. Uh, nee, hij heeft gewoon gevraagd of ik misschien kon helpen omdat hij geen vangnet had, dus ik nam aan dat jij een goede reden had om te weigeren bij te springen.

Ik heb zelden een gezicht zo rood zien kleuren.

Mijn kind mag best af en toe even alleen thuis blijven, maar niet met vriendinnetjes. En zeker geen hele middag. Dat zou ik ook niet oké vinden. Even vijf minuten naar de bakker op en neer voor een brood oké maar geen uren. Ze mag ook zelfstandig naar huis lopen of fietsen, maar wij wonen in een klein dorp waar niks echt ver weg is. Als het donker is halen we haar wel op. En als een vriendinnetje in het buitengebied woont ook.

MamaE schreef op 13-01-2022 om 17:27:

Er zijn wel een paar kinderen waarvan de ouders denken dat ze doodgaan als ze een keer een dag geen vlees eten dus die mogen niet bij ons eten omdat wij thuis vegetarisch eten. Nou oké dan niet.
De charme van een keer ergens anders zijn is ervaren dat dingen daar niet altijd hetzelfde gaan als thuis.

Wat erg zeg. Vind dit wel het toppunt van bekrompenheid. 

Vrijevlinder schreef op 13-01-2022 om 18:58:

[..]

Wat erg zeg. Vind dit wel het toppunt van bekrompenheid.

De ouders zijn van mening dat het dan geen zin heeft om hier te eten omdat ze dan thuis nog wat moeten eten. Prima joh, dan niet. 
Hier in de omgeving eet nog bijna iedereen (vrijwel) elke dag vlees. 

Overigens als we met een kinderfeestje pannenkoeken bakken is het geen probleem dat er geen vlees is.

wie durft er eigenlijk te zeggen dat ze zelf ook wel apart waren? Ik had bijvoorbeeld zelf nooit zin om kinderen te entertainen. Ik bakte geen koekjes met vriendjes. Ik ging niet met ze op pad. Ik speelde geen spelletjes met ze. Als ze kwamen dan verwachtte ik van ze dat ze samen gingen spelen. In geval van nood had ik een grote bak klei klaar staan en konden ze daarmee spelen.

Ik voelde mij wel eens een ontaarde moeder als mijn kind dan ergens ging spelen en dan waren ze gaan schaatsen, hadden ze koekjes gebakken, waren ze bij de McDonald's geweest etc. 

Ik was volgens mij echt de luie moeder. 

als er onverwacht en ongevraagd broertjes/zusjes meekomen vind ik dat wel vervelend. Vaak hangt dat broertje/zusje (bijna altijd jonger) er maar wat bij, mijn kind en zijn vriendje zijn op elkaar gericht en willen samen spelen, de sfeer wordt er niet beter van en dan ben ik dus de hele middag met dat jongere kindje bezig om het een beetje gezellig te houden. Dat is meerdere keren gebeurd bij verschillende kinderen en ik vind dat wel vervelend. Daarna hou ik de boot dus wat af. 

Plantenbak schreef op 13-01-2022 om 19:44:

wie durft er eigenlijk te zeggen dat ze zelf ook wel apart waren? Ik had bijvoorbeeld zelf nooit zin om kinderen te entertainen. Ik bakte geen koekjes met vriendjes. Ik ging niet met ze op pad. Ik speelde geen spelletjes met ze. Als ze kwamen dan verwachtte ik van ze dat ze samen gingen spelen. In geval van nood had ik een grote bak klei klaar staan en konden ze daarmee spelen.

Ik voelde mij wel eens een ontaarde moeder als mijn kind dan ergens ging spelen en dan waren ze gaan schaatsen, hadden ze koekjes gebakken, waren ze bij de McDonald's geweest etc.

Ik was volgens mij echt de luie moeder.

Ach wat is apart.iedereen is anders en doet het op zijn eigen manier. Ik denk dat ik best streng ben met niet te veel rennen, springen , gillen in huis, dat doe je maar buiten. Genoeg ouders die daar vast wat losser in zijn.

MamaE schreef op 13-01-2022 om 17:27:

Er zijn wel een paar kinderen waarvan de ouders denken dat ze doodgaan als ze een keer een dag geen vlees eten dus die mogen niet bij ons eten omdat wij thuis vegetarisch eten. Nou oké dan niet.
De charme van een keer ergens anders zijn is ervaren dat dingen daar niet altijd hetzelfde gaan als thuis.

20 jaar geleden waren mijn kinderen in de speelafspraken-leeftijd en ze zijn op school wel eens gepest door klasgenoten omdat ze vegetarisch aten, maar dit heb ik nog nooit gehoord! Je zou denken dat het tegenwoordig redelijk normaal gevonden wordt om af en toe geen vlees te eten... 

Overigens heb ik mijn kinderen daar vrij in gelaten, als ze bij vriendjes speelden en ze kregen daar te eten met vlees, mochten ze dat gerust proberen. Ik legde het wel uit aan de ouders, maar soms kreeg ik een verhaal van mijn kinderen over iets dat ze gegeten hadden en dat smaakte zo raar en dan was dan iets met vlees. Mijn kinderen zijn vrijwillig vegetariër gebleven.

@Plantenbak: Ik ben ook een luie moeder. Ik was nooit de godganse dag met mijn kinderen in de weer. Daar had ik echt de lust niet voor, zelfs niet toen ze pas een paar maanden waren. Mijn zusje kan de hele dag rondsjouwen met de baby. Die baby accepteert het ook niet als hij even zichzelf moet vermaken. Mijn kinderen moesten voornamelijk zichzelf vermaken.

Ik kreeg eens de vraag of ik het kind wel even wilde laten douchen een kwartier voor moeder het weer kwam ophalen. Toen ik vroeg of ze daarna een verjaardag hadden barstte ze in tranen uit en vertelde ze dat hun water was afgesloten 😢. Ik vond dat zo sneu… (geval ex met gokverslaving). 
Ik heb haar ‘s avonds uitgenodigd voor het eten zodat ze zelf ook even lekker uitgebreid kon douchen.