Bizarre vragen en eisen bij speelafspraak

Breek me de bek niet open. Iedere vraag/eis/situatie een aparte post? Dan kan ik er heel veel maken.
Nummer 1:
Kan Elsje bij jou spelen? Dan kan ik met Hans (groep6) aan zijn spreekbeurt werken, kom ik haar halen als het klaar is. Dat was op woensdagmiddag om half 2, rond half 6 werd Elsje opgehaald. Donderdag zelfde vraag, ik akkoord ik had nog geen kind in groep 6 wist niet of dat nodig was. Vrijdag moest ik na school meteen weg dus niks gehoord. Zaterdag belde de moeder van Elsje of het nog een keer mocht. Nee dus! Een groep 6 spreekbeurt daar hoef je als ouder toch niet zoveel tijd in te steken?

Studiedag. Andere moeder vroeg of mijn zoon het leuk vond om eens met haar zoon af te spreken. Mijn zoon haalde zijn schouders op en zei ja. "Dan breng ik X morgen om half 9!" zei ze toen meteen. Toen ik verbluft terug keek maakte ze er 9 uur van. En toen ik vroeg hoe laat ze hem dan op kwam halen, 11 uur of zo (want ik kreeg hier geen goed gevoel bij), zei ze dat hem eigenlijk de hele dag bij mij wilde laten. Gelukkig zag ze aan me dat ik dat geen goed plan vond, dus ging ze regelen dat hij in de middag bij een andere klasgenoot kon spelen. Dit zei ze alsof ik super raar en lastig was. Op de dag stuurde ze haar man om het kind bij mij op te halen en naar het andere vriendje te brengen. 
Als ze nou meteen had gezegd dat ze moest werken, dan was het heel anders overgekomen. Dan had ik nog steeds niet de hele dag een ander kind in huis gewild, maar toch.

O, ja. Kind was nog kleuter en wilde op maandagmiddag bij ander kind na schooltijd om 15.15 uur kon spelen. 
Dat kon dus niet want "dat was de moeite niet". Zij moesten namelijk om 17.00 uur eten en dan was spelen veel te lastig. 
Ik had daar dus helemaal nooit bij stilgestaan, omdat wij nooit voor 18.30 aan tafel zaten en er dus in mijn beleving tijd zat was om te spelen. 
Gelukkig kreeg ze later een vriendinnetje, waar het precies zo als bij ons ging. Ze gingen ook samen naar de bso. 

Verder wel meegemaakt dat een zesjarige haar eigen brood niet kon smeren. 

Apiejapie schreef op 13-01-2022 om 16:49:

[..]

 Ik ben thuis, heb geen baan. 

Eigenlijk maakt dat niet eens uit. Als jij die dag toevallig thuis bent omdat je kind een studiedag heeft, is het veel makkelijker om alleen je eigen kind(eren) thuis te hebben als je nog wat andere dingen moet doen.
Zo kon ik bijvoorbeeld best thuis een beetje werk doen, maar niet als het vriendje achter mijn laptop moest om tegen mijn zoon een potje te doen. Of als ik de hele tijd moest opletten, ideeën moest aandragen (want ze hadden nog nooit samen gespeeld), enz. Bovendien kan ik wel even weg als alleen mijn eigen kinderen thuis zijn, maar niet als er een extra kind is. Of ik wilde met ze ergens heen.

Apiejapie schreef op 13-01-2022 om 16:49:

[..]

Oh herkenbaar, dat oppas zijn. Hier ook best regelmatig ingezet als oppas omdat ouders moeten werken. Ik ben thuis, heb geen baan. Op een gegeven moment ben ik er mee opgehouden het opvangen te faciliteren. Anderen mensen kunnen geld verdienen omdat ik als gratis oppas dien. Dat wilde ik niet meer. Uiteraard sta ik klaar voor (de kinderen van) vrienden van ons. Maar niet meer lukraak voor kennissen.

Voor familie en goede vrienden sta ik altijd klaar en in noodgevallen ook.  Ik kreeg een keer 15 minuten na de met moeder afgesproken ophaaltijd van een vriendje van 1 van mijn kinderen.  De vader van het vriendje aan de telefoon op het mobiele nummer van de moeder.  Vader meldde dat hij met zijn vrouw op de seh zat.  Vriendje is blijven eten én slapen. De vader had al met zijn moeder gebeld om de nacht te regelen maar die oma moest met de bus uit de stad hier 12 km vandaan komen, kind bij mij halen en dan terug naar haar huis omdat ze niet het huis van haar zoon in kon.  Ze had geen sleutel. In principe moest kind ook gewoon de volgende dag naar school dus dat zou vroeg opstaan worden. 

Bizarre situatie maar als er zoiets gebeurt dan doe je dat voor de ouders van een vriendje van je kinderen. 

Het oppassen vind ik niet zo'n probleem. Dat doe ik ook regelmatig en andere ouders ook. Wel handig omdat je dan even de tijd voor je zelf hebt of voor je andere kinderen. Wel belangrijk dat mensen eerlijk zijn over ophaaltijden en natuurlijk dat er enige wederkerigheid is. 

Mijn grootste ergernis waren ouders die de hele middag wilde volproppen en niet konden kiezen . En dat geonderhandel op het schoolplein. Tuurlijk joh, neem mijn kind maar op sleeptouw naar de tandarts of naar zwemles zodat die daar rond kan hangen totdat jouw kind tijd heeft om met hem te spelen. Of ik rijd op woensdagmiddag nog wel een keertje extra  op en neer om mijn kind te brengen  zodat jij eerst met jouw kind alleen kan lunchen. 

In een noodgeval zoals met andere ouder/ander kind/oma of opa op de seh zitten kan hier ook alles. Dat is overmacht. Opvang voor iets wat gepland is kan ook, mits vooraf gevraagd en als je er eerlijk over bent. En als dat wederzijds ook een keer kan. 

Er zijn wel een paar kinderen waarvan de ouders denken dat ze doodgaan als ze een keer een dag geen vlees eten dus die mogen niet bij ons eten omdat wij thuis vegetarisch eten. Nou oké dan niet.
De charme van een keer ergens anders zijn is ervaren dat dingen daar niet altijd hetzelfde gaan als thuis.

ik vond oppassen ook nooit zo'n probleem. Ook niet op een studiedag. Zolang kinderen leuk konden spelen, vond ik het prima. Anders werd het zodra ik merkte dat het erg eenrichtingverkeer werd en spelen een alternatief werd voor de bso. Dus elke week kind mee op een bepaalde dag en andersom kon het nooit. Kind veel te laat ophalen zonder even een bericht te sturen. Of oma die een kind weigerde op te halen zodat ik met nog een paar kleintjes een kind thuis moest gaan brengen. Dan was ik er wel klaar mee op een gegeven moment. 

Oh, en mijn dochter had een vriendin die altijd alleen thuis was. Ouders vonden thuis zijn voor de kinderen overdreven (de woorden van mijn dochter). Ik niet dus ik vond het niet zo'n goed idee als zij daar ging spelen want ik wist nooit of er wel ouders thuis waren. Ook haalden de ouders honden op uit bulgarije en die zaten daar in benches in de woonkamer. Sommige van die honden waren echt eng en dat was de enige keer dat ik het niet meer goed vond dat mijn dochter bij iemand ging spelen. Kwam het meisje bij ons dan kreeg ik meestsl een bericht dat het meisje zelf maar naar huis moest komen fietsen. Ook toen ze 5 of 6 was. Ik vond dat niet goed. Te gevaarlijk in het donker dus bracht ik het meisje maar naar huis.