Zwanger partner (nog)niet klaar voor.
Hai all,
Ik(32j) ben zwanger ondanks after morning pil. Mijn partner(29) - waar ik 7 jaar een relatie mee heb en sinds halfjaar mee samen woon- wilt de zwangerschap afbreken(abortuspil).
Ikzelf denk dat we nu wel klaar voor zijn. We hebben alles al op een rijtje. Huisje, mooie carrières en steun van familie. Daarnaast denk ik dat tijd nooit rijp(volmaakt)is om voor kinderen te gaan.
Hij denk nog mentaal niet klaar voor te zijn. Vindt het nu te vroeg sinds we maar nét samenwonen. Daarnaast is hij gezien zijn leeftijd en autisme nog zoekend naar zichzelf en om zichzelf te begrijpen/gelukkig te worden met zichzelf.
Zijn idee is om nu voor abortus te gaan en in de toekomst samen voor een kind te gaan wanneer hij er klaar voor is.
We zijn gelukkig in relatie en dit wil ik zo houden en daarom weet ik niet wat ik nu kan doen.
Hebben jullie dit ook meegemaakt? Ik ben benieuwd naar wat jullie hiervan vinden.
Tijgeroog schreef op 21-11-2021 om 18:47:
Nee, niet gedwongen, maar daar wel over nadenken en praten. Omdat het voor je geliefde belangrijk is.
En als het over 2 jaar niet (meteen) lukt om zwanger te worden kun je daar als man ook niet over klagen. "Maar we hadden afgesproken dat..."
Er is hier niemand die zegt dat ze de zwangerschap door moet zetten. Wel daar ze de tijd moeten nemen om samen een goed doordachte keuze te maken.
Wat mij stoort is dat de man zijn nee gewoon genegeerd word. Als een man een nee van zijn vrouw niet accepteert zegt ook niemand dat het wel oke is en zij gewoon het moment maar moet vervroegen, maakt niet uit of ze al moeder wilde worden of niet
BlueFawn schreef op 21-11-2021 om 19:27:
[..]
Wat mij stoort is dat de man zijn nee gewoon genegeerd word. Als een man een nee van zijn vrouw niet accepteert zegt ook niemand dat het wel oke is en zij gewoon het moment maar moet vervroegen, maakt niet uit of ze al moeder wilde worden of niet
Maar hetzelfde geldt toch voor het ja van de vrouw, als zijn zin wordt gedaan, wordt haar 'ja' genegeerd.
MRI schreef op 21-11-2021 om 19:32:
[..]
Maar hetzelfde geldt toch voor het ja van de vrouw, als zijn zin wordt gedaan, wordt haar 'ja' genegeerd.
Nou nee, ik heb nog nooit iets gedaan wat zij niet wil. En in mijn relaties telt haar stem even hard als de mijne.
Ik ga iets zeggen wat misschien weinig populair is. Ik ben voor het recht van de vrouw om over haar lijf te beslissen. Ik ben ook heel blij dat ik nooit voor een abortus heb gekozen (en in mijn geval was dat best begrijpelijk geweest).
Maar soms bekruipt me ook het gevoel dat sommige mensen wel erg makkelijk over een abortus denken. Een vriendin van mij was zwanger geworden op een reis door Afrika. Ze was nog geen dertig en haar familie oefende zeer grote druk op haar uit om toch maar abortus te plegen. Ze heeft dat gedaan en nu, dertig jaar later, heeft ze daar nog verdriet van.
Kijk er zijn zoveel situaties waarbij het voorstelbaar is: ouders zijn jong, vrouw is verkracht, men heeft al veel kinderen en geen geld, men is zelf ziek.
Maar als je het al gehad hebt over samen kinderen krijgen en je wordt wat eerder zwanger om dan maar als man direct je partner tot een abortus uit te nodigen... ik heb me er niet tegenaan te bemoeien, maar ik vind dit echt lastig. En ook een geval van de heren, partner ts en hier op het forum, van er wel erg makkelijk over denken. Abortus is geen voorbehoedmiddel, er komt een mensje van als je het laat zitten, ook al is het nu wat celletjes.
BlueFawn schreef op 21-11-2021 om 19:37:
[..]
Nou nee, ik heb nog nooit iets gedaan wat zij niet wil. En in mijn relaties telt haar stem even hard als de mijne.
ja maar ik heb het over dit geval niet over jou
MRI schreef op 21-11-2021 om 19:40:
Ik ga iets zeggen wat misschien weinig populair is. Ik ben voor het recht van de vrouw om over haar lijf te beslissen. Ik ben ook heel blij dat ik nooit voor een abortus heb gekozen (en in mijn geval was dat best begrijpelijk geweest).
Maar soms bekruipt me ook het gevoel dat sommige mensen wel erg makkelijk over een abortus denken. Een vriendin van mij was zwanger geworden op een reis door Afrika. Ze was nog geen dertig en haar familie oefende zeer grote druk op haar uit om toch maar abortus te plegen. Ze heeft dat gedaan en nu, dertig jaar later, heeft ze daar nog verdriet van.
Kijk er zijn zoveel situaties waarbij het voorstelbaar is: ouders zijn jong, vrouw is verkracht, men heeft al veel kinderen en geen geld, men is zelf ziek.
Maar als je het al gehad hebt over samen kinderen krijgen en je wordt wat eerder zwanger om dan maar als man direct je partner tot een abortus uit te nodigen... ik heb me er niet tegenaan te bemoeien, maar ik vind dit echt lastig. En ook een geval van de heren, partner ts en hier op het forum, van er wel erg makkelijk over denken. Abortus is geen voorbehoedmiddel, er komt een mensje van als je het laat zitten, ook al is het nu wat celletjes.
Omdat jij vanuit het oogpunt van een vrouw denkt. En nee abortus is geen voorbehoedsmiddel maar een kind krijgen terwijl je dat nu niet wil vind ik ook niet niks. En in de gevallen in mijn vriendenkring en bij collega’s die hetzelfde aan de hand hadden is de relatie geklapt nog voor het kind 1 was. Denk je ook even in die vriend zou ik zeggen.
BlueFawn schreef op 22-11-2021 om 02:32:
[..]
Omdat jij vanuit het oogpunt van een vrouw denkt. En nee abortus is geen voorbehoedsmiddel maar een kind krijgen terwijl je dat nu niet wil vind ik ook niet niks. En in de gevallen in mijn vriendenkring en bij collega’s die hetzelfde aan de hand hadden is de relatie geklapt nog voor het kind 1 was. Denk je ook even in die vriend zou ik zeggen.
Bezint eer ge begint.
Als je (nog) geen kind wil krijgen dan zijn daar genoeg middelen voor. Als je die niet gebruikt of verkeerd gebruikt neem je het risico dat je toch een kind krijgt en moet je niet piepen en gewoon je verantwoordelijkheid nemen.
Poezie schreef op 22-11-2021 om 04:29:
[..]
Bezint eer ge begint.
Als je (nog) geen kind wil krijgen dan zijn daar genoeg middelen voor. Als je die niet gebruikt of verkeerd gebruikt neem je het risico dat je toch een kind krijgt en moet je niet piepen en gewoon je verantwoordelijkheid nemen.
Juist, en er zijn in nederland genoeg mogelijkheden om een ongewenste zwangerschap af te breken, dat is ook je verantwoordelijkheid nemen.
BlueFawn schreef op 21-11-2021 om 19:27:
[..]
Wat mij stoort is dat de man zijn nee gewoon genegeerd word. Als een man een nee van zijn vrouw niet accepteert zegt ook niemand dat het wel oke is en zij gewoon het moment maar moet vervroegen, maakt niet uit of ze al moeder wilde worden of niet
Ik vind jouw berichten en opmerkingen terecht in het geval er nu nog geen zwangerschap was. Als TO zou overwegen om zwanger te worden tegen de wens van vriend in. Dan zou ik zeggen; niet doen, nee is nee en niet zomaar het moment vervroegen als jullie andere afspraken hadden.
Maar TO is al zwanger en daar waren TO en partner samen bij. Nee is al ja geworden en het moment is al vervroegd. Deze zwangerschap kan niet ongedaan gemaakt worden. Met abortus kan het wel afgebroken worden. Maar daarmee is het niet nooit gebeurd. En gaat het leven dus nooit verlopen zijn zoals zij hadden gepland. Want een abortus zat vast niet in de toekomstdromen en plannen. Dus zowel als ze de zwangerschap doorzet als wanneer ze deze afbreekt zullen zij daarmee moeten leren leven.
Dat deze relatie dit overleeft is uiteraard nog maar de vraag. Maar om nou te verwachten dat iemand die al uitgesproken heeft dit niet te willen ineens verandert in een blije daddy-to-be omdat er nou eenmaal een baby in de maak is misschien een beetje teveel gevraagd. Wat nou als vriend zegt dat ze haar baby mag houden maar hij er niks voor wil doen? Is dat een goede basis om een kind te krijgen? Geen idee ook hoeveel last hij heeft van zijn ASS, wie weet kan hij helemaal niet tegen de overmatige prikkels die een kind nou eenmaal met zich meebrengt, wie weet is zijn ASS erfelijk en heeft hun kind daar veel last van.
BlueFawn schreef op 21-11-2021 om 19:27:
[..]
Wat mij stoort is dat de man zijn nee gewoon genegeerd word. Als een man een nee van zijn vrouw niet accepteert zegt ook niemand dat het wel oke is en zij gewoon het moment maar moet vervroegen, maakt niet uit of ze al moeder wilde worden of niet
Nee, want baas in eigen buik en zo. Het idee alleen al dat iemand anders dan ikzelf over mijn zwangerschappen zou beslissen vind ik belachelijk, sorry.
Meesje schreef op 22-11-2021 om 05:15:
[..]
Ik vind jouw berichten en opmerkingen terecht in het geval er nu nog geen zwangerschap was. Als TO zou overwegen om zwanger te worden tegen de wens van vriend in. Dan zou ik zeggen; niet doen, nee is nee en niet zomaar het moment vervroegen als jullie andere afspraken hadden.
Maar TO is al zwanger en daar waren TO en partner samen bij. Nee is al ja geworden en het moment is al vervroegd. Deze zwangerschap kan niet ongedaan gemaakt worden. Met abortus kan het wel afgebroken worden. Maar daarmee is het niet nooit gebeurd. En gaat het leven dus nooit verlopen zijn zoals zij hadden gepland. Want een abortus zat vast niet in de toekomstdromen en plannen. Dus zowel als ze de zwangerschap doorzet als wanneer ze deze afbreekt zullen zij daarmee moeten leren leven.
Precies dit! Ze IS al zwanger.
Dat is dus een compleet andere situatie.
Hoewel ik pro abortus ben, wordt er hier door sommige mensen wel echt veel te licht en makkelijk over gedacht, hoor.
Persoonlijk zou ik er in deze situatie nooit voor kiezen (leeftijd, al jaren een relatie die goed is, in principe wel een kinderwens).
Het is geen voorbehoedsmiddel. Het kan best zijn dat je er psychisch veel last van houdt, juist in deze situatie.
Het stoort me ook dat het mannen zijn die er zo over schrijven; lekker makkelijk.
TO; ik zou gaan praten met je huisarts en het FIOM. Je hoeft nu niet direct een beslissing te nemen. Vraag hulp en volg daarna je gevoel.
Wednesday schreef op 22-11-2021 om 08:36:
[..]
Nee, want baas in eigen buik en zo. Het idee alleen al dat iemand anders dan ikzelf over mijn zwangerschappen zou beslissen vind ik belachelijk, sorry.
En dan mag de vader ook baas over zijn eigen leven zijn? Of beslis jij dan dat hij verplicht mee moet doen? Al dan niet in de vorm van een financiële bijdrage.
BlueFawn schreef op 22-11-2021 om 08:53:
[..]
En dan mag de vader ook baas over zijn eigen leven zijn? Of beslis jij dan dat hij verplicht mee moet doen? Al dan niet in de vorm van een financiële bijdrage.
Nee, dat beslis ik dan niet, dat heeft de wetgever al gedaan. Ik vind dat je uitermate eigenaardig reageert hier.
BlueFawn schreef op 22-11-2021 om 08:53:
[..]
En dan mag de vader ook baas over zijn eigen leven zijn? Of beslis jij dan dat hij verplicht mee moet doen? Al dan niet in de vorm van een financiële bijdrage.
Jouw standpunt gaat op in het geval TO zonder medeweten en toestemming van partner zou stoppen met de pil en op die manier een kinderwens er doorheen drukt.
In die zin moet er rekening gehouden worden met de mening en wens van beide partners.
Maar in dit geval is het ondanks de morning afterpil anders gelopen: ze IS al zwanger.
Een al bestaande zwangerschap afbreken is heftig. Zeker in een in principe stabiele en goede relatie, op deze leeftijd en met wel een kinderwens. Zelfs bij de partner is die kinderwens er uiteindelijk wel.
Praat (samen en afzonderlijk van elkaar) met professionals, TO.
