Wat regelen voor ik zwanger word (draagmoeder)
Na jaren plannen en bezinnen ga ik begin volgende jaar proberen zwanger te worden van het kindje van een goede vriendin en haar man aangezien zij dat zelf niet kan (geen baarmoeder). Advocaat en arts zijn geregeld maar ik ben bezig met een waslijst aan andere dingen die geregeld moeten worden en als alles gaat zoals gepland leuk zouden zijn om geregeld te hebben.
Praktisch denk ik dus aan dingen zoals nu nog een keer bloed doneren, langs de tandarts en een uitstrijkje laten maken.
Voor de leuk, als het goed gaat, waar een pretecho, zwangerschapskleren etc.
Ik heb zelf geen kinderen dus hoef voor hun niets te regelen maar zal tzt wel met een goede uitleg naar kinderen die ik erg goed ken moeten komen.
Ben dankbaar voor elke regel suggestie die jullie hebben. Wil trouwens ook best discussieren over draagmoederschap en sich maar dan liever in een ander topic.
MelMel schreef op 15-11-2022 om 12:40:
[..]
Heeft er iemand ervaring met uitsluitend kolven zes weken lang? Lijkt me best lastig. En ook misschien een vraag voor iemand van La Leche of zo voor support.
Ik heb de eerste 6 weken voor mijn beide kinderen gekolft. Dat heb ik als loodzwaar ervaren. Maar daar kwam ook een heleboel emotie bij kijken. De frustratie dat ik ze niet gewoon aan m'n borst kon hebben was enorm.
De eerste weken gingen een stuk beter dan de latere. De laatste periode liep mijn melk productie hard terug. En op het laatst had ik per kolf sessie niet eens meer genoeg voor een halve voeding. Je moet er ook rekening mee houden dat je dagelijks regelmatig en op gezette tijden de tijd neemt om te kolven, ook 's nachts. In jouw geval heb je geen kindje bij je. En juist de aanblik van m'n kind en het gehuil als ze honger hadden maakte mij extra gemotiveerd om het vol te houden. Het lijkt mij dan persoonlijk in jouw situatie nog moeilijker om het dan niet op te geven.
Mag ik vragen hoe oud jij zelf bent?
ik zou niet gaan kolven hoor. Zou dat gedeelte echt afsluiten als het kind geboren is. Dat heb je ook maar superkort stuwing en daarna ook geen borstontsteking en dat soort ellende. En flesvoeding is echt prima en dan kunnen de ouders het helemaal zelf
Reflectione schreef op 14-11-2022 om 21:28:
Niet alles gelezen maar wel praktische vragen:
- hoe doe je dat, ga je testen waar ze bij zijn?- zijn ze bij de bevalling?
Ja daar zijn ze zeker weten bij! Hoe we dat vorm gaan geven blijven we over praten.
- zit je op een lijn qua zwangerschapsadviezen? (Gezond eten, koffie drinken, alcohol, tonijn eten, sporten)
Ja wij komen allemaal uit de gezondsheidszorg en zullen gewoon de nationale adviezen volgen, niet meer niet minder.
- wat als je wat overhoudt aan de zwangerschap en/of bevalling?
Dat zou heel vervelend zijn. We zorgen dat ik verzekerd ben voor arbeidsongeschiktheid, voor de rest zal ik er mee moeten leren leven.
- wie bepaalt waar en hoe je gaat bevallen? En besef dat je idee daarover tot het laatste moment kan wijzigen (mits niet medisch natuurlijk)
Ik! Mijn lijf hun kind. En mijn lijf moet bevallen. Eerst voor de moeder zorgen, dan zorg je ook voor het kind. In samenspraak met de verloskundige/arts.
- is alle pijnstilling oke? (Kan ook risico's hebben voor kind), wie bepaalt? Zijn ook dingen die lastig te bepalen zijn voor die tijd.,
In pijnstilling zijn ze in Engeland wat relaxter. En een geplande keizersnee zou me beter uitkomen.
- kun je het loslaten en accepteren als zij een heel andere visie over opvoeding hebben dan jij?
Dat zou ik lastig vinden maar ken hun visie en die ontlopen elkaar niet zo veel.
Vind het heel nobel van je, ik zou het zelf niet kunnen voor een ander. Het kan echt wel een aanslag op je lijf en mentaal zijn. Hoe gezond je ook bent en hoe goed je je ook voorbereidt.
Het is zeker niet nobel bedoeld. Het komt zo op ons pad en we zullen moeten gaan beleven of het gaat lukken. Ik ben wel vaker in het diepe gesprongen en mijn lichamelijke en psychische gezondheid geriskeert: omstandigheden zijn een beetje te herkenbaar.
MamaE schreef op 14-11-2022 om 22:49:
[..]
Dat klopt. Ik was er - misschien te voorbarig - vanuit gegaan dat TS zwanger wil raken van de man van haar vriendin omdat dat technisch gezien de makkelijkste optie is.
Ik lees trouwens op internet wel dat een draagmoeder in Nederland al eerder zonder complicaties is bevallen (dus geen keizersnede) om de risico's te verkleinen en bij voorkeur een voltooid gezin heeft (hoewel een gezin ook zonder kinderen compleet kan zijn natuurlijk).
Daar zit dan wel een kritiek punt.
Klopt. Ik ben niet het ideale draagmoeder plaatje maar op andere vlakken wel - we zijn goed bevriend, ik heb een vast contract - dat soort dingen. De kogel is nu door de kerk en de Britse artsen vinden mij niet de ideal maar wel een geschikte kandidaat. Ik heb wel zeker weten geen kinderwens (meer).
absor schreef op 15-11-2022 om 16:24:
ik zou niet gaan kolven hoor. Zou dat gedeelte echt afsluiten als het kind geboren is. Dat heb je ook maar superkort stuwing en daarna ook geen borstontsteking en dat soort ellende. En flesvoeding is echt prima en dan kunnen de ouders het helemaal zelf
Dat is onzin. Je kunt ook borstontsteking krijgen als je niet voedt of kolft.
absor schreef op 15-11-2022 om 16:24:
ik zou niet gaan kolven hoor. Zou dat gedeelte echt afsluiten als het kind geboren is. Dat heb je ook maar superkort stuwing en daarna ook geen borstontsteking en dat soort ellende. En flesvoeding is echt prima en dan kunnen de ouders het helemaal zelf
Ik heb vernomen dat als je vooraf bij de verloskundige aangeeft geen borstvoeding te willen geven, ze medicijnen klaar kunnen zetten voor direct na de bevalling die er voor zorgen dat het überhaupt niet op gang komt. Dan heb je geen stuwing en dat soort ellende.
MelMel schreef op 15-11-2022 om 12:40:
[..]
Dat is helemaal niet stom en is hier gedeeltelijk verplicht. Zij als stel hebben al een jaar lang met een hulpverlener gepraat om zich hier op voor te bereiden. Ik ga met hun hulpverlener en iemand los van hun ook een paar gesorekken voeren en daarna pas contracten tekenen.
Mijn vriendin kan door eerdere kanker beter niet zelf proberen te voeden, ook al is de kans miniem, het risico dat iets hormonaals terugkeer teweeg brengt wil niemand nemen. Volgens ervaringen kan je al voor de geboorte colustrum afkolven en bevriezen, dat wil ik zelf graag doen en willen zij ook. Over kolven de eerste zes weken moet ik nog wat nadenken en zij ook.
Heeft er iemand ervaring met uitsluitend kolven zes weken lang? Lijkt me best lastig. En ook misschien een vraag voor iemand van La Leche of zo voor support.
Ik heb 6.5 maand vollexig gekolfd bij de 1e en 8.5 maand bij de 2e. Aan de borst wilde niet. Ik had bijzonder veel melk, dat hielp, dat weet je niet van tevoren. Dubbele electrische borstkolf hielp ook. Ik kolfde 1x minder dan t aantal voedingen, maar dat is vziw niet gebruikelijk. Ik vond t daardoor goed te doen.
Tess
aanvullend, iets te snel: mijn situatie was natuurlijk wel volledig anders dan de jouwe, dus dat zou ik wel meenemen in de overwegingen. Zeker ook met de afstand die je beschrijft. Kolven ervoor heb ik geen ervaring mee.
Bijtje82 schreef op 15-11-2022 om 17:25:
[..]
Dat is onzin. Je kunt ook borstontsteking krijgen als je niet voedt of kolft.
Het kan maar als je je melkproductie niet op gang brengt is die kans echt heel klein
ik begrijp je wel. Geen kinderwens maar wel een keer ervaren hoe het voelt om zwanger te zijn en te bevallen. En niet met je eigen eicel, dat maakt een levensgroot verschil dan wel met je eigen eicel natuurlijk
ik zou het niet kunnen maar dat is vooral omdat ik mijn zwangerschappen als erg zwaar ervoer, zou enkel voor mijn eigen dochters draagmoeder kunnen zijn verder voor niemand
maar toch ik snap het wel. Hoop dat het goed verloopt
BlairW schreef op 14-11-2022 om 23:07:
Maar om hiervoor in aanmerking te komen, moet je toch zelf al zwanger zijn geweest en natuurlijk bevallen zijn? Je geeft aan dat het een kindje wordt van je vriendin en haar man. Dus het wordt een hoogtechnologisch draagmoederschap? De eicel van de wensmoeder wordt bevrucht met zaad van de wensvader en de embryo wordt dan bij jou geplaatst. Dit moet via een ivf-traject. En daarvoor is de voorwaarde dat je als draagmoeder dus al eens bevallen moet zijn. Hoe ga je dat doen dan? Of wordt het een laagtechnologisch draagmoederschap, waarbij je dmv zelfinseminatie je eigen eicel bevrucht? Maar dan is het dus jou kind en niet het kind van de wensmoeder.
Idd hoogtechnologisch draagmoederschap dus kind van de wensouders. Waar wij wonen is geen eis, wel aanbevolen om een keer bevallen te zijn.
Leene schreef op 15-11-2022 om 00:21:
[..]
Verder iets heel medisch: als het kind helemaal niets van jouzelf is.. dus de eicel is ook niet van jezelf dan draag je een compleet lichaamsvreemd kind en kan het risico op zwangerschapscomplicaties groter zijn( zoals zwangerschapsvergiftiging) ik zou dit wel goed navragen hoe veel hoger die kans dan is. Niet leuk om te horen misschien maar je kan maar beter alles goed doordenken.
Maar zoals ik op de website van Freya lees kun je helemaal geen hoogtechnologische draagmoederschap starten als je zelf niet eerder bent bevallen.
We wonen allemaal niet in Nederland. Hier wordt een keer zwanger/bevallen zijn geweest aangeraden maar niet essentieel bevonden. Terugplaatsing gaat tijdens een natuurlijke cyclis plaatsvinden, dat verlaagt de kansen op bijvoorbeeld zwangerschapsvergifting maar blijft iddceen hoger risico.
Earlgreythee schreef op 15-11-2022 om 09:27:
Ik heb me hier ook eens in verdiept en heb toen heel veel gehad aan de checklist van 'Zwanger voor een Ander', te downloaden onderaan deze pagina. Alle lastige vragen (waarvan een deel hier al in het topic worden gesteld) staan erin. Succes met al je afwegingen, TO!
Fijne tip - bedankt!
BlairW schreef op 15-11-2022 om 06:41:
Ik lees in de OP dat ze het kindje van haar goede vriendin en haar man gaat dragen. Dus dat zou een hoogtechnologisch draagmoederschap zijn. En dat kan dus helemaal niet hier volgens de regels.
Overigens snap ik ook wel dat ze willen dat je eerst zelf een gezonde zwangerschap en bevalling hebt gehad, want dan weet je wat je te wachten staat. Het kan echt een enorme impact hebben op je en je hebt geen idee wat hormonen met je kunnen doen. Ook achteraf nog. Ik heb zelf een postnatale depressie gehad en dat was echt verschrikkelijk. Terwijl ik altijd een ontzettend nuchter persoon was, maar door de hormonen was ik volledig van het padje. Dat is de reden dat je dus al eens zwanger moet zijn geweest. Zodat je weet wat het met je doet allemaal. het klinkt me vanuit de OP nogal simpel gedacht. Maar ik denk echt dat je je verkijkt op de impact die een zwangerschap met zich meebrengt, ook psychisch. Je gaat je hechten aan dat kindje wat 9 maanden in je buik zit en dan moet je het afstaan. Ik denk dat dat nog niet zo simpel is.
In Nederland idd niet, in andere landen wel. Het is een langdurige overweging om op dit punt te komen. De argumenten die je aangeeft zijn idd onvoorspelbaar, maar niet veel voorspelbaarder in iemand die wel eens zwanger is geweest.
