Wat regelen voor ik zwanger word (draagmoeder)

BlairW schreef op 15-11-2022 om 10:31:

[..]

Ik zeg nergens dat ik dat weet he, ik zeg “het klinkt me”. Het komt op mij over alsof ze het gewoon onderschat. Het hele zwanger zijn, het ivf-traject en ook het afstaan van een kind wat je 9 maanden hebt gedragen. En ik lees dus nergens iets over het feit dat het, als het inderdaad een kind van vriendin en haar man moet worden zoals het in de OP wordt vermeld, helemaal niet mogelijk is als TO nog nooit zwanger is geweest. Dat lijkt me toch iets wat je in al die jaren van plannen en bezinnen wel ooit tegen was gekomen als eis om draagmoeder te worden.

Het is dus wel mogelijk omdat ik in een ander land woon. Drie jaar geleden met gynacoloog besproken toen deze vriendin ziek werd, zes jaar geleden in een andere context besproken toen een andere vriendinf haar laatste (geslaagde) IVF poging onderging na negen keer proberen. Ik ben dus heel goed bekend met het IVF traject. Ben daarnaast zelf arts (ander vakgebied) dus lees me makkelijk in.

Rosehip schreef op 15-11-2022 om 11:01:

Het zou leuk zijn als TO zelf mee zou schrijven.

Want TO, je hebt het over dingen die voor de zwangerschap moeten. Maar de dingen die jij noemt, zoals bloed doneren of een uitstrijkje maken, hoeven natuurlijk niet.
Andere dingen die genoemd worden zoals je zorgverzekering aanpassen en wat te doen bij complicaties lijken me wel belangrijk.

Excuus. Had niet helemaal goed in mijn hoofd dat ik een langere dienst had dan normaal door een vergadering.

Ging inderdaad meer om de praktische en leuke dingen om nog ‘even’ te doen. Mijn ogen laten controleren was ik bijvoorbeeld vergeten (ook omdat ik een hekel aan de opticien heb) maar staat nu wel in de agenda.

Bloed doneren hoeft idd niet maar doe ik wel graag dus dan als het kan nog een keertje voor we dit traject in gasn.

MamaE schreef op 15-11-2022 om 11:42:

[..]

Ik heb het even gegoogled en in België is er geen wettelijk kader voor draagmoederschap. Het is ook niet verboden. Er zijn enkele klinieken voor hoogtechnologisch draagmoederschap die zelf eisen mogen stellen, maar in datzelfde artikel staan wel regels genoemd zoals dat homostellen altijd zelf een eiceldonor moeten aandragen terwijl heterostellen met medische problemen op de wachtlijst voor een donoreicel mogen. En dat de draagmoeder geen kinderwens meer heeft en zelf al minimaal één keer probleemloos zwanger is geweest.

Zowel in Nederland als België is de draagmoeder na de geboorte de juridische ouder en als ze getrouwd is haar partner ook. Er moet dan een adoptieprocedure gestart worden.

In Engeland is idd de juridische procedure bijna precies hetzelfde als jn Belgie en Nederland. In Zuid Afrika bijvoorbeeld kunnen de ouders zich wel gelijk als ouders laten registreren.

Rozi schreef op 15-11-2022 om 11:47:

Ik vind het wel vrij heftig. Alcohol kan je vanzelfsprekend niet meer drinken. Maar wat met andere eten? Als je samen ergens wat zou gaan eten voel je je dan niet op je vingers gekeken wat je eet?
Ook met bewegen, zware dingen tillen kan ook niet echt meer. Is je man bereid om extra dingen in huishouden te doen? Zin in sex was bij mij ook ver te zoeken, wat zou je man daarvan vinden als bij jou zou zijn?
Zomaar nieuwsgierig, krijg je dan ook kraamhulp?
Ik ben nog niet zo lang geleden bevallen, fysiek is 1 ding. Ik vond het confronterend om te merken dat steeds meer dingen niet meer gingen. Snel moe, concentratieproblemen maar ook allerlei feestjes, vrijgezellenfeesten enz moeten missen. De bevalling zelf heb ik me alleen mentaal voorbereid op de pijn maar psychisch doet het ook wat met je. Sindsdien kan ik veel minder tegen prikkels bijv.
Wat als je iets aan de bevalling overhoudt? Ik ken iemand die al een jaar niet meer werkt door bekkenproblemen.
Als het kindje veel te vroeg wordt geboren en in ziekenhuis moet blijven. Ga jij dan naar huis en dan blijft je vriendin en haar man er hele tijd bij?
Als het een meerling is lijkt het me allemaal nog veel zwaarder lichamelijk. Wat als er wat uitkomt uit de NIPT test bijv. Heb ook weleens gezien dat de situatie voor de moeder kritiek wordt en kindje gehaald moet worden ook al zou het voor kindje dan ook kritiek worden. Wat doen jullie dan, moeder eerst of risico nemen en kindje laten zitten?

Dit zijn heel belangrijke dingen waar ik over nadenk. Heb geen man, wel een leuke vriend waar ik niet mee samenwoon. Woon met twee andere volwassenen die in principe alles voor me willen en kunnen doen.

Ik ben niet zo’n feestbeest en drink sowieso niet dus dat zal ik minder missen.

NIPT beslissingen en zo hebben we besproken. In principe zorgen artsen eerst voor de moeder dan voor de baby en bij dit soort vraagstukken vertrouw ik op hen.

Rozi schreef op 15-11-2022 om 13:08:

[..]

Dat had ik toevallig. Ik heb negatieve bloedgroep en toen gingen ze later de baby ook testen. Moest weer bloed prikken. Maar als hij dan positief zou zijn zou het geen probleem zijn. Hebben ze procedure voor.
Het lijkt me trouwens wel vervelend het commentaar van buitenaf en iedereen z’n meningen enz als draagmoeder zijnde.
Kan trouwens ook goed zijn dat je je kleding niet meer past na de zwangerschap. Gaat je vriendin dan hele nieuwe garderobe betalen?

Heel eerlijk gezegd leek dit draadje me ook een goede oefening in vragen beantwoorden 😉

Ik heb niet zo’n garderobe. Vriendin kennende zou ze de mogelijkheid om mij op haar kosten helemaal in het nieuw te steken met beide handen aangrijpen. Zij is nogal modieus ingesteld.

RaSa schreef op 15-11-2022 om 13:50:

[..]

Ik heb de eerste 6 weken voor mijn beide kinderen gekolft. Dat heb ik als loodzwaar ervaren. Maar daar kwam ook een heleboel emotie bij kijken. De frustratie dat ik ze niet gewoon aan m'n borst kon hebben was enorm.

De eerste weken gingen een stuk beter dan de latere. De laatste periode liep mijn melk productie hard terug. En op het laatst had ik per kolf sessie niet eens meer genoeg voor een halve voeding. Je moet er ook rekening mee houden dat je dagelijks regelmatig en op gezette tijden de tijd neemt om te kolven, ook 's nachts. In jouw geval heb je geen kindje bij je. En juist de aanblik van m'n kind en het gehuil als ze honger hadden maakte mij extra gemotiveerd om het vol te houden. Het lijkt mij dan persoonlijk in jouw situatie nog moeilijker om het dan niet op te geven.

Fijne weloverwogen informatie. Dank je RaSa!

Bijtje82 schreef op 15-11-2022 om 13:54:

Mag ik vragen hoe oud jij zelf bent?

Denk rond jouw leeftijd als 82 je geboortejaar is.

absor schreef op 15-11-2022 om 16:24:

ik zou niet gaan kolven hoor. Zou dat gedeelte echt afsluiten als het kind geboren is. Dat heb je ook maar superkort stuwing en daarna ook geen borstontsteking en dat soort ellende. En flesvoeding is echt prima en dan kunnen de ouders het helemaal zelf

Is inderdaad ook een overweging.

mamatessa schreef op 15-11-2022 om 18:31:

[..]

Ik heb 6.5 maand vollexig gekolfd bij de 1e en 8.5 maand bij de 2e. Aan de borst wilde niet. Ik had bijzonder veel melk, dat hielp, dat weet je niet van tevoren. Dubbele electrische borstkolf hielp ook. Ik kolfde 1x minder dan t aantal voedingen, maar dat is vziw niet gebruikelijk. Ik vond t daardoor goed te doen.

Tess

Fijne reactie Tess, inderdaad mocht het zo ver mogen komen dan wordt het investeren in een kolf.

Als alles gaat zoals gepland (en vooral gehoopt) vindt er over drie weken een plaatsing van embryo bij mij plaats.

Ondertussen heb ik een gezonder BMI, zijn mijn ogen getest, tanden gecheckt, is mijn testament geschreven en nog veel meer practicaliteiten en counselling sessies afgerond. Heel erg bedankt voor iedereens inzichten.