Veel stress van ex
Hallo allemaal, ik ben nu 10 weken zwanger van mijn eerste kindje. Mijn relatie is sinds kort na 3 jaar over. Dit was mijn beslissing omdat mijn ex verslaafd is aan blowen. Vorig jaar is hij naar een kliniek geweest en ging het daarna heel lang goed. Vlak nadat ik erachter kwam dat ik zwanger ben kwam ik er ook achter dat hij weer blowt. Dit had hij voor mij achter gehouden. Ik heb hem de keuze gegeven om opnieuw hulp te zoeken maar dat deed hij niet dus zag ik verder geen toekomst samen. Hij weet dat ik dat niet voor me zie samen met een baby. Maar nu vind ik het lastig om met hem om te gaan. Hij zou gisteren mee gaan naar de echo maar had afgezegd. Hij vroeg of ik kon regelen dat de volgende afspraken later waren zodat hij dan wel mee zou kunnen. En hij wenste me success. Ik heb hem netjes laten weten dat de echo goed was en nieuwe datums doorgegeven. Ook gezegd dat we de nipttest moeten bespreken. Hij heeft helemaal nergens op gereageerd terwijl hij het wel heeft gelezen. Ik voel me nu zo boos en verdrietig. Hoeveel moeite is het om even te reageren? Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben?
Battle-Royale schreef op 04-04-2022 om 13:13:
[..]
Maar wat precies wil en verwacht jij van hem dan?
Dat hij zelf verantwoordelijkheid neemt voor zijn verslaving en er zelf mee aan de slag gaat. En geen dingen van mij verwacht want ik wil me focussen op mezelf en de zwangerschap
niet_rechts schreef op 02-04-2022 om 06:45:
[..]
Het was natuurlijk overtuigender geweest als hij inmiddels al gestopt was.
Ik herhaal mezelf nog maar even.
Woorden worden moeiteloos uitgesproken en zijn derhalve waardeloos, zeker in dit geval.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 13:22:
[..]
Ja ik ga ook zeggen dat ik het niet doe. Ik heb er geen vertrouwen in en wil mezelf beschermen. Hij moet eerst bewijzen dat hij het echt wil. Ik denk dat ik het zelf graag wil geloven. Blijkbaar heb ik nog hoop dat we het gezin kunnen worden dat ik graag zou willen
Goed dat je van jezelf weet dat je je laat overvallen en dan even tijd neemt om na te denken. Maar je kent de uitdrukking; geloof een mens niet op zijn woorden maar op zijn daden. Die moeten spreken.
Ik denk dat hij het nu al echt wil. Echt hoor. Kind zijn naam geven, beetje showen op Facebook, stoer doen in de familie app met een baby; hij wil het zeker. En jij ook, want je droomt nog steeds van het ideale gezinnetje.
Het gaat erom of hij het kan. Kan hij betrouwbaar zijn. Kan hij voor jou en je kind zorgen. Kan hij de rest van zijn leven zonder drugs, ook als de baby een keer niet alleen maar slaapt en mooi oogt op Instagram. Kan hij stoppen met stappen, kan hij iemand anders dan hemzelf op de eerste plaats zetten. Kan hij bedenken hoe hij voor jullie gaat zorgen en dat zelf uitzoeken en vastleggen? En dat dan niet alleen de zwangerschap en kraamtijd, maar de komende jaren.
Ik denk dat ik het antwoord op het laatste deel wel weet. Maar dat jij toch nog hoopt op een happily ever after. Ik hoop dat je de gesprekken met mensen om je heen ook onderzoekt waarom je zo graag dat ideale gezinnetje wil, en hoe je voor jezelf en je kind een betere toekomst plant.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 13:25:
[..]
Dat hij zelf verantwoordelijkheid neemt voor zijn verslaving en er zelf mee aan de slag gaat. En geen dingen van mij verwacht want ik wil me focussen op mezelf en de zwangerschap
Maar dat gaat hij nu toch ook doen?
Battle-Royale schreef op 04-04-2022 om 13:39:
[..]
Maar dat gaat hij nu toch ook doen?
Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 14:08:
[..]
Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen
Dus hij stelt nu alweer eisen alvorens af te kicken?
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 14:08:
[..]
Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen
Hij moet willen stoppen omdat hij niet meer afhankelijk wil zijn van troep.
Als dat zijn voorwaarde is, dan wil hij het niet echt. De beloning van afkicken is dat je een leuker mens wordt, relaties met andere mensen kan aangaan, een vaderrol in het leven van je kind kan vervullen en geld over hebt voor echt leuke dingen.
Als hij niet gaat stoppen als hij niet bij jou mag wonen is dat een heel duidelijk exit signaal. Samenwonen is geen beloning voor iets. Het is een levenskeuze.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 14:08:
[..]
Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen
Hij wil dus niet echt stoppen omdat hij dat wil maar omdat jij dat wil? Wat is plan B voor als het stoppen niet wil lukken? En kun je deze gast ooit nog wel vertrouwen op zijn woord? Want ik neem aan dat je geen zin hebt in wekelijkse testen.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 14:08:
[..]
Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen
De beloning is dat hij dan clean is, en hopelijk blijft. Jij hoeft hem nergens voor te belonen. Misschien is het verstandig om er vanuit te gaan dat je het "alleen" gaat doen. Niet dat hij helemaal niet in beeld is, maar alleen in beeld op jouw voorwaarden. Denk dan aan niet onder invloed zijn en bijdrage in de kosten.
"Dat hoop ik. Hij zei dat hij als hij is gestopt bij mij wil wonen want dat ziet hij dan als beloning. Als ik daar nee op zeg ben ik bang dat hij helemaal niet gaat stoppen"
Dat is dan zijn keus.
Het lijkt er toch op dat hij op een slinkse manier jou verantwoordelijk probeert te maken voor zijn stoppogingen. Even stoppen, en dan bij jou intrekken. En dan zeker weer een terugval, en dat ligt dan aan jou, of aan de baby. Of hij valt niet meteen terug, maar laat dat boven je hoofd hangen "je moet zus... je mag niet zo... want anders kan ik het niet aan en dan zal ik weer gaan blowen". En jij je dan maar in bochten wringen opdat hij niet zal terugvallen. Geen fijn vooruitzicht, lijkt me.
Zijn leven, zijn verslaving, zijn probleem, zijn keuzes.
Hij moet zelf besluiten om te stoppen, hij moet zelf stoppen, hij moet zelf besluiten om gestopt te blijven en jij moet daar op geen enkele manier de verantwoordelijkheid voor in de schoenen geschoven krijgen.
En als ik jou was zou ik denken - en zeggen - eerst maar eens laten zien dat je je leven op orde kan krijgen en gestopt kan blijven zonder dat ik je vangnet ben, en als het zover is, dan praten we misschien wel weer eens verder over wat voor soort contact we gaan hebben.
Ik zou echt niet met hem gaan samenwonen. Dat lijkt me het domste wat je kunt doen nu.
Tickel schreef op 04-04-2022 om 15:33:
[..]
De beloning is dat hij dan clean is, en hopelijk blijft. Jij hoeft hem nergens voor te belonen. Misschien is het verstandig om er vanuit te gaan dat je het "alleen" gaat doen. Niet dat hij helemaal niet in beeld is, maar alleen in beeld op jouw voorwaarden. Denk dan aan niet onder invloed zijn en bijdrage in de kosten.
Dit lijkt mij een verstandig advies mits die voorwaarden natuurlijk wel redelijk zijn en ze zichzelf ook aan afspraken houdt en verder zich voorbereiden op het alleenstaand moederschap, proberen te denken aan wat goed is voor hun kind ondanks haar eigen gevoel wbt de vader van het kind.
Nog even over het volgende:
" Niet dat hij helemaal niet in beeld is, maar alleen in beeld op jouw voorwaarden. Denk dan aan niet onder invloed zijn en bijdrage in de kosten."
Onder familierechtjuristen bestaat de uitdrukking "alimentatie is geen kijkgeld". Het is niet per se handig om contact tussen vader en kind te laten afhangen van de vraag of vader financieel bijdraagt. Bij een rechter hoef je daar in elk geval niet mee aan te komen.
MamaE schreef op 04-04-2022 om 13:03:
Over bij jou intrekken kun je meteen duidelijk zijn; gaat niet gebeuren. Door te zeggen dat je daarover na wil denken, geef je hem valse hoop.
Wees duidelijk; op dit moment is er geen vertrouwen en heb jij geen verwachtingen van hem en kan hij die ook niet van jou hebben.
Ik zou zelfs dat "op dit moment" weglaten. Er is geen vertrouwen. Nu niet, nooit niet. Dat heeft hij wel verkwanseld met zijn gelieg, geblow, niet nakomen van toezeggingen en totale apathie sinds bekend is dat TO zwanger is.
Hoewel ik er totaal buiten sta, word ik hier achter het scherm gewoon pissig.
"Meneer" snapt het nog steeds niet. Hij is alleen maar met zichzelf bezig. Belooft te betalen, maar dat doet hij niet, omdat hij vrolijk door wil blowen. Speelt de kaart van de emotionele chantage "ik ben alleen maar goed om te betalen". Dan hoor je niks van hem, maar als er een naam verzonnen moet worden wil hij wel meedenken. En de rest dan? En nu wil hij woonruimte voor zichzelf regelen, terwijl er voor de baby nog nul komma nul concrete actie is gedaan door hem.
Het klinkt hard, maar dat meneer veel in beeld is, lijkt me absoluut niet in het belang van het kindje. En denk dat TO ook veel beter af is zonder hem.
A12345 schreef op 04-04-2022 om 18:03:
[..]
Ik zou zelfs dat "op dit moment" weglaten. Er is geen vertrouwen. Nu niet, nooit niet. Dat heeft hij wel verkwanseld met zijn gelieg, geblow, niet nakomen van toezeggingen en totale apathie sinds bekend is dat TO zwanger is.
Hoewel ik er totaal buiten sta, word ik hier achter het scherm gewoon pissig.
"Meneer" snapt het nog steeds niet. Hij is alleen maar met zichzelf bezig. Belooft te betalen, maar dat doet hij niet, omdat hij vrolijk door wil blowen. Speelt de kaart van de emotionele chantage "ik ben alleen maar goed om te betalen". Dan hoor je niks van hem, maar als er een naam verzonnen moet worden wil hij wel meedenken. En de rest dan? En nu wil hij woonruimte voor zichzelf regelen, terwijl er voor de baby nog nul komma nul concrete actie is gedaan door hem.
Het klinkt hard, maar dat meneer veel in beeld is, lijkt me absoluut niet in het belang van het kindje. En denk dat TO ook veel beter af is zonder hem.
Hoezo lijkt dat niet in belang van het kind dat de vader gewoon in beeld is en een redelijke verstandhouding met de moeder heeft? Het lijkt jou beter dat dat via een rechtbank afgedwongen word? Ik zou inzetten op een manier die voor beiden werkt, zonder tussenkomst van advocaten en rechters en de raad bijv, zijn verslaving lekker bij hem laten en in het belang van het kind te denken. In dit geval zou moeder haar boosheid opzij moeten zetten voor haar kind.
