Veel stress van ex
Hallo allemaal, ik ben nu 10 weken zwanger van mijn eerste kindje. Mijn relatie is sinds kort na 3 jaar over. Dit was mijn beslissing omdat mijn ex verslaafd is aan blowen. Vorig jaar is hij naar een kliniek geweest en ging het daarna heel lang goed. Vlak nadat ik erachter kwam dat ik zwanger ben kwam ik er ook achter dat hij weer blowt. Dit had hij voor mij achter gehouden. Ik heb hem de keuze gegeven om opnieuw hulp te zoeken maar dat deed hij niet dus zag ik verder geen toekomst samen. Hij weet dat ik dat niet voor me zie samen met een baby. Maar nu vind ik het lastig om met hem om te gaan. Hij zou gisteren mee gaan naar de echo maar had afgezegd. Hij vroeg of ik kon regelen dat de volgende afspraken later waren zodat hij dan wel mee zou kunnen. En hij wenste me success. Ik heb hem netjes laten weten dat de echo goed was en nieuwe datums doorgegeven. Ook gezegd dat we de nipttest moeten bespreken. Hij heeft helemaal nergens op gereageerd terwijl hij het wel heeft gelezen. Ik voel me nu zo boos en verdrietig. Hoeveel moeite is het om even te reageren? Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben?
Serieus? Jij moet erover nadenken of je het een goed plan vindt als hij over een paar weken bij je intrekt?!?
Sorry, ik ben een beetje verbijsterd...
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 12:22:
[..]
Ik heb alweer een tijdje gesprekken bij de praktijkondersteuner van de huisarts. En ik ga woensdagavond naar een al-anon bijeenkomst toe met lotgenoten.
Ik heb er ook niet zoveel vertrouwen in dat hij het kan zonder proffesionele hulp. Ik moest er over nadenken omdat hij met het voorstel kwam om thuis af te kicken en dan na een aantal weken bij mij in te trekken. Dat vind ik nogal wat en dat ga ik niet gelijk beloven dus ik heb gezegd dat ik daar over na wilde denken.
Ik wil hem ook niet weg houden van de baby of hem er buiten houden. Maar hij liet zelf 5 weken niets horen en toonde geen interesse. Ik verwacht dan wel van hem ook actie.
Ik zou je af willen raden om hem in huis te nemen. Hij denk dat hij het thuis zonder begeleiding wel kan. Dat lukte de vorige keer ook niet én hij is teruggevallen. Daar zou ik dus echt niet op vertrouwen. Als hij eenmaal bij jou woont, heeft hij niet makkelijk iets anders plus als hij geen huur meer hoeft te betalen heeft hij nog meer geld over voor drugs. Contact met baby is niet afhankelijk van of hij bij jou inwoont.
MamaE schreef op 04-04-2022 om 12:31:
[..]
Ik zou je af willen raden om hem in huis te nemen. Hij denk dat hij het thuis zonder begeleiding wel kan. Dat lukte de vorige keer ook niet én hij is teruggevallen. Daar zou ik dus echt niet op vertrouwen. Als hij eenmaal bij jou woont, heeft hij niet makkelijk iets anders plus als hij geen huur meer hoeft te betalen heeft hij nog meer geld over voor drugs. Contact met baby is niet afhankelijk van of hij bij jou inwoont.
Ik ga dat ik ook niet doen, ik heb daar helemaal geen zin in. Hij moet zichzelf eerst bewijzen en laten zien dat hij het echt wil. Ik voel ook nog veel boosheid naar hem vanwege alles wat er gebeurd is. Hij kan van mij nu niets verwachten.
Ik zou daar dan wel duidelijk over zijn en toch proberen om zijn aanstaande vaderschap los te zien van zijn verslaving(en)
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 12:36:
[..]
Ik ga dat ik ook niet doen, ik heb daar helemaal geen zin in. Hij moet zichzelf eerst bewijzen en laten zien dat hij het echt wil. Ik voel ook nog veel boosheid naar hem vanwege alles wat er gebeurd is. Hij kan van mij nu niets verwachten.
Dat is naar hem toe ook een antwoord: Je kunt nu niets van mij verwachten en ik doe wat op het moment zelf goed voelt. En ga me niet verantwoorden waarom ik het dan zo doe.
Ik heb echt respect voor je hoe je het aanpakt.
Het is ook meer: ik snap niet goed dat je er uberhaupt over na moet denken. Ik zou denk ik woest geworden zijn: wat denkt hij nou wel, dat hij na alles wat hij al geflikt heeft nu met een mooi blabla verhaaltje over stoppen kan komen en dan oh ja ook meteen iets van jou verwacht. En wat voor iets: dat hij bij je in kan trekken!?!
Weet je wel zeker dat je hem morgen alweer wil spreken? Je hoeft niets he? Je kunt ook zeggen: "Ik heb wat meer tijd nodig, neem over een maand als je dan nog steeds echt helemaal clean bent maar weer eens contact op. En in de tussentijd mag je uiteraard altijd financieel bijdragen aan de babyuitzet.... Hier heb je mijn rekeningnummer"
Mamame schreef op 04-04-2022 om 12:43:
[..]
Dat is naar hem toe ook een antwoord: Je kunt nu niets van mij verwachten en ik doe wat op het moment zelf goed voelt. En ga me niet verantwoorden waarom ik het dan zo doe.
Ik heb echt respect voor je hoe je het aanpakt.
Dank je wel! Ik doe mijn best om hier op een goede manier mee om te gaan. Ik wil het beste voor mezelf en de baby. Maar het is moeilijk omdat ik nog wel van hem houd als persoon. Maar de verslaving heeft nu weer de controle over hem en ik moet mijn grenzen bewaken. Ik ga het morgen ook tegen hem zeggen dat hij niets van mij kan verwachten
Dat je zwanger werd van hem in goed vertrouwen dat hij op het goede spoor zat; dat siert je, want je geeft iemand een tweede kans.
Hem nu geloven dat hij thuis kan afkicken, bij je laten wonen en een vader spelen - dat is dommigheid, want je weet nu hoe hij echt is.
Het eerste is je misschien overkomen, dat wat nu gebeurt ga je bewust aan. Hem geloven dat hij afkickt en hem bij je laten wonen, terwijl je inmiddels weer hoe onbetrouwbaar hij is- dat geeft aan dat je je nog steeds door hem laat manipuleren.
Antwoord kan ook gewoon ‘nee’ zijn he. Nee. Eerst maar eens hard aan jezelf werken en dan hoor ik wel hoe je voor ons wil zorgen. Bij ons komen wonen zonder afkick hulp is dat in elk geval niet.
Over bij jou intrekken kun je meteen duidelijk zijn; gaat niet gebeuren. Door te zeggen dat je daarover na wil denken, geef je hem valse hoop.
Wees duidelijk; op dit moment is er geen vertrouwen en heb jij geen verwachtingen van hem en kan hij die ook niet van jou hebben.
Jippox schreef op 04-04-2022 om 12:44:
Het is ook meer: ik snap niet goed dat je er uberhaupt over na moet denken. Ik zou denk ik woest geworden zijn: wat denkt hij nou wel, dat hij na alles wat hij al geflikt heeft nu met een mooi blabla verhaaltje over stoppen kan komen en dan oh ja ook meteen iets van jou verwacht. En wat voor iets: dat hij bij je in kan trekken!?!
Weet je wel zeker dat je hem morgen alweer wil spreken? Je hoeft niets he? Je kunt ook zeggen: "Ik heb wat meer tijd nodig, neem over een maand als je dan nog steeds echt helemaal clean bent maar weer eens contact op. En in de tussentijd mag je uiteraard altijd financieel bijdragen aan de babyuitzet.... Hier heb je mijn rekeningnummer"
Ja ik snap dat het moeilijk is om te begrijpen maar hij overrompelde mij ermee. Ik had een gesprek voorbereid over de baby en dan komt hij ineens hier mee. Ik kan dan niet zo goed schakelen en moet dingen eerst even laten bezinken en bij mezelf te rade gaan wat ik er eigenlijk van vind en hoe ik me erbij voel. Ik weet dat inmiddels van mezelf en daarom zeg ik vaak dat ik het even wil laten bezinken zodat ik me niet gelijk laat overhalen tot iets. Dat heb ik voorheen wel gedaan en had ik er daarna spijt van
Biebel schreef op 04-04-2022 om 13:00:
Dat je zwanger werd van hem in goed vertrouwen dat hij op het goede spoor zat; dat siert je, want je geeft iemand een tweede kans.
Hem nu geloven dat hij thuis kan afkicken, bij je laten wonen en een vader spelen - dat is dommigheid, want je weet nu hoe hij echt is.
Het eerste is je misschien overkomen, dat wat nu gebeurt ga je bewust aan. Hem geloven dat hij afkickt en hem bij je laten wonen, terwijl je inmiddels weer hoe onbetrouwbaar hij is- dat geeft aan dat je je nog steeds door hem laat manipuleren.
Antwoord kan ook gewoon ‘nee’ zijn he. Nee. Eerst maar eens hard aan jezelf werken en dan hoor ik wel hoe je voor ons wil zorgen. Bij ons komen wonen zonder afkick hulp is dat in elk geval niet.
Ja de wachtlijsten zijn lang en ik vind het juist wel verstandig dat hij hier niet zn hele leven voor overhoop trekt maar gewoon zelf vast begint, zelfhulpgroepen genoeg hoor.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 13:04:
[..]
Ja ik snap dat het moeilijk is om te begrijpen maar hij overrompelde mij ermee. Ik had een gesprek voorbereid over de baby en dan komt hij ineens hier mee. Ik kan dan niet zo goed schakelen en moet dingen eerst even laten bezinken en bij mezelf te rade gaan wat ik er eigenlijk van vind en hoe ik me erbij voel. Ik weet dat inmiddels van mezelf en daarom zeg ik vaak dat ik het even wil laten bezinken zodat ik me niet gelijk laat overhalen tot iets. Dat heb ik voorheen wel gedaan en had ik er daarna spijt van
Wel goed dat je dat inziet. Hij lijkt vooral aan zichzelf te denken. Hij komt voor de baby en vervolgens gaat het over woonruimte voor hemzelf. Voor mijn gevoel zet hij de baby niet op één en jou al helemaal niet.
" Ik weet dat inmiddels van mezelf en daarom zeg ik vaak dat ik het even wil laten bezinken zodat ik me niet gelijk laat overhalen tot iets. Dat heb ik voorheen wel gedaan en had ik er daarna spijt van"
In dat geval is het heel verstandig dat je zegt dat je even moet nadenken. Al was mijn reactie op jouw eerdere posting er net zo een als die van Jippox. Een antwoord aan hem "Dacht het niet, grapjas!" had ik wel passend gevonden.
Maar "ik moet er even over nadenken" is ook prima, en zeker omdat je inmiddels hebt nagedacht en hebt besloten dat het niet gaat gebeuren. Heel verstandig.
Catwoman schreef op 04-04-2022 om 13:04:
[..]
Ja ik snap dat het moeilijk is om te begrijpen maar hij overrompelde mij ermee. Ik had een gesprek voorbereid over de baby en dan komt hij ineens hier mee. Ik kan dan niet zo goed schakelen en moet dingen eerst even laten bezinken en bij mezelf te rade gaan wat ik er eigenlijk van vind en hoe ik me erbij voel. Ik weet dat inmiddels van mezelf en daarom zeg ik vaak dat ik het even wil laten bezinken zodat ik me niet gelijk laat overhalen tot iets. Dat heb ik voorheen wel gedaan en had ik er daarna spijt van
Maar wat precies wil en verwacht jij van hem dan?
Biebel schreef op 04-04-2022 om 13:00:
Dat je zwanger werd van hem in goed vertrouwen dat hij op het goede spoor zat; dat siert je, want je geeft iemand een tweede kans.
Hem nu geloven dat hij thuis kan afkicken, bij je laten wonen en een vader spelen - dat is dommigheid, want je weet nu hoe hij echt is.
Het eerste is je misschien overkomen, dat wat nu gebeurt ga je bewust aan. Hem geloven dat hij afkickt en hem bij je laten wonen, terwijl je inmiddels weer hoe onbetrouwbaar hij is- dat geeft aan dat je je nog steeds door hem laat manipuleren.
Antwoord kan ook gewoon ‘nee’ zijn he. Nee. Eerst maar eens hard aan jezelf werken en dan hoor ik wel hoe je voor ons wil zorgen. Bij ons komen wonen zonder afkick hulp is dat in elk geval niet.
Ja ik ga ook zeggen dat ik het niet doe. Ik heb er geen vertrouwen in en wil mezelf beschermen. Hij moet eerst bewijzen dat hij het echt wil. Ik denk dat ik het zelf graag wil geloven. Blijkbaar heb ik nog hoop dat we het gezin kunnen worden dat ik graag zou willen
