Veel stress van ex

Een kind met je verslaafde ex maken: goed idee. Ik denk dat je zelf ook wel weet dat dit een enkeltje alleenstaand ouderschap is. Ik zou hem loslaten en je focussen op jezelf en je gezondheid. Geen verwachtingen. Scheelt al een boel stress. Hij is niet voor niets je ex. 

Wat je ook doet, laat hem het kind niet erkennen. Ga er maar vanuit dat je alleenstaande ouder wordt.

Tickel schreef op 09-02-2022 om 06:20:

Wat je ook doet, laat hem het kind niet erkennen. Ga er maar vanuit dat je alleenstaande ouder wordt.

Dan moet ze het financieel dus ook alleen doen

Viva-amber schreef op 09-02-2022 om 04:37:

Een kind met je verslaafde ex maken: goed idee. Ik denk dat je zelf ook wel weet dat dit een enkeltje alleenstaand ouderschap is. Ik zou hem loslaten en je focussen op jezelf en je gezondheid. Geen verwachtingen. Scheelt al een boel stress. Hij is niet voor niets je ex.

Waarom die sneer? Ten eerste wist TO het op het moment niet en ten tweede gaat dat echt geen verschil maken in de situatie, behalve dat TO zich nog kutter voelt.

Het haalt de focus van het tweede deel van je post dat wél goed advies is

Catwoman schreef op 09-02-2022 om 07:24:

[..]

Klopt! Hij was al een hele tijd clean en het ging ook heel goed tussen ons. Het kindje is in die periode gemaakt. Als ik dit van te voren had geweten dan had het wel anders gelopen

Maar wat is er dan zo erg aan blowen? Functioneert hij niet als hij stoned is?

Catwoman schreef op 09-02-2022 om 07:29:

[..]

Ja precies. We hebben er samen voor gekozen en ik vind dat hij ook zijn verantwoordelijkheid moet nemen

Maar je hebt hem gedumpt, je kan niet van hem verwachten dat hij nu blij zijn verantwoordelijkheid gaat nemen en op dit moment is er nog geen kind dus welke verantwoordelijkheid moet hij nemen nu?

ik zou hem het kind wel laten erkennen, dat geeft hem wel een zorgplicht maar nog geen beslisrecht. Ik zou daarentegen wel voor 1 hoofdig gezag gaan want anders ben je voor elke beslissing van hem afhankelijk: aanvragen id, alleen met je kind op vakantie naar het buitenland (per keer een toestemmingsverklaring nodig) inschrijven voor school of medische behandeling.

rijksoverheid.nl/onderwerpen/erkenning-kind/vraag-en-antwoord/kind-erkennen-gevolgen

Ysenda schreef op 09-02-2022 om 07:49:

ik zou hem het kind wel laten erkennen, dat geeft hem wel een zorgplicht maar nog geen beslisrecht. Ik zou daarentegen wel voor 1 hoofdig gezag gaan want anders ben je voor elke beslissing van hem afhankelijk: aanvragen id, alleen met je kind op vakantie naar het buitenland (per keer een toestemmingsverklaring nodig) inschrijven voor school of medische behandeling.

rijksoverheid.nl/onderwerpen/erkenning-kind/vraag-en-antwoord/kind-erkennen-gevolgen

Tenzij de beste man dat niet wil.

Ik ben het met iedereen hier eens. Je moet tot een einde komen met je ex en je tenslotte voorbereiden met alleenstaand ouderschap. Het leven is niet te kort om een ​​andere betere match voor jezelf te vinden. Je ex is nu een soort van roekeloos denk ik. Maar een gezin stichten vereist stabiliteit en een serieus verantwoordelijkheidsgevoel van ouders. En naar mijn mening lijkt hij er nog niet klaar voor te zijn.
En heb je hem gevraagd of hij binnenkort in de problemen komt? Of heeft hij stress waardoor hij weer wiet nam? Vraag hem gewoon of het te wijten is aan gewoonte of andere problemen?

Catwoman, misschien weet je dit allemaal al, maar toch ben ik zo vrij om even kort een samenvatting te geven van het juridische verhaal. 

Ik begrijp dat je niet getrouwd bent met je ex. Dat betekent dat als je kind geboren wordt, ex pas vader is als hij je kind erkent. Erkennen kan voor en na de geboorte. Als een kind erkend wordt, moet er op dat moment ook gekozen worden of het kind de achternaam van vader krijgt. Als er geen keuze wordt gemaakt, krijgt het kind de achternaam van moeder. 

Als je kind eenmaal erkend is, heeft het een vader, en die vader heeft rechten en plichten. De plicht om naar vermogen financieel bij te dragen, maar ook de plicht/het recht op omgang met het kind en het recht om geïnformeerd te worden over het wel en wee (en het recht om geraadpleegd te worden over belangrijke beslissingen mbt het kind, maar daar komt in de praktijk niet zoveel van terecht). 
Door een erkenning heeft een man nog niet het ouderlijk gezag over zijn kind. Dat komt er pas als beide ouders daarvoor kiezen (of, als moeder het tegenhoudt, als de man naar de rechter stapt en de rechter het gezamenlijk ouderlijk gezag uitspreekt). Gezamenlijk gezag betekent dat beide ouders evenveel te zeggen krijgen en dat de verzorgende ouder voor allerlei dingen toestemming van de andere ouder moet hebben (zoals: inschrijving voor school of opvang, aanvragen paspoort, reizen naar het buitenland, en in theorie ook voor medische behandelingen al loopt dat in de praktijk vaak wel los). 

Als je ex een onbetrouwbare lapzwans is, zou ik niet laten erkennen. Hij kan wel financiële verplichtingen hebben, maar de kans dat hij ze ook nakomt is misschien niet zo heel groot. Ten eerste moet hij maar net geld hebben (hoeveel last heeft hij in zijn werk van die verslaving?) , en ten tweede moet hij ook nog gaan betalen. Betaalt hij niet, dan moet je eerst door de rechter de alimentatie laten vaststellen en vervolgens achter je geld aan. Dat laatste is in de praktijk niet altijd even makkelijk. 

Het is dus onzeker of hij daadwerkelijk financieel gaat bijdragen. Maar zeker is wel dat, als hij eenmaal heeft erkend, hij de vader is en blijft, al betaalt hij geen stuiver. Dus: recht op omgang, recht op informatie. Tot het kind meerderjarig is. Maar als hij geen omgang wil, dan blijkt dat in de praktijk moeilijk af te dwingen. Je ziet dus situaties waarin een man zegt dat hij omgang wil en er vervolgens een zooitje van maakt zodat moeder en kind niet weten waar ze aan toe zijn. Op een gegeven moment komt de klad erin, totdat man een keer boos wordt op moeder of door de omgeving wordt aangesproken ("goh, waarom zie jij je kind eigenlijk niet") en dan wil hij ineens weer omgang. Als hij er structureel een zooitje van maakt en er zou op enig moment een rechter aan te pas komen, dan kan het zijn dat die rechter besluit dat het wel mooi geweest is zodat de omgangsregeling wordt geschrapt, maar het uitgangspunt is dat omgang moet en goed is voor de ontwikkeling van het kind. 

Er komen straks vast heel veel reacties over dat het toch belangrijk is dat je kind twee ouders heeft en het heeft nu eenmaal deze vader, en natuurlijk moet hij erkennen, maar puur praktisch gezien zou ik adviseren: niet laten erkennen tenzij hij enige tijd heeft laten zien (na de geboorte, want zorgen voor een echt kind is wat anders dan nadenken over een nog theoretisch kind) dat hij betrouwbaar is en zich aan afspraken mbt het contact en de zorg kan houden. Gezamenlijk gezag zou ik al helemaal niet aan beginnen tenzij echt zou blijken dat je daadwerkelijk goed met hem kan overleggen en gezamenlijk dingen kan regelen. Maar eerlijk gezegd: je kan hem ook prima overal bij betrekken en samen overleggen zonder dat hij gezag heeft. Als alles goed gaat, heeft gezamenlijk gezag voor het kind geen meerwaarde, en als het niet goed gaat zal je blij zijn dat hij geen gezag heeft. 

Kortom: zolang hij zelf nergens over begint zou ik ook nergens over beginnen, en als hij wel over erkenning begint zou ik zeggen dat hij eerst maar eens moet laten zien dat er afspraken met hem te maken zijn. Alleen als hij naar de rechter stapt om die erkenning af te dwingen dan krijgt hij zijn zin wel, dus dan kan je net zo goed alsnog toegeven (dat geldt overigens niet voor gezamenlijk gezag, dat kan ook geel goed afgewezen worden). 

Nog twee slotopmerkingen.

1: het is wettelijk ook mogelijk om alimentatie te claimen van een man die het kind wel heeft verwekt maar niet erkend ( art. 1:394 BW voor de liefhebbers - een overblijfsel uit vroeger tijden). Alleen gebeurt dat in de praktijk nooit, omdat de man als hij financieel wordt aangesproken eigenlijk ook altijd die erkenning wil (en dan vaak ook meteen omgang en gezag vraagt, want hij is toch bezig). 

2: erkenning kan altijd nog. Zelfs na de meerderjarigheid van je kind. Vanaf dat je kind 16 is ga jij er niet meer over, maar moet je kind beslissen of het de erkenning wil.

Sterkte ermee

Temet