Thuis bevallen wel veilig?
Hallo,
Mijn vrouw is in verwachting van haar tweede kind, nu heeft zij bedacht dat ze wel thuis kan bevallen. Ik zie dat om meerdere redenen niet echt zitten en wil liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt. Maar zij ziet allerlei gedoe daarmee zoals de rit naar het ziekenhuis, wij wonen in een dorp en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is ongeveer 20 minuten met de auto en dat vind ze te ver. En dan nog het andere kind waar we dan eerst de oppas voor moeten bellen en die moet dan nog hier heen komen.
Ik begrijp haar wel maar toch wil ik liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt omdat daar eventueel nodige medische hulp meteen voorhanden is en daarbij heb ik ook geen idee hoe een bevalling precies in z’n werk gaat dus als er iets mis gaat weet ik niet wat ik moet doen.
Iemand ervaring met een thuisbevalling? Is het wel veilig om zoiets groots thuis te doen of is het beter om gewoon in een ziekenhuis te bevallen?
Ik ben zelf in het ziekenhuis bevallen (wilde ik graag), maar ken letterlijk maar één horrorverhaal uit m’n omgeving waarbij er onverhoopt met gillende sirenes naar het ziekenhuis gegaan moest bij een thuisbevalling. En ik ken echt héél veel vrouwen in mijn omgeving die een kind gebaard hebben.
Echt, TO, als je vrouw graag thuis wil bevallen en de verloskundige vindt het veilig, vertrouw daar dan op. Het allerbelangrijkste is dat je vrouw zich goed voelt bij de keuzes. Lief dat ze rekening wil houden met jou, maar puntje bij paaltje moet zij het inderdaad toch doen.
Je vraag in je OP is of thuis bevallen veilig is. En het antwoord is ja. De verloskundige weet wanneer er risico’s ontstaan en stuurt je dan alsnog in. Maar er is absoluut geen reden om, als er geen complicaties zijn in de zwangerschap, bang te zijn dat thuis bevallen niet veilig is.
Misschien is het goed om te beseffen dat het grootste deel van de bevalling sowieso thuis plaats vindt, ook als je naar het ziekenhuis gaat. Er kan altijd nog besloten worden om thuis te blijven als je een zh bedacht hebt of juist te gaan als je thuis bedacht had.
Waar zit je grootste angst in? Wat gaat er dan mis?
Hier vijf keer voldragen bevallen.
Oudste in ZH
2e thuis (ging ook veel te snel dus zh had niet gekund)
3e thuis, ik moest achteraf naar het zh ivm bloedverlies.
4e zh ivm indicatie bevalling van de 3e
5e zh.
Thuis was echt heel veel fijner. Bij de oudste lang op de gyn in het zh moeten wachten. Bij de 3e werd ik heel naar behandeld door de verpleging.
Bij de jongsten kwam ik binnen en had ik binnen een kwartier een kind.
Onze jongste is thuis geboren en wat een heerlijkheid was dat.
Heerlijk in je eigen omgeving, je eigen bed, je eigen douche en toilet.
Met de oudste moest ik wel in het ziekenhuis bevallen ivm 5 weken te vroeg.
De tweede wilde ik dolgraag thuis maar toen liep ik te lang met een vliesscheur en moest ik helaas naar het ziekenhuis. Achteraf volstrekt onnodig want had prima thuis gekund, moest ik ook nog blijven om te monitoren op infectiegevaar. Dat kwam natuurlijk niet maar ik lag daar wel 2 nachten me kapot te ergeren aan jankende baby's en bezoek op mijn zaal en luidruchtige verpleegsters in de nacht die heel hun liefdesleven aan het bespreken waren. Als ik assertiever was geweest had ik mijn spullen en kind gepakt en naar huis gegaan.
De derde is goddank thuis geboren, wat een zaligheid.
Pijnstilling heb ik sws nooit aan gedaan dus daarvoor hoefde ik sws al niet naar het ziekenhuis.
Dus als je vrouw thuis wil bevallen dan moet ze dat zeker doen. Je hebt een verloskundige en een kraamhulp en jij mag handje vasthouden en kijken.
Dus niet zo aanstellen en de regie aan je vrouw overlaten 
Lollypopje schreef op 12-05-2023 om 18:45:
[..]
Dat snap ik, maar ook als ze in het ziekenhuis bevalt heb jij geen controle over wat er gebeurd. Bevallingen zijn nu eenmaal geen standaard draaiboek. Ook niet in het ziekenhuis.
Ik heb ook autisme en heb uiteindelijk met onvoorspelbaarheid leren om gaan door het besef dat als het zeker is dat iets onvoorspel is dat net zo goed een zekerheid is. Op die manier heb ik me leren instellen op onvoorspelbare situaties.
Daarnaast uiteraard ook door bijvoorbeeld zoveel mogelijk informatie in te winnen, zodat daarmee in elk geval een stukje minder onvoorspelbaar wordt. Dus in plaats van druk te leggen op het ziekenhuis, probeer zoveel mogelijk informatie in te winnen. Daar zijn hier al hele goede tips voor gegeven, waar je nog niet op hebt gereageerd. Maar echt dat kan je helpen om rust te vinden bij de keuze die je partner maakt.
Dit. Een bevalling kun je nooit 100% voorbereiden en volledig controle houden kan ook niet altijd. Niet alles is planbaar in het leven. Een bevalling kan ook plotseling eerder beginnen of er treden complicaties op. Dat ligt buiten je invloed. En ja, dat kan heel beangstigend en spannend zijn. Soms moet je het idee van controle loslaten. Je overgeven aan de onvoorspelbaarheid. Dat is niet fijn, maar soms wel nodig. Been there, done that.
En vertrouw op je vrouw. Zij heeft vertrouwen in een thuisbevalling, vindt het niet spannend etc. Dat is heel fijn. Zorg dat jij weet wat zij van jou verwacht zodat je daar naar kan handelen.
Ik was blij dat ik 21 jaar geleden particulier verzekerd was en zelf kon bepalen waar ik naar een verloskundige wilde. In mijn dorp zou dat in het buurthuis zijn (geen idee, op het biljart ofzo?) of bij dezelfde praktijk 17 kilometer ver.
Ik kon op 5 kilometer naar de verloskundige en kon kiezen voor de kraamkliniek (Parthuis) in het Martiniziekenhuis. Ideaal, bij complicaties word je met bed en al doorgeschoven en ben je meteen in het *ziekenhuis*.
ze wil gelukkig nog een keer naar livive kijken, dat leek haar wel wat
Nick90 schreef op 13-05-2023 om 15:13:
ze wil gelukkig nog een keer naar livive kijken, dat leek haar wel wat
Lees je überhaupt wat we schrijven, of blijf je je vrouw gewoon net zo lang pushen tot je je zin hebt?
1 keer thuis begonnen, en na 10uur met zuurstof en blauwlicht naar het ziekenhuis. Dus daarna gewoon in het ziekenhuis bevallen....
Peaches schreef op 13-05-2023 om 15:22:
[..]
Lees je überhaupt wat we schrijven, of blijf je je vrouw gewoon net zo lang pushen tot je je zin hebt?
Daar kwam ze zelf mee hoor.
Omdat ze je wrs al langer kent, dan vandaag.
Maar wel slim van haar om een kijkje te nemen. Vraag is nu aan jou, of jij je kan vinden in haar keuze als zij na het bezoek, alsnog kiest voor thuisbevalling...
Nick90 schreef op 13-05-2023 om 15:45:
[..]
Daar kwam ze zelf mee hoor.
En wat als je dan nog steeds bang en onzeker bent? Want van daar bevallen, wordt een bevalling niet opeens een voorspelbare situatie.
Dus dat is toch iets waar jij sowieso mee aan de slag moet. Waar de bevalling ook gaat plaatsvinden.
Wat is voor jou het voordeel van Livive?
AlisonH schreef op 12-05-2023 om 18:02:
Wat doen sommige mensen hier lelijk! Hij vindt het idee van een thuisbevalling niet fijn. Daar zijn heel veel mannen het overigens roerend mee eens. Maar hier wordt hij beschuldigd van doordrammen, geldingsdrang en moet hij vooral niet piepen want bevallen is een vrouwenzaak en wat hij vindt is niet relevant.
Maar het is ook zijn kind, hij mag ook twijfels en angsten hebben. Natuurlijk beslist uiteindelijk degene die het kind moet baren maar dat betekent toch niet dat ze zijn wensen en twijfels niet serieus hoeft te nemen?
Het beste advies is ook al gegeven: bespreek dit met je verloskundige en probeer wat meer informatie te krijgen over hoe dat gaat, en wat er gebeurt als het toch niet goed gaat, en welke opties er nog meer zijn.
Overigens zouden allebei mijn kinderen een thuisbevalling niet hebben overleefd. Ik ben dus geen fan. Maar ik had twee keer een medische indicatie dus dat risico was er al uitgefilterd. Dat kunnen verloskundigen prima.
Hier ben ik het heel erg mee eens. Het is ook zijn kind. Maar goed net als bovenstaande mijn zoon was dood geweest als ik thuis was bevallen en mijn dochter was dan ws in de auto geboren met alle risico's van dien.
Zou het helpen om je helpen om je te verdiepen in de mogelijke scenario's van een bevalling? Is dat mogelijk de reden waarom je dit topic hebt geopend? Zelf vond ik het als aanstaande moeder fijn om de verschillende stadia van de bevalling van te voren te weten. Mijn kennis kwam uit boeken op aanraden van de verloskundige. Een bevallingscursus/groepje was niet zo mijn ding. Door mijn kennis herkende ik de verschillende signalen, die soms echt niet fijn waren, maar omdat ik wist welk mechanisme er achter zat was ik volkomen rustig en vol vertrouwen.
Voor je vrouw is het haar tweede keer. Zij ziet niet tegen de bevalling op. Vraag haar uit hoe het naar haar idee verloopt.
Ik vermoed dat het sowieso spannend voor je wordt. Naar mijn idee probeer je de voorwaarden te scheppen waaronder je het zelf zo goed mogelijk aan kan. Tja en jij en je vrouw moeten hier samen uitkomen. Zij zal het voornamelijk moeten doen. Maar een man die enigzins relaxt is is ook wel fijn.
Nog een vraag. Zou je het aankunnen als de thuisbevalling halverwege een ziekenhuisbevalling wordt? Kan je op dat moment schakelen en je vrouw naar het ziekenhuis brengen?
