Thuis bevallen wel veilig?
Hallo,
Mijn vrouw is in verwachting van haar tweede kind, nu heeft zij bedacht dat ze wel thuis kan bevallen. Ik zie dat om meerdere redenen niet echt zitten en wil liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt. Maar zij ziet allerlei gedoe daarmee zoals de rit naar het ziekenhuis, wij wonen in een dorp en het dichtstbijzijnde ziekenhuis is ongeveer 20 minuten met de auto en dat vind ze te ver. En dan nog het andere kind waar we dan eerst de oppas voor moeten bellen en die moet dan nog hier heen komen.
Ik begrijp haar wel maar toch wil ik liever dat ze gewoon in een ziekenhuis bevalt omdat daar eventueel nodige medische hulp meteen voorhanden is en daarbij heb ik ook geen idee hoe een bevalling precies in z’n werk gaat dus als er iets mis gaat weet ik niet wat ik moet doen.
Iemand ervaring met een thuisbevalling? Is het wel veilig om zoiets groots thuis te doen of is het beter om gewoon in een ziekenhuis te bevallen?
Nick90 schreef op 12-05-2023 om 17:27:
[..]
M’n vrouw dacht daar toch anders over want ze wilde wel overwegen om in de kraamkliniek te bevallen maar daarna wel naar huis, ze begrijpt me gelukkig heel goed maar ziet op tegen het gedoe en geregel en wachten op. Ze gaat er dit weekend nog eens over nadenken.
Dus jij drijft gewoon je zin door dat ze niet thuis bevalt en dan komt zij met een compromis van een kraamhotel.
Pffff ik ben zeer dankbaar dat jij mijn partner niet bent zeg! Mijn partner respecteert mijn keuzes namelijk gewoon, ook als dat om een thuisbevalling gaat of zelfs maar over wie het laatste dropje opeet...
Waarom vind jij dat jij het recht hebt om voor haar te bepalen waar ze bevalt? Omdat jij toevallig de piemel hebt en daardoor je testosteron even moet laten gelden?
Een bevalling kan ook slechter gaan omdat de vrouw niet kan ontspannen, hè. Het is heel belangrijk dat je vrouw kan bevallen op een plek waar zij zich op haar gemak voelt. Anders kun je ellende krijgen als niet vorderende ontsluiting, de weeën kunnen minder krachtig worden of zelfs stoppen. Met medisch ingrijpen als gevolg: weeënopwekkers, pijnstilling, knip, tangverlossing, tot keizersnede aan toe. En dan zeg je misschien 'zie je wel, goed dat we in het ziekenhuis waren'. Maar misschien was dat thuis allemaal niet eens nodig geweest...
Wat doen sommige mensen hier lelijk! Hij vindt het idee van een thuisbevalling niet fijn. Daar zijn heel veel mannen het overigens roerend mee eens. Maar hier wordt hij beschuldigd van doordrammen, geldingsdrang en moet hij vooral niet piepen want bevallen is een vrouwenzaak en wat hij vindt is niet relevant.
Maar het is ook zijn kind, hij mag ook twijfels en angsten hebben. Natuurlijk beslist uiteindelijk degene die het kind moet baren maar dat betekent toch niet dat ze zijn wensen en twijfels niet serieus hoeft te nemen?
Het beste advies is ook al gegeven: bespreek dit met je verloskundige en probeer wat meer informatie te krijgen over hoe dat gaat, en wat er gebeurt als het toch niet goed gaat, en welke opties er nog meer zijn.
Overigens zouden allebei mijn kinderen een thuisbevalling niet hebben overleefd. Ik ben dus geen fan. Maar ik had twee keer een medische indicatie dus dat risico was er al uitgefilterd. Dat kunnen verloskundigen prima.
Ellori schreef op 12-05-2023 om 17:46:
[..]
Dus jij drijft gewoon je zin door dat ze niet thuis bevalt en dan komt zij met een compromis van een kraamhotel.
Pffff ik ben zeer dankbaar dat jij mijn partner niet bent zeg! Mijn partner respecteert mijn keuzes namelijk gewoon, ook als dat om een thuisbevalling gaat of zelfs maar over wie het laatste dropje opeet...
Waarom vind jij dat jij het recht hebt om voor haar te bepalen waar ze bevalt? Omdat jij toevallig de piemel hebt en daardoor je testosteron even moet laten gelden?
Nee, zij vindt het idee dat ik het eigenlijk niks vind wel genoeg reden om verder te denken, in tegenstelling tot jou denkt ze niet aan testosteron of m’n pik die ik moet laten gelden volgens jou. Verder gewoon een prettig huwelijk/relatie hier hoor.
Ik begrijp dat je bang bent de contrôle te verliezen en daarom zoveel mogelijk zekerheid wil inbouwen in de vorm van kennis en techniek. Maar volgens mij vergeet je daarbij dat een bevalling iets natuurlijks is waarbij het vooral belangrijk is dat de vrouw zich goed voelt. Het gaat om haar. Haar welzijn is het belangrijkste. En bovendien heeft het welzijn van de moeder invloed op het verloop van de bevalling. Dus als jouw vrouw aangeeft thuis te willen bevallen omdat ze daar het meest op haar gemak is, luister daar dan naar en stop alsjeblieft met pushen!
Nick90 schreef op 12-05-2023 om 18:17:
[..]
Nee, zij vindt het idee dat ik het eigenlijk niks vind wel genoeg reden om verder te denken, in tegenstelling tot jou denkt ze niet aan testosteron of m’n pik die ik moet laten gelden volgens jou. Verder gewoon een prettig huwelijk/relatie hier hoor.
Wat fijn dat je vrouw jouw zorgen serieus neemt! Wat ga jij doen om ook haar wensen serieus te nemen?
yette schreef op 12-05-2023 om 18:21:
Ik begrijp dat je bang bent de contrôle te verliezen en daarom zoveel mogelijk zekerheid wil inbouwen in de vorm van kennis en techniek. Maar volgens mij vergeet je daarbij dat een bevalling iets natuurlijks is waarbij het vooral belangrijk is dat de vrouw zich goed voelt. Het gaat om haar. Haar welzijn is het belangrijkste. En bovendien heeft het welzijn van de moeder invloed op het verloop van de bevalling. Dus als jouw vrouw aangeeft thuis te willen bevallen omdat ze daar het meest op haar gemak is, luister daar dan naar en stop alsjeblieft met pushen!
Yep dat is het grootste deel van het probleem hier, ik wil graag gecontroleerd te werk gaan en het idee dat het ons overkomt geeft me veel stress. Zij is sowieso een stuk makkelijker en de bevalling geeft haar geen stress. Dus wat dat betreft is het makkelijk. Zij geeft als reden dat de hond en de poes misschien wel heel lang alleen zijn. Wij hebben een Argentijnse dog, een reu. Hij is groot en sterk (55kg) en hij vind z’n belangrijkste taak mama (vrouwtje ) beschermen en dat doet hij met verve. En we hebben een katje van 5 jaar. Onze oudste wordt dit jaar 9. De baby komt als het goed is begin september, m’n vrouw is 01 september uitgerekend
Nick90 schreef op 12-05-2023 om 18:37:
[..]
Yep dat is het grootste deel van het probleem hier, ik wil graag gecontroleerd te werk gaan en het idee dat het ons overkomt geeft me veel stress. Zij is sowieso een stuk makkelijker en de bevalling geeft haar geen stress. Dus wat dat betreft is het makkelijk. Zij geeft als reden dat de hond en de poes misschien wel heel lang alleen zijn. Wij hebben een Argentijnse dog, een reu. Hij is groot en sterk (55kg) en hij vind z’n belangrijkste taak mama (vrouwtje ) beschermen en dat doet hij met verve. En we hebben een katje van 5 jaar. Onze oudste wordt dit jaar 9. De baby komt als het goed is begin september, m’n vrouw is 01 september uitgerekend
Dat snap ik, maar ook als ze in het ziekenhuis bevalt heb jij geen controle over wat er gebeurd. Bevallingen zijn nu eenmaal geen standaard draaiboek. Ook niet in het ziekenhuis.
Ik heb ook autisme en heb uiteindelijk met onvoorspelbaarheid leren om gaan door het besef dat als het zeker is dat iets onvoorspel is dat net zo goed een zekerheid is. Op die manier heb ik me leren instellen op onvoorspelbare situaties.
Daarnaast uiteraard ook door bijvoorbeeld zoveel mogelijk informatie in te winnen, zodat daarmee in elk geval een stukje minder onvoorspelbaar wordt. Dus in plaats van druk te leggen op het ziekenhuis, probeer zoveel mogelijk informatie in te winnen. Daar zijn hier al hele goede tips voor gegeven, waar je nog niet op hebt gereageerd. Maar echt dat kan je helpen om rust te vinden bij de keuze die je partner maakt.
Ik snap dat je angsten, zorgen en behoefte aan controle hebt, maar probeer er ook echt bij stil te staan dat het straks heel belangrijk is dat je vrouw zich comfortabel voelt en dat zij behoefte gaat hebben aan jouw steun. Ook als zij er relaxt in staat en minder angst voelt dan jij!
Veel mensen geven dat hier aan, maar je gaat daar nauwelijks op in. Je hebt nu nog de kans om je daarin te verdiepen en om je op jouw taak voor te bereiden. Ik raad je echt aan om die kans ook te pakken. Het komt nu namelijk over alsof je erg op jezelf gericht bent.
ik ben drie keer bevallen en drie keer thuis. Heb ook genoeg bevallingen in het ziekenhuis gezien als leerling verpleegkundige (toen werkte je verplicht drie maanden op de verlos afdeling) en kwam tot de conclusie dat thuis net zo veilig is.
Maar wel stukken comfortabeler uiteraard🤗. Niet met weeën in de auto of met een pasgeboren en opgezwollen onderkant.
Mijn man wilde trouwens het liefst thuis want zijn allergrootste angst was altijd dat de baby mogelijk perongeluk verwisseld zou worden als je in het ziekenhuis bevalt 🤪
met medische indicatie was ik overigens natuurlijk naar het ziekenhuis gegaan
Eleanor schreef op 12-05-2023 om 19:28:
Ik snap dat je angsten, zorgen en behoefte aan controle hebt, maar probeer er ook echt bij stil te staan dat het straks heel belangrijk is dat je vrouw zich comfortabel voelt en dat zij behoefte gaat hebben aan jouw steun. Ook als zij er relaxt in staat en minder angst voelt dan jij!
Veel mensen geven dat hier aan, maar je gaat daar nauwelijks op in. Je hebt nu nog de kans om je daarin te verdiepen en om je op jouw taak voor te bereiden. Ik raad je echt aan om die kans ook te pakken. Het komt nu namelijk over alsof je erg op jezelf gericht bent.
Ja zij is het belangrijkst, en dat maakt me nog nerveuzer. Er zit een meisje in haar buik, ze trappelt vaak en gisteren voelde ik haat voor het eerst ze was druk.
Nick90 schreef op 12-05-2023 om 19:42:
[..]
Ja zij is het belangrijkst, en dat maakt me nog nerveuzer. Er zit een meisje in haar buik, ze trappelt vaak en gisteren voelde ik haar voor het eerst ze was druk.
De eerste beviel thuis. Mijn man had weinig te doen dan glaasjes water brengen. De verloskundige kwam te samen met een kraamvrouw; de laatste heeft alle troep en bloed opgeruimd door de emmers te vullen met zout en heet water. Als we een kleine hadden rondlopen, had hij alle gelegenheid om een oppas te bellen die de kleine kon ophalen, desnoods bij de buurvrouw.
Nick maakt zich m.i. te druk voor wat fout kan gaan en dat is niet gezond voor de support aan haar; heb vertrouwen in haar!
De tweede is poliklinisch ( medische indicatie) geboren. Ik vond dat vervelend want ik kon niet zelf bepalen wanneer ik naar het ziekenhuis mocht rijden. Ik vond die weeën tijdens het rijden echt stressvol en belemmerend. Ik had het gevoel in het kraambed opnieuw te moeten beginnen aan de geboorte van ons kind. Ik wenste dat ik eerder had mogen komen.
Ik vond ook al die leerling-verloskundigen (8stuks) om mijn bed ( ziekenhuis met specialisme verloskunde) maar onaangename toeschouwers; ik heb ze laten wegsturen want ze stoorden mijn concentratie.Dus ik kan je vrouw wel begrijpen als ze daar zelf de regie in wilt houden. Het is naar mijn beleving niet zo zeer behoud van de regie, maar eerder de afleiding door derden wat de concentratie van een vrouw in uiterste concentratie hindert terwijl ze bezig is met de wedstrijd van haar leven.
Correctie: De eerste is thuis geboren.
Ik ben zowel in het ziekenhuis bevallen ( inleiding), als thuis ( wat niet het plan was).
De thuisbevalling was fantastisch, geweldig, de ziekenhuisbevalling ook prima.
Plan was om naar het ziekenhuis te gaan de tweede keer, maar puntje bij paaltje ging de bevalling zo snel dat ik dat hele ziekenhuis niet zou halen en ik ook met geen mogelijkheid die auto in wilde stappen, als ik nog wel tijd had om te gaan.
Ik was helemaal op mijn plek onder de douche in mijn eigen huis, mijn geboorteplan ( wat letterlijk enkel bevatte; bevallen in ziekenhuis, mogelijk pijnbestrijding) kon de pot op.
Mijn man was ook beide keren voorstander van ziekenhuis, maar achteraf vond hij het thuisblijven prettiger. Onze dreumes lag in haar bed, mijn moeder was de oppas en heeft haar uit bed gehaald toen ik boven echt lag te bevallen en ze wakker werd van mij ( rond 05.00 's ochtends). Beneden heeft ze verder gespeeld.
Dat kan ook nog, dat je vrouw zich toch bedenkt en het gewoon niet ziet zitten om midden in de bevalling richting ziekenhuis te gaan of juist thuis te blijven.
Het is iets waar je geen controle over hebt en heel eerlijk, dat heb je ook niet over baby's en kinderen.
Als het gaat om voorlichting mbt bevallingen en wat meer onderzoek ( niet de nu.nl artikelen, maar echt wetenschappelijke onderzoeken), dan is mijn tip om Houseofmothers eens te bezoeken op Instagram. Het past niet helemaal bij hoe ik een bevalling voor me zag/zie, maar ze zorgt er wel voor dat bepaalde cijfers uit onderzoeken, op een duidelijke manier worden uitgelegd. En dan is het nog jouw eigen afweging in hoeverre je dat mee laat bepalen in waar je wilt bevallen.
