Stress van ex
Ik ben 6 weken geleden bevallen van een zoon. Mijn ex was tijdens de zwangerschap toch nog gestopt met blowen en ik dacht dat bij hem wel de knop om was. Ik had ook last van mijn hormonen en daardoor vatbaar voor zijn mooie verhalen. Helaas is hij nu weer begonnen met blowen en ging het ook niet samen met hem wonen met de kleine. Ik heb de relatie wederom verbroken. Nu wil hij de kleine zien en ook alleen meenemen naar zijn huis maar dat zie ik niet zitten. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben? En hoe hebben jullie dit opgelost?
" Ook in contact met je advocaat hoef je niet op stel en sprong te beslissen wat er op papier komt, en je hoeft ook niet met alles akkoord te gaan wat je advocaat voorstelt. Dus neem gewoon voor elke stap ruim de tijd"
Dit dus.
Wat er tussen jou en je advocaat gebeurt lijkt vreselijk op wat er gebeurt tussen jou en je ex: de man beweert iets op een stellige manier. Jouw eerste reactie is om onmiddellijk toe te geven. Achteraf krijg je daar spijt van, je voelt je rot dat je in een situatie zit waar je je weer uit wilt manoevreren, je raakt in de stress, en je verwijt de man in kwestie dat jij stress hebt.
Dit snapt je advocaat niet. Het kan zijn dat hij niet goed geluisterd heeft, het kan zijn dat jij zo overdonderd was dat je hem niet de goede info hebt gegeven, maar eigenlijk is het dan nog steeds de vraag waarom hij niet goed heeft doorgevraagd.
Ik snap zijn idee wel: laat zien dat je wil meewerken, dat staat er goed op bij de rechter. Maar ik vind het een tamelijk raar advies dat jij er zelf bij moet gaan zitten. Hoeveel omgangszaken met dit soort problematiek heeft die man gedaan? Dat moeder bij de omgang zit is bijna nooit een goed idee. Aan de ene kant is een probleem dat vader zo nooit zijn eigen manier van omgaan met dat kind kan opbouwen, want moeder zit er altijd bij en die weet meer van dat kind dan hij dus gaat zich ermee bemoeien. Aan de andere kant is er het probleem van de mannen die omgang met hun kind in de praktijk gebruiken om met hun ex de relatiebreuk nog eens uitgebreid te gaan bediscussiëren. Daar komt alleen maar gedonder van.
Het kan best dat er prima met deze advocaat te werken valt, maar je moet jezelf en je advocaat in bescherming nemen tegen jouw eigen neiging om direct toe te geven. Misschien is het volgende een idee. Je schrijft een mail aan die advocaat waarin je uitlegt dat je inmiddels beseft dat je de neiging hebt te snel ja te zeggen, en dat je daarom regelmatig - en ook nu - met de gebakken peren zit. Dat je daarom van plan bent om in het vervolg bij elke stap die ex voorstelt, of elke stap die de advocaat voorstelt, er eerst eens even minimaal een nacht over te slapen. Omdat je anders de situatie krijgt dat je op eerdere beslissingen moet terugkomen, en dat is voor alle partijen vervelend.
En dat je hem ook vraagt om hieraan te denken als hij iets voorstelt: dat hij zelf ook niet aandringt op snel beslissen, maar jou juist duidelijk de ruimte geeft om goed na te denken.
Ondertussen zit je nu kennelijk (of ik heb even niet goed opgelet, ik heb vrij snel gelezen) in de positie dat er wel al een toezegging ligt dat jij bij de omgang bent als er geen alternatief is. Dat is een slecht idee. Schrijf dan dus ook in die mail dat je tot de conclusie gekomen bent dat dat niet haalbaar is, omdat er altijd ruzie komt, omdat jij je altijd in een hoek gezet voelt door je ex, wat de verhoudingen verpest, en omdat je ex steeds probeert jou weer terug te krijgen in plaats dan zijn aandacht op jullie kind te richten (en wat er verder nog aan redenen is). Dus dit moet gewoon teruggenomen worden. Vervelend, maar ik denk dat het moet. Je advocaat mag weer gaan schrijven: foutje, bedankt, ex heeft de shit veroorzaakt, ex mag op zoek naar een chaperonne, en moeder gaat er niet bijzitten als hij die niet kan vinden. En excuses voor de verwarring.
Het lijkt me ook een goed idee om deze valse start met je therapeut te bespreken. Wat ging er mis, en wat kan je doen om herhaling te voorkomen?
Je moet aan je advocaat duidelijk kunnen maken dat jij tijd nodig hebt en dat hij voorzichtig moet zijn. Wil/kan hij daar niet naar luisteren, zoek dan een andere advocaat. En ik denk dus dat je dit probleem het beste per mail kunt aankaarten, omdat je dat dan in alle rust kunt doen en niet wordt overdonderd in een persoonlijk gesprek.
Temet schreef op 29-12-2022 om 08:34:
" Ook in contact met je advocaat hoef je niet op stel en sprong te beslissen wat er op papier komt, en je hoeft ook niet met alles akkoord te gaan wat je advocaat voorstelt. Dus neem gewoon voor elke stap ruim de tijd"
Dit dus.
Wat er tussen jou en je advocaat gebeurt lijkt vreselijk op wat er gebeurt tussen jou en je ex: de man beweert iets op een stellige manier. Jouw eerste reactie is om onmiddellijk toe te geven. Achteraf krijg je daar spijt van, je voelt je rot dat je in een situatie zit waar je je weer uit wilt manoevreren, je raakt in de stress, en je verwijt de man in kwestie dat jij stress hebt.
Dit snapt je advocaat niet. Het kan zijn dat hij niet goed geluisterd heeft, het kan zijn dat jij zo overdonderd was dat je hem niet de goede info hebt gegeven, maar eigenlijk is het dan nog steeds de vraag waarom hij niet goed heeft doorgevraagd.
Ik snap zijn idee wel: laat zien dat je wil meewerken, dat staat er goed op bij de rechter. Maar ik vind het een tamelijk raar advies dat jij er zelf bij moet gaan zitten. Hoeveel omgangszaken met dit soort problematiek heeft die man gedaan? Dat moeder bij de omgang zit is bijna nooit een goed idee. Aan de ene kant is een probleem dat vader zo nooit zijn eigen manier van omgaan met dat kind kan opbouwen, want moeder zit er altijd bij en die weet meer van dat kind dan hij dus gaat zich ermee bemoeien. Aan de andere kant is er het probleem van de mannen die omgang met hun kind in de praktijk gebruiken om met hun ex de relatiebreuk nog eens uitgebreid te gaan bediscussiëren. Daar komt alleen maar gedonder van.
Het kan best dat er prima met deze advocaat te werken valt, maar je moet jezelf en je advocaat in bescherming nemen tegen jouw eigen neiging om direct toe te geven. Misschien is het volgende een idee. Je schrijft een mail aan die advocaat waarin je uitlegt dat je inmiddels beseft dat je de neiging hebt te snel ja te zeggen, en dat je daarom regelmatig - en ook nu - met de gebakken peren zit. Dat je daarom van plan bent om in het vervolg bij elke stap die ex voorstelt, of elke stap die de advocaat voorstelt, er eerst eens even minimaal een nacht over te slapen. Omdat je anders de situatie krijgt dat je op eerdere beslissingen moet terugkomen, en dat is voor alle partijen vervelend.
En dat je hem ook vraagt om hieraan te denken als hij iets voorstelt: dat hij zelf ook niet aandringt op snel beslissen, maar jou juist duidelijk de ruimte geeft om goed na te denken.
Ondertussen zit je nu kennelijk (of ik heb even niet goed opgelet, ik heb vrij snel gelezen) in de positie dat er wel al een toezegging ligt dat jij bij de omgang bent als er geen alternatief is. Dat is een slecht idee. Schrijf dan dus ook in die mail dat je tot de conclusie gekomen bent dat dat niet haalbaar is, omdat er altijd ruzie komt, omdat jij je altijd in een hoek gezet voelt door je ex, wat de verhoudingen verpest, en omdat je ex steeds probeert jou weer terug te krijgen in plaats dan zijn aandacht op jullie kind te richten (en wat er verder nog aan redenen is). Dus dit moet gewoon teruggenomen worden. Vervelend, maar ik denk dat het moet. Je advocaat mag weer gaan schrijven: foutje, bedankt, ex heeft de shit veroorzaakt, ex mag op zoek naar een chaperonne, en moeder gaat er niet bijzitten als hij die niet kan vinden. En excuses voor de verwarring.
Het lijkt me ook een goed idee om deze valse start met je therapeut te bespreken. Wat ging er mis, en wat kan je doen om herhaling te voorkomen?
Je moet aan je advocaat duidelijk kunnen maken dat jij tijd nodig hebt en dat hij voorzichtig moet zijn. Wil/kan hij daar niet naar luisteren, zoek dan een andere advocaat. En ik denk dus dat je dit probleem het beste per mail kunt aankaarten, omdat je dat dan in alle rust kunt doen en niet wordt overdonderd in een persoonlijk gesprek.
Ik heb echt heel duidelijk aan mijn advocaat aangegeven dat ik bang ben dat mijn ex weer discussies gaat voeren als ik erbij zit. Daarom is er de voorwaarde gesteld dat hij dat dus niet mag doen. Kan ik het niet gewoon proberen? Om een keer met mijn ex te zitten en te kijken hoe dat gaat? Ik denk dat hij zich niet kan inhouden en het toch gaat proberen om mij zijn standpunt duidelijk te maken. En dan kan ik zeggen dat ik het geprobeerd heb en dan hoef ik het ook niet meer te doen.
Soiezo wil ik ook eerst concrete afspraken maken. Dus als mijn ex akkoord gaat met ons voorstel wil ik bespreken tot wanneer hij de tijd krijgt om iemand te zoeken, wanneer hij dat moet laten weten, hoe vaak ik er bij wil zijn, en waar dat dan plaats gaat vinden. Dat soort dingen zijn nog niet besproken maar dat lijkt mij ook wel van belang toch?
Mijn advocaat had na ons gesprek een concept brief gemaakt en naar mij gemaild en toen ik niet reageerde stuurde hij nog een mail met de vraag of ik het al gelezen had. Ik heb toen gereageerd met een aantal aanpassingen. Hij had bijv softdrugs neergezet terwijl speed een harddrugs is. En hij had er ingezet dat ik in eerste instantie iemand bij de omgang wil hebben, ik zeg ik wil er soiezo iemand bij, niet in eerste instantie. Dus die woorden heeft hij eruit gehaald. En ook stond er in dat ik akkoord zou gaan met onbegeleide omgang als er niemand gevonden werd. Ik zeg ik wil er wel duidelijk in hebben dat ik er dan wel bij ben, anders denkt hij dat hij alleen mag zijn. Ik vond het wel vreemd dat ik dat soort dingen nog moest doorgeven, alsof hij die brief zo even snel in elkaar had geflanst en niet na heeft gedacht over de inhoud. En doordat hij vroeg of ik het al gelezen had voelde ik me onder druk gezet.
Ik had van mijn advocaat begrepen dat de advocaat van mijn ex deze week met vakantie is maar mijn ex heeft de mail wel al ontvangen. Ik denk dat mijn ex daarom ook wilde praten, die dacht waarschijnlijk van ik regel het dan zelf gelijk wel even want anders zijn we weer een week verder.
" Ik heb echt heel duidelijk aan mijn advocaat aangegeven dat ik bang ben dat mijn ex weer discussies gaat voeren als ik erbij zit. Daarom is er de voorwaarde gesteld dat hij dat dus niet mag doen. Kan ik het niet gewoon proberen? Om een keer met mijn ex te zitten en te kijken hoe dat gaat? Ik denk dat hij zich niet kan inhouden en het toch gaat proberen om mij zijn standpunt duidelijk te maken. En dan kan ik zeggen dat ik het geprobeerd heb en dan hoef ik het ook niet meer te doen.
Soiezo wil ik ook eerst concrete afspraken maken. Dus als mijn ex akkoord gaat met ons voorstel wil ik bespreken tot wanneer hij de tijd krijgt om iemand te zoeken, wanneer hij dat moet laten weten, hoe vaak ik er bij wil zijn, en waar dat dan plaats gaat vinden. Dat soort dingen zijn nog niet besproken maar dat lijkt mij ook wel van belang toch?"
Ja, ik ben het met je eens. En inderdaad, als is afgesproken dat hij geen discussies moet gaan voeren, is het geen gek idee dat je het toch een keer uitprobeert. Misschien heeft hij eindelijk geleerd zich te beheersen. En zo niet, dan heb jij je goede bedoelingen laten zien en dan heb je meer recht van spreken als je zegt dat het gewoon echt niet werkt. Ik verwacht dan overigens dat ex gaat roepen dat het geen discussie was en dat hij alleen maar een onschuldige opmerking maakte of weet ik wat, maar dat is dan maar zo.
Het is overigens heel goed van je dat je hebt gezegd dat de omgang niet bij jou plaats kan vinden, zodat je zelf kan vertrekken als het fout gaat in plaats van dat je moet proberen hem de deur uit te werken.
" En doordat hij vroeg of ik het al gelezen had voelde ik me onder druk gezet."
Ik krijg de indruk dat jij je bovengemiddeld snel onder druk gezet voelt, en dat rotgevoel verwijt je dan de ander. Wat begrijpelijk is, maar niet handig. Misschien toch (weer eens?) bespreken met je therapeut.
Catwoman schreef op 29-12-2022 om 09:14:
[..]
Ik heb echt heel duidelijk aan mijn advocaat aangegeven dat ik bang ben dat mijn ex weer discussies gaat voeren als ik erbij zit. Daarom is er de voorwaarde gesteld dat hij dat dus niet mag doen. Kan ik het niet gewoon proberen? Om een keer met mijn ex te zitten en te kijken hoe dat gaat? Ik denk dat hij zich niet kan inhouden en het toch gaat proberen om mij zijn standpunt duidelijk te maken. En dan kan ik zeggen dat ik het geprobeerd heb en dan hoef ik het ook niet meer te doen.
Waar gaat het nu om: veiligheid of een vervelende discussie? Als je ex niet meer met je discussieert, is het dan dus veilig genoeg? Ik snap wel als de advocaat dit niet als een probleem ziet. En je ehbt een man gekozen, die zijn minder kien op veiligheid.
Is het wel een discussie? Ik denk dat je er een gepaste naam aan moet geven. Voor een discussie heb je nl twee mensen nodig, dat vereist wederkerigheid. Dat speelt hier niet. Je exnoemt het misschien een discussie om het klein te maken en de verantwoordelijkheid van de uitkomst er van ook jou bij te betrekken.
Je moet het hebben over fysieke veiligheid en het grensoverschrijdende gedrag van ex dat begint met drek die uit zijn mond komt. Het begint met verbaal overgeefsel en gaat over naar bedreigingen etc..
Ik heb het eerder gehad over dat je goed moet bedenken dat je iets aan iemand overhevelt, van die lost het op. Dat kan niet want dit is de uitkomst. Je moet dus een document maken over je ex, een verhaal, kort en krachtig met screenshots vóór de advocaat ook maar aan een brief dacht. anders komt er iets uit dat niet klopt en zijn eigen leven gaat leiden.
Wat voor jou duidelijk is, is het echt niet voor een ander. Vooral niet als je met discussie bedreiging en onveiligheid bedoelt.
Temet schreef op 29-12-2022 om 09:19:
" Ik heb echt heel duidelijk aan mijn advocaat aangegeven dat ik bang ben dat mijn ex weer discussies gaat voeren als ik erbij zit. Daarom is er de voorwaarde gesteld dat hij dat dus niet mag doen. Kan ik het niet gewoon proberen? Om een keer met mijn ex te zitten en te kijken hoe dat gaat? Ik denk dat hij zich niet kan inhouden en het toch gaat proberen om mij zijn standpunt duidelijk te maken. En dan kan ik zeggen dat ik het geprobeerd heb en dan hoef ik het ook niet meer te doen.
Soiezo wil ik ook eerst concrete afspraken maken. Dus als mijn ex akkoord gaat met ons voorstel wil ik bespreken tot wanneer hij de tijd krijgt om iemand te zoeken, wanneer hij dat moet laten weten, hoe vaak ik er bij wil zijn, en waar dat dan plaats gaat vinden. Dat soort dingen zijn nog niet besproken maar dat lijkt mij ook wel van belang toch?"
Ja, ik ben het met je eens. En inderdaad, als is afgesproken dat hij geen discussies moet gaan voeren, is het geen gek idee dat je het toch een keer uitprobeert. Misschien heeft hij eindelijk geleerd zich te beheersen. En zo niet, dan heb jij je goede bedoelingen laten zien en dan heb je meer recht van spreken als je zegt dat het gewoon echt niet werkt. Ik verwacht dan overigens dat ex gaat roepen dat het geen discussie was en dat hij alleen maar een onschuldige opmerking maakte of weet ik wat, maar dat is dan maar zo.
Het is overigens heel goed van je dat je hebt gezegd dat de omgang niet bij jou plaats kan vinden, zodat je zelf kan vertrekken als het fout gaat in plaats van dat je moet proberen hem de deur uit te werken.
Ja ik wacht nu wel gewoon af wat de advocaat van mijn ex zegt op ons voorstel. Als ze akkoord gaan dan ga ik eerst alles concreet maken.
Ja ik zei gelijk al tegen mijn advocaat dat ik mijn ex niet in mijn huis wil hebben omdat ik me niet veilig voel met hem. De laatste keer dat hij in mijn huis was ging hij schreeuwen en in alle laatjes kijken naar spullen. Als ik ergens afspreek kan ik gewoon weggaan met de kleine als hij vervelend doet.
Denk je dat deze advocaat wel geschikt is voor mij? Ik vraag me wel een beetje af of hij zich kan inleven in mijn situatie. Kun ik nog wel veranderen van advocaat?
Temet schreef op 29-12-2022 om 09:22:
" En doordat hij vroeg of ik het al gelezen had voelde ik me onder druk gezet."
Ik krijg de indruk dat jij je bovengemiddeld snel onder druk gezet voelt, en dat rotgevoel verwijt je dan de ander. Wat begrijpelijk is, maar niet handig. Misschien toch (weer eens?) bespreken met je therapeut.
Ja dat klopt. Mijn ex zette mij ook altijd zo onder druk. Waarschijnlijk omdat hij wist dat het goed werkte, als ik snel moet reageren of beslissen ik niet goed bij mezelf kon voelen of ik het wel wilde. Ik denk dat dit bij mijn moeder vandaan komt. Zij heeft mij geleerd dat ik alles moet doen wat een ander wil ook al wil ik iets zelf niet. Dat zie ik nu ook in. Daar heb ik het ook over met mijn therapeute
Catwoman schreef op 29-12-2022 om 10:18:
[..]
Ja ik wacht nu wel gewoon af wat de advocaat van mijn ex zegt op ons voorstel. Als ze akkoord gaan dan ga ik eerst alles concreet maken.
Ja ik zei gelijk al tegen mijn advocaat dat ik mijn ex niet in mijn huis wil hebben omdat ik me niet veilig voel met hem. De laatste keer dat hij in mijn huis was ging hij schreeuwen en in alle laatjes kijken naar spullen. Als ik ergens afspreek kan ik gewoon weggaan met de kleine als hij vervelend doet.
Denk je dat deze advocaat wel geschikt is voor mij? Ik vraag me wel een beetje af of hij zich kan inleven in mijn situatie. Kun ik nog wel veranderen van advocaat?
Natuurlijk kan je nog veranderen van advocaat. Ik zou dat denk ik ook wel doen. Zoals je dat eerste voorstel van de advocaat beschrijft, geeft mij niet de indruk dat hij jou goed begrijpt. Ik zou je zelfs iemand gunnen die pro-actief met je meedenkt, in plaats van iemand die je steeds moet overtuigen van jouw moeilijkheden in deze kwestie. Een vrouw zou denk ik (over het algemeen) meer denken vanuit de veiligheid van je kindje én van jou. Maar misschien kan Temet hier (weer) meer over zeggen.
Catwoman schreef op 29-12-2022 om 10:18:
[..]
Ja ik wacht nu wel gewoon af wat de advocaat van mijn ex zegt op ons voorstel. Als ze akkoord gaan dan ga ik eerst alles concreet maken.
Ik zou nu aan de bak gaan met het juiste beeld van de situatie van mijn ex weergeven aan jouw advocaat.
Je kan wel van advocaat veranderen maar je toevoeging is er nog niet eens doorheen en er zijn al uren afgesnoept. Misschien krijg je maar 8 uur toevoeging. En jij en jouw vorm van praten over dit probleem neem jij mee naar de volgende advocaat. De vraag is of dat wat oplost.
Als je nog niemand op het oog hebt, blijf dan bij deze.
in de tussentijd zou ik naar mijn advocaat gaan (met een goed kort overzicht waar het woord discussie vervangen is door de juiste term) en iets zeggen in de trant van sorry, ik ben bang dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest en dat is echt nodig want…. En dan overhandig je hem een a4tje.
Totdat je dat a4tje hebt, vraag je hem even pas op de plaats te maken want dit gaat verkeerd, besef je nu.
Op dat a4tje staat een kort en bondig verhaal over de geschiedenis van jullie twee en de problematiek waar je tegen oploopt. Hopelijk dwingt dat a4tje jou goed na te denken hoe je dat kort en duidelijk optekent voor een ander. Je moet het hebben over dreiging en (on)veiligheid, angst. Als het verhaal over zijn wangedrag te lang wordt, soms dan de belangrijkste op
VT is toch geen discussieclub die de discussies tussen jullie goed wil laten verlopen. De politie ook niet.
Als je dit niet recht zet en je advocaat blijft op het spoor zitten van hoe jij het hebt weergegeven, mondt het uit in ellende.
Philou schreef op 29-12-2022 om 10:43:
[..]
Ik zou nu aan de bak gaan met het juiste beeld van de situatie van mijn ex weergeven aan jouw advocaat.
Je kan wel van advocaat veranderen maar je toevoeging is er nog niet eens doorheen en er zijn al uren afgesnoept. Misschien krijg je maar 8 uur toevoeging. En jij en jouw vorm van praten over dit probleem neem jij mee naar de volgende advocaat. De vraag is of dat wat oplost.
Als je nog niemand op het oog hebt, blijf dan bij deze.
in de tussentijd zou ik naar mijn advocaat gaan (met een goed kort overzicht waar het woord discussie vervangen is door de juiste term) en iets zeggen in de trant van sorry, ik ben bang dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest en dat is echt nod ig want…. En dan overhandig je hem een a4tje.
Totdat je dat a4tje hebt, vraag je hem even pas op de plaats te maken want dit gaat verkeerd, besef je nu.
Op dat a4tje staat een kort en bondig verhaal over de geschiedenis van jullie twee en de problematiek waar je tegen oploopt. Hopelijk dwingt dat a4tje jouw goed na te denken hoe je dat kort en duidelijk optekent. Je moet het hebben over dreiging en (on)veiligheid, angst en dreiging.VT is toch geen discussieclub die de discussies tussen jullie goed wil laten verlopen. De politie ook niet.
Als je dit niet recht zet en je advocaat blijft op het spoor zitten van hoe jij het hebt weergegeven, mondt het uit in ellende.
Ik vind het jammer dat jij er banuit gaat dat ik een verkeerd beeld heb geschetst bij mijn advocaat.
ik heb het hele verhaal duidelijk verteld aan mijn advocaat en ook heb ik hem via de mail het hele dossier gestuurd. Dus alle screenshots van gesprekken tussen mij en mijn ex, alle mails van veilig thuis en de maatschappelijk werkers, ook een bestand met alles wat er is gebeurd de afgelopen maanden. Dus hij heeft alle informatie al.
Catwoman schreef op 29-12-2022 om 11:02:
[..]
Ik vind het jammer dat jij er banuit gaat dat ik een verkeerd beeld heb geschetst bij mijn advocaat.
ik heb het hele verhaal duidelijk verteld aan mijn advocaat en ook heb ik hem via de mail het hele dossier gestuurd. Dus alle screenshots van gesprekken tussen mij en mijn ex, alle mails van veilig thuis en de maatschappelijk werkers, ook een bestand met alles wat er is gebeurd de afgelopen maanden. Dus hij heeft alle informatie al.
Ik ben bang dat dit wel is gebeurd.
het klinkt als of je allerlei zooi over de schutting hebt gegooid en ook niet zelfs de indruk hebt gemaakt dat je elke brief die er uit gaat eerst wil lezen..
Als je allerlei losse smsjes etc geeft, is dat nog geen verhaal. En dan ook nog in een zaak op toevoeging.
De praktijk in een toevoegingszaak is dat er beperkt tijd is en er gehandeld moet worden en wat jij voor jouw advocaat kan doen is duidelijkheid verschaffen. Je vraagt iemand op allerlei kanalen informatie tot zich te nemen waar voor hem de logica en connectie niet snel uitspreekt. Daar moet iemand zijn eigen verhaal van een discussie die eigenlijk een dreiging is, maken. Die ruimte moet jouw a4tje niet eens geven. Dit is hoe hij het ziet. Dat doet hij nav jouw informatie, de inhoud ervan en de manier waarop je die geeft. Daarin is duidelijk iets fout gegaan maar om die eenzijdig bij hem te leggen.. Dat is misplaatst.
Natuurlijk weet ik niet hoe je in het echt bent, maar ik vind dat je in je berichten hier heel erg onzeker overkomt. Dat bedoel ik niet op een negatieve manier, maar zoals je hier schrijft, lijkt het alsof je de mening van anderen heel belangrijk vindt en alsof je graag bevestigd ziet dat je het goed doet. Dat kan door al die jaren zo zijn gegroeid en dat verander je niet 123.
Mogelijk doe je dat ook bij je advocaat en bij de andere deskundigen die je hebt gesproken. Op die manier krijgt de ander mogelijk soms het gevoel dat je geholpen moet worden en vult dingen misschien anders in dan ze zijn. En dan ben jij als ik het goed begrijp iemand die dan in de eerste instantie misschien juist snel denkt dat je het inderdaad op die manier moet doen en later krijg je je bedenkingen.
Vergelijk het een beetje met iemand die komt met de vraag ‘wat moet ik doen?’ en iemand die komt met ‘ik zou graag dit en dat willen doen’. Jouw berichten hier roepen bij mij het gevoel op dat je vraagt wat je moet doen en iedereen heeft daar een ander antwoord op. Maar als je dan je vervolgberichten leest, heb je al behoorlijk scherp wat je wilt. Het kan ook zijn dat jouw advocaat echt we goed is, maar de situatie anders beoordeelde dan jij bedoelde. Het helpt daarom ook echt om zo scherp mogelijk te zijn in wat jij wilt, zodat er niet achteraf bijgestuurd moet worden. Ga niet naar een advocaat met het idee van hij gaat me wel helpen, dus ik leg een probleem voor, maar ga naar de advocaat met wat jij wilt. In beide gevallen kun je vervolgens het gesprek aan gaan, maar in het tweede geval zit je al veel meer op jouw spoor.
Het veilig thuis stukje vind ik overigens wel spannend. Hier rekenden ze mij destijds in de eerste instantie af op mijn onzekerheid. Bij jou lijken ze nu ook onderzoek naar jou te doen. Ze gaan immers niet naar het consultatiebureau en jouw huisarts om naar je ex te vragen. Ook richting hen zou het je echt helpen om niet onzeker over te komen.
En natuurlijk , je bent pas moeder en je moet er nog in groeien. Denk dat velen die pas moeder zijn onzeker zijn. Ik was het in ieder geval wel, maar probeer dat richting partijen niet teveel te laten merken.
Jii bent de moeder en jij wilt het beste voor je kindje. Geloof in jezelf en benoem vooral wat jij wilt. Dan geef je anderen ook minder ruimte om voor jou in te vullen.
Catwoman schreef op 28-12-2022 om 22:17:
[..]
Nee ik heb niemand die me kan helpen daarmee. Ik voel me ook erg alleen de laatste tijd. Het contact met mijn moeder gaat erg slecht. Zij staat niet achter mijn keus van het verbreken van de relatie. En ze heeft commentaar op hoe ik met de kleine omga. Ze vind dat ik hem te snel oppak als hij huilt en ik geef hem een speen en dat moet niet volgens haar en ze vind de kleine te dik en hij heeft flaporen.
Ik heb geen ervaring met exen en rechtspraak en advocaten. Maar ik heb wel ervaring met kinderen en baby's (heb heel lang in de kinderopvang gewerkt). En dit stukje raakt me. Ik hoop dat je de woorden van je moeder naast je neer kan leggen. Want jij hebt natuurlijk de mooiste baby van de wereld. Je kan hem (nog) niet verwennen, dus pak hem op als hij huilt als hij daar rustig van wordt. Een baby die te dik is? lijkt mij niet. Juist die kuiltjes in de vetjes en "aangeschroefde" handjes zijn het liefste wat er is. Je doet het hartstikke goed als moeder, want je waakt over je kind en zorgt voor zijn veiligheid.
" Bij jou lijken ze nu ook onderzoek naar jou te doen. Ze gaan immers niet naar het consultatiebureau en jouw huisarts om naar je ex te vragen."
Volgens mij is contact met het consultatiebureau tamelijk standaard als het om jonge kinderen gaat. En daarnaast kan het ook zijn dat ex van alles roept over dat Catwoman niet goed voor het kind zou zorgen, en dan is het ook handig om na te vragen bij het consultatiebureau of daar zorgen zijn. Het feit dat VT navraag wil kunnen doen bij het consultatiebureau zegt volgens mij niks over wat Catwoman doet of laat.
" Jouw berichten hier roepen bij mij het gevoel op dat je vraagt wat je moet doen en iedereen heeft daar een ander antwoord op. Maar als je dan je vervolgberichten leest, heb je al behoorlijk scherp wat je wilt. Het kan ook zijn dat jouw advocaat echt we goed is, maar de situatie anders beoordeelde dan jij bedoelde. Het helpt daarom ook echt om zo scherp mogelijk te zijn in wat jij wilt, zodat er niet achteraf bijgestuurd moet worden. Ga niet naar een advocaat met het idee van hij gaat me wel helpen, dus ik leg een probleem voor, maar ga naar de advocaat met wat jij wilt. In beide gevallen kun je vervolgens het gesprek aan gaan, maar in het tweede geval zit je al veel meer op jouw spoor."
Helemaal mee eens.
Anoniemst schreef op 29-12-2022 om 11:21:
Natuurlijk weet ik niet hoe je in het echt bent, maar ik vind dat je in je berichten hier heel erg onzeker overkomt. Dat bedoel ik niet op een negatieve manier, maar zoals je hier schrijft, lijkt het alsof je de mening van anderen heel belangrijk vindt en alsof je graag bevestigd ziet dat je het goed doet. Dat kan door al die jaren zo zijn gegroeid en dat verander je niet 123.
Mogelijk doe je dat ook bij je advocaat en bij de andere deskundigen die je hebt gesproken. Op die manier krijgt de ander mogelijk soms het gevoel dat je geholpen moet worden en vult dingen misschien anders in dan ze zijn. En dan ben jij als ik het goed begrijp iemand die dan in de eerste instantie misschien juist snel denkt dat je het inderdaad op die manier moet doen en later krijg je je bedenkingen.
Vergelijk het een beetje met iemand die komt met de vraag ‘wat moet ik doen?’ en iemand die komt met ‘ik zou graag dit en dat willen doen’. Jouw berichten hier roepen bij mij het gevoel op dat je vraagt wat je moet doen en iedereen heeft daar een ander antwoord op. Maar als je dan je vervolgberichten leest, heb je al behoorlijk scherp wat je wilt. Het kan ook zijn dat jouw advocaat echt we goed is, maar de situatie anders beoordeelde dan jij bedoelde. Het helpt daarom ook echt om zo scherp mogelijk te zijn in wat jij wilt, zodat er niet achteraf bijgestuurd moet worden. Ga niet naar een advocaat met het idee van hij gaat me wel helpen, dus ik leg een probleem voor, maar ga naar de advocaat met wat jij wilt. In beide gevallen kun je vervolgens het gesprek aan gaan, maar in het tweede geval zit je al veel meer op jouw spoor.
Het veilig thuis stukje vind ik overigens wel spannend. Hier rekenden ze mij destijds in de eerste instantie af op mijn onzekerheid. Bij jou lijken ze nu ook onderzoek naar jou te doen. Ze gaan immers niet naar het consultatiebureau en jouw huisarts om naar je ex te vragen. Ook richting hen zou het je echt helpen om niet onzeker over te komen.
En natuurlijk , je bent pas moeder en je moet er nog in groeien. Denk dat velen die pas moeder zijn onzeker zijn. Ik was het in ieder geval wel, maar probeer dat richting partijen niet teveel te laten merken.
Jii bent de moeder en jij wilt het beste voor je kindje. Geloof in jezelf en benoem vooral wat jij wilt. Dan geef je anderen ook minder ruimte om voor jou in te vullen.
Ja ik ben best onzeker over mezelf. Maar niet op het gebied van moeder zijn, dat gaat me heel goed af. Ik kan heel goed aanvoelen wat de kleine nodig heeft en alles gaat vanzelf. Ik werk ook met dieren, die kunnen ook niet praten en moet je aanvoelen. Ik ben meer onzeker over andere dingen zoals de situatie met mijn ex. Ik weet niet goed hoe ik daarmee om moet gaan en ik zit ook nog met al die emoties die maken het extra moeilijk. Ik wil alles goed doen voor iedereen en wil iedereen tevreden houden maar dat kan niet. En ik laat me snel overrulen door mensen die dominant en zelfverzekerd overkomen
Toen veilig thuis hier op bezoek was lukte het me wel om goed over te komen en zeiden hun dat ik erg duidelijk was en goed kon aangeven wat ik wilde. Maar ik voelde me ook op mijn gemak bij die mensen. Ik ben niet bang voor het feit dat ze mijn huisarts en het consultatiebureau gaan bellen. Die zullen alleen maar bevestigen dat ik het goed doe als moeder.
De advocaat die ik heb vind ik erg afstandelijk overkomen en ik had het gevoel dat ik me moest verdedigen voor het feit dat ik liever zo min mogelijk contact wil met mijn ex. Hij toonde ook geen begrip en dan ga ik twijfelen aan mezelf
