Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -
Lieve allemaal,
Ik leef graag en leef graag mee 
Dus vandaar mijn naam. Ik ben benieuwd naar de belevenissen van anderen op het gebied van zwanger worden, zwanger zijn en zwanger geweest zijn. Daarnaast ben ik zelf mama van drie kinderen en een vierde kindje zou bij ons ook heel welkom zijn.
Ik hoop dat je ook gezellig komt praten hier over zwanger worden, zwanger zijn en meer'.
Ach Neweve dat was inderdaad niet tactisch.. blijft toch gek dat mensen daar niet beter bij nadenken.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Regendrup. schreef op 03-08-2023 om 16:05:
Ach Neweve dat was inderdaad niet tactisch.. blijft toch gek dat mensen daar niet beter bij nadenken.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Dat vooral. Want ze had prima na de meeting erna mogen vragen, maar zo open en bloot en public was extra maf.
Hier lijkt de ergste moeheid eindelijk voorbij al merk ik dat voor dochter zorgen meer energie kost.
Regendrup hoe gaat het nu met je? Heb je een beslissing genomen wat werk betreft?
Melmel lukt het om weer wat rust te ervaren? Mooi dat je bezig bent met een traject voor draagmoederschap. Ik denk niet dat het helemaal loslaten en er niet mee bezig zijn werkt bij een fertiliteitstraject. Wat mij helpt bij erge onrust is om steeds per week te kijken. En binnen die week van alles te plannen. Dat voelt voor mij iets minder 'eindeloos' wachten.
Marielaveau 
. Jeetje vrouw het zit jou ook niet mee. Wat een ontzettend verdrietig bericht heb je gekregen. En dan ook nog doorverwezen worden naar een verkeerd ziekenhuis.
Heb je inmiddels een afspraak in het juiste ziekenhuis? Ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt.
Neweve wat vervelend van die manager. Ben je hier nog op terug gekomen?
Hier gaat het inmiddels weer een beetje. Lichamelijk viel de miskraam wel mee maar geestelijk heeft hij er toch wel flink in gehakt. Merk dat ik nog steeds wel emotioneel ben en heel erg moe, haast uitgeput.
Ik vond de contacten die ik voorafgaand had met het ziekenhuis ook niet fijn. Maakt ook dat ik niet meer zo veel vertrouwen heb. Ze zijn goed in behandelen als handeling maar de menselijkheid lijkt een enorme opgave.
Op de dag dat het bloeden begon mocht ik gelukkig wel bloedprikken. Toen bleek al dat ik niet meer zwanger was. Voordeel daarvan was dat ik meteen weer met de medicatie mocht beginnen.
Onderzoek naar een mogelijke oorzaak doen ze nog niet.
Na deze ronde nog een ronde met de medicatie en dan een afspraak om te evalueren en kijken hoe verder. Hopelijk is het niet nodig.
dank voor de lieve berichten deed mij echt goed 
@afrodite nh heb liever dit soort berichtjes dan de ''laat het los het komt wel blablabla'' 
ik speel met idee om het boek te kopen maar twijfel iedere keer als ik op bol.com neus, de NL versie heb ik nog niet online gezien
zit er ook aan te denken om acupunctuur te proberen 🤔weet niet zo goed waarom maar misschien helpt et ook om wat meer rust tekrijgen.
baat het niet schaadt het niet zei mijn oma altijd.
ik hoor veel verhalen
@Neweve
echt hoor, mijn halve fam heeft in de zorg gewerkt dus weet ongeveer wel hoe het een beetje werkt. Dus ken de valkuilen en weet dat je sommige dingen met een korrel zout moet nemen wat afspraken maken betreft.
mijn moeder had geopperd om mijn tante die in ziekenhuis A werkt te vragen of zij misschien wat informatie kon inwinnen bij de afdeling maar heb het afgeslagen mijn tante heeft als bijnaam de telegraaf dus .
sla ik even op bedankt voor de tip
pfft sommige mensen zou je willen slaan met een telefoonboek
@Melmel precies mijn zus werkt in het ziekenhuis als assistent en zei ookal geloof niet alles de dokter zegt want vaak werkt het in de praktijk anders.
dan zegt de arts u kunt altijd bellen blabla en dan ben bel je en zegt de assistente wat anders 
@Bailey
das niet zo gek, het is natuurlijk iedere keer weer een teleurstelling en dat tilt zwaar aan je mentale gesteldheid.
nou ik heb gister een telefoontje gehad van ziekenhuis C, hoewel ze beide dezelfde naam dragen zijn het 2 verschillende vestingen.
de 2de week van november heb ik de eerste afspraak staan, dame aan de telefoon was heel vriendelijk maakte zelf nog een grapje dat we leuke muziek aan hadden (was op werk)
nadat ik had opgehangen voelde ik wel een soort rust over me heenkomen.
had vlak daarna ook een goed/fijn gesprek met een collega die soort van op de hoogte is.
vind het niet zo erg dat we in november de afspraak hebben, we gaan in september/eind oktober even op vakantie dus tis goed zo
Hier gaat het nog niet veel beter. Veel harde buiken, zo moe en snachts slaap ik amper. Loop langzaam echt op mijn tandvlees.
Vanochtend met verloskundige overleg gehad en advies is echt rust nemen. Maandah is mijn vakantie voorbij dus dan overleggen met werk (en nu dit weekend nog goed nadenken): halve dagen werken de komende 3,5 weken (tot mijn verlof start met 34 weken) of volledig ziekmelden.
Ik weet nog niet wat ik wil doen.
Dochter heeft komende 3 weken ook nog vakantie, heb niet voor alle dagen opvang. Dus het wordt hoe dan ook aanpoten. Dat ik 40 uur werken niet meer red mag duidelijk zijn 
@regenboog, goed dat je net werk gaat overleggen.
Wel lastig dat het uitrusten in de vakantie ook niet goed is gelukt. Is je man inmiddels alweer volledig beschikbaar of zit die ook nog in de lappenmand?
En is het misschien mogelijk dat dochter ergens wat langer gaat logeren zodat je(/jullie) iets meer tijd hebben om op te laden?
Hier nog steeds moe, bij dochter was het rond deze tijd wel echt minder. Maar merk dat ik aan het eind van de werkweek echt op ben. Doe nu iedere vrijdag middag een dutje (dan werk ik thuis dus gelukkig kan het).
ik zit met samengeknepen billen op het wacht bankje 
moet een deze dagen ongesteld worden maar heb geen moodswings of wat dus ben extreem nerveus probeer mezelf geen valse hoop gegeven maar tis moeilijk want zijn ook niet heel actief geweest
Marielaveau schreef op 08-08-2023 om 11:13:
ik zit met samengeknepen billen op het wacht bankje
Oh zo spannend! Ik duim voor jullie!!!
Hier inmiddels weer aan het werk, wel halve dagen. Hoop dat dat vol te houden is. Merk wel al dat het me iets van rust in mijn hoofd geeft.
Marielaveau schreef op 08-08-2023 om 11:13:
ik zit met samengeknepen billen op het wacht bankje
Spannend. Ik start gelijk met duimen voor je. Blijft lastig die balans tussen hoop en realisme.
Regendrup. schreef op 08-08-2023 om 11:36:
Hier inmiddels weer aan het werk, wel halve dagen. Hoop dat dat vol te houden is. Merk wel al dat het me iets van rust in mijn hoofd geeft.
Fijn dat het in ieder geval mentaal effect heeft. En echt de laatste loodjes toch?
Neweve schreef op 08-08-2023 om 16:48:
[..]
Fijn dat het in ieder geval mentaal effect heeft. En echt de laatste loodjes toch?
Ben nu 31 weken. Dus voelt nog niet zo maar ik kijk het tot donderdag aan. Als de harde buiken en rugkrampen dan niet minder zijn ga ik helemaal stoppen. Dan is het niet anders maar heb ik het wel geprobeerd.
Laatste werkloodjes bedoelde ik ook, daarna komen de laatste echte loodjes 
Neweve schreef op 08-08-2023 om 17:32:
Laatste werkloodjes bedoelde ik ook, daarna komen de laatste echte loodjes
Haha ja die wel 
dat voelt beschamend lekker moet ik zeggen. Beetje gek voor deze halve workaholic maar toch haha
Iemand ervaring met de vragenlijst van UWV bij ziekmelding t.g.v. zwangerschapsklachten vóór het verlof ingaat?
Ik ben nu 50% ziekgemeld maar grote kans dat ik vanaf maandag 100% ziekgemeld zal worden. Moet nu bij die vragenlijst invullen of ik gedeeltelijk of helemaal niet meer kan werken.. op dit moment werk ik dus gedeeltelijk, maar kan dus snel veranderen. Moet ik dat nu toch zo invullen of mijn gesprek van morgen met mijn leidinggevende even afwachten?
