Ik wil man eigenlijk niet bij bevalling hebben
Wel een beetje een taboe onderwerp dit. Vandaar maar anoniem op dit forum.
Ik ben 36 weken zwanger van ons tweede kindje. Mijn eerste zwangerschap ging goed. Ik heb gewerkt tot week 36 en voelde mij fijn. Bij mijn huidige zwangerschap gaat het niet zo goed. Veel lichamelijke klachten en daardoor voel ik mij ook vrij rot en erg moe. Mijn man voelt zich sinds het begin van de zwangerschap ook rot; hij zit al maanden tegen de overspanning aan. Hij doet strikt wat noodzakelijk is en is daarnaast constant boos en ontevreden. Hoe hard ik ook probeer om een steentje bij te dragen; ik doe het nooit goed. Sinds kort zegt hij zelfs dat deze zwangerschap mijn eigen keuze was, dus dat ik er ook maar mee moet dealen. Dat terwijl we toch echt samen hebben besloten om er nogmaals voor te gaan. Hij wil er niet aan werken, maar is zichzelf de laatste maanden volledig verloren in klussen die geen haast hebben. Dit put hem ook elke dag een beetje meer uit. Wanneer ik hier iets over zeg, antwoord hij dat toch iemand het moet doen. En dan voel ik mij weer ontzettend schuldig over mijn toestand.
Mega onzeker word ik van zijn negatieve buien en ik zie alles dan ook eigenlijk niet echt zitten. Beginnend bij de bevalling straks. De laatste maanden heb ik eigenlijk geen steun van hem gehad, dus ik verwacht ook weinig steun tijdens de bevalling zelf.
Momenteel vind ik hem helemaal niet meer leuk, maar nu nog uit elkaar gaan zie ik niet zitten. Hem bij de bevalling hebben ook niet. Ik denk zelfs dat ik door zijn aanwezigheid ontzettend zal worden gestoord. Aan de andere kant; het is ook zijn kind wat geboren wordt ookal moet ik het doen.
Wie heeft nuttige tips voor mij? Kan ik dit maken?
BlueHeart schreef op 27-07-2021 om 13:20:
[..]
Het zou voor mij een reden zijn om te zeggen dat ze het na de bevalling dan ook wel zonder mij kan doen. Ik zou hier dus echt heel kwaad om worden.
Omdat een man boos kan worden moet je toestaan dat hij de spanning opvoert rondom jou zwangerschap en bevalling? Ik zou je niet verketteren maar echt wel om mijn eigen welzijn denken. In feite heb ik dat gedaan met een man die nogal ernstig de weg kwijtraakte na de bevalling van de tweede. Je hebt toch al de neiging om veel te lang mee te buigen waar het ten koste gaat van jezelf. Dat kan niet de bedoeling zijn. Dan maar boos.
AnneJ schreef op 27-07-2021 om 13:27:
[..]
Omdat een man boos kan worden moet je toestaan dat hij de spanning opvoert rondom jou zwangerschap en bevalling? Ik zou je niet verketteren maar echt wel om mijn eigen welzijn denken. In feite heb ik dat gedaan met een man die nogal ernstig de weg kwijtraakte na de bevalling van de tweede. Je hebt toch al de neiging om veel te lang mee te buigen waar het ten koste gaat van jezelf. Dat kan niet de bedoeling zijn. Dan maar boos.
Je reageert, begrijpelijk, vanuit je eigen ervaringen. Maar wat jou is overkomen hoeft niet te betekenen dat dit TO ook overkomt.
Octaviana schreef op 27-07-2021 om 13:12:
Een goede verloskundige grijpt echt wel in als vader alle aandacht nodig denkt te hebben.
Dan hoop je dat je een goede verloskundige treft. Logischer lijkt het me om zelf de leiding te nemen wat betreft je eigen bevalling.
Aardbei_86 schreef op 27-07-2021 om 13:33:
[..]
Je reageert, begrijpelijk, vanuit je eigen ervaringen. Maar wat jou is overkomen hoeft niet te betekenen dat dit TO ook overkomt.
Het overkomt TS al. Ze kan niet de rust nemen die ze nodig heeft vanwege het gedrag van haar man die nu al de spanning opvoert.
BlueHeart schreef op 27-07-2021 om 13:20:
[..]
Het zou voor mij een reden zijn om te zeggen dat ze het na de bevalling dan ook wel zonder mij kan doen. Ik zou hier dus echt heel kwaad om worden.
Dat is nu juist het probleem, dat deze man (en jij kennelijk ook) overal boos om worden en dat jullie verwachten dat een boze reactie genoeg is om een vrouw te laten inbinden. Heb je zelf door hoe manipulatief dit is?
AnneJ schreef op 27-07-2021 om 13:34:
[..]
Het overkomt TS al. Ze kan niet de rust nemen die ze nodig heeft vanwege het gedrag van haar man die nu al de spanning opvoert.
Ik bedoel dit echt niet bot hoor en vind het oprecht vervelend dat het bij jou zo is gelopen. Maar in het geval van TO kan ze nog ingrijpen. Er kunnen acties ondernomen worden om het gedrag van man te veranderen. Acties om haar gedrag te veranderen. Zij hoeft namelijk niet mee te blijven buigen ten koste van zichzelf en uiteindelijk na de geboorte van de tweede uit elkaar te gaan. Zij kan ook leren om binnen de relatie voor zichzelf op te komen, duidelijk haar wensen en verwachtingen uitspreken haar grenzen aan te geven.
wauw dit draadje gaat echt op de loop nu.
Het is nu niet meer "ik denk"
Het zijn nu aannames.
Julali schreef op 27-07-2021 om 13:36:
[..]
Dat is nu juist het probleem, dat deze man (en jij kennelijk ook) overal boos om worden en dat jullie verwachten dat een boze reactie genoeg is om een vrouw te laten inbinden. Heb je zelf door hoe manipulatief dit is?
Dit vul je nu zelf in.
Aardbei_86 schreef op 27-07-2021 om 13:38:
[..]
Ik bedoel dit echt niet bot hoor en vind het oprecht vervelend dat het bij jou zo is gelopen. Maar in het geval van TO kan ze nog ingrijpen. Er kunnen acties ondernomen worden om het gedrag van man te veranderen. Acties om haar gedrag te veranderen. Zij hoeft namelijk niet mee te blijven buigen ten koste van zichzelf en uiteindelijk na de geboorte van de tweede uit elkaar te gaan. Zij kan ook leren om binnen de relatie voor zichzelf op te komen, duidelijk haar wensen en verwachtingen uitspreken haar grenzen aan te geven.
Dat begrijp ik wel, je wil waar het kan de relatie heel houden en daar heb je veel voor over. Echter TS zit nog maar een paar weken van de bevalling af en dan is het geen tijd meer voor woorden maar voor daden. Je gaat dat niet afwachten.
het probleem voor jezelf opkomen is dat je dat ook moet doen in een periode dat je juist je zwak en kwetsbaar voelt. Je gaat je energie niet eindeloos rondstrooien in het belang van man en de relatie, je gaat je nu richten op het werk dat je wacht. Zodat dat je niet overvalt terwijl je aan het 'redderen' bent en aan het, ja toch, 'opofferen'.
Man is even niet aanspreekbaar op zijn verantwoordelijkheden, daar ga je dan nu ook niet meer op zitten wachten, even goede vrienden.
Julali schreef op 27-07-2021 om 13:36:
[..]
Dat is nu juist het probleem, dat deze man (en jij kennelijk ook) overal boos om worden en dat jullie verwachten dat een boze reactie genoeg is om een vrouw te laten inbinden. Heb je zelf door hoe manipulatief dit is?
Tja, ik vind het ook manipulatief om de vader van je kind bij de bevalling weg te houden, waarschijnlijk wel een uiterst effectieve methode als ze toch al aanstuurt op een scheiding.
Julali schreef op 27-07-2021 om 13:36:
[..]
Dat is nu juist het probleem, dat deze man (en jij kennelijk ook) overal boos om worden en dat jullie verwachten dat een boze reactie genoeg is om een vrouw te laten inbinden. Heb je zelf door hoe manipulatief dit is?
En bij jou blijft het uiteraard niet bij aannames, nee vooroordelen over anderen moet ook nog even . En dat op basis van maar een bericht over een onderwerp zonder die persoon helemaal te kennen.
Mevrouw75 schreef op 27-07-2021 om 13:39:
[..]
Dit vul je nu zelf in.
Het is een dreigement. Je gedraagt je niet zoals ik wil, dus ik word boos en als je niet doet wat ik zeg, dan...
Dan gaat hij weg en gaat hij niet voor zijn eigen kinderen zorgen, dat is in dit geval de genoemde consequentie.
Maar het kan van alles zijn. Feit is dat het een dreigement is en dat hij met boosheid zijn vrouw (en kind) onderdrukt, daaronder ligt ook vaak de spanning dat de man fysiek sterker is en je dus als vrouw kwetsbaar bent.
AnneJ schreef op 27-07-2021 om 13:43:
[..]
Dat begrijp ik wel, je wil waar het kan de relatie heel houden en daar heb je veel voor over. Echter TS zit nog maar een paar weken van de bevalling af en dan is het geen tijd meer voor woorden maar voor daden. Je gaat dat niet afwachten.
het probleem voor jezelf opkomen is dat je dat ook moet doen in een periode dat je juist je zwak en kwetsbaar voelt. Je gaat je energie niet eindeloos rondstrooien in het belang van man en de relatie, je gaat je nu richten op het werk dat je wacht. Zodat dat je niet overvalt terwijl je aan het 'redderen' bent en aan het, ja toch, 'opofferen'.
Man is even niet aanspreekbaar op zijn verantwoordelijkheden, daar ga je dan nu ook niet meer op zitten wachten, even goede vrienden.
Ja maar voor jezelf opkomen en je man bij de bevalling van zijn eigen kind weghouden vind ik nogal extreem. Dan kan je inderdaad vanuit gaan dat de kans bestaat dat het het begin van het eind van je relatie is. Ik zou het namelijk nooit kunnen vergeven. Je kan het ook zo bekijken dat TO te lang heeft laten voortslepen, ze had ook al eerder voor zichzelf op kunnen komen en een duidelijk signaal "tot hier en niet verder" af kunnen geven. Nu is een laatste redmiddel dat man niet bij de bevalling mag zijn en lijkt het erop dat allerlei tussenstappen zijn overgeslagen. Voor die tussenstappen zijn zowel TO en man verantwoordelijk.
Heeft deze man geen vader of goede vriend die eens een goed gesprek met hem kan houden? Desnoods je eigen vader? En verder lijkt het me niet handig om druk op deze man uit te oefenen, hij heeft zijn handen vol aan zichzelf, maar wel zorgen dat jij en kind hier goed doorheen komen.
Julali schreef op 27-07-2021 om 13:49:
[..]
Het is een dreigement. Je gedraagt je niet zoals ik wil, dus ik word boos en als je niet doet wat ik zeg, dan...
Dan gaat hij weg en gaat hij niet voor zijn eigen kinderen zorgen, dat is in dit geval de genoemde consequentie.
Maar het kan van alles zijn. Feit is dat het een dreigement is en dat hij met boosheid zijn vrouw (en kind) onderdrukt, daaronder ligt ook vaak de spanning dat de man fysiek sterker is en je dus als vrouw kwetsbaar bent.
Want je verwacht dat hij de boodschap met een glimlach aan zal nemen en rustig thuis gaat zitten wachten tot het kind er eindelijk is? Als ie dat zo doet is er iets ernstig mis in de relatie lijkt mij. Boosheid lijkt mij een normale reactie in dit geval.
