Hebben vaders direct een connectie met de baby?
Hi Allen.
Mijn vrouw is nu 32 weken zwanger, zij is zwanger van een donor omdat ik geen kinderen kan krijgen. Ik voel het meisje in haar bewegen en ik praat er ook vaak tegen, wel als m’n vrouw slaapt. Maar ik voel eigenlijk gewoon 0,0 gevoel bij deze baby. Is dit normaal dat je geen connectie voelt met de baby? Natuurlijk hoop ik dat ze gezond en wel ter wereld komt en dat ik die connectie straks wel voel als ze er is. Maar op het moment voel ik niks en erger ik me eigenlijk alleen. Is dit anders als het kind wel gewoon van jezelf is of voelen andere vaders ditzelfde gevoel?
Nou, 32 weken is nog niet op het eind toch? De meeste vrouwen kunnen dan nog echt wel een trap oplopen.
Een man die lekkere gezonde dingen voor je maakt zou je moeten koesteren lijkt me. En méér aankomen dat dat de zwangerschap op zich vraagt, is ook onhandig, en waarschijnlijk ook onnodig.
Dus op basis van wat TO schrijft, snap ik zijn ergernis wel.
Nick90 schreef op 14-07-2023 om 15:23:
[..]
Ja maar dit is niet echt de tijd om daarover te beginnen. Dus ik erger me in stilte als ik weer eens naar boven moet om de droger uit te zetten terwijl zij gewoon boven is en het maar 1 trap naar de droger is. Of als ik haar gezonde voedzame maaltjes voorzet die ze vervolgens niet op eet maar net zo lang zeurt tot ik voor haar naar de Mac rij. Ik durf er niet eens iets van te zeggen dat ze inmiddels 20 kg zwaarder is dan ze op dag 1 van de zwangerschap was.
Maar 1 trap zeg je? Dat is met zo'n buik ongeveer gelijk aan de Mount Everest!
Gezonde voedzame maaltijd, prima idee! Alleen als je aan het eind van je zwangerschap bent heb je na een gezonde voedzame maaltijd een blok beton in je maag en continue brandend maagzuur. Dus iets lichts als een Mac menu is veel aantrekkelijker.
Zo jammer dat mannen niet kunnen voelen hoe het is. In die laatste maanden worden alle banden in het bekken al wat slapper om straks de baby door te kunnen laten. Ook hier en daar wat verweking van het kraakbeen om voldoende ruimte te hebben voor die baby.
Ik voelde mij echt te gast in mijn eigen lijf; een lijf dat dingen niet meer kon en ook dingen kon die ik voor de zwangerschappen niet kon. En dan had ik ook nog een inwonende gast die zijn kamertje naar voren had uitgeschoven waardoor mijn evenwicht niet oké was en ik vaak stond te wankelen op mijn benen.
Dus wees lief voor je vrouw en ren even kwiek die twee trappen op!
Een keer een frietje kan best maar niet iedere dag. Ze mag al zoveel niet dat lekker is. De biefstuk, het wijntje, de rauwmelkse kaas.
Nick90 schreef op 14-07-2023 om 15:23:
[..]
Ja maar dit is niet echt de tijd om daarover te beginnen. Dus ik erger me in stilte als ik weer eens naar boven moet om de droger uit te zetten terwijl zij gewoon boven is en het maar 1 trap naar de droger is. Of als ik haar gezonde voedzame maaltjes voorzet die ze vervolgens niet op eet maar net zo lang zeurt tot ik voor haar naar de Mac rij. Ik durf er niet eens iets van te zeggen dat ze inmiddels 20 kg zwaarder is dan ze op dag 1 van de zwangerschap was.
Nouja, dat lijkt me voor jou ook ergerlijk hoor.
Maar ik denk eigenlijk wel dat het goed is in stilte te lijden, want commentaar kan ze nu natuurlijk niet goed gebruiken.
Ik vraag me wel af of zij niet ook wat minder in haar vel zit, zo veel bijkomen doet ze vast ook niet zo maar.
Wel zou ik niet meer beschikbaar zijn voor ongezond voedsel.
WAUW, TO, wat ben jij een hark.
Bij 32 weken zat ik ook rond dat gewicht en elke week later kwam er een kilo bij vanwege vasthouden vocht. Ik zag mijn enkels niet eens meer. In de enige schoenen, All stars- gympen zaten in de laatste maand veters van 1,20m anders kon ik ze niet strikken. En een pijn in de huid dat glansde van de spanning door vocht. En er was in die laatste maand hier een hittegolf.
Zat op dag bevalling op de 32 kilo en die gingen er binnen half jaar, op 2 kilo na, er allemaal af. Dus ja, ik vind je kinderachtig en heb zodoende medelijden met je vrouw. Je bent zelf een smurf of nog eerder een Shrek. Ik zou maar wat vriendelijker zijn voor je vrouw, want je snapt er niet veel van.
Bij week 32 de trap al niet meer op kunnen was bij mij echt niet zo hoor. Ook bij 41 weken niet trouwens. Zou ook een mooie bak worden want op werk is niet eens een lift en ik mag tot week 36.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik in beide zwangerschappen (nu zwangerschap 2, 26 weken, en tot nu toe 10 kilo aangekomen) erg veel moeite had met gezond eten. Zit echt te vechten om mn avg'tje weg te krijgen. Als de groenten worden verstopt in lekkerder eten zoals soep, pasta of wraps lukt het wel. Maar onze dreumes is dol op avg dus ik moet er aan geloven. Laatst ging mijn man 1 frikandel speciaal voor mij halen. Vond het zo lief 
maar complete menuutjes savonds wegwerken doe ik niet, als ik slecht gegeten heb eet ik brood en/of yoghurt. Je hebt het wel een beetje zelf in de hand.
Aviendha schreef op 14-07-2023 om 16:42:
Bij week 32 de trap al niet meer op kunnen was bij mij echt niet zo hoor. Ook bij 41 weken niet trouwens. Zou ook een mooie bak worden want op werk is niet eens een lift en ik mag tot week 36.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik in beide zwangerschappen (nu zwangerschap 2, 26 weken, en tot nu toe 10 kilo aangekomen) erg veel moeite had met gezond eten. Zit echt te vechten om mn avg'tje weg te krijgen. Als de groenten worden verstopt in lekkerder eten zoals soep, pasta of wraps lukt het wel. Maar onze dreumes is dol op avg dus ik moet er aan geloven. Laatst ging mijn man 1 frikandel speciaal voor mij halen. Vond het zo lief
De trap niet op kunnen is zeker niet waar met 32 weken maar "even snel naar boven" om een lullig klusje te doen zat er ook niet in. De zoemer van de wasmachine stond uit in die tijd. Anders zou hij lang staan piepen tot ik meerdere dingen te doen had boven. Die trap was echt een ding met die enorme buik. Dat kan voor iedere vrouw verschillend zijn. De een kan meer dan de ander.
En het soort trapscheelt natuurlijk ook. Als wij de trap nog hadden van toen we ons huis kochten had ik met mijn slechte evenwicht al eerder niet meer naar boven gedurfd. Een heel smalle spiltrap die enorm wiebelde als je naar boven liep. Dat was al eng voordat ik zwanger was.
Aviendha schreef op 14-07-2023 om 16:42:
Bij week 32 de trap al niet meer op kunnen was bij mij echt niet zo hoor. Ook bij 41 weken niet trouwens. Zou ook een mooie bak worden want op werk is niet eens een lift en ik mag tot week 36.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik in beide zwangerschappen (nu zwangerschap 2, 26 weken, en tot nu toe 10 kilo aangekomen) erg veel moeite had met gezond eten. Zit echt te vechten om mn avg'tje weg te krijgen. Als de groenten worden verstopt in lekkerder eten zoals soep, pasta of wraps lukt het wel. Maar onze dreumes is dol op avg dus ik moet er aan geloven. Laatst ging mijn man 1 frikandel speciaal voor mij halen. Vond het zo lief
Ik heb wel vaker moeite met gezond eten, of liever: zin in ongezond eten, zwanger of niet. Mijn partner sprong altijd voor me als ik dat aangaf. Lief hoor, maar in feite wil je zelf natuurlijk ook eigenlijk niet (vaak) ongezond eten.
Dus zorg ik dat ik het niet in huis heb. (Anders ga ik voor de bijl) en ik vertel het mijn partner niet want die zou nog steeds zo in de auto springen.
In feite zou ik dus liever hebben dat partner me zou steunen gezond te eten. Dat is leuker op langere termijn.
Me Donalds bijv kan ook gewoon besteld dus als ze echt wil kan ze dat zelf regelen.
Zelf heb ik wel moeite gehad mijn zwangerschaps kilo’s eraf te krijgen. Dat ging zeker niet vanzelf.
Bakblik schreef op 14-07-2023 om 16:50:
[..]
De trap niet op kunnen is zeker niet waar met 32 weken maar "even snel naar boven" om een lullig klusje te doen zat er ook niet in. De zoemer van de wasmachine stond uit in die tijd. Anders zou hij lang staan piepen tot ik meerdere dingen te doen had boven. Die trap was echt een ding met die enorme buik. Dat kan voor iedere vrouw verschillend zijn. De een kan meer dan de ander.
Ja chill is anders. Maar om TO nou een enorme Shrek te noemen om deze ergernis (reactie boven mij) vind ik ook weer niet helemaal terecht. Zolang hij zn vrouw geen luie papzak noemt mag hij zich best een beetje ergeren in stilte.
Aviendha schreef op 14-07-2023 om 16:53:
[..]
Ja chill is anders. Maar om TO nou een enorme Shrek te noemen om deze ergernis (reactie boven mij) vind ik ook weer niet helemaal terecht. Zolang hij zn vrouw geen luie papzak noemt mag hij zich best een beetje ergeren in stilte.
(Ot) Klopt, maar TO noemt het meisje ook kleine Smurfin, dus leek Shrek mij wel kunnen. Enorme Shrek vind ik ook te ver gaan.
Als TO het meisje nu kleine prinsesje had genoemd, of iets anders liefelijks, had ik Shrek er niet bij gehaald.
Flanagan schreef op 14-07-2023 om 17:03:
[..]
(Ot) Klopt, maar TO noemt het meisje ook kleine Smurfin, dus leek Schrek mij wel kunnen.
Als TO het meisje nu kleine prinsesje had genoemd, of iets anders liefelijks, had ik Shrek er niet bij gehaald.
Terwijl volgens de films prinses beter bij Shrek past dan Smurfin, dan had je misschien beter voor moppersmurf kunnen gaan 
Flanagan schreef op 14-07-2023 om 17:03:
[..]
(Ot) Klopt, maar TO noemt het meisje ook kleine Smurfin, dus leek Shrek mij wel kunnen. Enorme Shrek vind ik ook te ver gaan.
Als TO het meisje nu kleine prinsesje had genoemd, of iets anders liefelijks, had ik Shrek er niet bij gehaald.
Ik moet hier dan wel weer om grinniken.
Flanagan schreef op 14-07-2023 om 16:15:
WAUW, TO, wat ben jij een hark.
Bij 32 weken zat ik ook rond dat gewicht en elke week later kwam er een kilo bij vanwege vasthouden vocht. Ik zag mijn enkels niet eens meer. In de enige schoenen, All stars- gympen zaten in de laatste maand veters van 1,20m anders kon ik ze niet strikken. En een pijn in de huid dat glansde van de spanning door vocht. En er was in die laatste maand hier een hittegolf.
Zat op dag bevalling op de 32 kilo en die gingen er binnen half jaar, op 2 kilo na, er allemaal af. Dus ja, ik vind je kinderachtig en heb zodoende medelijden met je vrouw. Je bent zelf een smurf of nog eerder een Shrek. Ik zou maar wat vriendelijker zijn voor je vrouw, want je snapt er niet veel van.
Ja jammer dan, gelukkig ben ik niet met jou getrouwd en heb ik recht op m’n eigen gevoelens volgens m’n coach en moet ik niet steeds op m’n tenen lopen omdat dat uiteindelijk ten koste gaat van mezelf. Mijn vrouw woog 49 kg met 1,57 en was een fanatiek sporter die niks liever deed dan pronken met haar nieuwe spieren en de complimenten opstrijken maar de laatste tijd doet ze niks meer, ze gaat niet meer sporten en de uitgebalanceerde maaltijden wil ze ook niet meer terwijl ze goed weet dat een groot deel van m’n leven om eten en sporten draait (ik ben diabeet type 1)
Nick90 schreef op 14-07-2023 om 18:01:
[..]
Ja jammer dan, gelukkig ben ik niet met jou getrouwd en heb ik recht op m’n eigen gevoelens volgens m’n coach en moet ik niet steeds op m’n tenen lopen omdat dat uiteindelijk ten koste gaat van mezelf. Mijn vrouw woog 49 kg met 1,57 en was een fanatiek sporter die niks liever deed dan pronken met haar nieuwe spieren en de complimenten opstrijken maar de laatste tijd doet ze niks meer, ze gaat niet meer sporten en de uitgebalanceerde maaltijden wil ze ook niet meer terwijl ze goed weet dat een groot deel van m’n leven om eten en sporten draait (ik ben diabeet type 1)
Natuurlijk en dat is ook echt suoer belangrijk, maar pas ook op dat je dat niet te veel gaat overcompenseren. Dat is overigens een valkuil die ik ook ken, al is dat niet op dit gebied, maar als ik te horen kreeg dat ik iets niet of minder moest doen kon ik daarbij nogal doorslaan de andere kant op. En dat komt in deze situatie je relatie niet ten goede en dus ook jou niet.
Misschien zit ik er naast, maar in dit hele topic heb ik je nog niks aardigs over je vrouw zien schrijven. Natuurlijk moet ook jij je ei ergens kwijt kunnen, maar dat valt wel op. Dus vergeet niet om ook oog te houden voor de goede kanten van haar. Voor de redenen waarom je met haar getrouwd bent en waarom jullie dit kind wilden.
Ik hoop dat je coach je kan helpen hierin de balans te vinden, als die er nog niet is.
En over het eten. Ik snap dat het fijn is als je vrouw en jij dezelfde manier van eten en bewegen hebben, maar wat veranderd er voor jou als haar dat nu veel meer moeite kost? Jij hoeft niet anders te gaan eten. Of verwacht zij dat je nu steeds twee verschillende maaltijden klaar maakt?
Lollypopje schreef op 14-07-2023 om 18:10:
[..]
Natuurlijk en dat is ook echt suoer belangrijk, maar pas ook op dat je dat niet te veel gaat overcompenseren. Dat is overigens een valkuil die ik ook ken, al is dat niet op dit gebied, maar als ik te horen kreeg dat ik iets niet of minder moest doen kon ik daarbij nogal doorslaan de andere kant op. En dat komt in deze situatie je relatie niet ten goede en dus ook jou niet.
Misschien zit ik er naast, maar in dit hele topic heb ik je nog niks aardigs over je vrouw zien schrijven. Natuurlijk moet ook jij je ei ergens kwijt kunnen, maar dat valt wel op. Dus vergeet niet om ook oog te houden voor de goede kanten van haar. Voor de redenen waarom je met haar getrouwd bent en waarom jullie dit kind wilden.
Ik hoop dat je coach je kan helpen hierin de balans te vinden, als die er nog niet is.
Ik herken dit en ben eigenlijk teringboos maar ik heb geleerd dat ik moet zeggen dat het goed ende oké is ook als dat niet is.
Lollypopje schreef op 14-07-2023 om 18:10:
[..]
Natuurlijk en dat is ook echt suoer belangrijk, maar pas ook op dat je dat niet te veel gaat overcompenseren. Dat is overigens een valkuil die ik ook ken, al is dat niet op dit gebied, maar als ik te horen kreeg dat ik iets niet of minder moest doen kon ik daarbij nogal doorslaan de andere kant op. En dat komt in deze situatie je relatie niet ten goede en dus ook jou niet.
Misschien zit ik er naast, maar in dit hele topic heb ik je nog niks aardigs over je vrouw zien schrijven. Natuurlijk moet ook jij je ei ergens kwijt kunnen, maar dat valt wel op. Dus vergeet niet om ook oog te houden voor de goede kanten van haar. Voor de redenen waarom je met haar getrouwd bent en waarom jullie dit kind wilden.
Ik hoop dat je coach je kan helpen hierin de balans te vinden, als die er nog niet is.
En over het eten. Ik snap dat het fijn is als je vrouw en jij dezelfde manier van eten en bewegen hebben, maar wat veranderd er voor jou als haar dat nu veel meer moeite kost? Jij hoeft niet anders te gaan eten. Of verwacht zij dat je nu steeds twee verschillende maaltijden klaar maakt?
Ik hou van m’n vrouw en van m’n zoon en ze mogen eten wat ze willen maar moet ik er dan ook druk over maken?
