Gepland zwanger maar nu wil partner er niks meer van weten
Hoi allemaal.
Omdat ik nog nergens mijn verhaal kwijt kan omdat het nog heel pril is, wil ik hier mijn hart luchten.
Ik ben al moeder van 2 kinderen en dacht altijd dat ik hierna ook klaar was.
Echter heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie en hij heeft ook 2 kinderen. Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd en dus was de vraag wel of geen kinderen nooit een issue.
Echter was ik na een tijdje toch zwanger, en ja echt van hem. Uiteraard schrokken we hier allebei van en had het echt heel lang nodig om het te laten landen of onze weg in te vinden. Deze zwangerschap is op een miskraam uitgelopen, maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Vanaf toen ben ik bewust mijn ovulatie gaan bijhouden en hebben we bewust op bepaalde vruchtbare dagen seks gehad.
Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Inmiddels weet ik sinds dinsdag dat ik dus wederom zwanger ben van hem. En waar hij maandagavond niet eens kon wachten tot ik een test kon doen want ik voelde wel veel bekende dingen dus mijn vermoeden was heel sterk, is hij vanaf dinsdag compleet omgedraaid.
Hij zit sinds vorige week met een burnout thuis en dus schieten zijn emoties nu alle kanten in. Maar hij zegt nu gewoon glashard dat hij geen zwangere vriendin wil, het kind niet wil nu niet en nooit niet. En dat hij het ook nooit gewild heeft. Hij verwacht nu van mij dat ik een abortus laat uitvoeren en als ik het laat komen dan is het mijn keus en trekt hij zijn handen er vanaf en neemt hij totaal geen verantwoordelijkheid. Hij verwijt mij nu zelfs dat ik met een ander iets zou hebben gedaan want hij is gesteriliseerd dus het kan niet van hem zijn. Dit is echt de grootste onzin en dat weet hij zelf ook.
Hij is nu zo onredelijk en zet mij voor een onmogelijke en onmenselijke keuze. Hij weet dat ik in het verleden en abortus heb gehad en wat voor klap dat mij heeft gegeven en hij dwingt me nu bijna om weer die keuze te maken.
Hij geeft daarbij ook aan dat, ook al zal ik voor abortus kiezen dat hij niet mee gaat en er niks mee te maken hebben een me dus ook dan niet zal steunen. Allemaal over het mom van ik ben overspannen en kan het er niet bij hebben.
Nu snap ik dat een groot deel van wat hij nu zegt door zijn burnout komt, en dat je in een burnout behoorlijk egoïstisch bent, maar ik weet nu zelf gewoon niet meer wat ik moet denken of doen.
Het voelt alsof ik al die tijd voorgelogen ben toen hij zei dat het zijn grote droom was. En nu laat hij mij keihard in de steek en voel ik me enorm alleen en eenzaam.
Wat kan ik nog doen?
Maya81 schreef op 14-10-2021 om 20:25:
[..]
Ik loop inderdaad nu op 2 benen. Tuurlijk overheerst met momenten de booshei, maar ik weet dat er meer achter zijn gedrag zit. Dit is niet de persoon die ik en zijn omgeving kennen. Ik neem nu even afstand van hem, maar tuurlijk houd ik contact met zijn broer en mocht hij over tijdje ook weer 'normaal' met en over me praten dan sta ik daar ook echt wel voor open. Hoe lomp hij ook gedaan heeft, er zit bij mij nog steeds een stuk liefde en bezorgdheid naar hem. En dat is inderdaad voor veel mensen niet te begrijpen, en dat snap ik zelf soms ook niet. Maar het maakt ook de keuze niet makkelijker wat te doen. Gelukkig heb ik 'nog even' voor ik daadwerkelijk moet beslissen, en ik hoop dat hij ergens weer een beetje bij zinnen komt zodat we het in ieder geval samen kunnen bespreken en ik met een ander gevoel de keus kan maken. En dat zal voor velen als raar in de oren klinken na zijn botte en lompe gedrag.
Natuurlijk is dat te snappen! Het is gewoon keihard wat er is gebeurd, dat je de ene dag blij gespannen samen uitkijkt naar een zwangerschap en dat je de volgende dag de vijand bent die hem erin heeft geluisd. Dat is gewoon niet te bevatten. Ik hoop voor jou natuurlijk ook dat het op de een of andere manier lukt om hier samen over te praten.
'En dat zal voor velen als raar in de oren klinken na zijn botte en lompe gedrag.' Ergens ook wel begrijpelijk. Anderen, de 'velen', moeten het hebben van wat jij vertelt en verhalen over hoe erg, hoe vervelend, lomp, stom etc. iemand is in een relatie worden nu eenmaal makkelijker en uitvoeriger besproken dan verhalen over hoe lief, zorgzaam, attent, vrolijk etc. iemand is. Terwijl je relatie gebaseerd is op het tweede. Maar dat is eigenlijk vanzelfsprekend. De afwijking is problematisch en dat wordt dan ook uitvoeriger besproken. zoals hier, maar wellicht ook in eigen familie- en kennissenkring.
Het risico bestaat dat je dan door 'de anderen' in een bepaalde hoek gedreven wordt (hoe kom je erbij om bij die %^*(*$ te blijven, kijk wat hij -meestal hij- je aandoet), terwijl je zelf verlangt naar die andere kant, de positieve kant, wat eigenlijk de basis is onder je relatie. Daardoor kun je heel erg alleen komen te staan.
Dat is ook de reden waarom ik vaak 'voor de kant van de man' kies, zoals iemand mij hier verweet. Tussen honderden berichtjes over hoe erg hij wel niet is en hoe je hem het beste kunt terugpakken of beter nog, van hem af kunt komen. Door alleen op die negatieve kant te leunen word er eigenlijk een belangrijk deel van jezelf weggesneden, daar is dan geen plaats meer voor. Terwijl dat deel er wel toe doet.
Het maakt de keuze niet gemakkelijker, dat is zo. Maar uit een relatie vertrekken met alleen maar negatieve verhalen verzuurt je eigen leven heel erg, doet geen recht aan de keuzes die je ooit gemaakt hebt en dus ook niet aan jezelf. Uiteraard hoop ik, dat het bij jullie niet zover zal komen dat je de relatie moet gaan verbreken. Ik hoop vooral dat je in de komende periode keuzes kunt maken, waar je zelf echt in vrede mee kunt verder leven. Met respect voor jezelf, je partner etc.
Tsjor
Mooie post, Tjor!
Het recept voor een gelukkig leven, negatief gedrag van je partner accepteren omdat hij ook erg lief kan zijn 👍
Wasmachine schreef op 15-10-2021 om 12:01:
Het recept voor een gelukkig leven, negatief gedrag van je partner accepteren omdat hij ook erg lief kan zijn 👍
Tsjor, ik denk dat je het goed bedoeld maar “de mantel der liefde” houdt menig vrouw in een relatie die ze haar vriendinnen niet zou toewensen. Het is heel goed mogelijk dat de ex/vriend van TO tijdelijk deze persoon “is”, maar dan nog is hij op dit moment niet de persoon die ze nodig heeft, dus de keuze wel/niet zwangerschap doorzetten zal ze zelf moeten maken. En dat is een andere vraag dan wel/niet relatie voortzetten - die vraag komt (waarschijnlijk) daarna pas en als TO ziet hoe ex/vriend zich als persoon verder ontwikkelt.
er.is.maar.1.Pino schreef op 15-10-2021 om 12:14:
Tsjor, ik denk dat je het goed bedoeld maar “de mantel der liefde” houdt menig vrouw in een relatie die ze haar vriendinnen niet zou toewensen. Het is heel goed mogelijk dat de ex/vriend van TO tijdelijk deze persoon “is”, maar dan nog is hij op dit moment niet de persoon die ze nodig heeft, dus de keuze wel/niet zwangerschap doorzetten zal ze zelf moeten maken. En dat is een andere vraag dan wel/niet relatie voortzetten - die vraag komt (waarschijnlijk) daarna pas en als TO ziet hoe ex/vriend zich als persoon verder ontwikkelt.
Jij maakt een goed punt. Dikwijls wordt er een beroep op het geduld en vergevingsgezindheid gedaan omwille van gezin en de kinderen. Waar dit in principe natuurlijk een mooi gegeven is en ieder een tweede kans verdient, mag dat imho niet leiden tot het uit het oog verliezen van 'red flags' zoals het onder stress ontwikkelen van zeer onaangenaam gedrag.
Tsjor, ik weet (omdat ik je al jaren lees op het forum) dat je graag opkomt voor De Man als ook voor kinderen en dat je daarom wellicht je eerdere posting in dit draadje waarin je TO aanviel als zou ze bedreigingen hebben geuit jegens partner hebt laten rusten en nu in een mildere vorm terugkomt om TO wederom milder te stemmen ten opzichte van partner. Laten we niet vergeten dat deze man zich expliciet heeft uitgelaten tegen het vaderschap waar hij eerst overeengekomen was samen een kind te krijgen. Ik kan me zo voorstellen dat dat traumatisch moet zijn voor TO en dat zij heel goed op haar tellen wil passen.
Ja je hebt ook gelijk: alleen het negatieve zien maakt dat je alleen komt te staan want je moet het positieve wat je voor de ander voelt uit je leven bannen. Maar hetzelfde geldt andersom zoals Pino schreef: de situatie dat je zaken maar pikt omdat je van iemand houdt en ruimte in jezelf voor vergeving hebt (en dat doet voor je eventuele kinderen). Maar als je dat te vaak doet en die persoon blijft bepaald gedrag herhalen, gaat er iets ontstaan wat erger is dan alleen staan: eenzaamheid omdat je jezelf in de steek laat.
Ik zou zeggen: blijvende oppassendheid is geboden ten opzichte van deze persoon. Ik ben zelf kind van een vader die geen kinderen wilde. Ik weet niet of men dat moet willen.
Wasmachine schreef op 15-10-2021 om 12:01:
Het recept voor een gelukkig leven, negatief gedrag van je partner accepteren omdat hij ook erg lief kan zijn 👍
Ik hoop dat dit sarcastisch is..?
Een relatie die niet veilig is door onbetrouwbaar gedrag van 1 van de ouders is niet goed voor TO, maar is nog naarder voor 3 kinderen zonder keuze.
Mallebeppie schreef op 15-10-2021 om 15:08:
[..]
Ik hoop dat dit sarcastisch is..?
Ja, ik vind het absurd om de kant van de man te kiezen alleen omdat het een man is. Vrouwen zijn geen speelgoed, eerst zwanger maken om vervolgens een abortus op te eisen. En dan haar ook nog eens zwart maken bij anderen omdat hij wispelturig is en niet wil dat anderen dat weten.
Wasmachine schreef op 15-10-2021 om 15:31:
[..]
Ja, ik vind het absurd om de kant van de man te kiezen alleen omdat het een man is.
Ja en dan ook nog eens in te spelen op de narrative die al eeuwenlang vrouwen in een slachtofferpositie houdt uit angst alleen te komen te staan: vergeef het hem maar want je houdt toch van hem en anders kom je alleen te staan.
Vergevingsgezindheid is een mooi ding, als de welwillendheid van twee kanten komt en niet je kinderen en jezelf aantast. Anders doe je er goed aan de woorden van Maya Angelou ter harte te nemen: "als een iemand laat zien wie hij is, geloof hem dan"
'Tsjor, ik denk dat je het goed bedoeld maar “de mantel der liefde” houdt menig vrouw in een relatie die ze haar vriendinnen niet zou toewensen.' Ik denk dat je dit in het algemeen bedoelt? Algemeenheden zijn vrijwel altijd wel een keer waar. Maar ik bedoel niet 'de mantel der liefde'. Ik heb het over twee benen waarop je moet staan: het ene been is: dit gaat fout; het andere been is: dit is mijn liefde. Je moet voor jezelf beide benen meenemen wil je vooruit komen. Dat kan leiden tot een keuze, dat kan leiden tot een scheiding, dat kan leiden tot een voortzetting van de relatie.
Het andere punt wat ik aanhaalde was, dat vooral het negatieve in de verhalen (zoals in dit verhaal) wordt vermeld. er is ook een melding dat er lieve appjes kwamen, maar zoiets wordt snel om zeep geholpen: let op, de bedoelingen daarvan zijn slecht. En dat krijg je dan ook terug: let op: het is slecht, het is een slechte man, dit is niet goed voor jou etc. etc.
Dat betekent dat TO eigenlijk geen ruimte meer heeft om haar afwegingen te bespreken. Alles wat slecht is klopt, dat is de rode vlag. en alles wat goed zou kunnen zijn: pas op, dat klopt niet.
Dat beide verhalen, zowel de goede als de moeilijke dingen in jouw leven tegelijkertijd plaats vinden, daar moet je ruimte voor vinden, omdat je anders een gemankeerd leven hebt: je bent de helft vergeten, je vaart op één stroom (de slechte) mee, je weet niet wat je achterlaat en het enige wat je meeneemt is wrok, rancune en boosheid.
Dus dit gaat niet over 'de mantel der liefde' maar over jezelf serieus nemen, jezelf recht doen.
Tsjor
tsjor schreef op 15-10-2021 om 16:39:
(…)
Dat beide verhalen, zowel de goede als de moeilijke dingen in jouw leven tegelijkertijd plaats vinden, daar moet je ruimte voor vinden, omdat je anders een gemankeerd leven hebt: je bent de helft vergeten, je vaart op één stroom (de slechte) mee, je weet niet wat je achterlaat en het enige wat je meeneemt is wrok, rancune en boosheid.
Dus dit gaat niet over 'de mantel der liefde' maar over jezelf serieus nemen, jezelf recht doen.
Tsjor
En nu ben je me kwijt hoor. 
Maar ik heb weinig zin om dit topic te vervuilen met een discussie over jouw twee benen. Ik blijf bij mijn eerdere bericht. Het beste Tsjor.
Dit bijvoorbeeld: 'Laten we niet vergeten dat deze man zich expliciet heeft uitgelaten
tegen het vaderschap waar hij eerst overeengekomen was samen een kind te krijgen. Ik kan me zo voorstellen dat dat traumatisch moet zijn voor TO en dat zij heel goed op haar tellen wil passen.'
Als je een simpele weergave van de complexiteit van het leven wil, dan doe je dat zo: je pikt er één element uit, het negatieve (toevallig omdat dat van de man is?) en gaat daarop door.
Er zijn nog andere elementen. Ik pluk ze even uit het eerste bericht:
-hij heeft ook 2 kinderen.
-Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd (dus, denk ik dan, hij neemt zijn verantwoordelijkheid ten opzichte van zwangerschappen wel serieus)
-maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
- We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Al deze dingen staan lijnrecht tegenover iemand die tegen het vaderschap zou zijn. Dus hoe kom je dan bij zo'n bewering?
Er zit wel een dramatische ommekeer: maandagavond enthousiast, dinsdag compleet omgedraaid. Velen hebben er al op gewezen dat dit vreemd gedrag is. Het is ook geen herkenbaar gedrag, ook niet voor de familie. Dat is zorgelijk en dat vraagt om aandacht. In dit geval neemt de broer dat gelukkig op zich.
Er is nog een element dat even niet meer terug komt, namelijk dat hij met een burn out thuis zit.
Haal al die complexe dingen weg, houd één kleur over, en je krijgt berichtjes zoals dit: '
Vrouwen zijn geen speelgoed, eerst zwanger maken om vervolgens een abortus op te eisen. En dan haar ook nog eens zwart maken bij anderen omdat hij wispelturig is en niet wil dat anderen dat weten.'
Tsjor
Tsjor, het klopt niet wat je schrijft, je bagatelliseert alles wat ex/vriend doet (en vult voor hem in, waarbij je feiten in zijn tegendeel negeert) en je conclusies vinden ook geen steun in je argumenten. Maar nogmaals, dit is niet de plek voor Je Eigen Gelijk - het gaat hier om TO. Dus open vooral zelf een topic over jouw levensvisie, maar dit is niet de plek.
