Gepland zwanger maar nu wil partner er niks meer van weten
Hoi allemaal.
Omdat ik nog nergens mijn verhaal kwijt kan omdat het nog heel pril is, wil ik hier mijn hart luchten.
Ik ben al moeder van 2 kinderen en dacht altijd dat ik hierna ook klaar was.
Echter heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie en hij heeft ook 2 kinderen. Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd en dus was de vraag wel of geen kinderen nooit een issue.
Echter was ik na een tijdje toch zwanger, en ja echt van hem. Uiteraard schrokken we hier allebei van en had het echt heel lang nodig om het te laten landen of onze weg in te vinden. Deze zwangerschap is op een miskraam uitgelopen, maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Vanaf toen ben ik bewust mijn ovulatie gaan bijhouden en hebben we bewust op bepaalde vruchtbare dagen seks gehad.
Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Inmiddels weet ik sinds dinsdag dat ik dus wederom zwanger ben van hem. En waar hij maandagavond niet eens kon wachten tot ik een test kon doen want ik voelde wel veel bekende dingen dus mijn vermoeden was heel sterk, is hij vanaf dinsdag compleet omgedraaid.
Hij zit sinds vorige week met een burnout thuis en dus schieten zijn emoties nu alle kanten in. Maar hij zegt nu gewoon glashard dat hij geen zwangere vriendin wil, het kind niet wil nu niet en nooit niet. En dat hij het ook nooit gewild heeft. Hij verwacht nu van mij dat ik een abortus laat uitvoeren en als ik het laat komen dan is het mijn keus en trekt hij zijn handen er vanaf en neemt hij totaal geen verantwoordelijkheid. Hij verwijt mij nu zelfs dat ik met een ander iets zou hebben gedaan want hij is gesteriliseerd dus het kan niet van hem zijn. Dit is echt de grootste onzin en dat weet hij zelf ook.
Hij is nu zo onredelijk en zet mij voor een onmogelijke en onmenselijke keuze. Hij weet dat ik in het verleden en abortus heb gehad en wat voor klap dat mij heeft gegeven en hij dwingt me nu bijna om weer die keuze te maken.
Hij geeft daarbij ook aan dat, ook al zal ik voor abortus kiezen dat hij niet mee gaat en er niks mee te maken hebben een me dus ook dan niet zal steunen. Allemaal over het mom van ik ben overspannen en kan het er niet bij hebben.
Nu snap ik dat een groot deel van wat hij nu zegt door zijn burnout komt, en dat je in een burnout behoorlijk egoïstisch bent, maar ik weet nu zelf gewoon niet meer wat ik moet denken of doen.
Het voelt alsof ik al die tijd voorgelogen ben toen hij zei dat het zijn grote droom was. En nu laat hij mij keihard in de steek en voel ik me enorm alleen en eenzaam.
Wat kan ik nog doen?
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 06:33:
[..]
Tuurlijk mag dat, maar het zal de zaak er zeker niet op verbeteren. Ze had dit ook een paar weken kunnen laten rusten zonder meteen zijn broer en zijn maat erbij te betrekken.
En de appgesprekken als stok achter de deur houden gaat ook niet helpen.
Voor wie zou dat makkelijker zijn en hoe?
En ze heeft niet gedreigd met de app gesprekken, maar zegt dat ze denkt dat hij realiseert dat ze die heeft.
kaatjecato schreef op 12-10-2021 om 07:38:
[..]
Voor wie zou dat makkelijker zijn en hoe?
En ze heeft niet gedreigd met de app gesprekken, maar zegt dat ze denkt dat hij realiseert dat ze die heeft.
Vooral voor haarzelf lijkt het mij simpeler om die zwangerschap nog even voor zichzelf te houden tot ze weet wat ze zelf wil. En nee ze heeft niet gedreigd met die app gesprekken maar spreekt zelf van een stok achter de deur.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 07:50:
[..]
Vooral voor haarzelf lijkt het mij simpeler om die zwangerschap nog even voor zichzelf te houden tot ze weet wat ze zelf wil. En nee ze heeft niet gedreigd met die app gesprekken maar spreekt zelf van een stok achter de deur.
Had ze moeten zeggen dat hij 'zomaar ineens' doorgedraaid was?
Deze zwangerschap is de directe aanleiding voor zijn gedrag. Wel zo handig om bij een hulpvraag meteen te vertellen waar het om gaat.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 07:50:
[..]
Vooral voor haarzelf lijkt het mij simpeler om die zwangerschap nog even voor zichzelf te houden tot ze weet wat ze zelf wil. En nee ze heeft niet gedreigd met die app gesprekken maar spreekt zelf van een stok achter de deur.
Maar door het voor zichzelf te houden, krijgt ze niet duidelijk hoe mensen om hen heen dit zien: herkennen ze dit bij hem, of is het nieuw gedrag? Bovendien is het de directe aanleiding voor de situatie. Het kan voor TS juist prettig zijn als een aantal mensen op de hoogte zijn. Dus waarom dat voor haar invullen. Bovendien klonk het al kritiek op haar, en ik neem aan dat ze zelf het beste voelt wat voor haar prettig is in deze nogal bizarre en pijnlijke situatie.
yette schreef op 12-10-2021 om 08:00:
[..]
Had ze moeten zeggen dat hij 'zomaar ineens' doorgedraaid was?
Deze zwangerschap is de directe aanleiding voor zijn gedrag. Wel zo handig om bij een hulpvraag meteen te vertellen waar het om gaat.
Nou ja als hij sinds vorige week met een burn out thuis zit is lijkt het mij niet vreemd als ie doordraait.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 08:06:
[..]
Nou ja als hij sinds vorige week met een burn out thuis zit is lijkt het mij niet vreemd als ie doordraait.
Want het is compleet normaal dat mensen met een burn out doordraaien en zich psychotisch gedragen?
Misschien moet je je eens in burn outs verdiepen.
Het lijkt me erg vroeg om begrip en mildheid te verwachten van Maya. Ze heeft emoties, waaronder boosheid; niet erg verbazingwekkend na wat er is gebeurd. Om wat afstand te kunnen nemen, was het belangrijk dat anderen zich om vriend zouden bekommeren. Haar moet niet gevraagd worden geheimen te bewaren omdat ze ongemakkelijk zijn. Het is mijn ervaring dat juist het weghouden van schaamtevolle zaken voor de buitenwereld de ‘gekte’ in stand houdt. Openlijk praten over wat er speelt, is belangrijk om zelf los te komen van de verdraaiingen van de ander. Dit heeft niks te maken met straf maar alles met je eigen mentale gezondheid.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 06:54:
[..]
Het een week of twee de tijd geven bijvoorbeeld.
Ze heeft ook een beslissing te maken tav haar zwangerschap. Meerdere weken wachten zou bij de keuze voor abortus het verschil kunnen zijn tussen een zuigcurretage, of afbreken van de zwangerschap door pillen.
Lollypopje schreef op 12-10-2021 om 08:16:
[..]
Want het is compleet normaal dat mensen met een burn out doordraaien en zich psychotisch gedragen?
Misschien moet je je eens in burn outs verdiepen.
Wie weet wat die zwangerschap getriggerd heeft bij hem.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 06:54:
[..]
Het een week of twee de tijd geven bijvoorbeeld.
Wachten waarop??? Hoe hij nog meer doordraait en wie weet hij dan nog meer gast doen??? Dat hij mij nog meer kapot kan maken??? Dacht het niet. Denk dat hij blij mag zijn dat ik de personen die het dichtst bij hem staan heb geïnformeerd over zijn gedrag. En dat die 2 personen het ook voor zichzelf houden. Denk dat hij helemaal blij mag zijn dat ik onze gesprekken niet openbaar maak ook niet naar zijn vriend en broer, want ik misbruik die gesprekken niet om mijn gelijk te halen.
En ik heb bewust wel over de zwangerschap verteld, omdat dat de aanleiding is voor zijn gedragsverandering. En die gedragsverandering heeft weinig met zijn burnout te maken maar zit duidelijk dieper. Door het hele gebeuren aan zijn broer en vriend te vertellen kan ik dat stuk loslaten, is dat even niet meer 'mijn' probleem.
Maya81 schreef op 12-10-2021 om 08:35:
[..]
Wachten waarop??? Hoe hij nog meer doordraait en wie weet hij dan nog meer gast doen??? Dat hij mij nog meer kapot kan maken??? Dacht het niet. Denk dat hij blij mag zijn dat ik de personen die het dichtst bij hem staan heb geïnformeerd over zijn gedrag. En dat die 2 personen het ook voor zichzelf houden. Denk dat hij helemaal blij mag zijn dat ik onze gesprekken niet openbaar maak ook niet naar zijn vriend en broer, want ik misbruik die gesprekken niet om mijn gelijk te halen.
En ik heb bewust wel over de zwangerschap verteld, omdat dat de aanleiding is voor zijn gedragsverandering. En die gedragsverandering heeft weinig met zijn burnout te maken maar zit duidelijk dieper. Door het hele gebeuren aan zijn broer en vriend te vertellen kan ik dat stuk loslaten, is dat even niet meer 'mijn' probleem.
Nou dan is dat probleem opgelost, nu dus alleen nog bedenken of je de komende 18 jaar nog aan deze man vast wil zitten.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 08:34:
[..]
Wie weet wat die zwangerschap getriggerd heeft bij hem.
Dat het iets getriggert heeft is duidelijk. Maar dat staat los van die burn out en maakt niet dat TO maar moet accepteren dat hij zich als een complete idioot gedraagd en haar zo naar en hatelijk behandeld.
De enige die er wat aan heeft als ze zwijgt is hij. Zij niet.
Dus moet ze zeker haar mond niet houden. Niemand heeft het recht zo over je heen te walsen en als een stuk stront te behandelen. Ook niet iemand met een burn out.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 06:54:
[..]
Het een week of twee de tijd geven bijvoorbeeld.
Om wat te doen? Kijken of hij bijdraait? En waar had to in de tussentijd naartoe 'gemogen' van jou om haar verhaal te doen? Want het lijkt me nogal logisch dat als je het ene moment denkt samen een gelukkige toekomst in te stappen en het andere moment je liefde onherkenbaar veranderd en jou het onderwerp van zijn haat maakt en beweert dat je liegt, je dat kind nooit hebt gewild, etc. dan moet je maar even 2 weken in je up gaan zitten wachten om te kijken of je man bijdraait? En zelf kun je nergens naartoe met je emoties? En dan? Als hij na 2 weken weer poeslief doet? Dan 'vergeet' je de uitbarstingen en verwijten maar even? Doen zoals je altijd deed en weer verder gaan?
Dit soort uitbarstingen veroorzaken schade. Je kunt niet in de rondte gaan meppen en dan verwachten dat er geen scherven vallen. Misschien valt er nog iets te lijmen, maar dat vraag ik me zeer af. Dan moet er idd wel echt een verklaring van psychotisch gedrag achter zitten, waardoor je het een ziekte kunt noemen. En zelfs dan kan er teveel kapot zijn gemaakt.
Maar kan me levensgoed voorstellen dat je graag je verhaal kwijt wilt en hoopt dat familie erachter kan komen wat er ineens aan de hand is. Imo heeft haar vriend zijn privacy vergooit door zich zo te gedragen. Dan mag je hulp zoeken buiten jezelf om.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 07:50:
[..]
Vooral voor haarzelf lijkt het mij simpeler om die zwangerschap nog even voor zichzelf te houden tot ze weet wat ze zelf wil. En nee ze heeft niet gedreigd met die app gesprekken maar spreekt zelf van een stok achter de deur.
Je baseert toch 'weten wat je wil' mede op input van buitenaf? Als blijkt dat iemand vaker dit soort stunts uithaalt, kan dat je keuze sterk beinvloeden. Als blijkt dat er verhalen over hem bekend zijn die zij niet wist, zal dat ook een keuze beinvloeden.
Kortom, het is juist zaak dat je dan je licht gaat opsteken als de situatie ineens plotseling heel twijfelachtig wordt.
BlueHeart schreef op 12-10-2021 om 08:34:
[..]
Wie weet wat die zwangerschap getriggerd heeft bij hem.
Dan nog valt zijn gedrag ver buiten het normale. Een zwangerschap triggert zo vaak iets bij mensen. Maar dat draait zelden uit op haat en complete ontkenning, als je de dag ervoor nog iets heel graag zegde te willen. Juist dan ga je op onderzoek uit.
Zou hij hebben gezegd 'goh schat, ik wilde het heel graag, maar nu het echt zo is, ben ik toch in shock, ik moet het even laten landen' dan had ze vast niet zijn broer ingelicht.
Dat laatste zou een begrijpelijke(re) reactie kunnen zijn bij iemand.
