1 januari 2000 door Joanna Sandberg
Ik heb een dochter van 3 en een zoon van 1,5. De laatste weken maken ze ontzettend veel ruzie, ik weet dat dit bij de leeftijd hoort. Wat me echter heel erg stoort is dat ze dit 'uitvechten' door elkaar te lijf te gaan. Slaan, knijpen en bijten zijn dan de gebruikte methodes. Ze houden als het ware de stand bij, en diegene die het laatst is geslagen deelt de volgende tik uit of knijpt.
Ik probeer me er zo min mogelijk mee te bemoeien maar dat valt me erg zwaar. Ook probeer ik ze uit elkaar te halen, ze willen echter altijd hetzelfde doen. Dus apart laten spelen is moeilijk.
Heeft u nog tips om de dagen gezellig en zonder al te veel ruzie door te komen? Ruzie hoort erbij maar ik zou een beetje minder wel prettiger vinden.
Het kan thuis behoorlijk ongezellig worden als kinderen steeds ruzie met elkaar maken. Af en toe wat ruzie is heel gezond. Zo leren kinderen in een veilige omgeving met vertrouwde personen voor zichzelf o te komen. Echter, als kinderen constant ruzie maken en daarbij elkaar te lijf gaan, moet dit gedrag gestopt worden.
U schrijft dat uw kinderen de laatste weken ontzettend veel ruzie maken. Dit gedrag bestaat dus nog niet zo lang. Als dat zo is, kan je het ook makkelijker veranderen. Maar een andere vraag lijkt mij ook op zijn plaats: heeft u enig idee waardoor hun ruziegedrag sinds een paar weken bestaat? Is er wat gebeurd in uw gezin, of met een van de kinderen buiten het gezin (bijvoorbeeld een verandering van crèche of oppas), of is de een jaloers op de ander geworden door de een of andere reden? Dit zijn maar een paar gissingen, maar het lijkt me verstandig dat u dit onderzoekt.
Wanneer kinderen elkaar pijn doen, zoals slaan, knijpen en bijten, dan moet u dit gedrag meteen stoppen. Kinderen moeten namelijk leren dat ze elkaar geen pijn mogen doen. Het is dan verstandig om er niet op in te gaan wie er begon en waarom, maar om ze op een rustige doch besliste manier uit elkaar te halen, en ze even apart (bijvoorbeeld in een 'time-out' stoel) te zetten. Dit doet u consequent elke keer terwijl u zegt dat ze elkaar geen pijn mogen doen. Wanneer ze gekalmeerd zijn, mogen ze weer van de stoel af.
Als uw kinderen weer met elkaar spelen, is het belangrijk dat u positieve aandacht aan hen geeft. Zo leren ze dat zij juist ook aandacht krijgen als ze wèl fijn met elkaar spelen. Wanneer het na een (kort) tijdje weer dreigt fout te gaan, kunt u bijvoorbeeld zoiets zeggen als: "jullie hebben al een tijd leuk met elkaar gespeeld, zullen we nu een spelletje met zijn drieën doen, of laten we even wat lekkers drinken". Door een positieve sfeer te creëren, merken uw kinderen hoe fijn het is (en hoe fijn hun moeder en vader het vinden) als ze prettig met elkaar spelen.
Uw dochtertje en uw zoontje schelen anderhalf jaar. Het is dan ook niet gemakkelijk om met elkaar te spelen, en het is dan ook afhankelijk van het spelletje of ze samen kunnen spelen. Als bijvoorbeeld uw dochtertje geconcentreerd met iets bezig is en uw zoontje wil het ook doen, raad ik u aan om uw zoontje af te leiden met een ander speeltje. Het is namelijk ook goed als ze leren om ook naast elkaar met hun eigen dingen bezig te zijn.
Ik hoop dat u wat aan mijn tips hebt. Succes.
