5 juni 2002 door Diederik Bosman
Mijn vriend, de vader van onze kinderen van 3 en 5 jaar, heeft zichzelf twee maanden geleden van het leven beroofd. De kinderen weten wel dat hun vader dood is, maar niet dat er sprake was van zelfdoding.
Het gedrag van mijn zoontje van 5 is nu niet meer in de hand te houden: hij is agressief, zegt constant dat hij een sukkel is of niets kan, zegt weg te gaan, en maakt om ieder woord vreselijk ruzie. Hij zegt ook regelmatig zichzelf iets aan te doen zodat hij ook dood is en dan tenminste bij papa is. Ik weet niet meer wat ik moet doen of hoe ik hiermee om moet gaan.
Wat u schrijft is erg verdrietig. De reactie van uw zoontje is een verwerkingsreactie en een uiting van het missen van zijn vader. Kinderen doen dat anders dan volwassenen, en agressie is daarbij een veel voorkomende uitingsvorm. Dat is op zich helemaal niet abnormaal; veel kinderen reageren op een dergelijke wijze.
Het lijkt ons wel erg belangrijk als u en de kinderen hulp en ondersteuning krijgen. Het lijkt ons namelijk erg moeilijk (eerlijk gezegd: té moeilijk) om in uw eentje met dit alles om te gaan. Er zijn voor dit soort situaties speciaal opgeleide personen, met name ook kinderpsychologen, die u daarbij kunnen helpen.
Wij adviseren u om aan uw huisarts te vragen welke instanties bij u in de buurt hiervoor het meest geschikt zijn. Wij wensen u heel veel sterkte.
