Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
19 mei 2000 door Jeroen Aarssen
Over enkele maanden verhuizen wij naar Engeland voor zeker vijf jaren. Mijn zoontje van 2 ½ (29 maanden) gaat natuurlijk ook mee. Hij is een erg goede prater. Je kunt echt een gesprek met hem voeren, tot verbazing van zijn omgeving. We willen hem in Engeland weer snel op een peuterspeelzaal doen om in contact met kinderen te blijven, maar is dit niet zielig om hem in een groep te zetten waar hij niemand kan verstaan?
Natuurlijk kan het voor ouders een zielig gezicht zijn wanneer ze hun kind in een omgeving zien waar hij niemand verstaat. Uw zoontje wil misschien graag praten met andere kinderen, en die andere kinderen proberen misschien contact te zoeken met hem. Als dan de communicatie misgaat omdat er twee verschillende talen worden gebruikt, dan kan dat heel frustrerend zijn. Maar loopt die communicatie ook werkelijk vaak mis? Nee, want de meeste jonge kinderen communiceren niet alleen verbaal, met woorden dus, maar ook met gebaren, geluiden, mimiek. Allemaal zaken die helpen bij het aanleren van een tweede taal.
U kunt het vergelijken met de manier waarop het taalverwervingsproces bij heel jonge kinderen verloopt. Niemand zal het in zijn hoofd halen om maar niets tegen een baby te zeggen omdat het arme wurm het toch niet kan verstaan. De meeste baby's reageren op klanken en op gebaren, en zo ontstaat er ook een vorm van communicatie.
Er zijn echter ook kinderen die vroeg hebben leren praten en voor wie de communicatie bijna uitsluitend via taal verloopt. Kinderen dus, die veel minder dan anderen vertrouwen op de "lichamelijke" aspecten van communicatie. Kinderen die op tweejarige leeftijd aan een ander kind vragen of ze ook eens met hamertje- tik mogen spelen, terwijl de meeste leeftijdgenootjes gewoon het gewenste speelgoed uit iemand anders' handen rukken.
Voor deze groep kinderen zou het wel eens het zieligst kunnen zijn, als hun oude vertrouwde communicatiemiddel opeens niet meer werkt. Je ziet dan dat zij zich afsluiten voor kinderen die ze niet verstaan. Toch blijkt in de praktijk dat ook deze groep een tweede taal leert, al kan de eerste -- moeilijke -- fase langer duren dan gemiddeld.
Voor een deel zal het dus afhangen van het karakter van uw zoontje. U beschrijft hem als een goede prater. Dat kan in zijn voordeel werken bij het leren van het Engels. En het zal hem enorm helpen als hij op de peuterspeelzaal veel Engels zal horen.
Veel succes in Engeland!
is turkoloog en specialist op het gebied van meertalige taalontwikkeling. Jeroen is werkzaam bij Sardes.