26 juni 2009 door Nanny Gortzak
Mijn zoon is 4 maanden en krijgt uitsluitend borstvoeding. Dat lukt prima: hij weegt al 7,7 kilo! Ik wil een jaar borstvoeding blijven geven (net als ik destijds deed bij mijn dochter) maar mijn kinderarts beweert dat mijn zoon nu al – met 4 maanden – vaste voeding moet krijgen omdat hij zo groot is.
Ik zei hem dat ik het heel goed aankan, en dat ik geen problemen ondervind. Dat was echter niet de reden. Volgens hem zou exclusief voeden tot 6 maanden bij baby's boven de 7 kilo nierproblemen geven.
Overal lees je echter dat exclusief voeden tot 6 maanden het beste is. Zijn antwoord daarop luidde dat dit gaat over adviezen van de WHO en dat kinderen wereldwijd gemiddeld pas met 6 maanden op dit gewicht zitten.
Wat moet ik nu doen: kijken naar het gewicht of naar de leeftijd? Ik herhaal nog eens dat het voor mij prima lukt zo, en dat ik het eigenlijk niet anders wil doen. Toch wil ik op zeker spelen door het u te vragen.
Er zijn verschillende redenen om rond 6 maanden met vaste voeding te beginnen (en niet eerder of later) die ik eerlijk gezegd niet goed kan rijmen met het advies van uw kinderarts.
Vóór 6 maanden is het darmstelsel van baby's nog niet volledig afgestemd op het verteren van vast voedsel. Als je dan toch al begint met vast voedsel, geeft dat een risico op voedselallergieën.
Ook kunnen de meeste kinderen vóór 6 maanden nog niet zo goed overweg met vast voedsel in de mond. Dat leidt dan tot kokhalzen of verslikken. Wanneer de natuurlijke reflex om alles wat voor in de mond ligt weer uit te spugen verdwijnt, kan een baby makkelijker met vast voedsel overweg. Dat valt ongeveer samen met het moment dat een baby in staat is om rechtop te zitten, wat het slikken van vast voedsel makkelijker maakt.
Langer wachten dan 6 maanden is eveneens niet zinvol, omdat de voorraad ijzer die een – gezonde en op tijd geboren – baby meekrijgt bij de geboorte, rond deze tijd op begint te raken. De hoeveelheid ijzer in moedermelk is goed om ongeveer het eerste halfjaar de behoefte te voorzien, maar bij het groter worden van de baby neemt de behoefte toe en kan dit niet meer gedekt worden door de bestaande voorraden en de hoeveelheid ijzer in moedermelk.
Bovendien merken veel moeders dat een baby die rond deze tijd een groeispurt doormaakt, dat niet meer kan oplossen door vaker te drinken. Het is dan een logische stap om wat extra's aan te bieden naast moedermelk. Als dat ook nog eens ijzerrijk voedsel is, wordt meteen aan de groeiende behoefte daaraan voldaan.
Dat borstvoeding niet goed zou zijn voor de nieren wanneer een kind boven een bepaald gewicht komt, daar is mij niets van bekend. Integendeel: borstvoeding is juist erg mild voor de nieren van een baby!
Daarom hoef je bij borstvoeding ook niet te letten op de hoeveelheid melk die de baby wil drinken, en kun je gewoon voeden op vraag. Daarmee onderscheidt borstvoeding zich van kunstvoeding, die de nieren zwaarder belast en dus gebonden is aan een maximum hoeveelheid per dag.
Uw zoon is flink gegroeid de eerste maanden. Dat blijft echter niet zo doorgaan. Het is vrij normaal dat die snelle groei nu minder gaat worden, meestal rond de 4 à 5 maanden.
Wat mij betreft kunt u dus gewoon blijven voeden zoals voorheen, en rond 6 maanden voorzichtig starten met het introduceren van vast voedsel.
