26 februari 2010 door Nanny Gortzak
Mijn zoontje is nu bijna 15 maanden. Ik voed hem nog altijd met hart en ziel. Maar hij lurkt zo'n beetje heel de dag (en nacht!) door. Ik ben echt letterlijk en figuurlijk zijn levende speen. Als ik hem loslaat, wordt hij zo'n beetje hysterisch. MA!MA!MA! schreeuwt hij dan, en hij begint me zelfs te slaan.
Wat ik wil, is dat hij 's ochtends, 's middags en 's avonds één keer drinkt, en dat hij 's nachts doorslaapt.
Ik heb al van alles geprobeerd. Ik hem zelfs al een week naar een afkickcentrum gestuurd, namelijk mijn schoonmoeder. Dit was alleen voor de nacht maar dan gaf zij hem 's nachts flesjes.
Toen hij terug kwam, ging het een beetje beter. Maar daarna begon het beetje bij beetje weer opnieuw. Vervolgens heb ik hem twee dagen laten logeren bij de zus van mijn man. Die was wél consequent. Ze gaf hem alleen water 's nachts en zei gewoon streng: "Slaap!"
Dit bleef ik ook een poosje met hem volhouden maar dan haalde hij op de dag alles 10-dubbel in!
Mijn man kwam op het idee om te kolven en onze zoon drie keer per dag gekolfde melk te geven, alleen nog uit een fles, zodat hij mijn borst zou vergeten. Ik heb het geprobeerd maar dat werkt ook niet. Bovendien vergt dat veel tijd.
Nu ben ik dus weer terug bij af. Hij drinkt me helemaal leeg 's nachts, en als ik overdag maar even de kamer uitloop, begint hij te gillen en te huilen, en gaat hij aan mijn been hangen.
Als ik een beker water voor hem houd, schudt hij heel hard met zijn hoofd heen en weer en roept hij "stoutert!" tegen de beker. Ik geef toe dat ik een zacht hart heb voor hem en dat ik het moeilijk vind om consequent te zijn. Als hij bijvoorbeeld een beetje grieperig is, heb ik al snel medelijden met hem en denk ik Ahhhh... en geef ik hem maar weer.
Ik weet niet wat ik moet doen. Minderen werkt niet. Moet ik dus helemaal stoppen of juist niet?
Een moeilijk probleem: u wil minderen met aanleggen, maar uw zoon wil dat duidelijk niet. U vindt het tijd dat uw zoon niet meer de hele dag bij u wil drinken, maar hij is op dit moment nog erg gehecht aan de borst. Zelfs drastische maatregelen als uit logeren gaan hebben er niet toe geleid dat hij blijvend minder om de borst vraagt.
Hoe los je dat op? In de eerste plaats moet u zich realiseren dat het vooral een algemeen leeftijdsprobleem is, dus niet alleen een borstvoedingsprobleem. Daarom zal ik eerst ingaan op de leeftijdsproblematiek. Daarna volgen de specifiekere borstvoedingstips.
In principe is het gedrag van uw zoon heel goed verklaarbaar. Veel kinderen van net ouder dan een jaar worden zich bewust van de aanwezigheid en afwezigheid van hun ouders, én van de invloed die zij daarop kunnen uitoefenen (met woorden en gedrag). Wanneer uw zoon 's nachts wakker wordt, geeft hij bijvoorbeeld duidelijk aan wat hij wel en niet wil. Overdag trouwens ook, als hij aan uw been gaat hangen.
Daarnaast is het voor kinderen van deze leeftijd écht moeilijk om hun ouders te zien vertrekken. Omdat ze nog geen goed begrip van tijd hebben, kunnen ze weinig met de mededeling dat de afwezigheid van een of beide ouders maar voor een bepaalde tijd is. Dat kan erg verwarrend zijn. Stelt u zich voor dat u van uw man te horen krijgt dat hij op reis gaat voor zijn werk, en dat hij "over een tijdje" terugkomt, waarbij u niet weet hoe lang dat tijdje gaat duren. Daar zou u ook behoorlijk nerveus en onzeker van worden...
Bij kleine kinderen komt deze onzekerheid zelfs al tot uiting bij het slapen gaan, of als een van de ouders de kamer verlaat. In het jargon van de deskundigen heet dit 'separatieangst' of 'scheidingsangst'. Ouders noemen het meestal verlatingsangst. In de Vraagbaak 'Opvoeding en gedrag' is daar al veel over geschreven. Bijvoorbeeld hoe je met kiekeboe-spelletjes een kind eraan kunt wennen dat je even weggaat.
U kunt proberen om overdag heel consequent te zijn met het aanbieden van de borst, maar ook met het aanbieden van ander eten en drinken. Behalve qua eten en drinken kunt u een zeer voorspelbaar schema erop na houden van samen iets doen, werken in huis, naar buiten gaan, slaapjes, bad en bedritueel. Door dit telkens weer op dezelfde manier te doen, wordt uw kind ermee bekend.
U kunt ook benoemen welk deel van het programma aan de beurt is en eventueel kunt u met behulp van plaatjes aangeven hoe de dag in elkaar zit. U kunt dan de voedingen dat hij aan de borst mag, koppelen aan bepaalde momenten van de dag. Bijvoorbeeld voor of juist na een slaapje, voor of na een tussendoortje, bad of buitenspelen. Op andere momenten kunt u aangeven dat het nu tijd is voor wat anders, waarna u direct de daad bij het woord voegt.
Om kinderen die alsmaar aan de borst willen drinken te laten minderen, is soms wel wat creativiteit nodig. Op de moeilijke momenten zul je namelijk voor afleiding moeten zorgen, in de vorm van leuke activiteiten, waarbij je vaak nieuwe dingen zult moeten bedenken. Heeft u daar moeite mee, kijk dan eens naar het artikel Een kind van twee: wat doe je daarmee?.
Bedenk in ieder geval dat kinderen op deze leeftijd veel behoefte hebben aan lichamelijk contact met de moeder. U kunt dus bijvoorbeeld de rug masseren, samen een boekje lezen op schoot, knuffelen, en dergelijke. Leg tegelijkertijd uit dat u hem begrijpt, en dat u weet dat het moeilijk voor hem is, maar dat het nu tijd is voor wat anders.
Veel moeders voelen vanzelf aan op welke momenten de behoefte om aan de borst te drinken heel groot is en wanneer het drinken meer een gewoonte, of iets uit verveling is. De mate waarin in een kind moeilijker of makkelijker af te leiden is, kan hierbij een leidraad zijn.
Een andere manier is om het drinken te koppelen aan een bepaalde plaats. Bijvoorbeeld: wel of juist niet in de slaapkamer, of in een bepaalde stoel. Ook kunt bijvoorbeeld zeggen dat u niet meer buitenshuis wilt voeden.
In de nacht kunt u een aantal nachten uw man laten kijken bij uw zoon als hij roept. Of u gaat een paar nachten op een andere plek in huis slapen.
Uiteindelijk komt het erop neer dat u een bestaand patroon moet doorbreken. Dat is altijd al moeilijk, maar bij borstvoeding nog meer, omdat het doorbreken van een vast patroon tot veel verdriet en boosheid kan leiden. En veel borstgevoede kinderen vinden juist troost bij de moeder aan de borst.
Door ineens alle voedingen te laten vervallen, valt ook meteen de vertrouwde manier van troost weg. Beter werkt het daarom om stukje bij beetje de oude manier van troosten en geborgenheid te vervangen door iets anders.
Overigens bent u niet de enige die hiermee zit. De meeste moeders ervaren het ombuigen van een voedingspatroon van veel en vaak drinken naar minder vaak drinken op deze leeftijd als een intensieve en soms zware tijd, waarin ze veel met hun kind bezig zijn...
Ik wens u succes!
