26 november 2010 door Joanna Sandberg
Mijn man en ik hebben elk jaar een discussie. Hij wil Sinterklaas niet vieren en ik wel. Onze kinderen zijn 7 en 10 en hij vindt dat ze al genoeg hebben. Ik wil beide kinderen drie cadeautjes geven en daar maximaal 50 euro per kind aan besteden.
Mijn man wil de kinderen bewust maken van het feit dat niet iedereen die luxe heeft. Maar volgens mij zijn de kinderen daar nog te jong voor. Ze komen de volgende dag wel op school en iedereen laat z'n Sinterklaas-cadeautjes zien!
Vooralsnog hebben we elk jaar mot hierover. Hoe lossen we dit op?
Is uw man altijd zo streng? Vindt hij het bijvoorbeeld ook op verjaardagen een luxe om cadeautjes te geven? Waarschijnlijk niet. Dus waarom dan wel met Sinterklaas? Wat heeft hij tegen dat feest?
Het eerste waar ik dan aan denk is dat uw man niet geleerd heeft om Sinterklaas te vieren. Of misschien was het Sinterklaasfeest helemaal niet leuk bij hem thuis. Of misschien heeft hij als kind een nare ervaring met dit feest meegemaakt.
Ik vermoed dat je het in die hoek moet zoeken, want opvoedkundig gezien is er niets tegen Sinterklaas. Integendeel. Sinterklaas is juist een feest dat helemaal niet over luxe of dure cadeaus gaat (zoals dat wel het geval kan zijn met Kerst). Het is vooral bedoeld als kinderfeest, met veel gezelligheid, geheimzinnigheid, Sinterklaasliedjes zingen, snoep, en een mix van spanning en plezier.
Sinterklaas is oer-Hollandse folklore: een traditioneel feest, dat hoort bij onze cultuur. Al op schilderijen uit de 17e eeuw zie je Sinterklaastaferelen, zoals de Sinterklaasochtend van Jan Steen, met gevulde kinderschoenen.
Van oorsprong was het heel moralistisch allemaal (wat je ook kunt zien op dat schilderij van Jan Steen, waarbij het meisje een pop en snoep in haar schoen vindt, en de jongen een roe). Sinterklaas is de alwetende moraalridder, die oordeelt over goed en kwaad, en lief en stout, en daarop reageert met straf en beloning. "Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe," zingen we nog steeds.
Sinds de 17e eeuw is er natuurlijk wel het een en ander veranderd. Tegenwoordig maken we kinderen niet bang meer. Er zullen weinig ouders zijn die hun kinderen nog dreigen met de zak, of de roe, of mee naar Spanje genomen worden. Maar toch. Met Sinterklaas staan kinderen tóch even stil bij de vraag of ze eigenlijk wel lief zijn geweest, het afgelopen jaar. Zelfs kinderen die niet meer geloven in Sinterklaas doen dat. En als ze wat ouder worden, kunnen we ze plagen met een gedicht of een surprise die hen herinnert aan hun stoutigheden of eigenaardigheden.
Wanneer kinderen niet meer in Sinterklaas geloven, kunnen ze zelf gaan 'Sinterklazen'. Ook dat is pedagogisch gezien heel nuttig. Ze moeten bijvoorbeeld creatief zijn, zich inleven in anderen, en leren om tegen een (plaag)stootje te kunnen.
Ze gaan dan zelf gedichten schrijven en surprises maken, waar ouders paf van kunnen staan, of van kunnen schrikken. Kinderen kunnen daar enorm van genieten. Ze kunnen genieten van de voorpret, van het voorlezen (door iemand anders) van hun gedicht, of van het uitpakken (eveneens door iemand anders) van hun surprise.
Sinterklaas is een familiefeest, dat je ook heel goed met familieleden – zoals opa's en oma's, ooms en tantes, nichtjes en neefjes, etc. – kunt vieren. Of met vrienden, wat ook heel leuk is. Zonder dat het echt veel geld hoeft te kosten.
Cadeautjes kun je al voor weinig geld kopen. In menig gezin worden cadeautjes gegeven van 5 tot 10 euro per persoon, en echt niet meer. Het hóeft ook niet veel te kosten, omdat het – zoals gezegd – om andere zaken gaat, zoals saamhorigheid en gezelligheid. Eigenlijk is het vooral een knus feest, waarbij je je kunt uitleven in spel en speelsheid, met gedichten en surprises.
Zelfs in gezinnen waar helemaal geen geld beschikbaar is, kan Sinterklaas worden gevierd. Er zijn bijvoorbeeld initiatieven die aansluiten op de Voedselbank, waarbij de deelnemers niet alleen eten krijgen maar ook een Sinterklaas-cadeautje voor de kinderen erbij.
Op zich kan ik me wel voorstellen dat mensen zich kunnen ergeren aan het commerciële circus rond Sinterklaas, met marketing-trucs als 'de verkiezing van het speelgoed van het jaar', brievenbussen vol speelgoedfolders, en uitpuilende winkels. Maar daar hoef je je natuurlijk niets van aan te trekken. Iedereen kan het gewoon op zijn eigen manier vieren.
Hopelijk kunt u uw man ervan overtuigen dat het leuk is voor de kinderen, en dat het helemaal geen materiële orgie hoeft te zijn.
In ieder geval is het niet vruchtbaar om er elk jaar opnieuw een discussie over te voeren. Als het vieren van Sinterklaas dit jaar niet lukt (wat echt jammer zou zijn, met kinderen van 7 en 10), laat het probleem dan niet voortbestaan tot de volgende Sinterklaas. Ga het gesprek niet uit de weg, en probeer veel eerder dan in november erover te praten. Dan is het niet zo beladen als in deze tijd.
Succes!
