7 november 2003 door Nanny Gortzak
Wat ben ik blij met deze website die de mogelijkheid geeft tot vragen stellen! Ik wil graag twee vragen voorleggen.
1. Mijn eerste zoon heeft destijds 3 weken borstvoeding gehad. Omdat ik alleen maar last had van tepelkloven ben ik toen gestopt en ben ik overgegaan op de fles.
Tijdens mijn tweede zwangerschap was ik al vastbesloten om het weer te proberen. Mijn dochtertje is nu 8 weken waarvan ik 4 weken met spruw (en daktarin/miconazol) in de weer ben geweest. Vorige week bracht ik een bezoek aan mijn huisarts omdat ik vermoedde dat de spruw nog niet over was.
Mijn tepels zijn vuurrood en mijn dochtertje dronk nog steeds erg onrustig en had veel last van krampjes. De huisarts verzekerde mij echter dat de spruw weg was. Maar niets is minder waar. Zij heeft weer een duidelijke kwark-achtige aanslag op de tong.
2. Ik vind het erg moeilijk om een ritme te vinden in de borstvoeding. Voeden op verzoek heb ik tot nog toe gedaan maar dat sloopt me, met nog een kind van 1½ die al wel in zijn ritme zit.
Mijn dochtertje heeft in die zin een ritme dat ze eens per dag een ruk van 6 uur maakt. Maar dat varieert van 18:00-00:00 tot 22:00-04:00 en alles wat daar tussenin zit. Bovendien moet ik over 4 weken weer werken. Geen ritme is voor mij funest.
Ik heb hierover de volgende vragen:
Ik ben erg gemotiveerd en ik wil heel veel doen, maar op dit moment sloopt het me echt dat ik geen ritme kan vinden met mijn dochtertje. Ik wil het zo graag volhouden en vind het ook heerlijk om te doen. Graag je advies!
Om te beginnen: hartelijk dank voor het compliment! Maar dan uw vragen. U wilt weten hoe u uw baby in een ritme kunt krijgen en u wilt weten wat u met de spruw moet doen. Ik zal beginnen met de spruw. Daarna zal ik uitvoerig ingaan op de ritme-problematiek.
U geeft aan dat uw tepels rood zijn en dat uw dochter een flinke witte waas op de tong heeft. Dat zou er inderdaad op kunnen wijzen dat ze nog last van spruw heeft.
Het probleem met spruw is dat het soms moeilijk aan te tonen valt. Als alle overige oorzaken van pijnlijke tepels zijn uitgesloten, dan kan medicatie bij moeder en kind snel verbetering brengen, waarmee kan worden geconcludeerd dat er inderdaad sprake was van spruw.
Zowel de moeder als het kind kunnen het beste dan nog 1 à 2 weken doorgaan met de medicatie, om te voorkomen dat de spruw weer terugkomt.
Gedurende de hele behandeltijd dient u ook op te letten dat luiers, spuugdoekjes, bh's, zoogcompressen, handdoeken, speeltjes, speentjes, kolfspullen en al het overige dat in aanraking komt met uw baby's mond of met uw moedermelk, goed heet wordt gewassen of dagelijks wordt gesteriliseerd.
Was goed uw handen na het verschonen van uw dochter en gebruik (tijdelijk) een keukenrol om uw handen te drogen.
Daarnaast kan bij aanhoudende pijnklachten nog eens goed gekeken worden of uw dochter op de juiste manier aanligt. Pijnklachten kunnen namelijk ontstaan door verkeerd aanleggen. Vervolgens kunnen de tepels met kleine verwondingen weer gevoeliger worden voor spruw.
Let op dat uw dochter, nu zij een paar weken ouder en dus zwaarder is, niet aan de tepels gaat "hangen" maar goed wordt ondersteund tijdens het voeden. Leg eventueel een (extra) kussen onder haar tijdens het voeden. Als dit allemaal, in combinatie met medicatie, niet helpt, dan kan overleg met de arts en een lactatiekundige helpen om de oorzaak van de rode, pijnlijke tepels te achterhalen en te behandelen.
Dan het ritme van uw dochter. In het begin is er soms nog geen ritme te vinden bij baby's. En áls u een ritme kunt ontdekken, dan wordt dat meestal al gauw weer in de war gegooid door regeldagen, een verkoudheid, of gewoon omdat uw dochter zich weer verder ontwikkelt.
Baby's kunnen in het begin meerdere hazenslaapjes per dag doen en hebben soms één of twee langere slaapjes per dag. Dit aantal slaapjes en de lengte ervan kan nogal verschillen in de eerste maanden. Pas later in het eerste jaar is beter te voorspellen wat de slaaptijden zullen zijn.
Moeders die ervaring hebben met het borstvoeden van een eerder kind, weten dat het voeden eigenlijk altijd "tussendoor" gebeurt: zowel wat tijd als wat plaats betreft. Ze pakken de baby op om te voeden, zodra ze zelf even gaan zitten. Bijvoorbeeld wanneer het tijd is voor koffie of thee, na de lunch en rond het avondeten, zodra ze in de speeltuin zijn met andere kinderen, tijdens ballet-les, voetballen, zwemles, enzovoorts.
Door bij borstvoeding niet in termen van ritme te denken, vind u vanzelf altijd ruimte en tijd om te voeden en gaat u dit los zien van het ritme van de dag.
U zegt dat u bang bent dat het gebrek aan ritme straks funest zal zijn als u weer gaat werken. Door in ieder geval voor uzelf, uw zoon en uw dochter een vast patroon aan te houden wanneer u thuis komt van uw werk, stroomlijnt u toch een beetje de avond van uw kinderen.
U moet dan denken aan vaste routines voor thuiskomen, eten voorbereiden, eten, wassen en in bad gaan, tanden poetsen, verhaaltje voorlezen of zingen en naar bed.
Ergens in deze volgorde kunnen een of meerdere voedingen zitten. In het begin zal het hard werken zijn om het hele schema af te werken.
Als uw dochter tegen de tijd dat u gaat werken nog steeds de gewoonte heeft om een flink stuk te slapen, dan doet u er goed aan om zelf ook al een paar uur slaap te vatten. Dat is misschien niet zo gezellig voor uw partner, maar het is wel zo goed voor uw energie-niveau en uw eigen humeur.
Als u zo'n ritme heeft bedacht, dan werkt dat het beste als u zich daar op de dagen dat u niet werkt ook zoveel mogelijk aan houdt.
Van tevoren een bepaald ritme afdwingen (of proberen af te dwingen) is niet zo zinvol, omdat u nog niet weet hoe uw dochter zal reageren op de start van uw werk.
Wel kunt u het ritme van de ochtend voor vertrek naar uw werk en in de avond na uw thuiskomst "oefenen", inclusief de voedingen van uw dochter die daarbij horen.
