1 januari 2000 door Maaike Verrips

'Ik' en 'mij' eerst goed nu fout. Bekende ontwikkeling?

Mijn zoon van 2,4 maakt opeens fouten die hij voorheen niet maakte. Hij zegt bijvoorbeeld opeens: dit is 'voor ikke' in plaats van 'voor mij'. Is dit een bekende ontwikkeling en kan ik hem het beste verbeteren of komt hij er zelf wel achter?

Antwoord

Men heeft kort geleden bij een paar Nederlandse kinderen onderzocht hoe zij de vormen
ik,
mij, en
mijn gebruiken. De twee- tot driejarige kinderen in dat onderzoek blijken daar heel weinig fouten mee te maken.

Welke vorm

Welke vorm van het persoonlijk voornaamwoord je moet gebruiken, hangt af van de plaats van het woord in de zin. Als onderwerp van de zin gebruik je
ik (
ik lach),
mijn gebruik je voor bezitsrelaties (
mijn fiets), en
mij als lijdend voorwerp (
mama wast mij) en na voorzetsels (
voor mij).

De enige fout

De enige fout die geregeld in het onderzoek voorkomt is het gebruik van
mij in plaats van
mijn zoals in
mij trein of
mij fiets. Als de kinderen
ik gebruiken in plaats van
mij - wat in die studie heel weinig voorkomt - is dat alleen na voorzetsels. De fout die uw zoontje maakt komt dus wel vaker voor, maar hoe vaak precies weten we niet.

Verbeteren heeft geen zin

Het verbeteren van kinderen van twee heeft geen zin. Ze leren de taal niet zo bewust, en begrijpen dus niet wat je bedoelt als je ze verbetert. Als u gewoon tegen uw kind praat zal hij naar alle waarschijnlijkheid vanzelf leren om
ik en
mij op de goede manier te gebruiken.