3 februari 2006 door Joanna Sandberg
Mijn dochtertje van 2½ komt elke nacht bij ons liggen. Dit doet ze heel stil en ze huilt niet. Het gebeurt elke nacht rond een uur of 3 à 4. We worden er in eerste instantie niet wakker van en merken het later, om een uur of 5, en dan laten we het maar. Want een uur later moeten we er al weer uit. Voor onze eigen nachtrust laten we haar dus maar liggen, want als we haar weer terugleggen, wordt ze wakker en gaat ze voor geen goud meer slapen.
De vraag is dus: hoe zorgen we ervoor dat ze 's nachts in haar eigen bed blijft?
Om te beginnen een vraag om u aan het denken te zetten. Waarom zou uw dochtertje eigenlijk in haar eigen bed moeten liggen, als jullie niet wakker worden en geen last van haar hebben?
In onze cultuur is het weliswaar de gewoonte dat kleine kinderen in hun eigen bed slapen, maar in andere culturen is het heel normaal als ze bij hun ouders in bed slapen. Tot ruim een eeuw geleden was het hier in Nederland trouwens ook de normaalste zaak van de wereld.
Veel kinderen vinden het heerlijk, warm, vertrouwd en veilig om bij hun ouders te slapen, zeker als het om een enig kind gaat. Alleen is maar alleen. En veel ouders vinden het ook wel leuk. Er zijn zelfs ouders die het tot een ideologie verheven hebben om samen met de kinderen in bed te slapen (het zogenaamde 'family-bed').
Los van de bovenstaande overwegingen is het echter toch goed als een kind leert om alleen te slapen, onder andere in verband met de seks. Voor kinderen vanaf ongeveer 3 jaar kan de seks van ouders in bed heel vreemd overkomen, verkeerd begrepen worden en angst inboezemen. Maar ook voor de ouders zelf kan een kind in bed de seks remmen.
Wat ook wel voorkomt, en wat niet wenselijk is, is dat het kind dat in het ouderlijk bed slaapt, een excuus kan worden om geen seks meer te hebben. In dat geval leidt het kind de aandacht af van problemen tussen de ouders onderling.
Een andere reden waarom het goed is om kinderen toch te leren om alleen te slapen, is om ze te leren dat iedereen recht heeft op privacy. Ook de ouders.
Terug naar uw eigen situatie. Kinderen worden vaak 's nachts even wakker, maar meestal slaapt het kind daarna gewoon weer door. Op de een of ander manier heeft jullie dochter zich een gewoonte aangeleerd, namelijk om op een bepaald tijdstip wakker te worden en heel zachtjes, zonder jullie wakker te maken (heel slim) bij jullie in jullie heerlijk warme bed te kruipen.
Dat soort gewoontes leer je niet zomaar weer af, daar moet je een trucje voor verzinnen. Ik zal er een geven, maar vanzelfsprekend zijn er altijd nog meer mogelijkheden als je even goed doordenkt.
Wat je zou kunnen doen, is toewerken naar een speciale dag. In uw geval zou dat de 3e verjaardag van uw dochter kunnen zijn.
Maak het moment van '3 jaar worden' heel belangrijk en leuk, en zeg bijvoorbeeld: "Als je 3 jaar wordt, dan ben je al een grote meid, en mag je iets moois voor je kamertje uitzoeken, want kinderen van 3 jaar slapen in hun eigen bedje". Maak het in haar eigen bedje slapen dus echt een belangrijk onderwerp, en lees er ook boekjes over. Bijvoorbeeld:
Ga met haar naar winkels om te kijken naar bijvoorbeeld een heel mooi bedje of dekbedje, een lampje, een knuffel, of iets anders dat zij mooi vindt, en zeg haar dat ze dat krijgt op haar verjaardag.
En als u toch aan het winkelen bent, koop dan nóg iets voor haar kamer wat ze heel mooi vindt. U gaat dat gebruiken als de ultieme beloning.
Zeg haar dat als ze 3 jaar is, en als ze 's nachts in haar bedje blijft, ze een sticker krijgt. Ook die zoekt u met haar uit. Na 7 of 10 stickers (dat is een aantal wat ze aankan) krijgt ze dan het speciale cadeautje.
Door haar op deze manier (of een andere manier die u zelf bedacht heeft) te helpen om een aantal nachten in haar eigen bed door te slapen, doorbreek je de gewoonte om op een bepaald tijdstip wakker te worden en op te staan.
Succes ermee!
