31 oktober 2003 door Sanderijn van der Doef
Wij hebben een zoontje van 6 jaar en volgens ons heeft hij homofiele neigingen. Hij is heel gevoelig van nature en is de goedheid zelf. Nu weten wij ook wel dat je op 6-jarige leeftijd nog helemaal niets kunt zeggen over de seksuele geaardheid van iemand, maar toch is zijn gedrag anders als dat van onze andere twee kinderen (dochter en zoon).
Wij zitten er zelf helemaal niet mee, maar als je erover praat met iemand, kijken ze je aan alsof ze het in Keulen horen donderen.
Nou houdt ons zoontje bij hoog en bij laag vol dat hij nog steeds verliefd is op de buurjongen (al meer dan een half jaar) en hij wil hem ook regelmatig een kusje geven. Dat jongetje heeft echter tegen ons zoontje gezegd dat jongens niet op elkaar kunnen vallen, terwijl wij zeggen dat het wel kan. Ook is hij altijd erg graag bij meisjes in de buurt en voelt zich niet op zijn gemak bij "stoere jongens".
Onze vraag is dan ook: is dit de juiste manier om ermee om te gaan? En zo niet, kunnen jullie ons dan vertellen hoe we er het beste mee om kunnen gaan?
Tot een jaar of 7 kunnen kinderen "verliefde" gevoelens hebben voor iemand, zonder een voorkeur voor geslacht of leeftijd. Zo hoor je kleuters bijvoorbeeld vaak zeggen dat ze verliefd zijn op de juf, of op hun vader of moeder, of op een vriendje of vriendinnetje van hetzelfde geslacht.
Door de reacties van de buitenwereld op de bekendmaking van deze gevoelens, merken kinderen dat in onze maatschappij bepaalde regels gelden. Soms krijgen ze te horen dat "je niet verliefd wordt op je moeder, of op de juf of op iemand van hetzelfde geslacht". In de meeste gevallen zullen kinderen zich in de loop der jaren gaan conformeren aan deze regels.
De verliefde gevoelens uit de kleutertijd kun je het best typeren als diepere vriendschap-gevoelens, die anders zijn dan de "gewone" vriendschap-gevoelens die een kind ervaart. Omdat het kind deze diepere gevoelens een naam wil geven, noemt hij het "verliefd zijn".
De meeste kinderen (ook als ze als kleuter "verliefd" zijn geweest op iemand van hetzelfde geslacht) zullen zich uiteindelijk ontwikkelen als heteroseksueel. Slechts een kleine groep wordt homoseksueel.
Homoseksualiteit is niet te voorspellen uit alleen maar het feit of een kind wel of niet op jonge leeftijd verliefd is geweest op iemand van hetzelfde geslacht. Het zich bewust worden van een duidelijke aantrekkingskracht (die ook gepaard gaat met een seksuele aantrekkingskracht) voor hetzelfde geslacht, ontwikkelt zich pas in de puberteit.
Uit onderzoek onder volwassen homoseksuelen weten we dat deze ontwikkeling meestal begint met het gevoel "anders" te zijn dan andere kinderen. Dat gevoel wordt manifest tussen 4 en 9 jaar.
Vanaf het begin van de puberteit (vanaf een jaar of 11) wordt dit gevoel aangevuld met gevoelens van seksuele aantrekking tot mensen van hetzelfde geslacht en het hebben van seksuele fantasieën over mensen van hetzelfde geslacht.
Tussen 13 en 16 jaar vinden de eerste voorzichtige seksuele contacten plaats met mensen van hetzelfde geslacht. Maar er kan ook geëxperimenteerd worden met het andere geslacht. In deze leeftijd zullen jongeren zich nog niet homoseksueel noemen. Deels omdat het woord nog steeds een overwegend negatieve bijklank heeft voor veel mensen, en deels omdat jongeren op deze leeftijd erg opzoek zijn naar wie ze zijn en wat ze voelen.
Pas rond een jaar of 17 zullen ze zich echt bewust zijn van het feit dat hun gevoelens homoseksueel zijn. Maar voor sommigen kan deze zoektocht nog jaren duren.
Als kinderen en jongeren die zich aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht, opgroeien in een gezin waarin homoseksualiteit als volledig gelijkwaardig wordt gezien met heteroseksualiteit, dan zal een kind eerder voor dergelijke gevoelens durven uitkomen.
Kinderen kunnen heel verward en onzeker raken van de ontdekking dat ze iets voelen voor mensen van hetzelfde geslacht. Ondersteuning door de ouders geeft zo'n kind dan een gevoel van veiligheid en zelfwaardering.
Dat betekent echter niet dat je al van jongs af aan de gevoelens van je kind openlijk moet benoemen als homoseksueel. Dat kan juist weer bedreigend worden. Maar zoals u nu reageert, is het prima.
Maak duidelijk dat mensen verliefd kunnen worden op iemand van het andere of van hetzelfde geslacht. Blijf verbaal én nonverbaal benadrukken dat mensen die verliefd worden op iemand van hetzelfde geslacht net zo gewoon zijn als iedereen. Dan zal uw zoon, mocht hij zich inderdaad over een paar jaar ontwikkelen tot iemand met homoseksuele gevoelens, zich gewaardeerd en veilig voelen. Hij mag dan in zijn handen knijpen met zulke begripvolle ouders.
