Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
7 juni 2021 door Gacelle Braaf
Lang geleden, toen je puber nog een peuter was, kon je er enorm van genieten als hij even alleen op zijn kamer aan het spelen was. Dan had jij even rust. Je was continu met je kind bezig en dat kon best vermoeiend zijn. Je keek uit naar het moment waarop je kind ouder was en zichzelf kon vermaken.
Nou, dat moment is gekomen. Je puber zit de hele dag op zijn kamer en komt alleen naar beneden om wat te eten te halen. Als je hem wat wil vragen kan dat alleen door, met gevaar voor eigen leven, aan te kloppen. Binnenkomen mag je niet, dus voer je een gesprek door een dichte deur en vraag je je af waar het mis is gegaan.
Je mist de quality time die jullie vroeger hadden. Je wist toen nog wat er in het leven van je kind speelde. Tegenwoordig heb je geen idee wat er in hem omgaat en hoop je maar dat hij geen gameverslaving kweekt.
Goed nieuws: je hoeft je geen zorgen te maken, het is heel normaal dat pubers alleen willen zijn. Sterker nog, het is zelfs noodzakelijk voor hun ontwikkeling in deze levensfase.
Als ouder kun je de (goedbedoelde) neiging hebben om je puber te bestoken met vragen over waar hij allemaal mee bezig is, maar dat leidt vaak niet tot een leuk gesprek. Je vat het persoonlijk op als je kind zich urenlang terugtrekt en vraagt je af of er iets mis is met jou. Of nog erger, met je puber, waardoor hij jou (en de rest van het gezin) ineens wil vermijden.
Gun hem de ruimte. Het gaat niet om jou. Er gebeurt in deze fase zoveel in zijn leven, dat hij echt een eigen plek nodig heeft waarin hij alles kan overzien en laten bezinken. Als ouder is het jouw taak om te voorzien in die veilige plek.
Toen jouw puber nog kind was, waren de regels en grenzen die jij stelde juist fijn. Ze gaven overzicht en jij was de ‘autoriteit’ waar hij behoefte aan had. Nu hij ouder is, heeft hij meer behoefte aan autonomie. Het liefst wil hij zijn eigen leven leiden in een ruimte waarin hij de baas is.
Maar deze behoefte botst met de realiteit. Je puber heeft nog geen eigen inkomen, moet zich nog steeds houden aan regels die jij hebt opgesteld en heeft je af en toe ook nog nodig voor ritjes naar en van de voetbal.
Voor je puber is zijn kamer de plek waar hij alleen kan zijn. Daar heeft hij privacy om zijn emoties en gedachten te ordenen, ruzies te overdenken, plannen te maken of gewoon ongestoord te dagdromen.
Zijn kamer is ook belangrijk voor het ontwikkelen van zijn eigen identiteit. Je puber kan zijn ruimte inrichten zoals hij dit zelf wil. Van Bob de Bouwer via Messi naar Kanye West: je kunt de ontwikkeling van je puber op zijn muur volgen.
‘Mijn kamer is net als mijn brein: het ene moment supernetjes en overzichtelijk en dan weer totale chaos en paniek’.- Melissa, 15 jaar
Nee hoor, je mag natuurlijk een grens aangeven. Zorg ervoor dat je met elkaar in gesprek gaat hierover:
Deze afspraken werken alleen op basis van wederzijds vertrouwen. Pubers vertellen hun ouders niet alles en dat is prima. Maar bij deze vrijheid hoort verantwoordelijkheid.
Stel dat jouw puber dingen doet in zijn kamer waar jij het totaal niet mee eens bent, bijvoorbeeld alcohol drinken. Dan is het logisch dat de privacydeal van tafel is en pas weer ingaat op het moment dat het vertrouwen is hersteld.
Pubers hebben in deze steeds veranderende wereld veel ruimte nodig om alle indrukken te verwerken. Geef ze die ruimte.
Zolang je in gesprek blijft met je puber, hoe moeizaam soms ook, is de tijd die hij alleen doorbrengt geen reden tot paniek.
Pubercoach en docent VO