Zo vergeetachtig (adhd)
Grrr, zoonlief (9,5 ADHD, hb) komt net uit school; is hij weer eens zijn sweatvest vergeten/kwijtgeraakt, zijn handdoek, zijn broodbak en zijn agenda.
Van het weekend heeft hij spontaan bij een nieuw teamgenootje gelogeerd van voetbal. De vader kwam zijn logeerspulletjes even halen inclusief zijn Concerta. Ik heb er nog bij gezegd dat zoonlief zeer waarschijnlijk zelf zou vergeten die te nemen bij het ontbijt en gisteravond toen hij thuis kwam bleek dus idd dat hij zijn Concerta vergeten was in te nemen. Plus dat hij zijn pyjamabroek vergeten mee terug te nemen alsook zijn Nintendo en zijn voetbalschoenen.
Ik word er gek van! En ook zoonlief raakt er gefrustreerd van. Hij doet zo knetterhard zijn best maar hij denkt gewoonweg niet aan die dingen. Wat kan ik nog doen om dit in betere banen te leiden? Wat kan hij nog doen? In al zijn therapieen is hier wel wat over gepraat maar het helpt dus niet echt tot nog toe.
Hebben jullie (praktische) tips? Zo heb ik bijv. al veel van zijn kleding en spullen gemerkt met naam + telefoonnummer maar er zijn vast nog meer van dit soort snufjes om hem te helpen bij het vergeten/kwijtraken van spullen. We werken allang met briefjes, lijstjes, stickers etc. maar het lijkt allemaal niet tot hem door te dringen ofzo.
Over een jaar gaat hij naar de middelbare school en ik voorzie al dat hij zijn fietssleutels kwijt raakt, zijn boeken, zijn mobiel etc. etc.
Zo langzamerhand moet hij er niet van uitgaan dat ik hem achter zijn #@% blijf lopen en de boel fix. Ik laat hem wat dat betreft meer los, zeker op zijn eigen verzoek maar zo schiet het niet op... Graag jullie ervaringen en advies! Alvast bedankt
Het is natuurlijk vooral zijn ADHD maar het zit voor een deel ook in zijn karakter; hij is nogal slordig en het organiseren/opruimen van zijn spullen interesseert hem ook absoluut niet.
fout ligt toch bij jou
Jij verschuilt je achter het feit dat je zoon vergeetachtig is en dus eigenlijk geen afspraken kan verzetten. Maar hij kan wel een afspraak afzeggen. Dan moet je hem dus leren dat hij alleen een afspraak mag afzeggen en heel duidelijk moet zeggen dat zijn moeder belt voor het maken van een nieuwe afspraak.
Of nog beter: nadat het de eerste keer is misgegaan, bel jij af en maakt een nieuwe afspraak, blijkbaar kan hij het nog niet.
Als een baliemedewerker van de fysiotherapeut van iedere klant alle eigenaardigheden moet onthouden gaat het natuurlijk mis.
Je kunt niet van hen verwachten dat ze onthouden dat een jongen van bijna 16 niet zelf nieuwe afspraken kan maken. Als een kleuter belt om een afspraak te verzetten of af te zeggen, zullen ze achter hun oren krabben en vragen: weet mamma dat je belt? Natuurlijk doen ze dat met je zoon niet.
Vergeten
Ik vergat alles toen ik klein was (geen diagnoses nog toen) en vergeet nog van alles (alhoewel telefoon grote hulp is en het beter gaat) en ben zo blij met hoe daar vroeger mee om werd gegaan door mijn ouders. Geen verwijten, geen eindeloze acties om het goed te maken. Ze kochten een nieuwe broodtrommel of wat het maar was en dat was dat. De hele boodschap was altijd dat ik 'goed' was en dat was heel fijn.
Loes
