Met ontlasting smeren (ASS & verstandelijke beperking) gouden tips voor het schoonmaken ervan 🧽
goede avond allemaal,
nou laat ik direct open en duidelijk beginnen 😁
Ter info: Mijn lieve engeltje dochter van 5 heeft zware autisme icm een verstandelijke beperking en TOS.
Ze kan nog niet praten, heeft geen taalbegrip, raakt overprikkeld van kleding, trekt dus altijd haar kleding incl. Luier uit, ze is niet zindelijk.
Ze is ook bekend met het smeren van haar ontlasting, op de grond, op de muur,steekt haar speelgoed erin, sorry voor de info maar ik ben het nu al gewend . Veel bovengebruikelijke zorg dus.
ik WEET dat er ouders zijn die ook een zorgenkind hebben die met hun ontlasting smeert, mijn vraag is: wat is het wondermiddeltje waar jullie de ontlasting vlekken uit de muur krijgen? Ik heb ondertussen zelfs “hufterproof” muurverf, nou dat was geldklopperij , zou krasvast en uitwasbaar zijn maar nee. Graag geen ongevraagd advies over de opvoeding of zulke dingen, zodra ze poept smeert ze dezelfde minuut er nog mee, als ik het zie en ik ren naar haartoe dan smeert ze er heeel snel mee. Het komt niet omdat ze alleen word gelaten of iets dergelijks.
Ik heb ook een elektrische schoonmaakborstel set besteld kijken of die goed de vlekken uit de muur kan boenen, ik borstel het nu grondig met schoonmaakmiddel maar de hardnekkige vlekken blijven erin en ik wil er niet overheen verfen,
hebben jullie tips? Wat werkt goed tegen gesmeerde ontlasting vlekken?🧽🧼🪣🧴 Alvast bedankt!!😇
Miepjecody schreef op 01-08-2023 om 18:54:
[..]
Kan beide.
Als een kind zonder stoornis of beperking het doet is het wel zorgwekkend, voor iemand met een verstandelijke beperking is het ‘normaal’ en komt het veel voor, maar er moet wel wat aan gedaan worden 🥶
pind@ schreef op 01-08-2023 om 15:21:
In ons vorige huis hadden we een lambrisering van laminaat zonder v-groef. Vastgeplakt met high tech kit (bij elke bouwmarkt te krijgen). We hadden veel huisdieren en dit was snel en gemakkelijk schoon te maken. Laminaat is natuurlijk in allerlei kleuren verkrijgbaar en je kunt de lambrisering zo hoog maken als je wilt.
In ons huidige huis hebben we zelfs een hele muur met laminaat bekleed.
Je klinkt enorm liefdevol en ik heb dan ook veel respect voor je.
Bedankt voor de tip! Als de kofs vanavond beide slapen ga ik alles wat jullie hebben voorgesteld eens goed bekijk ! Zoveel opties dus ik denk er wel een oplossing komt🥰
heel lief van je dankjewel! Ik heb zoveel lieve woorden van jullie ontvangen vandaag heel erg bedankt! 🤩
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 01-08-2023 om 18:58:
[..]
Bedankt voor de tip! Als de kofs vanavond beide slapen ga ik alles wat jullie hebben voorgesteld eens goed bekijk ! Zoveel opties dus ik denk er wel een oplossing komt🥰
heel lief van je dankjewel! Ik heb zoveel lieve woorden van jullie ontvangen vandaag heel erg bedankt! 🤩
de kofs = de kids
MamaE schreef op 01-08-2023 om 14:47:
Het lijkt me heel zwaar. Draagt je dochter dan nooit kleding? En hoe doe je dat dan in het openbaar en op school? En in de winter?
Smeert ze elders ook met ontlasting?
Hoe gaan ze er daar dan mee om?
Ik heb eigenlijk geen tips want je hebt oneindig veel meer geduld en begrip dan ooit zou kunnen opbrengen. Knuffel voor jou.
Mijn cliënten dragen kleding maar smeerden ook, sommigen konden zelfs met een speciale romper nog smeren.
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 01-08-2023 om 18:56:
[..]
Als een kind zonder stoornis of beperking het doet is het wel zorgwekkend, voor iemand met een verstandelijke beperking is het ‘normaal’ en komt het veel voor, maar er moet wel wat aan gedaan worden 🥶
Mijn antwoord was op de vraag of het ongenoegen was, of " spelen" vandaar dat ik noemde dat die oorzaken beide kunnen.
We hadden een cliënt die dat duidelijk deed om " aandacht " of iets wat haar niet zinde.
Bijtje82 schreef op 01-08-2023 om 18:49:
[..]
Durf het niet te zeggen, maar vermoed dat het Stucwerk reiniger was. Kan ook zomaar een andere zijn. Is inmiddels alweer 20 jaar geleden.
Anders neem je gewoon contact met ze op. Zij kunnen je het beste informeren natuurlijk.
Stucwerk reiniger klinkt goed. Ga ik doen dankjewel voor je reactie!
Miepjecody schreef op 01-08-2023 om 19:01:
[..]
Mijn antwoord was op de vraag of het ongenoegen was, of " spelen" vandaar dat ik noemde dat die oorzaken beide kunnen.
We hadden een cliënt die dat duidelijk deed om " aandacht " of iets wat haar niet zinde.
Ik snap het, klopt! Elk mens en elk kind is anders dus ik geloof je direct als je zegt dat een cliënt het om aandacht deed.
Miepjecody schreef op 01-08-2023 om 18:59:
[..]
Mijn cliënten dragen kleding maar smeerden ook, sommigen konden zelfs met een speciale romper nog smeren.
Ja sommige zijn hartstikke technisch en vinden altijd wel een manier!
Ik las al eerder de tips over afwasbare muurverf en wit op de muur en wil dat nog even onderstrepen! Heel andere situatie, maar onze kinderen spuugden vroeger nogal veel. We hebben op advies van een oom die schilder is, alle muren wit geverfd (één laag) en er vervolgens Sigmapearl Clean (Sikkens) overheen geverfd. Daardoor zijn de muren écht zo goed als afwasbaar. Het zit ook in de keuken boven m’n aanrechtblad en vlekken als tomatensaus veeg ik er gewoon met een heet doekje vanaf. Eerder genoemde kots dus ook… nergens meer een spoor van terug te vinden.
Ik wil je vooral even een hart onder de riem steken. Mijn oudste zoon heeft dezelfde diagnose, alleen is hij inmiddels een stukje ouder (puber).
Bij ons hielpen die pakjes van Pien en Polle met pijpjes en sluiting op de rug het beste. Het was bij ons een fase en dit gedrag is gelukkig weer over gegaan. Ik hoop dat het bij jullie ook zo is! Ik weet niet waarom mijn zoon dit deed. Hij heeft altijd wel een tic van een of ander, dit was er ook een van. Corrigeren had 0 zin (snapte hij ook niet en leerde er ook niets van). Dus voorkomen door 1 op 1 begeleiding en dus die pakjes. Ik wist meestal ook wel wanneer hij ontlasting had, dus rond die tijd lette ik als een havik op hem. Maar je moet soms toch even iets doen en dan was het al gebeurd. Heel vervelend.
Hij is er inmiddels ook vies van en is zeer schoon op zijn lichaam (was als kleuter dus absoluut niet zo). Mijn ervaring is dat je elke keer weer met een nieuwe uitdaging geconfronteerd wordt, maar ik houd me eraan vast dat het een fase is (wat gelukkig ook steeds zo blijkt te zijn).
Opmerkingen van anderen: op deze leeftijd is het op het hoogtepunt, omdat het gat met leeftijdsgenoten nog relatief klein is en het echte jonge eraf is. Van peuters accepteren mensen nog wel veel. Mensen trekken sneller een conclusie dat je niet kunt opvoeden of asociaal bent. Heel naar, ik ben er vaak verdrietig van geweest.
Maar dit gaat over. Aan mijn zoon zie je ook niets op eerste gezicht, maar als je langer kijkt is het inmiddels zeer duidelijk dat hij een zware verstandelijke beperking heeft. Mensen bemoeien zich er niet meer mee. Het is voor mensen een groot verschil of een kind van 5 aan het gillen is of een jongen van ruim 1,70. Dit heb ik zelf wel als een opluchting ervaren, dat het zichtbaarder is en mensen zich niet meer met ons bemoeien. Ik heb vanaf een jaar of 9 gelukkig nooit meer een opmerking gehad, terwijl het met 5 jaar regelmatig gebeurde.
Lena55 schreef op 01-08-2023 om 20:17:
Ik wil je vooral even een hart onder de riem steken. Mijn oudste zoon heeft dezelfde diagnose, alleen is hij inmiddels een stukje ouder (puber).
Bij ons hielpen die pakjes van Pien en Polle met pijpjes en sluiting op de rug het beste. Het was bij ons een fase en dit gedrag is gelukkig weer over gegaan. Ik hoop dat het bij jullie ook zo is! Ik weet niet waarom mijn zoon dit deed. Hij heeft altijd wel een tic van een of ander, dit was er ook een van. Corrigeren had 0 zin (snapte hij ook niet en leerde er ook niets van). Dus voorkomen door 1 op 1 begeleiding en dus die pakjes. Ik wist meestal ook wel wanneer hij ontlasting had, dus rond die tijd lette ik als een havik op hem. Maar je moet soms toch even iets doen en dan was het al gebeurd. Heel vervelend.Hij is er inmiddels ook vies van en is zeer schoon op zijn lichaam (was als kleuter dus absoluut niet zo). Mijn ervaring is dat je elke keer weer met een nieuwe uitdaging geconfronteerd wordt, maar ik houd me eraan vast dat het een fase is (wat gelukkig ook steeds zo blijkt te zijn).
Opmerkingen van anderen: op deze leeftijd is het op het hoogtepunt, omdat het gat met leeftijdsgenoten nog relatief klein is en het echte jonge eraf is. Van peuters accepteren mensen nog wel veel. Mensen trekken sneller een conclusie dat je niet kunt opvoeden of asociaal bent. Heel naar, ik ben er vaak verdrietig van geweest.Maar dit gaat over. Aan mijn zoon zie je ook niets op eerste gezicht, maar als je langer kijkt is het inmiddels zeer duidelijk dat hij een zware verstandelijke beperking heeft. Mensen bemoeien zich er niet meer mee. Het is voor mensen een groot verschil of een kind van 5 aan het gillen is of een jongen van ruim 1,70. Dit heb ik zelf wel als een opluchting ervaren, dat het zichtbaarder is en mensen zich niet meer met ons bemoeien. Ik heb vanaf een jaar of 9 gelukkig nooit meer een opmerking gehad, terwijl het met 5 jaar regelmatig gebeurde.
Wat fijn dat je een bericht hebt geschreven over je zoon met dezelfde diagnose als mijn dochter. Ik ben heel blij voor je dat het uiteindelijk een fase was en hij ermee is gestopt, zelfs er vies van en nu heel schoon is. wat een opluchting! Ik sluit me helemaal bij je aan als je zegt dat er elke keer een nieuwe uitdaging komt! Dat is ecjt zo! Mijn dochter heeft tot nu toe ook veel fases gehad, zoals aan de muren likken, mensen lachend slaan, heletijd voorwerpen tegen haar voorhoofd of wang aanhouden, altijd een stapel kleding overal mee na toe slepen en dicht bij haar houden, enzvoort. Dit waren ook allemaal fases dus ik ga ervanuit dat dit ook een keer stopt want hiervoor hield ze wel haar kleding aan. Het pakje is echt een oplossing alleen is het jammer dat ze er meltdowns(zacht uitgedrukt) van krijgt, maar dat krijgt ze ook van tandenpoetsen of haren fhönen enzovoort. Heel herkenbaar dat je schrijft dat corrigen 0% zin heeft, bij mijn dochter komt ook niks binnen. Al zeg je 10 uur lang trek je jas aan ze snapt het gewoon niet.
Ik snap het stukje over dat de mensen meer bemoeien met de opvoeding als ze klein zijn omdat je bij grotere kinderen die zich anders gedragen het verschil tussen leeftijdsgenoten beter kunt merken. Ik hoop echt dat ze dan niet meer zulke heftige meltdowns heeft want als ze nu strekt trapt of slaat dan kan ik het nog wel aan maar als ze straks 1,70 word is het een ander verhaal. Daar maakt ik me vaak wel druk over, dan denk ik wat nou als ze opeens groot en sterk is en nog steeds zulke heftige autische meltdowns heeft?
kan jou’n zoon ondertussen al paar woordjes spreken of nog hetzelfde als toen hij peuter was? En is hij in zijn ontwikkeling ietsjes vooruit gegaan vergeleken met jaaaren geleden of nog hetzelfde als toen hij peuter was? Als je hier niet op wilt antwoorden hoeft dat trouwens niet hoor! Het zou me wel hoop geven als het nu beter gaat met jou’n zoon vergeleken met de leeftijd van mijn dochter.
owja en nog dat stukje over mensen die dan denken dat mensen met zorgenkind(eren) geen goeie opvoeding hebben gegeven etc, bij het diagnose gesprek van het ontwikkelingsonderdoek heeft onze kinderarts heel duidelijk aangegeven dat alles wat onze dochter doet te maken heeft met haar stoornis en beperking en dat het niet aan mijn opvoeding ligt dat hebt ik toen ook echt jn mijn brein getattoeërd, zelfde geldt voor alle zorgenouders die het best voor hun kindje hebben! Nogmaals bedankt voor het delen van jou’n verhaal en vanaf hier een zorgenmama high five 🫷🏻☺️
-Nienke- schreef op 01-08-2023 om 19:25:
Ik las al eerder de tips over afwasbare muurverf en wit op de muur en wil dat nog even onderstrepen! Heel andere situatie, maar onze kinderen spuugden vroeger nogal veel. We hebben op advies van een oom die schilder is, alle muren wit geverfd (één laag) en er vervolgens Sigmapearl Clean (Sikkens) overheen geverfd. Daardoor zijn de muren écht zo goed als afwasbaar. Het zit ook in de keuken boven m’n aanrechtblad en vlekken als tomatensaus veeg ik er gewoon met een heet doekje vanaf. Eerder genoemde kots dus ook… nergens meer een spoor van terug te vinden.
Klinkt goed!!🥳🥳
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 01-08-2023 om 20:45:
[..]
Wat fijn dat je een bericht hebt geschreven over je zoon met dezelfde diagnose als mijn dochter. Ik ben heel blij voor je dat het uiteindelijk een fase was en hij ermee is gestopt, zelfs er vies van en nu heel schoon is. wat een opluchting! Ik sluit me helemaal bij je aan als je zegt dat er elke keer een nieuwe uitdaging komt! Dat is ecjt zo! Mijn dochter heeft tot nu toe ook veel fases gehad, zoals aan de muren likken, mensen lachend slaan, heletijd voorwerpen tegen haar voorhoofd of wang aanhouden, altijd een stapel kleding overal mee na toe slepen en dicht bij haar houden, enzvoort. Dit waren ook allemaal fases dus ik ga ervanuit dat dit ook een keer stopt want hiervoor hield ze wel haar kleding aan. Het pakje is echt een oplossing alleen is het jammer dat ze er meltdowns(zacht uitgedrukt) van krijgt, maar dat krijgt ze ook van tandenpoetsen of haren fhönen enzovoort. Heel herkenbaar dat je schrijft dat corrigen 0% zin heeft, bij mijn dochter komt ook niks binnen. Al zeg je 10 uur lang trek je jas aan ze snapt het gewoon niet.
Ik snap het stukje over dat de mensen meer bemoeien met de opvoeding als ze klein zijn omdat je bij grotere kinderen die zich anders gedragen het verschil tussen leeftijdsgenoten beter kunt merken. Ik hoop echt dat ze dan niet meer zulke heftige meltdowns heeft want als ze nu strekt trapt of slaat dan kan ik het nog wel aan maar als ze straks 1,70 word is het een ander verhaal. Daar maakt ik me vaak wel druk over, dan denk ik wat nou als ze opeens groot en sterk is en nog steeds zulke heftige autische meltdowns heeft?
kan jou’n zoon ondertussen al paar woordjes spreken of nog hetzelfde als toen hij peuter was? En is hij in zijn ontwikkeling ietsjes vooruit gegaan vergeleken met jaaaren geleden of nog hetzelfde als toen hij peuter was? Als je hier niet op wilt antwoorden hoeft dat trouwens niet hoor! Het zou me wel hoop geven als het nu beter gaat met jou’n zoon vergeleken met de leeftijd van mijn dochter.
owja en nog dat stukje over mensen die dan denken dat mensen met zorgenkind(eren) geen goeie opvoeding hebben gegeven etc, bij het diagnose gesprek van het ontwikkelingsonderdoek heeft onze kinderarts heel duidelijk aangegeven dat alles wat onze dochter doet te maken heeft met haar stoornis en beperking en dat het niet aan mijn opvoeding ligt dat hebt ik toen ook echt jn mijn brein getattoeërd, zelfde geldt voor alle zorgenouders die het best voor hun kindje hebben! Nogmaals bedankt voor het delen van jou’n verhaal en vanaf hier een zorgenmama high five 🫷🏻☺️
Pb!
Geen idee of ik mosterd ben, ik heb de reacties niet gelezen.
Ik heb ooit een muur geverfd met zijdeglans lak, want ik had ook steeds vlekken van vieze handen bij de trapleuningen.
De muren kon ik daarna gewoon met een natte doek afnemen. Probleem was daarmee opgelost!
Zouden er ook niet luiers/inlegstroken bestaan die werken als een soort plaswekker maar dan voor poep? Dan krijg je een signaaltje dat ze poept en kan je het misschien voor zijn.
