Uitvaartverzekering noodzakelijk?

AnneJ

Ja daarom zit ik er dus ook echt mee. Ik wil mijn kinderen en andere familie daar niet mee belasten. Ik ben de hele middag door deze vraag al aan het spitten op internet.

Nee, in de meeste gevallen niet

Voor jonge, gezonde mensen is de premie leeg, voor kinderen een schijntje. Een uitvaartverzekering is wel verstandig als je jonge kinderen hebt en te weinig inkomen om iets opzij te leggen.

Wij hebben reserves om ook een financiele tegenvaller op te kunnen vangen en zijn pragmatisch genoeg om een uitvaart sober te houden. Babywinkels hebben destijds ook bijna niets aan ons verdiend. Kosten van onze eigen uitvaart zullen tzt uit nalatenschap bekostigd worden.

bescheiden en toch

waren we € 6000 euro kwijt bij mijn zus.
2x 25 kaarten, geen volg auto's, opgebaard in haar eigen kamer, wel koeling te betalen, witte kist, witte auto, 4personen bij het crematorium, 2 bloemstukken. Geen dienst bij het crematorium. Uitstrooien op het algemene veld.

De broodjes werden betaald door de woongroep, de voorganger is in dienst bij de instelling, geen zaalhuur want afscheid in hun woonkamer.
En 2bolletjes en een kopje koffie voor vier personen kost ook de wereld niet.

Het geld rolt wel in zo'n week.

Nou hebben mijn ouders wel een verzekering voor ons afgesloten en daar kwam € 3000 uit, de rest uit de erfenis.

Elfje

"Is wel heel sober hoe jij het schetst. Wil je dat voor je kind?" Nee, maar dat hoeft ook niet want wij hebben een dikke vette bankrekening. Maar je hoeft niet persé duizenden euro's aan een standaarduitvaart te besteden met kaarten, catering, een kist en volgauto's van de uitvaartondernemer, die prima door heeft dat je de kracht én de tijd niet hebt om te gaan pingelen.

De goedkoopste kist die ik kon vinden kost 239 euro. Een technische crematie (dus zonder 'dienst' in een zaaltje en zonder condoleance aldaar) kost 500 euro, waarbij de naasten de overledene trouwens wel naar de crematieruimte mogen begeleiden. Een overlijdensakte kost 13 euro, vervoer van bijvoorbeeld ziekenhuis naar huis 250 euro. Vervoer van huis naar crematorium zal dus ook wel zoiets zijn. Dat hoeft trouwens geen lijkauto te zijn, elk vervoersmiddel is toegestaan. Thuis opbaren kan zonder koelinstallatie als je de kamer maar koel houdt. Een afscheidsdienst en condoleance kan je ook thuis doen. Je hoeft dan als rouwende moeder of weduwe niet zelf koffie te zetten en cake te snijden, je kan familie of vrienden vragen om dat te doen. Dus die 1500 van Vesper, daar redt je het makkelijk mee als het moet.

skik

Noet

Mijn vader is begraven en we hadden 50 kaarten, een auto, vervoer uit ziekenhuis, opbaren, uitvaartceremonie, koffie en cake en kwamen uit op 6300 dus ik vind het van jou heel duur als dat gaat om een crematie en wat je verder allemaal schetst.

Skik

Waarom was het bij Noet dan 6000 euro? De kist en de auto?

Kaaskopje

Je kunt je probleem op te lossen door dus alles vast te leggen richting een crematie en zo weinig mogelijk andere uitgaven. Dus je houdt altijd een emailadressenlijst bij zodat er geen kaart gestuurd hoeft te worden. Je zegt dat je in een 'kartonnen' kist wil of de goedkoopste van 235. Je zorgt dat alles klaar is voor de uitvaart zodat er geen geld besteedt hoeft te worden aan uitzoekerij rond muziek of wat dan ook. Verder geef je tips om het verder goedkoop te houden rond koffie/cake/bloemen/kaarten. Veel meer kun je niet doen maar dan ontneem je wel het gevoel van je dochters dat ze het niet 'te goedkoop willen doen'.

Overigens denken veel mensen dat als ze hun lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap ze geen uitvaartverzekering hoeven te regelen maar dat is niet zo: ze hebben vaak te veel lichamen en nemen het lichaam dan niet aan en dan zit je nog met een uitvaart.

Triva

Ik lees dat je vader begraven is, dan is dat nog niet zo lang geleden toch? Hoe dan ook, alsnog mijn medeleven.

En nog een keer Triva

Mensen per email op de hoogte brengen van een overlijden vind ik persoonlijk zeer ongepast.

Ik ben zeer geïnteresseerd in de natuurbegraafplaats die hier hopelijk tegen die tijd aangelegd is. Een kartonnen doos zou ik in dat kader een prima oplossing vinden. En anders toch maar die goedkope kist van 235 inderdaad.

Er is een overschot bij de wetenschap, ik heb daar nog wel even aan gedacht, maar die optie is dus niet aan de orde. Ik denk ook dat vooral mijn jongste dochter moeite zou hebben met zo'n afscheid. Door haar twijfel ik ook nog tussen een crematie en een begrafenis. Ik richt mijn gesprekken daarover wel zoveel mogelijk op een crematie. Dochter ziet de natuurbegraafplaats ook niet zitten overigens. Ik heb het idee dat ze denkt dat vooral bomenknuffelaars daarvoor kiezen.

In jouw reactie lijk je van het scenario uit te gaan dat ik als laatste dood ga en mijn dochters dus samen alles moeten regelen, maar ik heb ook een man. Een van ons zal de begrafenis van de ander moeten regelen, samen met de kinderen uiteraard. We weten niet hoe het zal gaan. Ik denk dat ik mijn weg iets beter kan vinden in het een en ander, maar je hoofd staat daar op zo'n moment toch wat minder naar. Het zal dus fijn zijn als we daar hoe dan ook een begrafenisondernemer voor in de arm kunnen nemen. Dat kan ook bij de 'budget'-begrafenissen.

Triva

Ik had nog niet gehoord dat je vader overleden was. Het lijkt nog niet zo lang geleden dat je het had over je zorgen over hem. Alsnog gecondoleerd.

Triva/Kaaskopje

"Waarom was het bij Noet dan 6000 euro? De kist en de auto?" Dat moet je aan Noet vragen ;0)

"Mensen per email op de hoogte brengen van een overlijden vind ik persoonlijk zeer ongepast." Prima, maar dan kost het je dus geld. Dan kan je nog kiezen uit kaarten via de uitvaartondernemer en de hoofdprijs betalen of zelf iets printen.

skik

kaaskopje

Dank je wel.

Ik ben ook geen voorstander van email maar als ik moet kiezen tussen mailen of nog verder in het rood zakken als mijn partner is overleden dan weet ik het wel en zo alle andere zaken.

Mijn collega verklaarde ons overigens voor gek dat we zo'n dure begrafenis waren aangegaan (je kent mijn vaders situatie) omdat zij zelf ook waarschijnlijk 3x voor die situatie komt met haar vader, haar moeder en haar broer. Wij zijn met drie volwassen kinderen om het geld over te verdelen daar waar zij alleen is voor 3 begrafenissen en er was al een graf van onze moeder en hij heeft het nooit over een crematie gehad.

Wel

Ik heb wel een verzekering, naturaverzekering, bij de Dela. Als ik hem hu zou moeten afsluiten zou het iets minder dan 15 euro per maand kosten. ik betaal minder, omdat ik al lang verzekerd ben. Kinderen gratis meeverzekerd, ook al lang, en na hun 18e voor een lage premie.
Het gaat niet aleen om het geld. Voor geld is heel veel te koop, behalve de kostbare tijd die je hebt vlak na een overlijden. wil je die tijd besteden aan het organiseren van alle papieren, het uitzoeken van de goedkoopste cake etc? mensen die denken dat het zo gaat hebben nooit een onverwacht overlijden meegemaakt.
Mijn ouders hebben zich verzekerd toen een tante op heel jonge leeftijd plots overleed. Drie jaar later overleed mijn vader bij een verkeersongeluk. Hij liet toen mijn moeder met vijf kinderen achter. Gelukkig waren ze verzekerd en kon mijn moeder de organisatie van alles overlaten aan een begrafenisondernemer. Ze had toen wel iets anders te doen.
Zelf verloor ik mijn eerste kindje, vlak na de geboorte. Ik ben blij dat ik me alleen maar hoefde te concentreren op wat ik wilde, en dat er een begrafenisondernemer was die dar maar voor moest zorgen.
Geld is eigenlijk een van de minst relevante dingen op zo'n moment. Het meest relevante is de tijd, die paar dagen, waar je die aan wil besteden. Daar kan geen vette bankrekening tegenop.

Tsjor

Oeps

Ik ken iemand die zeer plots overleden is, zijn familie in enorme smart achterlatend. Daarbovenop forse geldproblemen want niemand kon uitvaart betalen.
Ontzettend verdrietig.
(hier geen stabiele bufffer dus ja, verzekering.)

En...

Niets in het leven is zeker, wil je alles indekken mag je idd wel 2 ton op de bank hebben zoals Moni schrijft.
Maar arbeidsongeschikt worden, drama's tijdens vakanties, kapotte auto, werkeloosheid enz. zijn mijn ellende, daar moet ik zelf voor opdraaien.
Doodgaan is wat anders, ik zadel mijn nabestaanden op met mijn shit.

Dus, of geld op de bank of een verzekering.

Vrij simpel

Heb je het bedrag op je bankrekening staan en is het vrij te besteden dan kan je prima af zonder zo'n verzekering. Heb je dat bedrag niet dan is een verzekering wel handig.
Een verzekering kan altijd later nog worden afgesloten mocht dat noodzakelijk zijn, al is het dan inderdaad duurder.
Overigens is het zonder verzekering niet perse meer regelwerk. Je kan dan natuurlijk ook een begrafenisondernemer inschakelen en die kan zo veel je wilt de organisatie overnemen.
Het verschilt in hoe verre mensen dat willen. Soms kan zelf alles regelen ook een manier zijn om je staande te houden in het eerste verdriet.

Wat verzekeren

Naar mijn mening moet je alleen dingen verzekeren waarvan je de kosten niet zelf kan of wil dragen. We hebben gelukkig een flinke buffer, stabiel ook, dus er zijn behoorlijk wat dingen die we zelf kunnen opvangen.
Dus geen uitvaartverzekering.
Wel een reisverzekering. Niet voor de bagage, maar we doen aan bergsporten, en de reddinskosten bij een ongeluk kunnen heel hoog zijn. Dus een speciale bergsport-reisverzekering.
Verder is er niet veel verzekerd. De verplichte dingen, zorgverzekering, inboedel, opstal, auto, maar dat zijn ook allemaal dingen die hele hoge kosten kunnen voorkomen.

Inderdaad afhankelijk van de buffer

Hier hebben we voor iedereen een uitvaartverzekering.

Die van mij was al afgesloten door mijn ouders en die is ondertussen premievrij.
Toen mijn man en ik bijna gingen trouwen kwam ik er achter wat een uitvaart (toen al) kostte. Ik redeneerde toen: als we getrouwd zijn is ons spaargeld bijna weg (trouwerij werd ervan betaald) en dan zit ik er niet op te wachten om naast het verdriet om het verlies me ook nog te moeten afvragen of ik een uitvaart wel zou kunnen betalen. Of dat ik veel zuiniger zou moeten zijn dan ik zou willen. We hadden verder niet veel (geen eigen huis, geen enorme reserves,dus ook niet veel erfenis), dus daar had ik geen voorschot op kunnen nemen. Dus toen heeft hij een uitvaartverzekering afgesloten.
Daarna hebben we ook voor de kinderen uitvaartverzekeringen afgesloten want zeker bij de oudste twee hadden we nog weinig buffer.
Nu is dat anders, maar ik ben nog steeds wel blij met de verzekeringen. Ik vind het prettig dat ik bij de besteding van ons spaargeld niet hoef te bedenken dat we met het gehele bedrag van een eventuele uitvaart rekening moeten houden.

Mijn ouders hadden geen verzekering, maar genoeg spaargeld. Ook prima.

Overigens zou ik zeker geen naturaverzekering afsluiten, maar één waarbij je geld krijgt. Bij zo'n naturaverzekering moet je van te voren regelen wat en hoeveel je wilt. In de loop van de tijd kunnen wensen, ideeën enz veranderen, maar dan kun je niet meer schuiven. Dat je bv zegt: ik heb minder kaarten nodig dan afgesproken, maar wil meer geld aan bloemen uitgeven. Dan kun je niet het geld dat je aan de ene kant bespaart inzetten aan de andere kant.
Als je geld krijgt kun je het gebruiken zoals je zelf wilt.
Als je bij een groot uitvaartbedrijf verzekerd bent, kun je overigens wel kiezen om naar een willekeurig welke andere uitvaartonderneming te gaan. Dan moeten ze geld uitkeren al is dat vaak wat minder dan je zou krijgen wanneer je bij het bedrijf van je verzekering blijft. Maar dat geld spaar je dan vaak weer uit doordat je dan weer andere keuzes kunt maken dan die je naturaverzekering voorschrijft.

Aagje

Mijn zoon

Ik ben zo iemand die ontzettend over-verzekerd is. Toen mijn man en ik trouwden heb ik de Dela verzekering die mijn ouders voor mij hadden overgenomen en later kwamen ze met een aanbod om daar nog extra geld bij te verzekeren. Al met al was het voor een gezin met 4 kinderen omgerekend niet zo heel veel maar het precieze bedrag weet ik niet meer.
En toen ging mijn zoon volkomen onverwacht dood. Hij was 20, die mogelijkheid ligt heel ver buiten je belevingswereld. Het was politiewerk natuurlijk en er kwamen allerlei hele vervelende dingen bij. Maar bij alles hadden we de hulp en steun van de Dela mevrouw. Die heeft ons zo enorm geholpen. Ik weet echt niet wat we hadden gedaan zonder haar. Wij waren zo verslagen doordat het kind dood was, daarna het gedoe met het wel/niet vrijgeven van het lichaam, de ellende daarna en uiteindelijk de crematie. En dan hadden we niet alleen ons eigen verdriet maar ook nog dat van de andere kinderen, de rest van de familie, de vrienden en kennissen. Je wordt geleefd in die tijd. Er moeten grote beslissingen genomen worden die je niet meer kunt terugdraaien en die je de rest van je leven meedraagt.
En bij dit alles heeft de Dela mevrouw ons zo gesteund.
Met een uitvaartverzekering koop je niet alleen een kist en een crematie maar ook hulp en ondersteuning in een tijd waarin je zo totaal van slag bent en dat was voor ons van onschatbare waarde. Door het extra geldbedrag konden we ook kiezen voor wat voor ons belangrijk was, een extra grote kist bijvoorbeeld omdat ik de gedachte niet kon verdragen dat het kind opgepropt zou liggen. Hij was groot en breed. Of de prachtige kaart met zijn foto er op. We hebben alles kunnen doen wat we voor hem wilden.
De meeste mensen gaan na een al dan niet kort ziekbed dood, je ziet het aankomen en je bedenkt alvast van alles. Zo ging het ook bij mijn moeder 2 jaar later. Dan kun je weloverwogen keuzes maken en inderdaad geld besparen. Maar als zo'n blikseminslag als bij ons gebeurt dan heb je die tijd niet en dan heb je dat vermogen niet.

alles valt en staat met de persoon

Bij ons was de uitvaartverzorgster helaas de storende post in het verhaal. En het vervelende toen mijn tante 2 jaar later overleed weer.

Ik kan mij nog goed herinneren dat ik gewoon geen lunch had omdat ze dat niet had doorgegeven aan het crematorium.
Ik kreeg uiteindelijk de boterhammetjes van een crematorium medewerkster terwijl onze uitvaartbegeleidster in geen velden of wegen te bekennen was.

Mijn nichtje die glutenvrij moet eten en dus specifiek gevraagd had om een bepaald type verpakte koek kreeg te horen dat ze niet zo moest zeuren toen haar koek gewoon onverpakt tussen de andere koeken gelegd werd.

verzekering scheelt een boel zorgen

Wegens niet voldoende buffer ben ik gewoon verzekerd. Scheelt mijn nabestaanden (mijn kinderen) een boel zorgen.

Zorgen die ze wel hebben als hun vader sterft. Die hoefde zo nodig geen verzekering want zijn huis had overwaarde zat, tot hij dat huis kwijtraakte door schulden. Als die man sterft mogen mijn kinderen, die dankzij diezelfde man geen rode cent spaargeld meer blijken te hebben, daarvoor opdraaien.

Ik vind dit zo ongelooflijk egoïstisch, en vooral schrijnend voor mijn kinderen die vroeger of later hiermee geconfronteerd zullen worden en al genoeg confrontaties hebben gehad met/door die man.

Triva

Als ik echt geen kaarten zou kunnen betalen, zou ik geloof ik toch maar bellen. Daar kom je ook een heel eind mee. In uiterste nood zou je dan nog kunnen beslissen om 'wie ik nog niet heb bereikt'-mensen dan toch maar te mailen, maar echt in uiterste nood.

Mijn schoonouders zijn beiden binnen anderhalf jaar overleden. Voor mijn schoonmoeder kon de koek niet op wat mijn schoonvader betreft. Omdat we dat meegemaakt hadden hebben we hem in dezelfde stijl begraven, maar hebben we wel iets kritischer gekeken naar wat écht nodig was.Bij schoonmoeder moest de advertentie tot aan het Noordzeekanaal in elke streekkrant. Bij schoonvader hebben we dat toch maar wat ingeperkt. Voor beiden was ruim voldoende budget overigens.

Daar heb ik wel van geleerd, dat het voor mij simpeler en daarmee goedkoper mag. De kerk kan geschrapt worden en met bloemen kun je creatiever omgaan dan te kiezen voor (meerdere) dure bloemstukken (wel mooi hoor!).

Verzekering scheelt zeker zorgen.

Rottig dat je daardoor maandelijks wel krapper zit, maar het alternatief is beroerder. Ik ga dus door met waar ik gister mee bezig was .

buffer

Of je een (makkelijk toegankelijke) buffer hebt lijkt mij het enige criterium. Dat de mevrouw van de Dela goed helpt is fijn, maar zo iemand kan je natuurlijk gewoon inhuren. Bij het overlijden van mijn vader gemerkt dat dat met één telefoontje te regelen is.

Op dit moment heb ik (dus) geen verzekering. Niet voor mijzelf en ook niet voor de kinderen. Mocht de buffer op een gegeven moment door onvoorziene omstandigheden op raken kan ik altijd nog voor de verzekering kiezen.

Hanne

Als ik het over kon doen, zou ik ons echt al véél eerder weer verzekerd hebben. Ik bedacht me gister dat we ooit ook verzekerd waren. Daar hebben we de crematie van ons zoontje nog door kunnen declareren. Maar ja, daarna was het kiezen of delen. We moesten overal op bezuinigen. Het gevolg is nu wel, dat door de gezondheidsvragen en onze antwoorden daarop, bij de een gewoon 'nee' wordt verkocht en bij de ander flink wat bovenop de prijs komt. Ik vind dat zo iets achterlijks. Als je ooit een infarct hebt gehad wil dat niet zeggen, dat je daar ooit aan dood zult gaan. Iedereen moet érgens aan dood gaan en de oorzaak blijft onzeker.

Kaaskopje

Het gaat er bij een uitvaartverzekering om dat je je niet verzekert voor iets wat ZOU kunnen gebeuren maar voor iets wat 100% zeker gaat gebeuren. De vraag is alleen wanneer.

In het geval van iemand die al wat ouder is gaat het je dus per maand veel meer kosten omdat de kans groter is dat 'wanneer' sneller komt dan bij een jonger persoon. Als je daarboven op ook nog wat hebt waarbij de kans groter is dat je eerder overlijdt is daar gewoon niet tegenop te verzekeren door die maatschappij.

Juist daarom is het verstandig om vroeg te beginnen omdat je weet dat je dan altijd dat 'spaarpotje' hebt, ook als je vroeg komt te overlijden. In jullie situatie was het moeilijk om verzekerd te blijven maar het nu 'achterlijk' te vinden dat ze jullie nu niet meer willen hebben gaat mij te ver.

Geen uitvaartverzekering

Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar ik heb geen uitvaartverzekering, noch voor mij, noch voor de kinderen. Mijn ziektekostenverzekering betaalt een bedrag uit bij overlijden, mijn werkgever doet daar ook wat bij. De rest kan ik gemakkelijk zelf betalen. Oh ja, mijn hypotheek wordt afbetaald als ik overlijd. Dat heb ik wel verzekerd, dat was verplicht.

Ik ben gezegend met een goedbetaald fulltimebaan. Dat voorop. In die context ben ik er heilig van overtuigd dat je risico's die je zelf kunt dekken, niet moet verzekeren. Ik heb inderdaad een aardige spaarpot, dat is mijn eigen verzekeringsmaatschappij. Dat spaarpotje waar Triva het over heeft, dat hou ik zelf in handen. Ik kan daar een bril, gsm, pc, wasmachine en een uitvaart van betalen, als het moet zelfs alles tegelijk. Die verzeker ik dus niet. Maar ik kan er geen dure chirurgische ingreep, aansprakelijkheid voor een auto-ongeluk of huis van betalen, dus die zijn wel verzekerd. Als je de minder belangrijke verzekeringen opzegt en de premies zelf op een rekening zet, spaar je al snel een aardig kapitaal bij elkaar.

Als je als gezin net kunt rondkomen, is dat geen optie, dat begrijp ik heel goed. Dan kun je die risico's niet nemen. Maar ik kan ze wel nemen.

Nog een overdenking: toen ik tiener was, overleed mijn grootvader. Hij had verschillende uitvaartpolissen. Weet je hoeveel die waard waren? 25 cent, 50 cent, een van 2 gulden. Daar had die man lang geleden voor kromgelegen, en nu was het niets meer waard. Zo zonde!

uitvaartverzekering = spaarpot

Ze willen je wel als klant hebben maar ook de kosten van de uitvaart dekken.

Of je nu € 6000 in 5 jaar bij elkaar spaart of in 50 dat maakt nogal uit voor je inleg per maand. Tel daarbij de kans dat je niet aan die € 6000 komt als je ouder wordt bij op en de te betalen premie schiet omhoog.

Er is 100% garantie op uitbetaling en dat is anders dan bij andere verzekeringen.

Verzekeraars zijn de grootste risico vermijders die er zijn.

een uitvaartverzekering is gewoon een veredelde spaarpot voor verzekeraars.