Schuldig voelen als je niet hard werkt

Fayw

Bij gelijke functies, targets en salarissen vind ik het onterecht om je, als werknemer die moeite heeft om de zaken voor elkaar te krijgen, gefrustreerd te voelen omdat je geen tijd hebt om pauze te nemen terwijl de collega die het makkelijk redt wel rustig pauze kan nemen. Hoewel, je mag je frustreren zoveel je wilt, je kan het je collega alleen niet kwalijk nemen. Het lijkt me wel normaal dat je elkaar tot op zekere hoogte helpt, maar de beloning voor adequaat werken moet niet zijn dat je daardoor minder efficiënte collega's uit de brand moet helpen ten koste van jouw pauze.

Bij een werknemer die zijn target makkelijk haalt zou het het meest redelijk zijn om de target én het salaris te verhogen.

skik

Skik

Dat ben ik met je eens, je laatste opmerking vooral.
Het klinkt gewoon zo "ieder voor zich" in plaats van met z'n allen voor hetzelfde doel werken. Maar misschien vat ik dat verkeerd op.

Liora

ik zit op de kamer met mijn manager. En ik zwem in de lunchpauze, dat is mijn eigen tijd. Sporten in de lunchpauze wordt actief gestimuleerd door de onderneming, we hebben een eigen fitnesszaal waar tijdens de lunchtijd van 12 tot 2 trainingen worden gegeven o.a. Yoga, fitness, bbb. Verder is er de hele dag een fysiotherapeut aanwezig die begeleiding van blessures doet.

En ik heb er al extra taken bij. Er zijn vorig jaar juist taken afgehaald om het in balans te brengen! Dus ja mijn manager is volledig op de hoogte.

Meditatie was/is een onderdeel van de training die ik in het kader van mijn reintegratie heb gevolgd op kosten van de onderneming. HR heeft er juist veel belangstelling voor om dit breder aan te bieden in het kader van het werkdrukbeleid.

Amk

Dan snap ik niet wat jouw reactie te maken heeft met lanterfanten op je werk. Jouw lanterfant-voorbeelden zijn deels in je pauze (ik kan niet zwemmen heb maar een half uurtje pauze), en deels onderdeel van een reintegratietraject. Dat staat dan toch los van of je snel of langzaam werkt?

Wat ik ook niet begrijp

Ik lees zo vaak in de rubriek ouders en school klachten over dat leerkrachten die niet goed functioneren nooit eens ontslagen worden en hier blijken dus hele volksstammen te werken die veel minder snel werken dan anderen en dat mag gewoon?

Ik kan er met de pet niet bij: wat zou je doen als je je eigen leidinggevende was? Waarom kan zo iemand niet harder werken? Waarom wordt er niet wat achter de broek gezeten? Nee we verlagen het werk van AMK...

Waar doel je nu precies op? Op diegenen die hun target halen en niets meer, of op diegenen die het target niet halen? Daarvan kun je ook niet zomaar zeggen dat ze de kantjes er vanaf lopen. Sommige mensen zijn erg nauwkeurig in hun werk, willen het helemaal goed doen, en zijn daardoor veel langer bezig. Die medewerkers zijn ook waardevol, want vaak lopen ze tegen dingen aan die anderen nog helemaal niet waren opgevallen en die wel van belang zijn. Sinds de nieuwe managementwind waait door onze afdeling (niet plannen naar resultaat, maar iedereen hetzelfde en wie het niet kan moet iets anders gaan doen) zijn er al drie mensen overspannen geraakt. Dat lijkt me toch ook niet helemaal de bedoeling. Je moet ook weer geen sociale werkplaats willen zijn, maar ik denk dat ook langzamere werknemers hun bijdrage leveren aan aan het team/organisatie/resultaat.

Ik ben ook zo'n werknemer. Ik ben de hele dag aan het werk, maar ik haal niet de hoeveelheden van snellere collega's. Bij ons draait alles om persoonlijke targets/doelstellingen e.d., maar ik heb het gevoel dat het resultaat van het geheel ook zou mogen tellen. Als een heel team wel de doelstelling haalt, hoe erg is het dan als de een iets sneller is dan de ander? Collega's hebben snel genoeg door of iemand langzaam is doordat de kantjes eraf gelopen worden of door hoe iemand is. Ik val onder de laatste categorie en snelle collega's hadden en hebben daar begrip voor en zijn momenteel gewoon meelevend en ontzet door hoe ik eruit gewerkt wordt. Ze zoeken nu van iedereen de zwakke plek, iets waar eerder geen groot punt van gemaakt is.

Het is mi gewoon ook niet zo simpel

P chargeert het natuurlijk maar het is gewoon ook niet eenvoudig om een "eerlijk en persoonlijk" beleid te voeren. Niet op basis van productie maar ook niet op basis van inspanning.
Los dat bij veel werkzaamheden de productie niet rechtevenredig is met de inspanning "werken" mensen vaak ook anders. Sommige mensen zijn meer dieseltjes en kachelen de hele tijd gelijkmatig door terwijl anderen juist meer werken in pieken en alleen kunnen "pieken" als ze ook even alles kunnen loslaten, of even iets heel anders kunnen doen.
Maar vooral is het praten in algemeenheden -zoals we hier nu doen- eigenlijk niet te doen omdat productiewerk (vakken vullen, ik zeg maar wat) bijvoorbeeld heel anders is dan denkwerk, bijvoorbeeld beleidsstukken opstellen.
Ik vind trouwens dat je als leidinggevende een medewerker die met vijf vingers in zijn neus zijn doelen behaalt ook in de gaten moet houden. Bore-outs zijn niet zeldzaam en verveling maakt op lange duur niet productiever.

ik begrijp dat als je zelf in het type productiewerk zit, sommig ander werk wel heel vaag en onproductief over kan komen. Toch is dat ook werk

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

En anne?

Heb je wat aan de vele reacties?

Weer aan de slag

Die herken ik wel hoor, het is lastig om weer in een hoger tempo te komen. En toch is dat vooral een kwestie van doen, afspraken maken met jezelf en je daaraan houden.
Ik vraag me trouwens wel af wat het voor denkwerk is dat uiteindelijk niet 'meetbaar' is Er zal toch uiteindelijk iets op papier moeten komen, ofzo?

Weer aan de slag

Ik werk thuis, dus er is niemand die het merkt als ik lanterfant dan ik zelf. Wat bij mij helpt om weer aan het werk te gaan als ik te lang hier heb rondgehangen, bijvoorbeeld, is er even uit gaan. Even snel een frisse neus halen, of alleen een kop koffie pakken, of zoiets. En dan de knop om, zitten en weer gaan.
Wat ook kan helpen is om er weer in te komen door een klus te beginnen die al wat langer ligt. Iets dat moeilijk of vervelend is, dat dwingt je tot concentratie.

Mijn "weer aan de slag" tips

- lanterfanteren volgens ritueel: bv even nu.nl checken, naar t toilet, koffie halen en met de lekkere bak dampende koffie weer aan de slag
- "just do it" tegen mezelf zeggen: ik weet t, t klinkt idioot maar bij mij werkt het
- een leuk klein klusje voor mezelf bewaren om na het lanterfanteren er weer in te komen. Maakt het opstarten makkelijker
- een tijdsduur met mezelf afspreken hoe lang ik mag lanterfanteren.

Bedoel je dit soort dingen?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

En de mijne

He Anne, mijn werk voldoet aan jouw ietswat vage beschrijving Ik herken sowieso bijna alles wat je schrijft. Mijn op-gang-komen tips:
- Bij mezelf nagaan welke taak of welke dingen ik nu eigenlijk zit aan te hikken en die inplannen of desnoods afzeggen.
- Maximaal drie prioriteiten opstellen en daar tijden bij afspreken met mezelf en het dan inderdaad DOEN, met daarbij de gedachte "goed genoeg is voor deze keer goed genoeg"
- Daarna mezelf belonen met een rondje door de stad of een goede bak Cappucino of een kop soep ergens
Heel soms lukt het dan nog niet en dan weet ik dat ik een grens over ben en dat ik vrij met gaan nemen.

Grappig

Zo'n weer-op-gang-komen vraag kom ik vooral tegen bij pubers die zich aan hun huiswerk moeten zetten. Volgens mij hebben die precies hetzelfde probleem maar die krijgen niet betaald voor hun lanterfanttijd

Vic, waar ik precies op doel? Ik weet het niet maar ik zou als leidinggevende niet tegen lanterfanten kunnen ook al doe je drie keer denkwerk. Als je wilt lanterfanten dan kun je wat mij betreft parttime gaan werken. Tijd zat om te lanterfanten

Kaaskopje: dat snap ik wel maar als jij op je toppen van kunnen werkt en dat is nog boven het minimumniveau dan zou ik als leidinggevende niet willen dat de hardlopers tijd opeisen om te lanterfanten. Je zegt het al, je doet het samen dus als jij de hele dag moet werken om het minimumniveau te halen en je doet je best dan is dat prima maar dat geeft de mensen die sneller kunnen nog niet het recht om in de baas zijn tijd te lanterfanten.

Oja

Voor de duidelijkheid: ik begrijp heus wel het verschil tussen denkwerk en productiewerk (al moet ik behoorlijk nadenken want je maakt snel fouten) maar ik vermoed dat niet alleen de snelle werkers vinden dat ze recht hebben op lanterfanttijd maar ook de minder snelle werkers. Ik ben dus van mening dat dat lanterfanten in je eigen tijd moet, minder betaalde uren maken dus.

'klaarzetten'

hoi Anne,
mijn weer-aan-de-slag tip is: alles 'klaarzetten' om zó aan de slag te kunnen en dan mag ik nog even verder lanterfanten.
Dus bijvoorbeeld als ik een ochtend thuiswerk en nog effe geen zin heb om te starten:
Word alvast opstarten, mails/website erbij zoeken die ik nodig heb, koffie erbij, goed gaan zitten, warme trui aantrekken, sloffen aan . . .en dan nog even lekker op OOL lezen. Als ik me dan ook maar enigszins ongemakkelijk of schuldig ga voelen, meteen starten en niet meer ophouden .
gr Angela

P, andere kijk

P, misschien moet je er op een andere manier tegenaan kijken. De snelle werkers werken aan een stuk door en lanterfanten daarna, krijgen zo weer wat rust in hun hoofd. De langzamen werkers lanterfanten tijdens het werken, niet bewust en niet opzettelijk, maar hebben daardoor meer tijd nodig voor hun werk. En hebben daarna minder tijd nodig om weer wat rust te hebben.
De opmerking van amk vond ik in dat kader erg typerend, zij schreef dat ze door alle extra taken die ze kreeg omdat ze tijd "over" had een burn out kreeg. (Dat is de reden dat ze nu weer wat minder taken heeft). Het lijkt me dan geen goed idee om haar weer meer werk te laten doen en opnieuw een burn out te bezorgen.

Tips:

Op tijd pauzeren: koffie halen, OOL kijken. Bijvoorbeeld nadat je een grote, vervelende klus hebt afgerond, of een aantal kleine.

Ik begin altijd met een paar kleine klusjes. Dan is iedereen blij met je (want ze hebben al antwoord) en jij zelf ook. Vervolgens begin je aan een grote klus. Daarvan doe je er één of twee per dag, afhankelijk van je aantal werkuren en de grootte van de klus natuurlijk. Desnoods kun je de klus in stukken hakken en die stukken als verschillende klussen bestempelen.

Tijgeroog

Dat kan maar het kan ook zijn dat de langzamere werkers zien dat de snellere lanterfanttijd nemen en dat zij daar ook recht op hebben. Wat is er mis met lanterfanttijd in je eigen tijd? Dat doe ik namelijk ook

Nee, dat is niet wat ik bedoel. Ik bedoel dat de snelle werkers een hele harde focus op hun werk hebben en zich door niets af laten leiden, en daardoor eerder klaar zijn. Terwijl de langzamere werkers onbewust en ongemerkt steeds even afgeleid zijn (en "rusten") tijdens het werk. Even opkijken als er iemand langs loopt. Wachten terwijl de computer een bewerking uitvoert en de muis weer pakken als ze zien dat de computer klaar is. Terwijl de snelle werkers op dat moment iets opzoeken, een notitie maken, iemand bellen, in een ander computerprogramma iets doen. Ze zijn daardoor eerder klaar, maar zijn op dat moment ook vele vermoeider, omdat ze de rust tussendoor niet gehad hebben.

Tijgeroog

Ja ik snap wel wat je bedoelt maar dat geldt niet voor iedereen en nogmaals: de langzamere werkers voelen vast niet wat jij bedoelt maar willen toch die extra tijd en nemen die misschien ook wel al denk jij dat ze dat niet nodig hebben.

Ely, jansjerommy e.a. en p.

Reuze bedankt! Dat was inderdaad wat ik bedoelde: opstarttips! Daar kan ik wat mee. Overigens, vandaag weer een hele productieve dag gehad en heerlijk gewerkt (in een flow noemen ze dat, toch?).

P., ondanks alle argumenten/uitleg van Tijgeroog, vind jij het gewoon niet eerlijk he? Tja, er is heel veel niet " eerlijk" (naar jouw maatstaf) in deze wereld. Ik denk niet dat je dit kunt veranderen, zolang bazen en andere mensen (interne klanten) nog erg, erg tevreden zijn met harde/snelle/slimme werkers die af en toe lanterfanten....

Overigens: ik denk (weet het niet) dat dit lanterfantgevoel/gedrag misschien meer voorkomt bij hogeropgeleiden. Hoewel ik soms bij mij op kantoor ook minder hoog opgeleiden praatjes zie maken met collega's, dat ik denk.... is dat werk?! Maar daar zal ik ook niet commentaar op leveren, want wellicht is het wel werk, maar zo niet, dan is een goede relatie met collega's wellicht ook heel handig voor je werk en wellicht hebben die ook even een break nodig. Het werkende leven bestaat (voor veel mensen, althans degenen die die mogelijkheid hebben) niet uit 8 uur aan een stuk door achter elkaar buffelen. Plezier in je werk (mede door af en toe een pauze) helpt bovendien om je werk leuk te vinden en het daardoor beter te doen.

En vergeet niet: Nederland staat (volgens mij?) erom dat we juist erg productief zijn, ondanks parttime werken en veel minder lange dagen dan bijv. in de VS (oke, is wat verouderde kennis, dus misschien klopt dat niet meer..).

Veel bedrijven rekenen mensen af op hun productiviteit, niet (alleen) op hun inzet. Hoe je het doet mag je zelf weten, als het maar gebeurd. Gebleken is dat dat motiverend werkt en gemotiveerde medewerkers zijn flexibeler, minder vaak ziek en kunnen in tijden van piekbelasting meer hebben. Mensen verplichten te lanterfanteren in hun (eigen) vrije tijd terwijl ze wel hun productie halen zal weinig motiverend werken, vrees ik. Alle voordelen die ik hierboven noem ben je dan dus kwijt en waarschijnlijk die werknemer ook... naar de concurrent die wel de ruimte geeft. En dan blijf je zitten met degenen die op de toppen van hun kunnen zitten. En dat wil je niet, want dat maakt weinig wendbaar en dus kwetsbaar.

Een bedrijf draait meestal op productiviteit en niet op eerlijkheid...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Anne

Ik zou niet weten waarom ik het 'niet eerlijk' zou moeten vinden. Ik wilde gewoon wat discussie. Ik ben hoog genoeg opgeleid om ook een denkbaantje te hebben maar dat doe ik om andere redenen niet.

Wat ik vooral verbazingwekkend vind is dat er in een tijd waar de meeste mensen ooit werkloos zijn in Nederland er mensen zijn die zich serieus afvragen hoe ze na eventjes lanterfanten zich weer aan het werk kunnen zetten. Zoals ik al zei: dit zijn vragen die je van pubers verwacht over hun huiswerk of van vrouwen mbt het huishouden.

P. / nieuwe generatie en flexibel werken

Ik heb altijd gedacht dat ik jong van geest ben, maar misschien dus zelfs puberig van geest .

Maar misschien ligt het ook aan jouw verwachtingen, dus die kan je nu bijstellen.

Overigens nog iets anders: het schijnt dat de jongere garde (die nu net begint te werken of nog maar kort werkt, en zeker de generatie die nog moet gaan werken) het werk en prive-gebeuren veel meer door elkaar heen laat lopen. Die doen privedingen overdag/op hun werk en werken 's avonds/in het weekend thuis. Is ook veel makkelijker met alle digitale hulpmiddelen van tegenwoordig. Ik denk dat degenen onder ons die nu aan "lanterfanten" doen (en m.n. degenen met denkwerk/zelfstandig werk/niet productiewerk, veel meer dan anderen die wellicht niet lanterfanten al flexibeler werken, dingen 's avonds, in het weekend,thuis en op vakantie doen.

Uiteindelijk werken wij en die "jonge garde" wellicht wel meer en/of productiever dan anderen die braaf hun 8 uurtjes per dag doorwerken zonder lanterfanten.... (en dan hun pen uit hun hand laten vallen!). Eigenlijk denk ik niet "wellicht" maar dat dat vrijwel zeker is. Althans, als de onderzoeken die ik gelezen heb, die zeggen dat dat zo is, kloppen.

Anne

Ik zal niet ontkennen wat jij zegt maar als je zo werkt moet je toch minstens leren om jezelf weer aan het werk te krijgen nadat je even gelanterfant hebt.

Beste p

Wat doe je boos zeg, heb je zelf last van collega's of zo? Ik gaf zelf al aan dat ik een hele harde werker ben, ik ga ver boven mijn targets uit en werk ook heel veel voor het werk in privetijd. Het vanuit lanterfanten weer aan het werk willen gaan komt uit mijzelf. Ons werk is ook geen zero sum game, daar lijk jij wel vanuit te redeneren. Het is dus niet zo dat als ik lanterfact, een ander het moet opvangen, dan zou het anders liggen.
En je opmerking: "dan moet je toch minstens leren om jezelf weer aan het werk te krijgen nadat je even gelanterfant hebt"" daar draaide dit hele draadje toch om?

Jansjerommy

Waarom zou ik nu weer boos zijn?

Mag ik het werkelijk niet een beetje puberaal vinden dat iemand tips moet hebben om na het lanterfanten weer aan het werk te gaan?

Ik snap heus wel dat je best even kunt lanterfanten als je dit soort werk hebt. Ik ontken niet eens dat als ik even een uur keihard heb moeten werken om iets te halen ik ook veel rustiger werk en soms even uitgebreid smsjes bestudeer op de wc maar meer is het ook niet (ik krijg gem 2 smsjes op een dag en ik heb gelukkig geen internet op mijn foon en buiten de wc kan ik dat niet doen).

Ik verbaas mij gewoon dat je met zulk werk (wees daar blij mee als je dat wil maar denk eens aan al die werklozen en aan al die mensen die keihard werken voor ongeveer het minimum, kijk eens naar Kaaskopjes verhaal hierboven) je er niet meer toe kan zetten om weer te beginnen na het lanterfanten. Serieus. Als je volwassen bent en je verdient er je geld mee zou dat geen probleem moeten zijn. Je schuldig voelen omdat je lanterfant lijkt mij niet nodig als je hard hebt gewerkt, wel als het je niet meer lukt om weer te gaan werken daarna!