schulden maken zoon met lichte beperking
Onze zoon van 22 woont al jaren samen met zijn vriend. Hij is bij hem gaan wonen toen hij 17 was. Wij hebben altijd geweten dat hij -door zijn beperking- niet met geld kan leren omgaan. En hebben geprobeerd hem een bewindvoerder aan te praten maar dat wil hij niet. Zijn vriend die geen beperking heeft kan ook niet heel goed met geld omgaan en nu zien we eigenlijk een patroon in de afgelopen jaren dat eens in de zoveel tijd blijkt dat onze zoon een schuld opbouwt bij de zorgverzekeraar. Waarschijnlijk omdat deze het geld afschrijft of dit probeert terwijl er al te weinig staat want er is al een automatische afschrijving.
Mijn zoon moet rondkomen van de bijstand. Misschien heeft hij binnenkort een baan (via banenafspraak) in de plantsoendienst waardoor hij financieel iets ruimer komt te zitten. Nu hebben mijn man en ik in de zomer afgesproken na de laatste schuldensituatie met de zorgverzekeraar om geen geld meer te betalen voor hem omdat het anders niet opschiet. Financieel hebben wij het ook niet heel ruim en we hebben het idee dat hij niet leert als wij het steeds aanvullen; dat het misschien beter is dat hij in de schulden komt en dan een bewindvoerder moet via de schuldhulpverlening.
Maar nu....we krijgen een bericht van de begeleider (hij heeft een ambulant begeleider, dat accepteert hij wel) dat er weer een schuld is ontstaan en dat de oma van zijn vriend deze nu heeft betaald bij de zorgverzekeraar. En of wij oma dan maar terug kunnen betalen want zij kan het geld eigenlijk niet missen. Dus worden we langs een omweggetje nog in de rol geduwd die we niet meer willen omdat we denken dat het niet echt helpend is voor onze zoon.
Weet iemand hoe veel schulden je moet hebben om in de schuldhulpverlening te komen? Of dat het niet de grootte van de schuld is die dat bepaald maar andere factoren? Wat kunnen we doen?
Dit probleem ga je niet oplossen met schuldhulpverlening. Het idee daarvan is toch dat je het lek probeert te stoppen. En ik vrees dat dat hier niet gaat lukken: zoon blijft telkens schulden maken.
Ik denk dat je zoon toch een bewindvoerder moet. Als het niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks. Anders blijft dit een probleem. De ambulant begeleider kan hier waarschijnlijk ook de aanvraag indienen tot benoeming van een bewindvoerder.
Ik zou als eerste stap even vertrouwelijk (telefoon! of anders een gewoon gesprek. Niet schriftelijk vastleggen) met die ambulant begeleider overleggen: zie jij nog een andere mogelijkheid dan bewindvoering om dit structureel op te lossen? En als er, zoals ik vrees, geen andere mogelijkheid is, dan moet er bekeken worden hoe dat het beste kan worden geregeld en wie de aanvraag indient.
Ik moest toevallig laatst wat uitzoeken over bewindvoering en zag toen dat ook de gemeente een bewindvoering kan verzoeken, als blijkt dat iemand steeds schulden maakt. Maar ik vermoed dat, als dat al gebeurt, zoiets pas gebeurt als de problemen echt enorm zijn. En dat wil je graag voorkomen.
Sterkte ermee, en groeten,
Temet
Mij lijkt dat je die ambulante begeleider even de oren moet wassen. Nee, je gaat de schuld niet terugbetalen aan oma. Mocht daar al sprake van zijn, dan is dat iets tussen oma en jou. Jullie hebben geen ambulante begeleiding.
De ambulante begeleider moet erop toezien dat er geen schulden meet ontstaan. Schulden die toch nog ontstaan zal de ambulante begeleider zelf moeten oplossen, met je zoon samen.
een ambulante begeleider kan niet hetzelfde als een bewindvoerder, maar zo laks optreden, daar hoor je geen salaris mee te verdienen.
Ik vind de druk die er nu op jullie neergelegd wordt klachtwaardig.
Tsjor
Tsjor, bedoel je een klacht indienen tegen de ambulant begeleider?
Ik weet niet of dat behulpzaam is in deze situatie. Het punt is dat ons contact met zoon (o.a. door al deze toestanden) niet goed gaat. Het beetje contact wat we hebben willen we het liefst behouden. Maar als wij via de rechter hem onder bewind laten stellen (als dat al kan) dan geven we daarmee een hele slechte boost aan de relatie of wat ervan over is.
Ik weet niet of het uberhaubt mogelijk is dat de ambulant begeleider bewind aanvraagt. Alleen als het uit vrije wil van zoon gebeurt denk ik. En punt is ook nog dat het dan ook weer geld kost.
'Tsjor, bedoel je een klacht indienen tegen de ambulant begeleider?' Ja, maar natuurlijk nadat je eerst met de ambulant begeleider en diens leidinggevende dat hebt besproken. Ik vind echt dat er ontoelaatbare druk gelegd wordt op jullie, ontoelaatbare inmenging in de onderlinge verhouding tussen jou en de oma en een onprofessionele oplossing van een chronisch probleem.
Ik snap best dat je de lieve vrede wil bewaren, maar ik zou hier toch echt een grens trekken.
Overigens: ik zou het ook wel met de oma bespreken, want nu wordt zij voor het karretje gespannen, zonder dat dit probleem opgelost wordt.
Wat betreft hulpverlening voor schulden, het kan zijn dat de ziektekostenverzekeraar zelf ook al actie kan ondernemen. Veel organisaties die vaak schulden zien oplopen (met name ziektekostenverzekeraars en woningbouwverenigingen, hebben zelf ook al een beleid over hoe ze daarmee omgaan. Maar dat moet eerlijk gezegd allemaal niet meer jullie zorg zijn. Daar is die ambulante begeleider voor.
Tsjor
De volgende personen of instellingen mogen een aanvraag tot bewind indienen:
- de persoon voor wie het bewind is bedoeld (de betrokkene)
- de echtgenoot of andere partner
- familieleden (bloedverwanten) tot in de 4e graad; dit zijn ouders, grootouders, kinderen, kleinkinderen, broers, zussen, ooms, tantes, neven en nichten
- degene die het gezag heeft. Bijvoorbeeld de voogd, als de betrokkene nog jonger is dan 18 jaar (minderjarig)
- de curator of de mentor van de betrokkene
- de instelling die de betrokkene verzorgt of begeleidt
- de officier van justitie
- het college van burgemeester en wethouders van de woonplaats van de betrokkene. Het college kan bewind aanvragen als de betrokkene geld verspilt en/of in de problemen zit door schulden
Misschien kun je onder handelen met de ambulant begeleider, jullie dragen nog 1 allerlaatste keer de kosten als zij ervoor zorgen dat de aanvraag voor bewind wordt ingediend.
Tsjor; de oma zelf kennen wij niet echt. Wij leven in onmin met de familie van onze schoonzoon zeg maar: zij hebben hele andere opvattingen over hoe wij onze zoon moeten ondersteunen. M.a.w. zij vinden het heel normaal om eindeloos financiel bij te springen en vinden het belachelijk dat wij dat niet doen.
Daglichtlamp: bedankt voor je informatie, dat is helpend.
Ik denk inderdaad dat we in gesprek moeten met de stichting om bewindvoering in te gaan stellen.
Oh, is de oma van de kant van de vriend! Maar dan wordt het wel gemakkelijker om niet in te gaan op het 'verzoek' van de ambulante begeleider om die oma niet te compenseren voor haar gedrag.
Tsjor
Daglichtlamp, dank je wel voor het citeren van de bepaling, die bedoelde ik inderdaad. Ja, de ambulant begeleider kan hoogstwaarschijnlijk bewindvoering aanvragen en het wezen van bewindvoering is nu net dat het ook kan worden aangevraagd en toegewezen als betrokkene het zelf niet wil maar toch nodig heeft. En mijn eerste posting was wat kort door de bocht, maar mijn idee is inderdaad om die hulpverlener de kar te laten trekken zodat jullie kwetsbare verhouding met zoon niet nog verder in de versukkeling raakt.
Als iemand een andere oplossing weet dan bewindvoering dan zou dat mooi zijn. Die opmerkingen van Tsjor zijn wat dat betreft ook nuttig. Had de hulpverlening meer kunnen doen om die schulden te voorkomen? Zo nee, betekent dat dan niet dat er bewindvoering nodig is? Want als het zelfs met hulp al fout gaat, dan is dit kennelijk niet oplosbaar. Of is er nog een andere mogelijkheid dan?
Groeten,
Temet
Inmiddels heeft ze antwoord gegeven op onze tip om bewindvoering aan te vragen. Ze denkt dat de schulden daarvoor te laag zijn. Ze heeft het wel over budgetbeheer.
Had de hulpverlening meer kunnen doen... tja. Het punt is dat zij zegt hem op zijn woord te geloven als hij zegt dat het financiel oke is, maar nu is toch duidelijk gebleken dat hij hierover niet eerlijk is. Vervolgens is er dan toch ineens een schuld van bijna 900€. Dus ja: ik zelf vind dit een behoorlijke schuld als iemand zo'n laag inkomen heeft.
Persoonlijk zou ik, als ik het zou kunnen betalen, “gewoon” de zorgkosten maandelijks zelf op me nemen. Uiteindelijk lijkt me dat nog de goedkoopste optie.
Wat is het toch ook een k-stelsel, die ziektekostenverzekering
Pippeltje schreef op 31-03-2021 om 17:33:Inmiddels heeft ze antwoord gegeven op onze tip om bewindvoering aan te vragen. Ze denkt dat de schulden daarvoor te laag zijn. Ze heeft het wel over budgetbeheer.
Had de hulpverlening meer kunnen doen... tja. Het punt is dat zij zegt hem op zijn woord te geloven als hij zegt dat het financiel oke is, maar nu is toch duidelijk gebleken dat hij hierover niet eerlijk is. Vervolgens is er dan toch ineens een schuld van bijna 900€. Dus ja: ik zelf vind dit een behoorlijke schuld als iemand zo'n laag inkomen heeft.
Ik zou er echt op aandringen dat ze dit ook hoger in de organisatie bespreekt. Het kan toch niet de bedoeling zijn om schulden eerst zo hoog te laten oplopen dat er een onhoudbare situatie ontstaat?
'Het punt is dat zij zegt hem op zijn woord te geloven als hij zegt dat het financiel oke is, maar nu is toch duidelijk gebleken dat hij hierover niet eerlijk is. Vervolgens is er dan toch ineens een schuld van bijna 900€.'
Ze is wel eerlijk, maar hopeloos naïef en de gevolgen van die naïviteit laat ze oplossen door de oma en dat probleem laat ze dan weer oplossen door jou. Dit is een kluns van de bovenste plank.
ik zou zelf even uitzoeken wat jou het beste lijkt, bewindvoering of budgetbeheer; en het vervolgens naar haar overlaten om het te regelen. Maar ik zou toch wel een 'signaal' naar de mensen boven haar afgeven, dat deze mevrouw een suikerklontje is: ze lost op in waar ze terecht komt.
Tsjor
Het probleem is niet zozeer de hoogte van de schuld, maar het weer opnieuw ontstaan ervan. Eenmaal een schuld van 20.000 kan je oplossen met schuldhulpverlening. Steeds weer schulden tgv verstandelijke beperking? Dan lijkt bewindvoering me toch echt een stuk logischer.
Groeten
Temet
Als het echt alleen maar gaat over de zorgverzekering dan is zelf betalen (en zorgtoeslag laten overmaken naar jou) misschien inderdaad wel een idee. Maar is het alleen de zorgverzekering?
groeten,
Temet
Ik vind het ook belachelijk dat de hulpverlener niets beters weet te verzinnen dan jullie op je gemoed te werken om die sneue oma terug te betalen. Wat ik zonder meer niet begrijp is dat ze, als ze dan toch vindt dat ze jullie erbij moet betrekken niet op zijn minst verzint dat zoon in ruil voor het aflossen van deze schuld door jullie die bewindvoering moet accepteren. En anders maar niet.
Heb je al eens gevraagd wat die hulpverlener, als jij bereid zou zijn dit probleem eenmalig op te lossen, gaat doen om te voorkomen dat ze je volgend jaar dezelfde vraag moet stellen? En dan moet er iets serieus op papier komen. Geen vage beloften. Daarmee leg je in ieder geval de druk ook terug. Zij zal er ook mee in haar maag zitten. Jullie kunnen (ook) haar probleem met een overschrijving oplossen. Maar daar moet dan wel wat tegenover staan.