komt er wel eens iemand aan het werk via het UWV?
Ik werk al meer dan 20 jaar beroepshalve met en voor uitkeringsgerechtigden. In al die tijd heb ik niemand ontmoet die door het UWV aan een baan is geholpen. Wel zijn er mensen naar opleidingen of trajecten gestuurd, maar ik heb niet gehoord dat iemand ook daadwerkelijk werk heeft gekregen.
Maar misschien heb ik niet goed opgelet, of ken ik te weinig of de verkeerde mensen. Dus mijn vraag aan de OOL-deelnemers: kennen jullie iemand die door UWV aan een baan is geholpen? Waarbij een baan wat mij betreft is: werk voor minimaal 6 maanden. Met loon, dus niet uitsluitend op proef rondlopen met behoud van uitkering.
Barst maar los, ik ben benieuwd!
Groeten,
Temet
Toch niet Temet
Bedankt voor je reactie. Ex gaat het niet doen. Naast het gedoe met de uitkering heeft hij nu een 0 urenbaan met aanvulling naar bijstand, maar zie na dat half jaar maar weer eens zoiets te vinden.
Ex heeft met zichzelf afgesproken dat hij wel nieuw werk aanneemt, mits het een jaar duurt. Dan is het iets beter de moeite.
helaas klopt dat, Temet en AnneJ
Temet: "En voor de mensen die geen ervaring met bijstandsuitkeringen hebben en die vinden dat iedereen alles moet aannemen om maar uit de bijstand te blijven want eigen verantwoordelijkheid etc: ja, mooi in theorie, in de praktijk geeft het proces rond aanvragen, toetsen etc dat met uitkeringen samenhangt vaak zoveel gedoe en stress (en financiële sores omdat mensen door overgangssituaties soms een paar maanden zonder geld zitten) dat mensen er helemaal murw van worden en het niet zo verwonderlijk is dat ze niet direct in een tijdelijke baan springen."
Er wordt helaas heel makkelijk gesproken over "al die bijstandsgerechtigden die geen werk aan willen nemen". Er zijn plannen om deze mensen daarom nog meer financieel onder druk te zetten door uitkering en toeslag omlaag te brengen.
Daarmee los je het probleem niet op, integendeel.
In de praktijk zijn het vaak tijdelijke contracten. Leuk voor je CV, maar iemand die de zekerheid van werk en een inkomen mist, heeft al genoeg stress aan het hoofd en zit niet op dat hele circus van opnieuw uitkering aanvragen na beëindiging contract te wachten.
Onderschat niet wat dit met iemand doet!
anders
eigenlijk zou dat anders moeten als je weer terug moet.
Als er nou bijvoorbeeld gewoon een dossier aangehouden zou worden gedurende 1,5 jaar, waarbij je dan 1x per 6 maanden moet aantonen dat je nog aan het werk bent.
En als je binnen die 1,5 jaar weer werkloos wordt en terug moet vallen op de bijstand (ww heb je dan maar heel kort recht op) via een verkorte procedure weer op start zou toch voor iedereen veel efficienter zijn.
En maakt het ook makkelijker om ook een tijdelijke baan te accepteren. Want ik snap waarom de ex van AnneJ dat niet doet.
Vesta
In Amsterdam heb je wel een verkorte procedure voor wie binnen drie maanden na beëindiging of afwijzing van de uitkering opnieuw aanvraagt ('draaideurgevallen' in het interne jargon). Maar ik denk dat er bij een veel langere periode toch veel praktische bezwaren opduiken.
Wat een groot probleem is, en daar is geen makkelijke oplossing voor, is dat er zoveel van belang is voor het vaststellen van het recht op bijstand. Het eigen inkomen van de klant. Het vermogen van de klant - bezittingen èn schulden (al is dat laatste van minder groot belang). Die bezittingen bestaan uit banksaldi maar ook saldi van de kinderen, maar verder ook de auto etc, eventuele polissen, noem het allemaal maar op.
Dan is de leefsituatie van belang. Wie wonen er nog meer in het huis? Zijn dat huurders, kostgangers, familie (en zo ja, in de hoeveelste graad, want dat maakt uit voor het al dan niet aannemen van een gezamenlijke huishouding).
Al die dingen moeten bekeken worden. En in al die factoren kunnen wijzigingen komen en vaak zal dat inderdaad ook gebeuren. Om die reden kan je niet zomaar een dossier door laten pruttelen zonder iets te doen, maar als je de boel weer helemaal opnieuw gaat beoordelen dan komt daar dus weer veel gedoe bij kijken.
En dat is niemand aan te rekenen, dat is de consequentie van het soort wetgeving.
Daarom is het idee van een basisinkomen voor iedereen ook zo aantrekkelijk, want voor dat basisinkomen zijn al dat soort dingen dan niet relevant meer en dat scheelt iedereen - de gemeente en de klant- een hele bult werk en ergernis. Maar goed, of dat haalbaar is, is weer een andere discussie.
Groeten,
Temet
slappe houding
Dat vind ik wel een hele slappe houding om te zeggen dat je geen zin hebt om een uitkering weer aan te vragen en dat je dus maar geen tijdelijk contract wil hebben. Vaak is de enige manier om weer aan het werk te komen te beginnen met korte tijdelijke contracten en dan door het nu hebben van recente werkervaring hopelijk weer een wat langer contract. Een contract van 2 of 3 maanden niet willen want te veel gedoe om daarna weer in de uitkering te komen gaat al uit van een verkeerde mentaliteit. Want waarom zou je daarna weer in de uitkering moeten komen? Misschien komt er na de contract 3 maanden wel ergens anders een contract van 1 maand en dan weer een contract van 3 maanden en wie weet dan ergens anders een contract van 6 maanden of zelfs een jaarcontract. Maar blijven wachten totdat je een jaarcontract of zelfs een vast contract krijgt aangeboden is natuurlijk niet echt de houding die je verwacht van een werkzoekende. Misschien is wat extra druk dan niet zo gek.
Temet
Waarom een basisinkomen? je kunt toch ook kiezen voor een bijstandsuitkering zonder verplichtingen en voorwaarden?
Nur
Je hebt duidelijk geen idee hoe murw mensen met een bijstandsuitkering kunnen worden van al het gedoe van een nieuwe aanvraag en hoe het is als je weken zonder geld zit omdat die aanvraag nog niet rond is, terwijl je vaste lasten gewoon doorlopen.
Op papier ziet het er uit als een verkeerde mentaliteit. In werkelijkheid komt er vaak een boel frustratie, machteloosheid en ellende bij kijken.
Alkes
Ja, maar als je het hebt over een uitkering die voor iedereen zonder enige voorwaarde (vwb inkomen, vermogen, leefsituatie) gelijkelijk toegankelijk is, dan spreekt men in de praktijk van een basisinkomen.
Groeten,
Temet
Ja, mijn partner volgens mij
Volgens mij is mijn partner (je hebt ons toen waanzinnig geholpen, nog steeds erg dankbaar voor Temet, je gaf zoveel rust en goede adviezen) via t UWV aan een nieuwe baan gekomen. Ik weet niet in hoever het bemiddelen zich uitstrekte maar zijn werkgever heeft hem wel via het UWV gevonden.
iets uitgebreider
Iets beter uitgelegd misschien: bijstand is een vangnetvoorziening voor mensen die niet op een andere manier voldoende inkomen (kunnen) krijgen. Dat betekent dat je een norm moet stellen voor wat voldoende is (die norm verschilt al naar gelang de leefsituatie - ziedaar de verplichting om te kijken wat die situatie dan is), en het betekent dat je moet kijken wat iemand voor inkomen heeft, en of iemand ergens anders inkomen vandaan zou kunnen halen.
Trouwens, het gaat niet om inkomen, het gaat om middelen, dat is inkomen en vermogen. Nog meer dingen om te toetsen (namelijk èn het inkomen èn het vermogen en in voorkomende gevallen ook nog de vraag of er inkomen dan wel vermogen ergens anders te halen is).
Dat moet allemaal. Dat is eigen aan het karakter van de bijstand als vangnetvoorziening. Doe je dat niet, en geef je gewoon iedereen die erom vraagt zonder verdere toetsing hetzelfde zakje met geld, dan hebben we het dus over een basisinkomen.
Groeten,
Temet
Sally
Nee, dat weet ik niet. Ik weet wel hoe het is om werkeloos te zijn, om kortlopende contracten te hebben, om 0 uren contracten te hebben, om geen inkomen te hebben, om meer maand dan geld te hebben, om 2 banen tegelijk te hebben om rond te komen...
Dat is niet ideaal maar uiteindelijk bereik je daar meer mee dan om thuis te blijven zitten.
De realiteit is dat er nauwelijks meer banen zijn waarin je begint met een vast contract.Je begint vaak met een kortlopend contract of je begint op uitzendbasis. Waarna er misschien een vast contract beschikbaar is. En misschien ook niet. Veel bedrijven werken met personeel op uitzendbasis en dan mag je in het kader van die fantastische flexwet 6 maanden niet meer voor dat bedrijf werken.
Ook als er geen enkele mogelijkheid is op vast doe je in elk geval weer wat recente werkervaring op en dat maakt het krijgen van een volgende baan makkelijker.
Dus als iemand verwacht vanuit de bijstand gelijk een stabiele baan met een vast contract of een tijdelijk contract met uitzicht op vast te krijgen dan beperk je heel erg je kans om weer aan het werk te komen. Dat lijkt me inderdaad niet de juiste mentaliteit.
Stabiele baan
Deze baan is maar voor een half jaar voor de zomer. Er komt geen verlenging want eigenlijk zoeken ze alleen jongeren en ex wordt te oud. Hebben ze al eerlijk gezegd. Ex heeft inmiddels al jaren gesolliciteerd zonder enig succes dus de kans dat er na dit half jaar contract een vervolg komt is nagenoeg nihil. En dan zou hij daarna nul werk hebben terwijl hij op dit moment ongeveer 80 procent van zijn uitkering zelf verdiend. Hij heeft alleen een aanvulling.
tenet
Bijstand zonder voorwaarden is stuk minder broekzak vestzak dan basisinkomen. Tenminste dat lijkt mij. Punt is nog wel wie werk net boven bijstandsniveau/basisinkomen gaat doen. Dat is vooral in landen een issue waar verschil tussen bijstand plus toeslagen (nieuwe basisinkomen ) en minimumloon klein is. De moeilijk oplosbare armoedeval. Maar wellicht zie ik wat over hoofd bij basisinkomen.
gesprek in de trein
Ik heb toevallig gisteren in de trein een gesprek tussen een aantal studenten gehoord, naar ik begreep vanwege een studie-onderwerp. Het ging over het basisinkomen en dan ook: hoe motiveer je dat mensen toch blijven werken en voorkom je dat mensen die onverhoopt zonder werk zitten in de armoede terecht komen?
Wat één van hen vertelde was: belastingvoordeel voor werkende mensen op luxe. Denk dan ook aan bijvoorbeeld auto's en vakanties. Aanvankelijk vond ik dat nogal kolder, maar het zingt wel de hele dag door mijn hoofd.
En ik neig steeds meer naar: ze hebben wel een punt...!
Want nu is het zo dat mensen die er voor werken, qua besteedbaar inkomen niet echt ermee opschieten omdat de voorzieningen voor de laagste inkomens wegvallen. Ik snap hun ongenoegen echt wel.
Zij zouden tegemoet gekomen kunnen worden door belastingvoordeel op bepaalde luxe goederen, of luxe goederen boven een bepaalde grens (iedereen heeft een laptop of mobiel nodig tegenwoordig - maar dan maak je onderscheid tussen de basis die doen wat ze moeten doen naar de huidige eisen en niets meer, "budget"-modellen dus, en de luxere modellen of merken).
Denk dan ook aan andere luxe dingen zoals verbouwingen. Of zoals vroeger, premie-koopwoningen. Zo bevorder je ook het consumeren (goed voor de economie toch?) en de doorstroming uit de sociale huur. En degene die er voor werkt heeft niet meer het idee dat die voor Piet Snot de deur uit moet.
(of zeg ik nu iets heel doms en heb ik me laten meeslepen door enthousiaste maar niet realistische studenten?)
Op zich niet Sally
Maar ik zie dan alweer een flinke handel in de die duurdere laptops ontstaan.
En waar leg je dan de grens? Als het alleen een laptops en auto's is, schiet ik er nog niet zo heel veel mee op. Ik hoef geen nieuwe auto, en doe jaaaaaren met een laptop. En moet er dan niet een ondergrens zijn? Of kom je daar dan met een uurtje in de week of met 50 euro salaris in de maand ook voor in aanmerking
Het idee op zich is best aardig, maar ik voorzie alweer een nieuwe vorm van bureaucratie ontstaan die de administratieve winst weer teniet doet.
Alkes
"Bijstand zonder voorwaarden is stuk minder broekzak vestzak dan basisinkomen. Tenminste dat lijkt mij. "
Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt met bijstand zonder voorwaarden. Je hebt alleen recht op bijstand op voorwaarde dat dit en dat en zus en zo. Bijstand zonder voorwaarden betekent dat iedereen ervoor in aanmerking komt, en dan is het dus een basisinkomen geworden.
Maar dat is duidelijk niet wat je bedoelt. Dus wat is jouw idee precies bij "bijstand zonder voorwaarden"?
Groeten,
Temet
Ginny
Je hebt een punt.
Maar ik vrees dat álles gepaard zal gaan met bureaucratie.
En inderdaad, de details zoals parttime versus fulltime werkers.
Maar zoals het nu gaat, gaat het ook niet lekker.
Belastingverlaging
Ipv het rondpompen van allerlei subsidies is het een goedkopere en meer efficiente oplossing om de belasting te verlagen.
Zorgtoeslag kan je bijvoorbeeld ook afschaffen en teruggeven in de vorm van hogere uitkeringen en lagere belastingen. Effectief maakt dat in geld weinig uit maar het is een stuk overzichtelijker.
Nur
Dat lijkt mij ook. Maar vermoedelijk zien we dat te simpel, anders was het allang gebeurd. Toch?
Die toeslagen zijn ook nog eens een drama omdat je stevig mag terugbetalen als je meer gaat verdienen. Ze kijken naar je jaarinkomen. Als jij in een uitkering zit en je krijgt een baan, stijgt dus ook je jaarinkomen (tenzij je op1 januari aan de slag gaat) en dat kan soms flink schelen. Dat wordt dan later verrekend en ik denk dat we allemaal wel de verhalen kennen, of het misschien zelf hebben meegemaakt, dat we een stevige rekening kregen die soms wel enkele duizenden euro's kan bedragen.
En andersom. Ik ken enkele mensen, allen ex-ZZP-ers, die door ziekte of een ongeluk moesten stoppen en de bijstand in gingen (want niet verzekerd - niet elke ZZP-er kan dat opbrengen). Omdat ze een deel van het jaar nog inkomen uit werk hadden gehad, kwam hun jaarinkomen niet uit op de ca. 12.000 euro die de bijstand oplevert, maar ergens rond de 20.000. Dan kan met name je huurtoeslag een stuk lager worden.
Ergens klópt het gewoon niet en brengt het onnodig veel gedoe met zich mee. Maar de simpele manier is blijkbaar ook niet de bedoeling.
Nur
"Zorgtoeslag kan je bijvoorbeeld ook afschaffen en teruggeven in de vorm van hogere uitkeringen en lagere belastingen. Effectief maakt dat in geld weinig uit maar het is een stuk overzichtelijker."
Het kan nog simpeler: zorgpremie geheel heffen via de inkomstenbelasting. Wie niks heeft, hoeft ook niks te betalen. In plaats van nu de basispremie te moeten betalen en weer een deel via de zorgtoeslag terug te krijgen.
Lagere belastingen heeft geen zin voor mensen die geen geld hebben en dus niet of nauwelijks belasting betalen. En niet iedereen die geen geld heeft, heeft wel een (volledige) uitkering. En nu moeten die mensen toch betalen, en als ze niet betalen omdat ze geen geld hebben krijgen ze een boete waarvoor ze dan natuurlijk ook het geld niet hebben. Efficiënt...
Dit zinloos rondpompen schijnen we overigens te danken te hebben aan de VVD die om dogmatische redenen tegen het volledig fiscaliseren van de premie was. Althans, zo heb ik het ooit eens begrepen.
Groeten,
Temet
Sally
Je kan gelazer met toeslagen natuurlijk wel beperken door wijzigingen door te geven. Als je inkomen stijgt en je geeft dat direct door, dan gaat je toeslag naar beneden en voorkom je naheffingen. Bij de kinderopvangtoeslag werkt dat vrij vlot, ik neem aan bij de zorgtoeslag ook. Enige overgangsperikelen heb je altijd, maar er zijn wel degelijk manieren om het risico op naheffingen te beperken.
groeten,
Temet
Naheffingen voorkomen
Het gaat op jaarbasis dus als je al toeslagen hebt gehad kun je die terug gaan betalen ook al zet je de toeslagen op dat moment stop. Bovendien gaat het om het inkomen dat je krijgt. Daar zal vanaf hangen hoeveel je terug gaat betalen, soms heb je ook met een laag inkomen nog wel wat toeslag.
Maar omdat het op jaarbasis gaat ben je al direct de pineut, tenzij je in januari begint.
Rare situatie
Wij kregen al een flinke tijd geen zorgtoeslag meer. Dat ik het niet meer kreeg was begrijpelijk, want ik had dat zelf geregeld, maar dat man niets meer kreeg is ons eigenlijk een beetje ontgaan. Althans in de zin dat het eigenlijk wel had gemoeten. En toen kwam er opeens een fijne brief van de belasting dat we nog geld schuldig waren. Daar hebben we over gebeld en toen kregen we te horen dat hij al langer geen recht had op zorgtoeslag en dat ze het zijn gaan verrekenen. Dus met geld wat hij in 2015 (meen ik) had kunnen krijgen hebben ze achterstanden verrekend van eerdere jaren. Dat is nooit gemeld. Ik vind het echt een bron van ellende met die toeslagen.
Kaaskopje
Ja zo komen mensen financieel in de problemen. Verandert jullie situatie zo vaak of kijk je zelf nooit na waar je recht op hebt of zou je daar eens wat hulp bij kunnen gebruiken?
Een kennis van mij leek een extraatje te hebben en ze kocht meteen een luxe bed. Bleek een foutje te zijn en zo stond ze niet alleen het bed in de rode cijfers maar liep er van hetzelfde bedrag ook een schuld bij de belasting.
Het is natuurlijk zit dat je geld krijgt waar je geen recht op hebt, maar de controle ligt denk ik ook mede bij de ontvanger.
Jammer dat ze het niet eenvoudiger/duidelijker maken. Ik schakel meestal even een kennis in zodat ik niet de fout in kan gaan. Die kijkt dan een half uurtje mee, ik betaal een tientje en zit er weer goed bij.
AnneJ
"Het gaat op jaarbasis dus als je al toeslagen hebt gehad kun je die terug gaan betalen ook al zet je de toeslagen op dat moment stop. "
Alleen als je inkomen zo stijgt dat je over het hele jaar helemaal geen recht meer op toeslagen hebt. In veel gevallen zal een inkomenswijziging ertoe leiden dat een toeslag wat hoger of lager wordt.
Hoe dan ook: het gaat mij erom dat je niet hoeft te wachten tot na het einde van het jaar, maar ook op het moment dat de wijziging zich voordoet al meteen aanpassing van de toeslag kan aanvragen. Dan hou je natuurlijk toch nog de mogelijkheid dat er (de ene of andere kant op) moet worden nabetaald, maar de ellende wordt wel verkleind.
Groeten,
Temet
Broep
Een deel van het probleem was ook dat man het zich niet eigen maakte om via internet zijn belastingsituatie na te kijken. Omdat de belastingdienst geen papieren post meer stuurde ging dat mis.
basisinkomen of bijstand zonder voorwaarden
Ik bedoel dat eigenlijk dat enige voorwaarde bijstand is dat je geen inkomen hebt (of te weinig). Woonsituatie, vermogen, wel of niet beschikbaar arbeidsmarkt is niet relevant.
Basisinkomen is volgens mij voor werkenden ook rondpompen van geld. Ik krijg een basisinkomen maar betaal vervolgens hogere belastingen. Tenslotte moet dat basisinkomen ook betaald worden en dat zal via belastingen gebeuren.
Alkes
Dat betekent dat een klassieke huisvrouw ook bijstand kan claimen, want al is getrouwd met de president-directeur van Shell, zelf heeft ze geen inkomen.
Wil je dat? Nee?
Dan moet je toetsen op leefsituatie en op gezinsinkomen. En daar ga je al...
En jij hebt het over 'geen inkomen of te weinig'. Als je idee is om geen of te weinig inkomen aan te vullen tot een bepaalde norm (precies zoals het nu ook werkt) dan is het van belang om te weten hoe hoog het inkomen precies is, en dat betekent bij wisselende inkomsten dus een wisselende uitkering. Die situatie is nu precies wat enorm irritant is voor uitkeringsgerechtigden: wie een wisselend inkomen heeft (oproepkracht) wordt soms maanden later nog met correcties op eerdere verrekeningen geconfronteerd.
En gaat het alleen om inkomen, of is vermogen ook relevant? Want anders kunnen renteniers ook.... enfin, je snapt waar ik de beren op de weg zie.
Een echt basisinkomen (iedere meerderjarige dezelfde zak met geld, zonder voorwaarden) betekent op zich wel rondpompen van geld, maar de administratieve last die daarmee gepaard gaat is minimaal.
Groeten,
Temet
oeps
Niet goed gelezen, je vindt vermogen niet relevant. Dus de multimiljonair zonder baan krijgt bijstand, de hardwerkende Nederlander met een minimuminkomen niet.
Ik denk dat je nog eerder de handen op elkaar krijgt voor een basisinkomen dan voor jouw idee van eenvoudige bijstand, eerlijk gezegd.
Groeten,
Temet
vermogen
Een vermogensgrens voor de bijstand vind ik wel begrijpelijk en naar mijn idee liggen die redelijk ruim. Rond de 11000 voor een meerpersoonshuishouden en rond de 6000 voor een alleenstaande. Hoewel, als iemand niet meer in staat bent zich uit de bijstand te werken is 6000 euro om daar de rest van zijn leven mee te doen qua buffer weer betrekkelijk.
Maar de grens moet ergens liggen.