komt er wel eens iemand aan het werk via het UWV?
Ik werk al meer dan 20 jaar beroepshalve met en voor uitkeringsgerechtigden. In al die tijd heb ik niemand ontmoet die door het UWV aan een baan is geholpen. Wel zijn er mensen naar opleidingen of trajecten gestuurd, maar ik heb niet gehoord dat iemand ook daadwerkelijk werk heeft gekregen.
Maar misschien heb ik niet goed opgelet, of ken ik te weinig of de verkeerde mensen. Dus mijn vraag aan de OOL-deelnemers: kennen jullie iemand die door UWV aan een baan is geholpen? Waarbij een baan wat mij betreft is: werk voor minimaal 6 maanden. Met loon, dus niet uitsluitend op proef rondlopen met behoud van uitkering.
Barst maar los, ik ben benieuwd!
Groeten,
Temet
Nee
Grappige vraag, maar die mensen ken ik niet. En ik ken toch aardig wat mensen die zonder werk zijn geraakt de afgelopen jaren. De meesten kwamen in de bak 'kan zonder hulp aan werk komen', maar soms duurde dat dan wel een jaar of zo.
Kun je dat wel zo zeggen
https://www.werk.nl/werk_nl/werknemer/home
Wat ik er van zie verzamelt het UWV vacatures en als werkeloze kun je daar op inschrijven. Uiteindelijk vind je dus altijd zelf werk.
Ik hoop dat de vacatures inmiddels actueler zijn dan vroeger bij het Arbeidsbureau. Dan hadden ze een werkmarkt in de RAI met interessante "nieuwe" vacatures, waar ik zelf al lang op had gereageerd en die niet meer bestonden.
wat doet het UWV dan?
ik heb sinds 1 februari een uitkering en wat het UWV doet is mij (terecht, hoor, laat daar geen misverstand over bestaan) verpliichten solliictiatieactiviteiten te ondernemen en daarover moet ik rapporteren. Dus zij bieden mij geen baan aan, ze zetten druk op de ketel dat ik zelf ga zoeken.
Dus wat bedoel jij met je vraag 'ben je via het UWV aan een baan gekomen'?
Heel vroeger had je de arbeidsbureaus, maar in de communicatie die ik met het UWV heb (website dus) is daar totaal geen sprake van. Ze bieden 'online sollicitatiecursus' aan e.d. Maar geen andere zaken.
gr Angela
wat ik bedoel
Wat ik bedoel is: heeft UWV wel eens mensen aan een baan geholpen, dus: heeft UWV daadwerkelijk gezorgd dat een dienstverband tot stand kwam, bijvoorbeeld door actief bemiddelen naar een vacature. En dan bedoel ik dus nadrukkelijk niet dat UWV een lijstje vacatures opstuurt en betrokkene instrueert zelf te solliciteren, of mensen op een cursus stuurt om zelf te solliciteren, of mensen in het algemeen achter de vodden zit om zelf te solliciteren.
Gewoon, bemiddeling. Moet kunnen. Ik dacht dat het ook de bedoeling was. Vandaar dus mijn vraag: gebeurt dat, en zo ja, werkt het?
Groeten,
Temet
Overigens
Overigens ben ik ook geïnteresseerd in ervaringen van jaren terug. Dus als ze nu alleen maar mensen achter de broek zitten maar pak m beet tien jaar geleden nog wel met succes bemiddelden dan ben ik daar ook reuze nieuwsgierig naar.
Groeten,
Temet
niemand
Ik ken niemand die door het UWV aan werk is geholpen. Je moet het allemaal zelf doen en de bewijzen daarvan doorsturen naar het UWV. Ik hoor dat het UWV vooral tegenwerkt. Wie bij- of omscholing wil doen loopt het risico gekort te worden omdat je dan niet beschikbaar bent voor werk en dus geen recht op WW hebt.
Ook worden eigen cursussen en workshops verplicht (maar dit scheelt: de ene lokatie doet niets, de ander slaat je ermee om de oren). Dan wordt er niet gekeken wat er geschikt voor je is, maar krijg je eenheidsworst voorgeschoteld.
Een mooi voorbeeld, ik ken er meerdere, zijn mensen die jarenlang zélf sollicitaties moesten beoordelen en nu opeens tussen de slecht Nederlands sprekende of ongeletterde mensen een cursus solliciteren kreeg. Dan voel je je toch ook niet serieus genomen?
Maar het is verder wel zo dat het zoeken naar werk 100% de verantwoordelijkheid is van de werkloze.
Overigens geldt dat ook voor herkeuringen. Ze kunnen iemand bijvoorbeeld een bepaald percentage goedkeuren waarbij bepaald werk wordt gezocht. Of dat werk er überhaupt is, doet er niet toe, en zij hebben het ook niet voor je liggen. Jij kan dat werk, dus word je (deels) goedgekeurd.
Eigenlijk is het een instelling dat vooral met theorie werkt. De praktijk moet je zelf uitzoeken 
ervaring jaren terug
Ik heb 2x gebruik moeten maken van het UWV wegens werkloosheid. De eerste keer was in 1991, toen heette het anders en ging het nog met kaartenbakken waar je werk in kon zoeken. Dan kon je, als ik me goed herinner, bij de balie meer informatie krijgen. Ik heb toen aanvankelijk zelf via het uitzendbureau wat tijdelijks gevonden en met open sollicitaties uiteindelijk het gewenste werk gevonden (in een heel andere branche). Aan het arbeidsbureau zoals het toen heette had ik niets.
De 2e keer was een jaar of 12 geleden, toen ik naast mijn freelance werk meer vastigheid wilde vanwege mijn scheiding. Ik had toen geen recht op WW, was een "NUG-ger". Ik heb me ingeschreven op de site met vacatures maar dat was echt drie maal niks: verkeerde informatie, de vacature was allang vervuld of ik kreeg nooit antwoord. Ook nu heb ik alles zelf moeten uitzoeken, netwerkjes aanboren, mensen en bedrijven benaderen etcetera.
Later kwam ik wegens ziekte in contact met het UWV. Altijd netjes behandeld, al was het administratief een zooitje en werd je telefonisch wel eens behandeld alsof je de boel wilde flessen als je vertelde dat je een afspraak (die op zeer korte termijn per post werd aangekondigd) moest verplaatsen omdat je dan net naar je dokter of fysio of zo moest. Ook heb ik door een administratieve fout een aantal weken zonder inkomen gezeten, wat heel benauwd was. Maar dat ging dus om ziektewet.
Mijn ex heeft begin 21e eeuw een tijdje werkloos thuis gezeten. Kreeg toen een oproep om in een stad verderop een cursus te gaan doen (zal wel een sollicitatiecursus zijn geweest, ik weet niet precies meer). Gelukkig kreeg hij voor die tijd weer werk (zelf gezocht) dus hij meldde het keurig af.
Kort na de datum kreeg hij een brief van het UWV: hij was niet op de cursus verschenen en moest nu op een nieuwe datum komen. Ex weer bellen dat het niet meer nodig was.
Paar weken later kreeg hij een brief: hij was wéér niet op de bijeenkomst verschenen, hij zal nu gekort worden, bla bla bla. Ex en ik hebben er vriendelijk om moeten lachen. Gelukkig was hij allang weer aan het werk!
Ja!
Ik ken iemand: mijn man. Hij heeft niet via het UWV werk gevonden, maar via een zeer betrokken en initiatiefrijk persoon die bij het UWV werkte.
Ik zeg dat met nadruk, omdat deze persoon nogal creatief met regeltjes moest omgaan om mijn man te kunnen helpen. Het is dus meer ondanks dan dankzij het UWV dat het gelukt is. Hij heeft enorm veel geluk gehad!
Ha ha
In 1996 meldde ik mij bij (de voorloper van?) het UWV omdat ik een periode van twee weken werkeloos zou zijn (banen die niet qua einde en begin op elkaar aansloten). Voor die weken vroeg ik een ww-uitkering aan. De medewerker die me hielp was buitengewoon verbaasd dat ik helemaal zelluf en zonder enige bemiddeling een baan gevonden had.
Maar hé, het kan echt dat je hen daar niet voor nodig hebt. Toen kon het al en nu dus nog steeds.
Aagje
Callcenter
In onze stad is een opleiding opgestart, waarvoor mensen hun studievoucher kunnen inzetten, er is tijdens de opleiding geen sollicitatieplicht. De opleiding is in eerste instantie opgezet als proef om te kijken hoe het zou uitpakken. De tweede groep deelnemers komt niet meer uit de WW. Blijkbaar is gebleken dat mensen lukraak aan zo'n cursus mee te laten doen geen succes is. Van eentje weet ik dat ze geen baan zal krijgen door de opleiding omdat ze niet aan het profiel van een callcentermedewerker voldoet. Iemand anders is met een paniekaanval in de ziektewet geraakt. Ik denk dat een deel van deze groep wel aan het werk zal gaan bij het callcenter.
Ik zelf ben nooit via het UWV aan het werk geraakt. Man min of meer wel. Hij moest jaren geleden alweer, meedoen met een sollicitatietraining en via die weg is hij bij en (ja ook weer) callcenter terechtgekomen.
Het komende jaar wordt wat dit onderwerp betreft voor mij en een dochter ook interessant. Beiden zitten we in de ziektewet. Dochter weet nog niet waar ze aan toe is, wat de oorzaak van haar ziekmelding betreft en zal een opleiding moeten doen, via het UWV, voor werk wat ze wel kan doen. Dat geldt eigenlijk ook voor mij, dus ik hoop oprecht dat het UWV iets voor mij kan betekenen. Hetzij door mij af te laten keuren, hetzij door mij daadwerkelijk naar een baan te begeleiden.
Wat het verleden betreft heb ik via het GAK werk gekregen bij de sociale werkvoorziening. Op de een of andere manier vind ik het nog steeds lastig om daar voor uit te komen. Je denkt bij 'sociale werkvoorziening' vaak toch aan mensen met een geestelijke beperking of een flinke lichamelijke handicap. Bij mij waren het mijn ogen en dat is het eigenlijk nog steeds, maar daar is meer lichamelijk ongemak bij gekomen. Ik was toen 19 jaar. Ik heb me tot het GAK gewend en heb zelf de suggestie gedaan van de sociale werkvoorziening. De GAK-man vond dat véél te ver gaan. "Daar ben jij te goed voor." Na een aantal maanden moest hij tot de conclusie komen dat mijn kans op een gewone baan toch vrij klein was en heeft mij toen bij de sociale werkvoorziening aangemeld. Dus ja, ik ben ooit door de vóórloper van het UWV aan werk geholpen. Ik ben uiteindelijk toch in de WAO gekomen, maar dat werd 20 jaar geleden weer afgekapt. Weer WW dus. In die jaren werd ik aangemerkt als 'moeilijk bemiddelbaar'. En dat was het. Vanaf 2013 ben ik af en aan in de WW en aan het werk geweest, nu al een tijdje ziektewet. Vanaf 2013 heeft het UWV geweigerd om mijn beperkingen als 'handicap' te zien. Door het bezwaar en de toekenning daar van (zoals je weet) heb ik nu een klein beetje hoop dat ze mijn beperkingen wel serieus zullen nemen. Maar ik reken er niet op. Wordt vervolgd dus.
Tegenstrijdigheid
Eerst zeg ik dat ik nooit door het UWV aan werk ben geholpen en later zeg ik dat ik wel door het GAK ben geholpen. Dus dat is tegenstrijdig. Maar dat gaat om 38 jaar geleden. (waar blijft de tijd?)
Aagje
Maar hé, het kan echt dat je hen daar niet voor nodig hebt. Toen kon het al en nu dus nog steeds. ===
Natúúrlijk kan dat nog steeds. Maar sommigen hebben wat meer hulp nodig.
Veel problemen gezien
bij mensen die met behoud van uitkering vrijwiliigerswerk gaan doen. mensen met enorme afstand tot de arbeidsmarkt waar zich vastleggen op vrijwilligerswerk enorme stap is. Hebben 3 maatschappelijk werk tijden in gestoken. En dan zijn ze aan het 'werk' en vinden ze het leuk en komt er weer wat perspectief en dan gaat uwv het verbieden.......
Hoofd tegen muur...
Mijk
vacaturebank
Man heeft 15 jaar geleden een vacature in de vacaturebank gestopt en daar een heel goede medewerker aan overgehouden. Werkt al die tijd al bij zijn bedrijf.
Maar de werknemer heeft zelf een brief geschreven en wij hebben toen samen een gesprek gevoerd. Daar heeft het UWV, of hoe het toen ook maar heette, verder niets aan bijgedragen, behalve het hosten van de vacaturebank.
Mijk
Arghhhh!!!!! Ja, dan hamert mijn hoofd naast die van jou tegen de muur... Laat die mensen toch lekker daar op die voor hun prettige (en waarschijnlijk ook veilige) plek, daar zijn ze ook nuttig! Die enorme afstand tot de arbeidsmarkt was vast niet vanwege hun zweetpoten. Maar nee, er moet weer een stok tussen de spaken...
Kaaskopje
Het was ironisch bedoeld hoor. Vooral omdat de medewerker die ik sprak zo verbaasd was dat ik een baan gevonden had en dat dat niet eens via hen gegaan was. Hoe bestond het. Terwijl ik echt onbemiddelbaar was/ben voor hen. Toen meer nog dan nu.
Aagje
Dochter heeft vanuit de Wajong werk gevonden met behulp van het UWV.
Bureaucratie
Ik ben eens, na reorganisatie, ontslagen en heb een paar weken doorgebracht met gegevens heen en weer te bezorgen naar het UWV. Op een tip van een vriendin heb ik me aangemeld voor flexwerk bij een instelling en ik had nog eerder een baan dan dat die bureaucratie rond was. Het flexwerk werd later een vast contract.
Ook heel lang geleden
Ongeveer 2003. Ik had geen werk en heb toen zelf een korte opleiding gevonden waardoor ik meer kans had. Ik heb UWV gevraagd die opleiding te betalen en mij vrij te stellen van solliciteren gedurende de opleiding (4-5 maanden).
UWV heeft de waarde van de opleiding gecontroleerd en is akkoord gegaan.
Ik heb daarna zelf een baan gevonden waarbij de opleiding inderdaad hielp.
Alle initiatief lag bij mij. Maar ik was wel blij dat ze akkoord gingen.
Nog langer geleden. Ik begon als werkloze voor mijzelf te werken (ZZP). Dat lukte. Toen hield je je WW voor de uren per week dat je nog werkloos was, onafhankelijk van het bedrag dat je verdiende (raar maar waar). Na enkele maanden kwam er genoeg binnen aan inkomsten om de WW op te kunnen zeggen. Dat heb ik gedaan.
Daarna kreeg ik een brief dat bij controle geleken was dat ik geen recht meer had op een uitkering. Laaiend was ik. Zelf eruit komen en dan doen alsof ik een fraudeur was.
aanvulling
Dochter is een jaar of drie geleden aan het werk geholpen.
Zij had een zeer meedenkende medewerker getroffen.
Ze werkte eerst als administratief medewerker bij de gemeente op mbo niveau, en nu op HBO niveau.
Nee
Integendeels zelfs.
Ik kwam als vers afgestudeerde niet echt meteen aan het werk. Dipje in de arbeidsmarkt.
Op zich niet erg, maar wel vervelend als je daardoor langer dan een jaar je met bloed, zweet en tranen behaalde diploma niet te gelden kunt maken en ingehaald wordt door nieuwe vers afgestudeerden.
Gelukkig mocht ik toen wel een werkervaringstraject gaan doen. Na afloop van dit traject kon ik een opleiding gaan volgen die een heel grote kans op een echte baan gaf, gebaseerd op langjarige ervaringen. Hardstikke fijn, eindelijk bouwen aan de toekomst.
Nou dus niet want het Uwv lag dwars. Want inderdaad: niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt etc. etc. En er was laatst nog iemand die ook mijn opleiding had wel gewoon zo aan het werk gekomen. Ja duh....
Uiteindelijk is het met bemiddeling van de begeleiders van het traject (ook uwv, maar dan andere afdeling ) wel goed gekomen, maar het heeft wat kruim gekost. Doe je zo je best om aan werk te komen en dan word je nog weggezet als profiteur.
En onterecht, want na afronding van de opleiding kon ik kiezen uit de banen en ben ik nooit meer een dag werkeloos geweest.
De discussie ging erover of ik de opleiding al dan niet met behoud van uitkering mocht doen. En dat betrof toen als ik me niet vergis een uitkering van net iets meer dan 400 euro per maand. Geen groot bedrag, maar voor mij wel het verschil tussen kunnen leven of op een houtje moeten bijten.
Dit is toen op managementniveau uitgespeeld. En ik vond het zeer bijzonder om te merken hoe zoiets nu ging en dat juffer die pas van school is kan beslissen over je toekomst. En dan in een volgend gesprek met de baas erbij bakzeil moet halen.
Betrokken mensen maken het verschil. De mensen uit het traject waren betrokken bij ons, dachten mee, boden sollicitatie-ondersteuning en training en hebben zich hard gemaakt voor mij. Aan de uwv accountmanager had ik echter dus helemaal niks. Ik was al niet zo blij toen en heb ook best een knauw opgelopen van de hele gang van zaken. En Ik ben de begeleiders nog altijd dankbaar dat ze toen hun nek voor mij hebben uitgestoken.
nee
zelf heb ik geen ervaring met het uwv, heb nog nooit zonder werk gezeten sinds ik van school gekomen ben.
Mijn man heeft wel te maken gehad met het UWV maar nog nooit een baan gevonden dankzij hen. Hij reageerde gewoon op de vacatures die op de site stonden en deed ook open sollicitaties de deur uit naar bedrijven waarin hij graag wilde werken. Hij vond vrij snel een nieuwe baan, soms via het uitzendbureau zoals vorig jaar het geval was.
Nu heeft hij een ziektewet uitkering via het UWV. Ach ze zijn best aardig hoor, doen ook niet moeilijk en geven snel een reactie op berichten die hij stuurt via de site. Maar vaak weten ze geen antwoord op de vragen waarmee we zitten en dat is wel erg jammer.
Ja/nee
Mijn buurvrouw, 2 keer voor een aantal maanden ver buiten de stad te werk gesteld. Verder krijgt ze vooral workshops voor haar kiezen die ze verplicht moet volgen (4 maanden, 3 dagdelen per week leren hoe je representatief bent, jezelf verkoopt, hoe je sollicitatiebrieven schrijft), maar niets aan heeft omdat een bepaalde groep de aandacht nodig heeft ivm taalbarrière.
Mijn dochter daar hadden ze een heel plan voor. Niemand van het UWV deed echter iets, behalve zeggen dat ze nog veel breder moest solliciteren en het controleren van het aantal sollicitaties. Die is gelukkig zelf weer aan het werk gekomen.
ervaring
Zelf zat ik 10 jaar geleden 3 maanden zonder baan en toen heb ik dezelfde ervaring als Angela opgedaan. Ze waren vooral geïnteresseerd in mijn sollicitaties en spoorden mij aan mijzelf bij verschillende uitzendbureaus in te schrijven. Ze stelden geen vacatures voor. Maar ik was hoogopgeleid en rond de 30, waarschijnlijk dachten ze: dat komt wel goed en dat was ook zo.
Mijn tante, 50+ met alleen een Havo diploma, hebben ze na een reoganisatie wel aan een baan als receptioniste geholpen. Dat heeft wel een jaar geduurd.
Nee
Ruim twee jaar geleden ben ik lang werkloos geweest en onlangs 2 maanden. De eerste keer heb ik wel kunnen deelnemen aan een traject waarbij ik heel prettig door een extern bureau begeleid werd, maar uiteindelijk heb ik via een vriendin werk gevonden.
Ik krijg nog last van vervangende schaamte als ik terugdenk aan een verplichte sessie bij het uwv waarbij er Kaplablokjes gestapeld moesten worden, wat een doffe ellende.
Ooit
Ooit meer dan twintig jaar geleden zat ik een paar maanden tussen twee banen in, in die maanden werkte ik veel via uitzendbureaus. Ik werd toen gebeld door mijn contactpersoon bij het Gak, volgens mij, die een sollicitatiegesprek voor mij geregeld had. Ik ben daar uiteraard heen gegaan, maar ik kon de baan weigeren, omdat ik al snel bij mijn nieuwe werkgever aan de slag kon. Daar werk ik nog steeds, dus nooit weer wat met GAK/Uwv te maken gehad.
Liever werken
Ex kan een baan krijgen voor een half jaar tegen een minimumsalaris. Nu heeft hij een oproepbaan met aanvullende bijstand.
Hij durft de baan echter niet te nemen omdat het aanvragen van bijstand dan weer een probleem word. Krijg je de uitkering wel, komen ze weer onderbroeken tellen. Hij heeft, door zuinig te leven, een auto, maar die moet hij dan mogelijk verkopen wat bijna niets opbrengt en dan kan hij moeilijker op zijn werk komen tegen meer kosten. Krijgt hij gedoe met zijn toeslagen en de gemeentebelasting. Kortom de armoedeval.
We gaan deze week nog naar een rechtsbijstandwinkel, hij is geen lid meer van de vakbond omdat die hem slecht behandeld hebben bij zijn ontslag destijds.
Je zou het het liefst even willen doorrekenen, maar ik zou niet weten hoe je dat op een overzichtelijke manier kunt doen, zoveel onzekerheden.
Ik begin eerst maar even een CAO op te zoeken zodat het een realistisch salarisbedrag wordt.
Kan dit natuurlijk niet met zijn klantmanager bespreken want dan moet hij de baan aannemen.
Die hij overigens op eigen houtje heeft gevonden.
Temet
Ik ben wel benieuwd waarom je dat wilt weten? Louter interesse of beroepsmatig?
Ik heb ook wel wat opmerkingen over UWV maar ik wil dan graag weten waarom iemand dat wil weten.
Alkes
Ik vroeg het me ook al af.
Pure nieuwsgierigheid of onderzoekje om de reacties in een concrete zaak te gebruiken? Nou ja, dat gaat denk ik ook niet werken.
Maar Temet, vertel je het ons?
nieuwsgierigheid
Nieuwsgierigheid, een andere reden is er niet echt. Ik heb nogal wat klanten die te maken hebben met het UWV. Sommigen in een arbeidsongeschiktheidsregeling, sommigen in de WW (dat laatste soms nadat ze uit de WIA worden geknikkerd). Ze hebben vaak ideeën of zorgen over wat UWV voor ze doet. En ik heb meer dan eens opgemerkt dat ik nog nooit had gehoord van iemand die door UWV aan werk geholpen was. En toen vroeg ik me dus uiteindelijk af of er ooit wel eens iemand door UWV aan het werk wordt geholpen. En het antwoord heb ik nu: het is niet volkomen onmogelijk, maar wel hoogst onwaarschijnlijk.
AnneJ, heel vervelend, die situatie (en herkenbaar, gelukkig niet persoonlijk). Wat die auto betreft, kijk even wat de regels in de gemeente zijn. Je ex woont niet toevallig in Amsterdam? Want dan kan ik je een link naar de toepasselijke regels geven. Hier wordt niet zomaar verwacht dat je je auto verkoopt, en ik zou me kunnen voorstellen dat het in meer gemeentes allemaal reuze meevalt.
Neemt niet weg dat het probleem van het opnieuw aanvragen van bijstand er wel ligt. Dat is inderdaad een reëel probleem. Die uitkering zal hij wel krijgen, maar hij moet wel dat aanvraagproces weer door en dat is gewoon vervelend. Aan de andere kant: als hij zijn papieren op orde houdt en ongeveer een maand voor het einde van het dienstverband een nieuwe bijstandsaanvraag indient, zou het in principe vrij soepel moeten gaan.
Is het een minimumsalaris voor een voltijd baan? Want dan gaat hij er een half jaar wel fors op vooruit. Dan zou ik het wel doen. Wie weet, misschien is het wel een opstapje naar een verlenging oid, en in elk geval heeft hij die paar maanden winst dan toch maar mooi binnen.
Wel is het inderdaad hoogst irritant dat er een na-ijleffect in de toeslagen optreedt. Dat kan je wel voor zijn door e.e.a. bij sociaal raadslieden door te spreken en meteen aanpassing van je toeslagen te vragen, dat voorkomt naheffingen.
Als ze nou die zorgpremies eens volledig zouden fiscaliseren, zijn we van dat ge...k met die zorgtoeslagen ook af. Maar nee... (en bij huurtoeslagen hou je het probleem dan evengoed).
En voor de mensen die geen ervaring met bijstandsuitkeringen hebben en die vinden dat iedereen alles moet aannemen om maar uit de bijstand te blijven want eigen verantwoordelijkheid etc: ja, mooi in theorie, in de praktijk geeft het proces rond aanvragen, toetsen etc dat met uitkeringen samenhangt vaak zoveel gedoe en stress (en financiële sores omdat mensen door overgangssituaties soms een paar maanden zonder geld zitten) dat mensen er helemaal murw van worden en het niet zo verwonderlijk is dat ze niet direct in een tijdelijke baan springen.
Groeten,
Temet