Kinderbijslag inkomensafhankelijk?

Tsjor

"Het zou toch mooi zijn als je recht op werk hebt, werk waarvoor je gekwalificeerd bent?"

Waar slaat dat op? Je hebt geleerd voor automonteur, maar er zijn geen vacatures. Tja dat kan. Wat wil je dan met dat "recht". Of je hebt je diploma antroposofisch papiervouwen, maar er zijn maar 10 banen hiervoor in nl. En dan? Toch recht op werk waarvoor je gekwalificeerd bent?
Ik heb een off. diploma binnenhuisarchitectuur, helaas nooit een baan in kunnen vinden, zit mn hele leven al op een kantoir adm werk te doen. Hoezo recht?

Tsjor

Heel leuke stelling. Ik heb toevallig contact gehad met een oud klasgenootje. Ik was na mijn HBO diploma al 5 jaar aan het werk toen ze aangaf bezig te zijn met een studie neurowetenschappen en dan gericht op kinderen of iets dergelijks. Ze had daarvoor haar opleiding HBO commerciële economie al afgerond maar vond dat geen interessant vak om werk in te vinden.

Toen ze haar opleiding afrondde had ik nogmaals contact ze gaf aan in de bijstand te zitten omdat er geen werk was wat aansloot op haar opleiding. Ik gaf aan maar je hebt toch een ce diploma? Maar dat gold dan niet ...... Ze was inmiddels moeder en wilde toch wel erg graag werk doen wat aansloot op haar laatste opleiding......

Tja ik vind dan geef die dame geen bijstandsuitkering.

@ Tsjor

Ben je nu echt zo dom of doe je net alsof?

Als zouden die statushouders (en andere uitkeringstrekkers) alleen in de zomermaanden werken, doen ze toch werkervaring op en een reputatie dat ze wel gemotiveerd zijn.

Doet mijn Armeense vriendin ook. Het zomerseizoen in de horeca (met een klein aanvulling vanuit de bijstand) en in de winter minder betaald werk en meer aanvulling.

Ach Jo

EU-ingezetenen hebben gewoon recht op ww als ze hier minimaal een half jaar hebben gewerkt. Dus dat bijvoorbeeld Polen wel zouden werken ondanks een taalachterstand omdat ze anders geen uitkering krijgen klopt niet.

Ik vind het argument: ik ken buitenlanders die wel snel de Nederlandse taal hebben geleerd en wel werken, dus zou iedere vluchteling of immigrant dat kunnen niet steekhoudend. Als je dat argument zou doortrekken kan je tegen iedereen zeggen: ik ken iemand die blijvend tientallen kilo's is afgevallen, gestopt met roken, de marathon heeft gelopen of een universitaire studie gedaan, dus dan kan iedereen het.

"Zelfs al blijf je op dit forum honderd keer herhalen wat je schrijft het strookt niet met de werkelijkheid." Ik heb hier voornamelijk beweerd dat je met 1 minimumloon voor een samenwonend stel er niet op achteruit gaat (integendeel zelfs) ten opzichte van een bijstandsuitkering. Al mijn informatie heb ik van de Rijksoverheid, gemeente en belastingdienst, al mijn cijfers kloppen. Ik heb namelijk persoonlijk geen enkele ervaring met uitkeringen of toeslagen, dus als ik me dan iets afvraag ga ik het nazoeken. Ik roep niet zomaar wat.

skik

@ Skik

Om recht te hebben op ww moet je eerst werken!

Het gaat hier om mensen (en voor de zoveelste keer, dat geldt ook voor autochtonen) die niet eens de moeite nemen om eerst te gaan werken omdat het zoals hier keer op keer verkondigd wordt: werken niet loont.

Voor de rest, ben je weer even kenmerkend als altijd op dit forum, zinnen van iemand door elkaar halen en er een eigen verhaal van breien.

Tsjor

Dat je een diploma hebt maakt nog niet dat je die specieke functie kunt uitoefenen, dat weet je zelf net zo goed.
Het is een begin.
Dat je een PhD hebt maakt nog niet dat je kunt managen.
Iemand die in team A tot zijn recht komt hoeft helemaal niet te passen in team B. Doe je dat toch omdat iemand 'recht' heeft op werk gaat de kwaliteit en meestal ook de productiviteit van het hele team naar beneden.
Bedrijven zijn geen charitatieve instellingen. Compassie mag er zeker zijn maar het houdt ergens op.

Dan zijn we het toch eens Jo?

Werken loont vinden jij en ik.

Het verschil tussen jou en mij is dan dat jij stelt dat er bijstandsgerechtigden zijn die niet eens de moeite nemen om werk te zoeken omdat ze gehoord hebben dat het niet loont en daar ook nog eens bepaalde bevolkingsgroepen aan koppelt en ik denk dat het gros van de bijstandsgerechtigden, om wat voor reden dan ook, niet in staat zijn om te werken. Fijn voor hen en voor ons dat er bijstand is.

En om nog maar eens terug te komen op de oorsprong van deze discussie: ik zou het prima vinden om geen of minder kinderbijslag te krijgen als zij meer krijgen. Zodat ze meer geld hebben om aan hun kinderen te besteden zodat die een fijnere jeugd hebben.

skik

Jo (meta)

Nu weet ik dat skik prima in staat is om zelf te reageren, maar toch. Jouw opvatting "Voor de rest, ben je weer even kenmerkend als altijd op dit forum, zinnen van iemand door elkaar halen en er een eigen verhaal van breien." raakt echt kant noch wal. Als er iemand is die coherent en intelligent op dit forum discussieert dan is het skik het wel.
Prima als je het niet eens bent met mensen, maar houd het bij de inhoud.

gift versus belastingkorting

Uiteindelijk is het allemaal hetzelfde geldt. Of iets een toeslag is of een aftrekpost zou niets uit moeten maken. Toeslagen worden ook gewoon betaald uit de belastingen! Als die toeslagen er niet waren zou de belasting voor iedereen omlaag kunnen.

Maar voor veel mensen maakt het dus wel uit. Dat rijke mensen meer profiteren van een aftrekpost dan arme mensen vinden de meeste mensen heel verdedigbaar. Als rijke mensen meer toeslagen zouden krijgen dan arme mensen (Ad's voorstel aan het begin) vinden we dat belachelijk en onverdedigbaar.

En dat is dus "framing". Bij nieuwe voorstellen kun je mensen overtuigen van wat je wilt simpelweg door het het juiste naampje te geven. Wil je voordeel voor rijke mensen, dan noem je het een aftrekpost. Wil je voordeel voor arme mensen, dan noem je het een toeslag.

Bij bestaande financiele constructeis werkt dat framen minder goed. Of je zou kunnen zeggen, het frame 'hypotheekrenteaftrek' van de regering werkt zo goed dat jullie mijn frame 'hypotheekrentetoeslag' niet accepteren.

@Monica

"Die mensen hebben nu allemaal een contract van ongeveer 12 uur en zitten in een uitkeringssituatie of schuldsanering en willen dus geen contractophoging maar werken meer uren per week en zetten dat om in vrije uren. "

Ik ben wel benieuwd waar dat is, waar je met een baan voor 12 uur per week in de schuldsanering kunt komen. Schuldsanering is echt verschrikkelijk moeilijk om in te komen en het duurt jaren! Ik ken iemand die nog niet eens budgetbeheer kon krijgen met 20 uur per week. Kom maar terug als je een baan voor 40 uur per week hebt, kreeg hij te horen.

Alkes

Thanks, that made my day!

Ik ga overigens niet op persoonlijke aanvallen van Jo in, heeft geen nut en leidt alleen maar tot meer gehakketak.

skik

@ Alkes

Als Skik prima in staat is om zichzelf te verwoorden (waar ik niet aan twijfel) dan begrijp ik even niet waarom jij je in deze discussie mengt.

Zal wel weer mijn nicknaam zijn die nekharen overeind doen staan.

@ Skik

Inderdaad, een deel van mijn post was niet voor jou bedoelt. Sorry voor het misverstand.

Maar kleur s.v.p. geen teksten van mij in door er een afvaldraadje van te maken. Als je de strekking niet hebt begrepen, ruk het niet uit zijn verband.

Excuses voor mijn bemoeizucht, maar ik vind de toon wat onaangenaam worden (maar is meta, ik weet het)

bijstand

Ik denk dat het al zou helpen als mensen in de bijstand (die daartoe in staat zijn) verplicht worden om een paar uur per week vrijwilligerswerk te doen.

Statushouders komen zo in aanraking met Nederlanders, ze leren zo sneller Nederlands en dit verkleint hun afstand tot de arbeidsmarkt. Dat laatste geldt voor autochtonen natuurlijk net zo goed en zo leert iedereen dat gratis geld niet bestaat. Het is ook belangrijk om te leren dat je op tijd moet komen en afspraken moet nakomen. Voor op oplichters onder hen: ze hebben minder tijd om zwart bij te klussen want ik ken daar ook genoeg voorbeelden van helaas.

Bijstand en werken

'Het gaat hier om mensen (en voor de zoveelste keer, dat geldt ook voor autochtonen) die niet eens de moeite nemen om eerst te gaan werken omdat het zoals hier keer op keer verkondigd wordt: werken niet loont.'
ook in d ebijstand moet je aantoonbaar je best doen om aan het werk te komen. en anders volgt er een boete: korting op de uitkering.
Ik zal nooit verkondigen dat werken niet loont, integendeel. Maar als iemand blij is met een baan van 40 uur op minimumloon (of daarboven) zal ik wel waarschuwen: denk eraan: meldt het bij de belastingdienst, meldt het bij de gemeente, denk eraan dat er regelingen gaan veranderen. Ik heb teveel ellende gezien van mensen die dat niet of niet op tijd deden of dachten dat alles plus-plus-plus was.
Wat betreft de inkomensafhankelijke kinderbijslag, ik snap het pleidooi nog steeds niet: er is een kindgebonden budget, dat is inkomensafhankelijk en daarmee kunnen ouders hun kinderen een fijne jeugd bezorgen. Dan zijn er in sommige gemeentes nog steeds speciale regelingen voor kinderen, bijvoorbeeld voor zwemles, deelname aan een clubje, computer als ze naar school moeten of nu afstandsonderwijs moeten volgen etc. etc. etc.

Tsjor

Verplicht vrijwilligerswerk

Het lastige van 'verplicht vrijwilligerswerk' voor een paar uurtjes per week voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt is dat de begeleiding van die mensen veel menskracht van het betaalde personeel kost.

Als uitkeringsgerechtigden wel zelfstandig aan de slag kunnen kan dat leiden tot verdringing, voorheen betaald werk wordt gedaan door mensen die in de bijstand zitten zonder dat zij daar een normaal loon voor krijgen terwijl dat werk op zich prima een betaalde baan (voor de bijstandsgerechtigde of iemand anders) zou zijn.

skik

Tsjor

"Wat betreft de inkomensafhankelijke kinderbijslag, ik snap het pleidooi nog steeds niet"

Stel, er wordt nu jaarlijks 90 miljoen euro aan kinderbijslag uitgekeerd aan alle ouders. Dertig procent gaat naar mensen die niet eens door hebben dat het gestort is omdat ze zat verdienen, dertig procent naar ouders voor wie het een heel welkom extra'tje is en dertig procent naar mensen voor wie het een druppel op een gloeiende plaat is. (Allemaal uit de lucht gegrepen bedragen en percentages, alleen for argument's sake).

Als we nou geen kb meer geven aan de dertig procent die het niet eens mist en dat overgebleven geld daarmee de ouders die het harder nodig hebben uitkeren? Dus in plaats van iedereen 100 euro per kind per maand de middeninkomens 125 euro per maand en de minima 175 euro per maand (ook weer puur fictieve cijfers)?

skik

Tsjor

'Het zou toch mooi zijn als je recht op werk hebt, werk waarvoor je gekwalificeerd bent?'

Nee. Werken betekent iets doen waarmee je geld verdient om brood te kopen. Dat betekent dus ook dat je iets doet/produceert waar mensen (wie dan ook) iets aan hebben. Iets waarvoor men bereid is om te betalen, zodat jij eten hebt ondanks dat je zelf geen groente verbouwt of koeien melkt.
Waarom zou jij geld moeten krijgen omdat je de hele dag heel kunstig op een neusfluitje speelt? Daar heeft de samenleving niets aan, dus heeft de samenleving daar geen geld (lees: een deel van de groente die anderen zwetend verbouwen) voor over.

De werkelijkheid van de bijstand

We kennen allemaal wel een frauderende uitkeringsgerechtigde of eentje die het allemaal wel best vindt. Of allochtonen die zelfs na 30 jaar nog amper Nederlands spreken. Blijkbaar denken velen dat zij representatief zijn voor álle bijstandsgerechtigden. Of dat het lekker makkelijk is, de bijstand als hangmat in plaats van vangnet.

De werkelijkheid is, dat een groot deel van de (langdurige) bijstandsgerechtigden niet meer terug KUNNEN naar de arbeidsmarkt.

Ik citeer tsjor: "ook in d ebijstand moet je aantoonbaar je best doen om aan het werk te komen. en anders volgt er een boete: korting op de uitkering."

Inderdaad. In mijn gemeente moet elk jaar een nieuw "plan van aanpak" met allerlei afspraken worden gemaakt. Zelfs voor de mensen die niet meer kunnen werken. Nee, niet elke bijstandsgerechtigde met een arbeidsbeperking heeft recht op een voorliggende uitkering als de WIA. Ik ken persoonlijk meerdere bijstandsgerechtigden die een beperking hadden of kregen en daarom geen vaste baan konden vinden, en vervolgens ZZP-er zijn geworden, want thuiszitten is niet hetzelfde als levenslang vakantie zoals sommigen lijken te denken, integendeel. Deze mensen konden geen AOV afsluiten of alleen tegen een enorm bedrag, want een brandend huis kun je niet verzekeren (ik ben benieuwd hoe dat zal gaan als die AOV verplicht wordt). Als hun gezondheid verslechtert of er een nieuwe beperking bij komt, en zij ook hun ZZP-werk niet meer kunnen uitoefenen, wordt het bijstand.
Of iemand krijgt wel WIA, maar wegens voormalig parttime werk onder bijstandsniveau, waardoor een aanvulling vanuit de bijstand nodig is.

Goed, dan wordt er dus jaarlijks een plan van aanpak gemaakt. Een traject met doelen, zoals stabilisatie of indien mogelijk verbetering van je (gezondheids)situatie. Tenzij je er echt heel slecht aan toe bent wordt er sterk gehamerd op een tegenprestatie in de vorm van passend vrijwilligerswerk of eventueel een dagbesteding als vrijwilligerswerk geen optie (meer) is. Dat vrijwilligerswerk is hier gelukkig goed te vinden. Denk aan huisbezoeken afleggen voor bijvoorbeeld Humanitas of lokale organisaties tegen eenzaamheid, mensen met psychische beperkingen die vrijwilliger zijn bij de kringloop, etcetera. Het mag geen verdringing van betaalde banen zijn, maar in de praktijk zijn het ook wel vrijwilligerswerkzaamheden in wegbezuinigde banen (er staat me iets bij uit een andere gemeente, dat men daar bejaarden en gehandicapten laat rondrijden met vrijwillige chauffeurs i.p.v. de WMO-taxi).

Verder kunnen er ook eisen worden gesteld aan bijvoorbeeld behandeltrajecten, zoals fysiotherapie of iets in de GGZ (m.a.w. dat de cliënt daadwerkelijk daarheen gaat).

Elk jaar opnieuw wordt bepaald of zij zich houden aan dit plan van aanpak en of hun sollicitatievrijstelling een jaar verlengd kan worden (ook al ben je blijvend afgekeurd, dit moet elk jaar opnieuw).

Allochtonen die in de bijstand zitten worden (hier) verplicht op taalcursus te gaan en kunnen aantonen dat ze daadwerkelijk hun best doen. Maar voor iemand goed Nederlands heeft geleerd kan daar wel even overheen gaan.

Tsjor heeft dus gelijk, de sociale dienst zit de cliënten goed achter de broek (en terecht).

Maar toch vindt men het nodig om telkens weer de slechte voorbeelden erbij te halen. Natuurlijk zijn er mensen die het wel best vinden of menen dat werken niet loont, alhoewel ik het me amper kan voorstellen dat iemand het wel prettig vind, de soms draconische controles en verplichtingen. Ik weet wel: als ik straks weer gewoon gezond zonder beperkingen zou zijn, zou ik dezelfde dag nog driftig aan het solliciteren gaan, ook al zou ik er niet zo heel veel op vooruit gaan, financieel en was het niet mijn droombaan (die heb ik met veel verdriet moeten opzeggen toen mijn ziekte het me onmogelijk had gemaakt mijn werk uit te kunnen voeren). Helaas zal ik nooit meer de oude worden. En met mij vele anderen die alleen nog de bijstand als laatste vangnet hebben (waar ik dankbaar om ben, in andere landen was ik dakloos of dood geweest).

Waarom toch altijd weer die frauderende of luie mensen erbij slepen, of met opgetrokken wenkbrauwen je afvragen of van dat echtpaar in de bijstand tenminste één van hen niet gewoon kan gaan werken (je zult maar samen arbeidsongeschikt zijn geraakt - shit happens), terwijl een groot deel van de bijstandsgerechtigden liever ook gewoon een normaal leven zouden willen leiden zoals jullie allemaal? Niet iedereen kan zich uit die bijstand vechten!

En nee, ik ontken niet dat er luie mensen en fraudeurs zijn. Maar ik word er zo moe van dat die elke keer weer worden genoemd als het woord "bijstand" valt.

skik

"Als uitkeringsgerechtigden wel zelfstandig aan de slag kunnen kan dat leiden tot verdringing, voorheen betaald werk wordt gedaan door mensen die in de bijstand zitten zonder dat zij daar een normaal loon voor krijgen terwijl dat werk op zich prima een betaalde baan (voor de bijstandsgerechtigde of iemand anders) zou zijn."

Dat wordt altijd als tegenargument gebruikt, maar je moet het echt inzetten als vrijwilligerswerk. Koffie inschenken bij bejaarden. In het ziekenhuis bezoekers de weg wijzen. Bij sportclubs helpen met velden vegen, ondersteunen bij trainingen, schoonmaakwerk waarvoor normaal niet betaald wordt. Helpen op school. Etc. etc. Er is zoveel nuttigs te verzinnen waardoor iemand zich nuttig voelt en een waardevolle bijdrage levert. Plus: het is normaal om te beseffen dat er iets tegenover staat.

Bo #173

Ik ben het helemaal met je eens. Ik snak naar het eind van de coronabeperkingen (natuurlijk wel alleen als het verantwoord is), zodat ik weer aan de slag kan! Ik voel me dan nuttig, ik voel dat ik weer leef, ik ontmoet mensen, ik kan aan de slag met wat ik nog wél kan (te weinig voor een gewone baan, helaas) en hoor er weer een beetje bij, ook al is het op staatskosten en ben ik "niet economisch rendabel".

Ja in principe prima plan maar ook dié mensen moeten begeleid worden. Wie doet dat en hoe werkt dat als die mensen tégenwerken? Ik ken iemand die chauffeur is op de vuilniswagen en ook vaak genoeg mensen kreeg om mee te werken die niet wilden werken of een soort straf hadden. Niet echt fijn voor die persoon. Zo werkt dat in alle sectoren. We hebben ook wel eens gehoord van verplicht aspergesteken. Fijn dat de boer geholpen wordt om de vacatures in te vullen maar de boer zit met werkonwilligen. Wat doen we om ze werkwillig te maken (ik zie geen verschil tussen asperges steken of schoonmaken in een voetbalkantine) en waarom maar voor een paar uurtjes per week?

Rosie

"En nee, ik ontken niet dat er luie mensen en fraudeurs zijn. Maar ik word er zo moe van dat die elke keer weer worden genoemd als het woord "bijstand" valt."

Het probleem is dat het niet zwart-wit is. De meeste mensen willen niet tegen iedere prijs aan de slag op ieder soort werk. De meeste mensen willen niet perse thuis zitten om hun hand op te houden.

Daar tussenin zit een heel scala van echte mensen met hun eigen motivaties die allemaal een grijstint vertegenwoordigen. Als je de voorwaarden van sociale uitkeringen, de handhaving van de wetgeving en de sociale druk om te gaan werken wijzigt verschuif je de grenzen en dat kost hoe dan ook geld (of het levert het juist op).

Dus, ja, helaas zal dat steeds weer genoemd moeten worden, omdat niet noemen, niet handhaven en lekker soepel zijn *heel* veel geld kost.

Rosie

Helemaal eens! Overigens de meeste mensen die zwartwerken zijn mensen met een baan, die buiten de reguliere werktijd zwart er bij klussen. Dat is ook niet raar want die mensen hebben contacten, materiaal en de expertise om dat te doen

kinderbijslag

is al inkomensafhankelijk.
Als het betreffende kind een bijbaantje heeft als 16 of 17 jarige en het kind verdient daar te veel mee (meen rond de € 1200 per 3 maanden - veel, maar niet onmogelijk) dan wordt de kinderbijslag stopgezet....

https://www.svb.nl/nl/kinderbijslag/uw-kind-is-16-of-ouder/bijverdienen-als-uw-kind-16-of-17-jaar-is

Of je dit moet willen is een tweede vraag, maar theoretisch is kinderbijslag dus al inkomensafhankelijk

Triva

Hoe je met werkonwilligen omgaat? Korten op de uitkering. Simpel. Waarom maar een paar uurtjes per week? Omdat ik niet denk dat je mensen met een lage motivatie gelijk voor 40 uur aan het werk krijgt. Maar beginnen met 8 uur moet mogelijk zijn toch?

Mensen zijn van nature lui. In de bijstand of niet. Als iemand de keuze heeft tussen zijn eigen tijd invullen (lekker uitslapen, veel vrije tijd) en bijstand opstrijken, of 40 uur achter de kassa zitten voor een beetje meer geld.. dan weet ik wel welke keuze de meeste mensen zullen maken. Dat een baan leidt tot meer (perspectief) daar denken mensen niet aan. De meesten zijn erg korte termijn gericht.

Nou ja Maja

Dat heeft toch niets met de discussie te maken. Los van het feit dat er weinig 16 en 17 jarigen zijn die een dergelijk loon verdienen, staat dit ook totaal los van of de betreffende ouders rijk of arm zijn. Dit betekent dus dat arme ouders met een 16 jarige die een lekker bijbaantje heeft óók nog eens de KB kwijt raakt. M.a.w.: kind verdient dus een deel van het gezinsinkomen, want daar komt dat dan op neer.

bieb63

De daadwerkelijke stelling is "kinderbijslag inkomensafhankelijk"

Ja dus, weliswaar inkomen van kind, maar ik heb inderdaad in mijn omgeving een paar kinderen gehad die dus in een periode na examen te veel verdienden en dus gekort werden op kinderbijslag.

Zijn dus gewoon wettelijke regels. Niet door mij verzonnen, het bestaat gewoon.
Een van de ouderparen (gelukkig was de kinderbijslag geen noodzaak) schrokken ook: die waren niet van die regel op de hoogte.

Een werkwillig kind, wat iets meer kan werken of wat meer verdiend, wordt zo flink afgestraft, want het ene ouderpaar zei dus : ga maar wat minder werken, want.....