Huis kopen voor de kinderen van onze overwaarde
Aangezien ons huis behoorlijk in waarde is gestegen, en wij flinke overwaarde hebben, overwegen we deze te investeren en een huis voor onze 3 kinderen (nu 15, 17 en 18) te kopen.
Na het eerste gesprek met een financieel adviseur lijkt het ook allemaal prima te kunnen. Doodeng vind ik het wel. Maar de woningnood is groot in deze omgeving en ik zou het mijn kinderen gunnen uit huis te kunnen op een gegeven moment.
Heeft iemand ervaring met het kopen van een huis voor zijn/haar kinderen? Ik ben opzoek naar tips/adviezen. En wijze raad natuurlijk 
Wat wil je met dat huis doen totdat je kinderen erin trekken, verhuren? Dan zou ik me over de ins en outs daarvan ook.goed laten voorlichten.
Groeten,
Temet
Het grootste probleem is dat je werkelijk niet kunt weten waar je kinderen heen willen. Werk of opleiding kan ze alle kanten op sturen. Bovendien speelt het leeftijdverschil in de levensloop ook nog een rol: als de jongste 18 wordt, wil de oudste mogelijk al samen wonen. Wie gaat er dan waar wonen? Of moet die oudste er dan uit om plaats te maken voor de jongste?
In veel steden mag je geen goedkope woning meer kopen als je niet van plan bent er zelf te gaan wonen. Dat om huisjesmelkerij tegen te gaan. Dan zou je dus op naam van het kind moeten kopen, maar dat lijkt me om andere redenen weer ongewenst.
We wonen in de hoofdstad, alwaar qua studiekeuze het natuurlijk reuze is. De kans dat ze hier zullen gaan studeren is groot. En zo niet, dan niet natuurlijk. Ze zijn niet verplicht in het huis te gaan wonen. Het mag.
Onze oudste is 19 tegen de tijd dat we dit rond zouden kunnen hebben. Die heeft genoeg vrienden die daar ook zouden willen wonen tot er eventueel volgend kind gebruik van wil maken. Dus daar maak ik me geen zorgen om.
Ook zelfbewoning is hier meestal geen issue, en dan nog mag je vaak wel voor je kind kopen omdat daarbij geen sprake is van huisjesmelkerij.
Dan zie je het meer als goede investering voor de toekomst. Studeren in je eigen woonplaats en toch zelfstandig wonen is een luxe voor jongeren.
Kennissen hebben voor hun kind een woning gekocht. Hij kreeg geen hypotheek maar huurde wel al jaren duur. Hij betaalt nu huur aan zijn ouders. Is zo'n 10 jaar ouder dan jouw oudste en woonde al jaren zelfstandig en heeft een goede baan.
Ik zou zeggen, begin bij één tweede huis, verkopen als het plan anders gaat lopen is ook geen drama. Het is voor jullie meer een goede belegging, als je kunt beleggen met geld dat je makkelijk kunt missen lijkt het mij een goede investering met de huidige lage hypotheekrente.
Het is vooral bedoeld voor de periode dat ze studeren, en ook maar echt 1 huis. Voor 3 kinderen kunnen we dat van z’n levensdagen niet opbrengen en zou ik ook niet willen. Een huis tijdens het studeren is al luxe genoeg
Maar waar moeten we rekening mee houden? Fiscaal bijvoorbeeld? Waar moeten we op letten? Mogen we ze voor niets laten wonen of wordt dat als gift gezien? Is het slimmer het huis voor ze te kopen of geld te lenen om zelf iets te kopen?
Op internet kom ik geen ervaringsverhalen tegen. Vooral info over overdrachtsbelasting en het gentle aan hypotheekrente aftrek (wat ik logisch vind overigens).
Alleen doen als je woning voor jezelf ziet als goede investering (en dat kan ik mij niet voorstellen in de huidige markt)
Mijn schoonzus en zwager hebben in vorig jaar een appartement gekocht voor hun zoon. Oplevering nog net in december voordat de overdrachtsbelasting omhoog ging. Neef moest 1,5 uur reizen van deur tot deur en had hier een vreselijke hekel aan. Ze konden het zich veroorloven dus kochten een woning. Alleen stopte neef in december met zijn studie. Gevolg is nu dat er eigenlijk niemand in dat appartement woont. Beide neven voelen zich nu verplicht om in die stad naar het HBO te gaan of daar te gaan studeren want hun ouders hebben een appartement voor ze gekocht in die plaats. Zo wil jongste neef (nu in 5 vwo) graag naar de universiteit in Utrecht maar ja schoonzus vindt dat onhandig want dan kan hij niet in plaats X wonen.
ik betwijfel of mijn schoonzus dit achteraf een slimme keuze vond. Neven voelen zich niet meer vrij in hun studiekeuze.
Dus koop je nu iets dan doe je dat voor jezelf en niet voor de kinderen. Wellicht willen die liever gaan studeren in Utrecht, Leiden, Nijmegen of Zwolle.
Wat vinden jullie kinderen daarvan, willen ze ook samen in 1 huis wonen? Samen wonen met je broers of zussen is nog weer heel wat anders dan samen wonen met 'vreemde' huisgenoten. En wat vinden ze er dan van dat hun huisgenoot moet plaatsmaken voor een brusje?
Qua investering is het in de hoofdstad als studentenwoning op zich geen slecht idee.
Poms schreef op 02-05-2021 om 18:07:
We wonen in de hoofdstad, alwaar qua studiekeuze het natuurlijk reuze is. De kans dat ze hier zullen gaan studeren is groot. En zo niet, dan niet natuurlijk. Ze zijn niet verplicht in het huis te gaan wonen. Het mag.
Onze oudste is 19 tegen de tijd dat we dit rond zouden kunnen hebben. Die heeft genoeg vrienden die daar ook zouden willen wonen tot er eventueel volgend kind gebruik van wil maken. Dus daar maak ik me geen zorgen om.
Ook zelfbewoning is hier meestal geen issue, en dan nog mag je vaak wel voor je kind kopen omdat daarbij geen sprake is van huisjesmelkerij.
Die vrienden krijg je er dan niet meer uit. Die hebben huurbescherming.
Lijkt me op zich een goede investering maar het feit dat je nu in Amsterdam woont en daar veel keuze is in studies biedt geen garanties dat je kinderen ook daar willen studeren. Nu heb je er drie dus op zich is er een behoorlijke kans dat in ieder geval eentje in Amsterdam blijft. Daarnaast is reizen van Amsterdam naar Utrecht en Leiden ook prima te doen.
Amsterdam heeft wel voor sommige buurten (ik meen in het centrum) zelfbewoningsplicht ingevoerd. Dat betekent dat wanneer je daar een huis koopt, je er zelf moet gaan wonen en verhuur niet mag (ook niet aan eigen kinderen). Je kinderen er gratis laten wonen mag niet. Ze moeten huur betalen. Wel kunnen ze daarvoor mogelijk huursubsidie krijgen. Ook moet je opletten met het verhuren aan vrienden van je kinderen. Ten eerste kun je die niet zomaar uit het huis zetten als je jongere kinderen er willen gaan wonen. Ten tweede ga je een soort zakelijk contract aan met die vrienden, wat bij conflicten mogelijk problemen kan geven tussen de kinderen en hun vrienden. Ook kan een vriendschap eindigen en dan kun je de betreffende vriend(in) niet zomaar uit huis zetten maar enkel hopen op een vrijwillig vertrek van diegene.
En je moet nadenken over wat je doet met het huis nadat je kinderen afgestudeerd zijn want ze gaan waarschijnlijk niet tot in lengte van dagen met zijn drieën wonen, laat staan met drie stellen (als ze een relatie krijgen).
M Lavell schreef op 02-05-2021 om 21:33:
[..]
Die vrienden krijg je er dan niet meer uit. Die hebben huurbescherming.
Tuurlijk wel. Je kunt gewoon een tijdelijke overeenkomst met elkaar maken.
Dat ze zich verplicht voelen daar te gaan wonen kan de bedoeling niet zijn. Goed punt Plantenvak, daar ga ik het nog eens uitgebreid met ze over hebben.
En ja, ze willen graag op zichzelf als ze er aan toe zijn en het kan. Ook samen zien ze zitten. Dat doen ze nu natuurlijk ook. Met vrienden van brusjes zal het wennen zijn. Ik vermoed daar echt geen ingewikkeldheid. Ook niet als hun eventuele bevriende huisgenoot het pand moet verlaten voor een broer/zus. Dat vinden ze heel logisch klinken. Al kan dat op dat moment wellicht anders zijn. Dat is zeker goed om bij stil te staan.
Waarom mag je de hypotheek niet betalen voor je eigen kinderen trouwens? Of kan het wel als het als een gift wordt opgevoerd? Overigens hebben we daar nog niets over besloten. Wat mij betreft is het óf studie betalen óf wonen.
Dank voor de link Angela. Handig! Ik zal eens contact met ze opnemen.
Je mag een huis niet gratis verhuren (officieel). Dan is het namelijk een gift/schenking en dan kom je per jaar uiteraard boven de belastingvrije normen uit. Mijn ouders mogen onze hypotheek ook niet betalen om diezelfde reden. Hoewel je als ouders je kinderen (mits boven de 18) jaarlijks iets van 5000 euro belastingvrij mag schenken. Maar dan wel in de vorm van euro's en niet in de vorm van 'hier is een huis, mag je in wonen'.
Over de huurinkomsten moet je trouwens ook belasting betalen, en over het hebben van een tweede huis ook. De redenering is dat je huurders jou betalen voor het gebruik van het huis en je er dus inkomsten uit haalt. Je bent dan wel verplicht het huis te onderhouden. Huursubsidie kan onder voorwaarden, zoals een eigen voordeur en de huur moet dan onder de 750(?) euro per maand liggen. Het is uiteraard de vraag of dat voor Amsterdamse begrippen een realistisch bedrag is. Maar over de precieze ins en outs zou ik me goed voor laten lichten door iemand die er echt verstand van heeft.
Wat vroeger zo was - ik weet niet of dat nog zo is - is dat als iemand een kamer in jouw huis huurt, dat je diegene er binnen een jaar zonder opgaaf van redenen uit mag zetten. Dan moet je kind het huis dus bewonen en hoofdhuurder (of eigenaar) zijn en weer verhuurder zijn van kamer(s) aan anderen.
Dat was destijds in ieder geval zo om te zorgen dat mensen sneller een eigen kamer zouden verhuren ivm woningnood onder studenten.
Na dat jaar is er huurbescherming en krijg je de huurder er niet meer uit! Ook een tijdelijk huurcontract niet - tenzij er om zwaarwegende reden een bepaalde termijn is afgesproken. Bv omdat je 2 jaar naar het buitenland vertrekt en voor die vaste termijn je huis wilt verhuren.
Dit is volgens mij zoals het was. Kan natuurlijk allemaal inmiddels weer anders zijn 
. In dat geval sorry voor de verouderde informatie.