Huis kopen voor de kinderen van onze overwaarde
Aangezien ons huis behoorlijk in waarde is gestegen, en wij flinke overwaarde hebben, overwegen we deze te investeren en een huis voor onze 3 kinderen (nu 15, 17 en 18) te kopen.
Na het eerste gesprek met een financieel adviseur lijkt het ook allemaal prima te kunnen. Doodeng vind ik het wel. Maar de woningnood is groot in deze omgeving en ik zou het mijn kinderen gunnen uit huis te kunnen op een gegeven moment.
Heeft iemand ervaring met het kopen van een huis voor zijn/haar kinderen? Ik ben opzoek naar tips/adviezen. En wijze raad natuurlijk 
Nee, klopt, vroeger was het zeker voor Amsterdammers beter. Ik ben van huis uit geen Amsterdammer en dat gold ook voor de twee genoemde vriendinnen (die met het appartement op de gracht en die met de kakkerlakken).
Ik ben nog steeds van plan mijn beide kinderen voor hun 18e verjaardag een inschrijving bij Woningnet cadeau te doen, want wie weet komt het nog van pas, maar dan toch niet de eerste tien tot 15 jaar. En ik zou toch ook graag zien dat mijn bloedjes ergens voor hun 25e uitvliegen.
Ik ga ze denk ik maar eens richting Wageningen of TH Twente proberen te leiden, als ze dan ook in die regio werk vinden heb ik nog wel hoop dat het met die huisvesting in orde komt voor hun 30e.
Groeten,
Temet
Temet, voor TH Twente zijn ze wel een paar jaar te laat, al sinds 1986 is het Universiteit Twente.
Ik heb het niet zozeer over Poms hoor. Onze kinderen hebben het (ook) erg goed. En af en toe denk ik dat even struggelen in je leven je doet nadenken over dat dat niet vanzelfsprekend is.
Een woning kopen in de studentenstad zodat kind(eren) daar op kamers zouden kunnen is ook wel eens door mijn gedachten gegaan. Ik weet niet of dat financieel haalbaar is voor ons, maar onze kinderen zouden niet samen in een huis kunnen/willen denk ik. En wat dat betreft gun ik ze ook een echt onafhankelijk leven. Oudste woont nog thuis, pendelt naar zijn studie (nu ff niet dus...) en hoeft ook niet zo nodig op kamers. Dus dat geld houden we even op zak. Ik had me voorgenomen om de kinderen op hun 18e allemaal liefdevol uit huis te schuiven, zoals mijn ouders vroeger met ons hebben gedaan, maar financieel en organisatorisch is dat vandaag de dag niet zo eenvoudig.
Ik zou het allemaal voor later bewaren. De kinderen willen studeren in Amsterdam, jij woont in Amsterdam, dus in principe hebben ze onderdak. En ik neem aan dat de kakkerlakken niet bij jou over de muren lopen.
De huisvestingsproblemen blijven wel, maar op een later moment in hun leven worden die wat urgenter. Dan wordt duidelijk waar ze gaan wonen en werken en wat hun financiële situatie is.
Op dat moment kun je bekijken wat je voor elk kind kan doen en of je daarvoor de overwaarde op je huis gaat gebruiken.
Ik heb de kinderen - ook noodgedwongen- in hun studietijd het zelf laten uitzoeken en zelf keuzes laten maken. Ze hebben toch alledrie kunnen doen wat ze wilden doen. De oudste heeft zelfs enige tijd in Amsterdam gewoond. Schrikbarend duur, inderdaad.
Nu ze alledrie aan het settelen zijn wordt duidelijk wat ze zouden willen, welke mogelijkheden ze hebben en welke beperkingen er zijn. Nu heb ik wat meer financiële armslag en kan voor elk kind 'op maat gemaakt' ondersteuning bieden, als ze dat willen. Daar zit ongelijkheid in, de een heeft meer nodig dan de ander. Dat bespreek ik ook wel, niet uitvoerig en diepgaand, maar wel mijn motieven.
Of ik daar de overwaarde van mijn huis voor ga gebruiken weet ik nog niet. Het kan ook zijn dat ik die overwaarde ga gebruiken als ik zelf kleiner wil gaan wonen. Ik wil nu in elk geval nog de ruimte hebben om op een later moment die keuze te maken. Tot nu toe red ik het nog wel uit mijn eigen financiële ruimte.
Tsjor
Temet, volgens mij heeft woningnet woningen onder de 23. Daar mag je vijf jaar in blijven wonen dus als je jouw kinderen inschrijft met 18 staan ze vlak voor hun 23ste verjaardag bovenaan. Bovendien hebben ze bij woningnet lootwoningen.
Ysenda, ik zeg ook nog steeds PTT tegen de post
Groeten,
Temet
