Eigen geld binnen huwelijk gvg
Hallo,
Mijn man en ik zijn 25 jaar bij elkaar en getrouwd in gemeenschap van goederen. Afgelopen jaar zijn we in een huwelijkscrisis beland en is de optie van een echtscheiding zeer reeel geweest, gelukkig zijn we er samen uit gekomen maar met het oog op de toekomst wil ik wel wat dingen veranderen. Mijn man en ik denken heel anders over geld. Hij heeft, mede door impulsiviteit en ADHD de houding geld moet rollen. Ik wil graag sparen voor bijvoorbeeld ons pensioen en bijvoorbeeld aflossen op onze hypotheek. Hij geeft erg veel geld uit aan kleding en gadgets en vakanties. Ik ga mee op die vakanties dus ik profiteer daar ook van maar van mij hoeft het allemaal niet zo vaak/ver/duur. Om kleding en gadgets geef ik niets en mijn uitgavenpatroon ligt sus volledig anders dan dat van hem. Dit gaat steeds meer bij mij wringen. Mijn man vind het niet leuk om steeds aan mij ‘toestemming’ te moeten vragen aks hij iets wil kopen. Ook wil hij dat ik stop met zeuren over de talloze geldboetes die hij krijgt voor te hard rijden. Nu heeft hij bedacht dat we beiden een vast bedrag per maand krijgen. En ieder mag dat uitgeven zoals het hem/haar goeddunkt zonder commentaar van de ander. En als ik dan alles wil sparen, moet ik dat zelf weten. In eerste instantie lijkt me dit een prima idee. Echter toen bedacht ik me het volgende. Stel dat hij inderdaad continu al het geld uitgeeft aan kleding,uitgaan, boetes, gadgets etc etc. En ik al het geld netjes spaar. Stel dat ik dan na een aantal jaar zeg maar twintig duizend euro gespaard zou hebben. En hij niets. En we gaan scheiden. Volgens de gemeenschap van goederen heeft hij dan recht op tienduizend euro van mijn spaargeld. Dat is dan toch niet eerlijk? Ik zou ook recht hebben op de helft van de waarde van zijn gadgets maar op vakanties, uitgaan, boetes en kleding kan ik niet de helft opeisen, die hebben geen waarde meer achteraf.. is er een manier waarop ik kan sparen en dit bedrag dan ook echt voor mij zal blijven? En dan bedoel ik uiteraard een legale manier, niet een stiekeme rekening of geld in huis verstoppen ofzo.
gemeenschap van goed
om laten zetten bij notaris op huwelijkse voorwaarden. En het spaargeld op een eigen rekening zetten?
Mein und dein
Ik krijg toch een apart gevoel bij dat eigen spaarpotjes maken. Mein und dein.. brrr.
Je lijkt wel heel veel rekening te houden met het scenario dat je het bejaardenhuis samen toch niet gaat halen en je met je spaargeld wilt kunnen wegvluchten.
En als je je pensioen wel samen haalt? Is het dan ook jouw pensioen en heeft hij pech, mag hij niet meeeten want hij heeft 'zijn' geld verbrast?
Als je samen geen gezamenlijk strijdplan mbt de financiële zaken voor elkaar kunt krijgen is dat toch wel verontrustend hoor, vind ik.
Gemeenschap van goederen kun je natuurlijk laten wijzigen in huwelijkse voorwaarden. Maar ook dan moet je eerst de huidige gezamenlijke bezittingen verdelen en het kost geld bij de notaris.
Zowel baten als lasten deel je. Mijn vrouw heeft een studieschuld van voor dat we trouwden. Gaan we nu scheiden is toch de helft voor mij. En het door mij opgebouwde pensioen is ook voor een deel van haar. Zo gaan die dingen als je kiest voor gvg.
Ik ben ook spaarzamer/zuiniger dan mijn vrouw. En dat levert natuurlijk wel discussies op. Al vindt ze het wel fijn dat ik wél rekening hou met studies van de kinderen en onze verre toekomst. Ik ben ook die boeman die klaagt dat het geld op is voor deze maand. 
Ik zou toch eens kijken of je geen betere consrnsus kunt bereiken hoor.
Naar de notaris
En daar de vraag voorleggen.
Misschien een gezellige optie?
Stel dat jullie samen 600€ zouden kunnen "overhouden".
Standaard 400€ naar een gezamelijke rekening. Jij 100€ om te sparen/uitgeven aan wat jij zinvol vindt en je man 100€ voor kleding/gadgets.
Toch geld om te spenderen en geld voor jullie gezamelijke toekomst.
De optie
Van Wil zou mijn voorkeur hebben! Zo spaar je toch ook.
En anders idd de notaris benaderen.
wacht effe
volgens mij hebben jullie een stap overgeslagen.
Je kunt prima je eigen budget hebben, maar je zult het toch wel eens moeten zijn over de basics die je samen goed geregeld wilt hebben. Dit staat dus los van jouw vraag hoe het zit met op huwelijkse voorwaarden of niet, want dat ljikt me een no brainer: natuurlijk ga je huwelijkse voorwaarden regelen, dat is nu de standaard dus geen motie van wantrouwen.
Maar waar jullie ook winst kunnen boeken is op 1 lijn komen:
Dus als jij standaard 5.000 euro buffer wilt hebben + hypotheekaflossing op datum xxx + aanvullend pensioen bedrag xxx op datum xxx dan kan ik me niet voorstellen dat hij het allemaal *niet* wil. Dus ga het eerst eens worden over wat hij wel belangrijk vindt om te regelen in de toekomst, ga ook samen naar een soort 'financiele planner' voor 1 of 2 gesprekken zodat jullie allebei dezelfde 'taal' spreken. Idealiter kom je dan hopelijk in het midden uit: buffer van bijvoorbeeld 3.000 euro, hypotheek wel op jouw datum, maar pensioensparen op zijn datum.
Als je dat af hebt weet je hoeveel geld jullie willen vastleggen én je weet op dit moment ook vast wel wat jullie gezamenlijke huishoudelijke kosten zijn.
Als je dat rond hebt en je bent het erover eens, dan trek je die bedragen af van je salaris en de rest is zakgeld/vrij te besteden.
wij werken hier met een gemeenschappelijke rekening waar zoveel mogelijk gezamenlijke kosten vanaf gaan. Die spekken we standaard met bedrag xxx en vullen aan als er grote uitgaven zijn (geweest). Dan zijn er ook nog grote uitgaven die 1 van ons doet en waar de ander dan de helft van bijlegt bijvoorbeeld. Het gaat niet elke maand zo, en ik ben er 'strakker' in dan hij, maar conceptueel werkt het prima. Ons eigen salaris is dus ook van ons, dus daar gaat de ander niet over.
gr Angela
Klopt ja, die optie was er voor mij nooit, we zouden samen oud en grijs worden, en hij mocht uitgeven wat hij wilde. Maar door wat er eerder dit jaar is gebeurd is die toekomstvisie voor mij uiteen geslagen. Ik lees mee in het draadje verder na ontrouw dus ik weet dat jij heel goed weet hoe dat kan voelen. De intentie om samen te blijven is er wel degelijk maar ik wil ook niet meer mezelf zo wegcijferen als ik altijd heb gedaan en dat al het geld aan zijn dingetjes op gaat. Blijven we wel samen tot we oud en grijs zijn, dan profiteert hij uiteraard mee van mijn spaarzaamheid, geen enkel probleem. Maar mocht hij toch weer eens zijn ‘impulsen’ niet kunnen onderdrukken en we toch uit elkaar gaan, dan zou ik het oneerlijk vinden als de spaarzame van de twee dan met minder wegloopt dan de big spender. Een jaar geleden was ik het helemaal eens met jouw visie, je bent toch samen, wat maakt het uit wie wat uitgeeft. Maar nu ik weet hoe je wereld in 1klap er totaal anders uit kan zien en alles anders kan blijken te zijn dan hoe het leek, ben ik wat voorzichtiger.
Maar het lijkt er op dat we dus of voor huwelijkse voorwAarden moeten gaan, of inderdaad een gezamenlijk spaardoel/pensioen etc moeten regelen en alleen een klein bedrag aan persoonlijke uitgaven voor onszelf houden. Mijn man gaat het echter echt niet redden met 100,- in de maand, ik schat dat zijn uitgaven eerder in de richting van de 1200,- per maand gaan. Ik heb het nooit precies bijgehouden overigens dus misschien is dat een eerste stap, eens kijken over welke bedragen we het nu concreet hebben.
Oh en JJ
Vergeet nog te zeggen dat de studie- en andere schulden die hij had bij aanvang van onze relatie (ca. 15.000 euro) ook door mij zijn afbetaald van mijn spaargeld toen. Zonder probleem, ik hou ook niet van mein und dein. Maar als dan blijkt dat je na zoveel jaar lief en leed toch erg gemakkelijk kunt worden ingeruild voor een jonger exemplaar ga je wel even anders naar de situatie kijken en wil ik voor mezelf toch een spaarpot opbouwen voor het geval het weer mis zou gaan. Gaat het niet mis, alleen maar goed dan toch? Dan stoppen we het lekker in onze pensioenpot ofzo.
Angela
Maar Angela als jij nu al jouw geld spaart en man geeft alles uit, en je zou gaan scheiden en de helft van jouw spaargeld is dan voor je man, dan voelt dat toch oneerlijk of ligt dat aan mij en moet ik dan ook maar nu meer uit gaan geven aan kleding, schoonheidsspecialiste etc zodat het eerlijker verdeeld is?
Wil40
Ja dat zou wat mij betreft een perfecte optie zijn maar man geeft echt veeeeeel meer uit dan 100,- per maand dus die zit meer te denken aan 1000,- per maand. En dat kan nu omdat ik niets uitgeef en we niet aflossen en sparen. Maar dat wil ik dus juist veranderen. Hij wil dat niet, vind sparen voor de toekomst niet nodig.
Maar dat ga je dus wel doen.
Dat uitgeven en reserveren ga je dus wel doen. De opzet verandert niet door het bedrag. Je man wil 1000€ per maand uitgeven. Jij dus ook 1000€.
Blijft er dan genoeg over voor de vaste lasten? Nee misschien. Wie niet horen wil moet dan maar voelen. Hij kan rekenen toch? Als met 1000€ voor ieder er niet genoeg is voor de vaste lasten de komende maand komt er vanzelf bericht op de deurmat.
hier
Mijn ex en ik waren op huwelijkse voorwaarden getrouwd, maar verder is het verhaal precies hetzelfde. In onze huwelijkse voorwaarden stond trouwens dat alles dat na het huwelijk was verkregen voor ieder de helft was, dus in jouw geval zou dat niks oplossen. Mijn ervaring is dat je zo iemand niet kunt veranderen als het over geld gaat. Wij hebben ooit alle inkomsten en uitgaven in een spreadsheet gezet en gekeken wat ieder dan nog vrij te besteden had. Letterlijk de volgende dag kwam hij met een peperdure stereoset aanzetten en kon ik geen nieuwe schoentjes voor ons kind meer kopen. En ik moest gewoon niet zo zeiken, dan leende ik dat geld voor schoenen toch van mijn moeder?
Geld en alcohol waren uiteindelijk de twee grootste redenen waarop het huwelijk stuk liep. Ik ben een stuk armer het huwelijk uitgekomen dan ik er was ingestapt (de vele auto's die hij in de prak had gereden werden van mijn spaargeld vervangen want hij had nooit wat).
Gelukkig had ik een goede opleiding en een goede baan. Na een paar jaar zuinig leven woonde ik weer in een eigen huis en had ik alles weer op de rit. Ex zat eindelijk niet meer onder mijn plak (zijn woorden) en ging zich te buiten aan drank en dure spullen. Hij woont inmiddels op een kamertje (huis uitgezet) en heeft enorme schulden. Kinderalimentatie voor het kind heb ik nooit gekregen.
Kind is inmiddels jongvolwassen en kan uitstekend met geld omgaan.
Wil40
Ja maar dan snij ik toch meteen mezelf in de vingers? Ik wil meer financiële zekerheid, niet minder. Met 1000 voor hem en 1000 voor mij gaat dat niet lukken. Dan blijft er inderdaad te weinig over voor de vaste lasten.
Wil40
Hij wil het liefste dat hij 1000 euro krijgt per maand om vrij te besteden. Hij wil er in ieder geval niet op achteruit gaan. Maar ergens moet er water bij de wijn, tenzij alles blijft zoals het was.
Wil40
Wil40, zo werkt dat niet in het hoofd van iemand die getrouwd is met zo'n big spender. Om ervoor te zorgen dat de vaste lasten betaald kunnen worden ga je jezelf steeds meer ontzeggen. Ik kocht geen kleren meer, ging niet meer naar de kapper, ging zelf dan maar hardlopen in plaats van met de sportclub. Het is ook een stuk schaamte naar de buitenwereld. Je bent met zo'n man getrouwd en dan moet je maar op de blaren zitten, dat gevoel. Mijn ex gooide rustig een maandsalaris weg in het casino en probeerde het dan zo te draaien dat het mijn schuld was omdat ik altijd zo liep te zeiken.
Al mijn vriendinnen hadden normale huwelijken (dacht ik toen) dus ik deed hardnekkig of het bij ons ook normaal was.
Hoewel we toen twee salarissen en maar één keer vaste lasten hadden houd ik in mijn eentje van mijn ene salaris veel meer over dan toen.
tegelijk gepost
Precies Mamase, ik volg je helemaal....
Aparte geheime rekening
Huwelijkse voorwaarden en je eigen rekening waar hij niets van hoeft te weten.
Of in voowaarden vastleggen dat rekening xxx van jou is en rekening y van hem. Vaste overschrijving van salarisrekeningen naar hypotheek en boodschappen rekening.
Je hoeft niet te weten wat hij nu uitgeeft. Jullie moeten weten wat de verplichtingen zijn
Desnoods ben jij degene die alle gezamenlijk financiën doet
Gr Angela
Mamase.
Dan sluis je jou gedeelte wel in een oude sok.
"Hij wil er niet op achteruit gaan". "Hij wil het liefste 1000€ om vrij te besteden."
Dan is hij niet alleen een big spender die jou oplossingen daarvoor niet wil overwegen. Hij is ook egoïstisch.
Hij wil 1000€ pm, prima, jij ook. Waarom zou je jezelf in de vingers snijden? Hij geeft niets toe op dit moment, daar zul je toch keihard doorheen moeten blijkbaar.
Dan is de hypotheek niet betaald volgende maand, misschien wordt hij dan wakker?
Denkt hij, om de één of andere reden, meer recht te hebben om luxe uitgaven te doen?
Molliewollie.
Ik weet wat het inhoud om met een big spender samen te leven.
Alleen is er niet altijd sprake van een gokverslaving en alcohol.
Soms is het puur een roze bril qua uitgaven, geen interesse in onverwachtte onkosten en geen inzicht in de uitgaven. Een big spender kan in alle andere opzichten een prima partner zijn.
En dan moet die roze bril even van de neus geplukt worden.
Zeker ga je jezelf steeds meer ontzeggen, totdat je grens bereikt is. Ik hoop dat er meer opties zijn dan een scheiding voor Mamase.
inzicht
Ik herken het wel hoor. Ten tijde van mijn 'thunder in paradise' zoals je in draadje ontrouw dus hebt gelezen was ik ook niet erg blij met het gegeven dat ik mocht bloeden. Mijn vrouw was te trots om nog iets aan mij te vragen met als gevolg dat we nu nog aan het afbetalen zijn voor die periode.
Ik ven een dag minder gaan werken voor de partneralimentatie. Zo flauw was ik dan ook weer wel. Uiteindelijk was het niet einde verhaal.
Bij ons was het alleen andersom. Tot aan de ellende van ontrouw hadden we gescheiden financiën.. dat was zo gegroeid. De vaste lasten gingen van mijn rekening af. Haar persoonlijke vaste lasten zoals zorgverzekering betaalde ze van haar rekening. Erna zijn we alles via de gezamenlijke rekening gaan doen. Dat gaf mijn vrouw meer gelijkwaardigheid op financieel vlak en meer inzicht in de financiën. Dat hielp wel, want sindsdien dragen we beide de verantwoordelijkheid. Verder heb ik een overzicht gefabriceerd van de vaste en variabele uitgaven en inkomsten met de dagen waarop ze afgeschreven worden. Dan is dat voor een ieder duidelijk. Wellicht helpt dat je man inzien dat het een ding van jullie samen is.. en krijgt hij zicht op zijn eigen uitgaven die niet zo zeer noodzakelijk zijn. 1200 euro vind ik echt bizar veel! Ik begrijp niet dat hij dat normaal vindt. Er zou op zijn minst normaal over gepraat moeten kunnen worden. Of wil hij John Williams over de vloer binnenkort?
Maar ik begrijp je situatie hoor. Je vertrouwt er niet op dat het voor altijd is ook al wil je dat heel graag.
De enige legale weg is huwelijke voorwaarden. Of erin geloven dat je man je alles gunt bij de verdeling als het toch tot scheiden komt. Mijn vrouw wilde me ook niet uitkleden financieel. Maar goed.. we zijn nooit bij station mediation gekomen gelukkig. Je weet nooit hoe dat loopt.
En anders geld in een oude sok stoppen.
Bankrekeningen, beleggingen, pensioen etc. het behoort allemaal tot jullie gezamenlijke vermogen. Of je dat nu rechtvaardig vindt of niet.
Alles bij hem leggen is ook niet goed
Ik ga mee op die vakanties dus ik profiteer daar ook van maar van mij hoeft het allemaal niet zo vaak/ver/duur. ===
Nee, maar je gaat wel mee. Dat kan twee dingen betekenen: je vindt het eigenlijk te leuk en laat je principes varen, of je man duwt het kost wat kost door en trekt zich niets van jou aan.
Kaaskopje
Ik zou echt net zo blij zijn met een vakantie dichterbij maar man niet. Hij gaat dus ook regelmatig alleen.. maar ik betaal daar dan wel aan mee, aangezien alle inkomsten op 1 hoop komen. Hij gaat dus veel vaker op vakantie dan ik. Geeft veel meer geld uit aan kleding, sportschool, gadgets, fotocamera’s, mobiele telefoons. Enz. Enz. Ik wil het ook niet allemaal bij mijn man leggen hoor, ik heb hem hierin altijd veel te veel vrijheid gegeven. Maar daar wil ik nu dus verandering in aanbrengen en dat stuit op weerstand (logisch want hij gaat er alleen op achteruit)
Ik ga inderdaad maar eens een overzicht maken van alle inkomsten en uitgaven. Misschien als alles zo op papier staat dat de ongelijkheid hem ook meer zal opvallen en hij zich meer realiseert hoeveel geld hij uitgeeft. Overigens let ik er wel goed op dat er niet meer uitgaat dan er in komt alhoewel ik John Williams best wel eens over de vloer wil hebben 
maar met ons inkomen moet er makkelijk kunnen worden afgelost op onze aflossingsvrije hypotheek en gespaard voor pensioen etc en dat doen we nu niet. En dat zit me wel dwars.
Vanavond wel een goed gesprek hierover gehad en aangegeven dat ik me er echt niet fijn bij voel dat we niet aflossen op de hypotheek en niet sparen. Hij wil eigenlijk graag een nieuw huis kopen met een hogere hypotheek dus dat is een mooie aanleiding om alle inkomsten en uitgaven eens op een rijtje te zetten en zo inzichtelijk te maken wat er mogelijk is als we meer zouden aflossen of sparen in plaats van steeds maar geld uitgeven.
Wil40
== Ik weet wat het inhoud om met een big spender samen te leven.
Alleen is er niet altijd sprake van een gokverslaving en alcohol.
Soms is het puur een roze bril qua uitgaven, geen interesse in onverwachtte onkosten en geen inzicht in de uitgaven. Een big spender kan in alle andere opzichten een prima partner zijn.
En dan moet die roze bril even van de neus geplukt worden.
Zeker ga je jezelf steeds meer ontzeggen, totdat je grens bereikt is. Ik hoop dat er meer opties zijn dan een scheiding voor Mamase. ==
Zo is het inderdaad Wil. Gelukkig geen sprake van alcohol, gokken oid maar ook zonder dat gaat er geld zat uit. Hij is ook gul met cadeaus, ook naar mij. Dus daar ‘profiteer’ ik dan weer van ware het niet dat ik die dingen helemaal niet wil hebben. De afgelopen 8 maanden heb ik voor zo’n 4000 aan dingen cadeau gehad van hem, die eigenlijk allemaal niet nodig zijn (camera met lens, nieuwe iPhone, elektrische fiets). Dus het is echt niet dat het allemaal aan hemzelf wordt uitgegeven maar ik zou het liever sparen.. en hij is net zo gul voor ons kind (MacBook air, mobiele telefoon, waveboard). Maar die roze bril moet inderdaad van zijn neus af, voordat we echt in de problemen raken. Nu kan het nog, maar we moeten ook aan de toekomst denken. We lossen niets af op ons huis (aflossingsvrije hypotheek) terwijl die wel over 20 jaar moet worden afgelost. Als ik daar wat over zeg dan is zijn reactie: dan sluiten we tegen die tijd weer een nieuwe hypotheek af” ...
Groter bedrag op een spaarrekening vastzetten
Ik snap best dat je man het geld graag laat rollen, maar van wat je erover vertelt, krijg ik ook kromme tenen.
Ik zou met je man een afspraak proberen te krijgen over een bedrag wat vast naar een spaarrekening gaat en waar jullie dus in principe een bepaalde termijn niet aan mogen komen. Weg is weg en kan niet uitgegeven worden. Je zou dan verder kunnen denken aan een toezegging dat een deel van dat spaargeld uitgegeven mag worden aan jullie zelf, maar het andere deel voor de hypotheek is. 1/3 en 2/3 of zo, ik doe maar even een verdeling. En zo zou ik alles proberen in te delen. Zoveel voor het huishouden en vaste lasten, zoveel wat jullie maandelijks per persoon mogen uitgeven, zoveel naar een spaarrekening waar je zelf verantwoordelijk voor bent. Als hij dat geld aan vakanties uit wil geven, prima, maar dan is er minder over voor dure andere zaken.
andere organisatie
'aangezien alle inkomsten op 1 hoop komen.' Ik denk dat daar een goede mogelijkheid zit om het aan te pakken: ieder op eigen rekening de inkomsten en vast bedrag overmaken naar gemeenschappelijke rekening voor vaste lasten.
Wat ieder vervolgens met het resterende bedrag op de eigen rekening doet is aan ieder zelf. Ik vind de redenering dat het dan plotseling jouw geld is en dat het dan erg is als hij daar dan de helft van zou krijgen als je uit elkaar gaat wel erg krom. er zijn situaties waarbij de een het geld verdient voor alle vaste lasten etc., terwijl bij scheiding de helft van het huis toch aan de niet of minderverdienende partner toekomt.
Beschouw het als gemeenschappelijk geld, waarbij ieder een deel beheert naar eigen vermogen. De een zal sparen en de ander zal uitgeven.
Tsjor
Hij wil er niet op achteruit gaan???
Zegt ie dat echt?
Dus hij mag alles opmaken en jij hett het nakijken?
Het is wel een pareltje hè....
Notaris
Ik zou naar de notaris gaan en het huwelijk laten oversluiten op huwelijkse voorwaarden en er voor zorgen dat je jaarlijks indexeert wat de de bezittingen per persoon zijn.
Daarnaast een gezamenlijke rekening open waar beide partners een maandelijks bedrag storten voor de vaste lasten.
Verder hou je beiden je eigen inkomen op je eigen rekening en dat besteed je naar eigen inzicht (of sparen)
Vakanties betaal je allebei de helft maar als de een veel luxer/duurder wil dan de ander dan kan die persoon een extra bijdrage doen. Zelfde voor gadgets en spullen in huis. Wil iemand iets perse hebben betaald die persoon dat zelf. Willen allebei de partners het hebben dan betaal je de helft. Wil de een een veel duurder model dan de ander dan legt die bij.
Ginny
'Dus hij mag alles opmaken en jij hett het nakijken?' Nee hoor, zij mag ook alles opmaken. Alleen doet ze dat niet omdat ze dat niet wil. Zij wil sparen en aflossen. Van hem hoeft dat niet, hij wil dat niet en zij hoeft dat van hem ook niet.
Het verhaal dat de vrouw het nakijken heeft als de man geld opmaakt aan dingen die de vrouw niet zo interesseren vind ik wel verrassend. Ik snap dat het beroerd is als je het niet eens kunt worden over utigaven, en dan met name over de vraag of je nu leeft, of dat je leeft voor de toekomst. Maar dat het dan in een keer 'mijn' geld wordt, wat hij opmaakt, dat vind ik wel een merkwaardige wending.
Tsjor
Nee hoor Tsjor
Als je goed leest, zie je dat hij zoveel opmaakt dat er voor haar maar weinig overblijft om op te maken.
Dat is al laakbaar, maar dat hij daar verder ook het probleem niet van inziet vind ik echt te gek voor woorden.
Ik begrijp uit jouw reactie dat jij dat de normaalste zaak van de wereld vindt, maar mijn relatie zou het echt niet zijn.