Advocaat verplicht of niet?

Menselijk

@Temet die neiging heb ik zelf in het verleden ook wel meer dan eens gehad, toen het nog mijn vriend was al en nu het mijn ex is zeker. Toen het nog mijn vriend was, gedroeg hij zich eigenlijk al niet als vader van de kinderen en nu kan ik hem nog steeds genoeg verwijten. Maar met die verwijten help ik niemand, ik maak mezelf er alleen gek mee.

Ik blijf ook hopen dat mijn ex ooit die vaderrol die hij nu in feite via een rechtszaak eist ook ooit echt op gaat pakken. Dat zou ik mijn kinderen gunnen.

De rechten waar mijn ex nu voor strijdt, kan ik daarom normaal alleen maar achter staan. Maar ik ben gewoon bang dat het via een rechtszaak niet gaat werken. Ik gun mijn ex echt die rechten, maar dan moet hij ook wat plichten/verantwoordelijkheden erbij nemen. En dan bedoel ik het heus niet per se financieel ofzo. Gewoon er af en toe voor de kinderen zijn, bereikbaar zijn in geval van nood, mee willen denken over een vo-keuze, dat soort dingen hoeven echt geen geld te kosten. En dan is gezag ook gewoon werkbaar.

Dat soort dingen die Angela67 noemt, zijn dus ook het soort dingen dat ik me afvraag. Wel of geen verzoeken doen aan die advocaat? Geef ik hem dan niet de kans om zich vantevoren voor te bereiden op mijn verweer? Wel of geen cc aan mijn ex?

Ik vermoed inderdaad dat ex niet helemaal eerlijk is richting zijn advocaat. Of die advocaat speelt prima mee. In het verzoekschrift staat om 1 voorbeeld te noemen dat ik de omgang tussen de kinderen en mijn ex tegenhoudt. Dat is onjuist. Ik vraag minimaal 1 keer per week of de jongste nog kan komen en ben flexibel in het moment waarop ex dat zou willen en heb in het verleden meer dan eens geld of eten voor hun gezin meegegeven als mijn dochtertje daar kwam. Ik heb de oudste op een vo-school ruim 50 km hier uit de buurt zitten, in de woonplaats van mijn ex, mede zodat zij gemakkelijker bij haar vader langs kan. Ik heb ook gekeken hoeveel geld ik het afgelopen jaar op de ov-chipkaart van mijn ex heb gestort, zodat hij een kind kon halen of brengen, dat is meer dan 250 euro, dat is nog los van alle keren dat ik zelf kinderen gehaald of gebracht heb. Mocht het nodig zijn om dat tzt te onderbouwen, kan ik dat allemaal op papier geven. Ik denk echt dat zijn advocaat dat niet weet. Ik denk ook niet dat hij weet dat mijn ex inmiddels al vanaf januari weigert om daar nog een of meer kinderen te ontvangen. Of misschien is dat juist wel op advies van die advocaat? Zou het een tactiek kunnen zijn?

Dat is dus een reden dat ik de vraag voor jongste nu bij zijn advocaat heb neergelegd. Het voelt nu namelijk zo dubbel. Ex eist omgang, ik ben het er mee eens voor wat betreft jongste, maar ze mag niet komen... Maar mijn twijfel, weer puur op dit punt, geeft ik daarmee niet al veel te vroeg al mijn argumenten bloot? In geval van een rechtszaak, zou die advocaat al weten welke kant ik op ga. Dat soort twijfels.

Illusiedenken?

"Ik gun mijn ex echt die rechten, maar dan moet hij ook wat plichten/verantwoordelijkheden erbij nemen. Gewoon er af en toe voor de kinderen zijn, bereikbaar zijn in geval van nood, mee willen denken over een vo-keuze, dat soort dingen hoeven echt geen geld te kosten. En dan is gezag ook gewoon werkbaar."

Lijkt me toch niet handig om van je ex te verwachten dat hij gedrag gaat laten zien, als ruil voor gezag?, dat hij in werkelijkheid nog nooit vertoond heeft. Helaas. Je zet je zo wel op voor teleurstelling.

Handiger is de situatie te accepteren zoals het is. Vader wil wel contact maar op zijn voorwaarden en daarbij gezag.
Daar gaat het over.

Oneens

AnneJ, dat ben ik niet helemaal met je eens. Natuurlijk kan ik het gedrag van mijn ex niet veranderen, dat verwacht ik ook helemaal niet. Maar als we op mediation uit zouden komen, is het allemaal wel iets minder zwart wit.

In de rechtszaak eist mijn ex contact op zijn voorwaarden. Zelfs dat zou al een hele verbetering tov het nu zijn. In feite dus juist een winst ipv een teleurstelling. Oudste 2 kinderen willen er niet heen, maar middelste is volgende maand 12 en oudste is al ouder.

Grootste 2 risico's: gezag en verplicht bezoek voor de middelste. Middelste is dan 12 en heeft zelf iets te zeggen. Volgens voorstel van zijn vader wil hij hem op de vrijdagen uit school halen, dat gaat hem dus niet worden. Kans op dat risico lijkt me vrij klein. Gezag is een reëel risico en in een eventuele rechtszaak zal ik me daar dan ook vooral tegen verzetten. Al schijn ik op dit punt een goede kans te hebben, het risico dat mijn ex gelijk krijgt op dit punt is reëel. Dat is een van mijn redenenen dat mediation de voorkeur heeft en in dat geval kun je een compromis sluiten.

Jij schrijft dat vader contact wil op zijn voorwaarden, dat klopt op papier, maar dat is dus ook wat ik ongeveer wil. Dus zelfs als hij voor een groot deel gelijk zou krijgen, zijn er waarschijnlijk nog geen grote teleurstellingen.

Apart

Misschien een wat impertinente vraag, maar is er soms iets met je ex aan de hand? En ga jij ermee akkoord dat je straks drie van de vier weekends een incompleet gezin hebt, als de omgangsregeling doorgaat die hij voorstelt?
Ik zou zeker al die zaken die je noemt in je reactie zetten. Het is op zijn minst bijzonder te noemen dat je honderden euro's uitgeeft alleen zodat de kinderen contact kunnen hebben met hun vader.

Standaard

@AnneJ Nog even een aanvulling op mijn vorige reactie. Deze was vooral gericht op je eerste reactie, de tweede had ik toen nog niet gelezen en daar heb ik het gevoel toch meer op 1 lijn te zitten met wat je schrijft.

Misschien bedoel je het niet zo in die eerste reactie, maar het gevoel wat ik bij die reactie krijg, lijkt een beetje op het gevoel dat ik bij veel reacties om me heen krijg, mogelijk ligt dat aan mij en interpreteer ik het verkeerd, sorry dan bij voorbaat.

Ik krijg echter bij veel echtscheidingen/beëindigingen van relaties het gevoel dat daar automatisch een strijd bij hoort. Mensen om mij heen lijken ook van mij te verwachten dat ik een strijd ga voeren en mijn ex wordt vergeleken met andere exen die ze kennen (vreemd genoeg vergeten ze er rekening mee te houden dat ik net zo goed de ex ben en vergelijken ze mij met 'de slachtoffers' die ze kennen van scheidingen).

Ik heb geen zin om hierin mee te gaan en ben daarom ook zeker niet van plan om er een strijd van te maken. Dat geeft mij meteen al meer ademruimte, aangezien ik dan ook geen strijd kan verliezen en niet hoef te vechten voor een overwinning.

Ik wil juist liever bouwen aan een zo'n goed mogelijke toekomst voor de kinderen en daarvoor vechten. Voor een groot deel zal dat moeten onder de huidige omstandigheden, maar ieder punt wat verandert zal een verbetering zijn tov het nu. Dat zou een verandering in gedrag kunnen zijn, of iets kleins als een telefoonnummer waarop ik mijn ex kan bereiken als er iets met de kinderen is. Dat is wat mij betreft niet leven op illusies, maar proberen het beste er uit te halen.

Geen gezag

Je kunt ook netjes aangeven dat je geen gezag wenst. Het is al lastig genoeg om te zorgen dat vader en kinderen met elkaar omgaan en daar doe je alle moeite voor, flexibel en met financiële ondersteuning. Wat er ook besloten wordt blijf je je inzetten voor contact tussen vader en kinderen.
Gezag kan voor nog meer complicaties zorgen.
Je pubers geven zelf aan welk contact ze goed uitkomt en dat respecteer je en ondersteun je. Voor je jongste zou je het liefste een vaste afspraak willen en wel als volgt.

Of en wat vader mankeert zou ik niet inbrengen. Alleen wat feitelijk een goede omgang in de weg kan staan. Concreet. Een etiketje zegt niets over de feitelijke (on)mogelijkheden.

Illusie 2

"Dat zou een verandering in gedrag kunnen zijn, of iets kleins als een telefoonnummer waarop ik mijn ex kan bereiken als er iets met de kinderen is. Dat is wat mij betreft niet leven op illusies, maar proberen het beste er uit te halen."

Een telefoonnummer kan zo weer veranderd zijn. Gedrag dat je nog niet gezien hebt telt niet mee.

Ik wens je veel sterkte. Ik heb inderdaad zelf een exman met gebruiksaanwijzing en gezag. Dat heeft me al wat bochten wringen gekost, ook al wens ik ex en kinderen het allerbeste en doe daar ook werkelijk alle moeite voor. Gelukkig klinkt er wel een hoop positiviteit, creativiteit en flexibiliteit uit je berichten. Dat kun je goed gebruiken.

Ik sta op het standpunt dat wat ex wel bijdragte prima is en meegenomen en vaak valt het mee. Maar er op rekenen kan ik niet, daar heb ik anderen voor.

@Vesper

Ik begrijp je vraag. Ik weet niet of je dit bedoelt, maar ex heeft in het verleden idd de diagnose borderline gehad. Dat ontkent hij nu, maar ik ben destijds als zijn partner meegeweest tijdens de behandeling. Ik wil dit punt echter niet meenemen in mijn verweer. Als ik het scheiding-topic op dit forum lees, heeft iedereen een gedragsstoornis en dat voegt niets toe. Wel verklaart het hier op dit forum misschien wel een deel van mijn angst. Verder zijn er nog een paar van dat soort dingen en mede daarom vindt mijn omgeving dat mijn ex bepaalde dingen niet zou verdienen.

Ik ga die dingen niet gebruiken in een rechtszaak, hoe gek iedereen me ook verklaart. Het is en blijft de vader van mijn kinderen. En juist als iedereen dit soort dingen altijd roept, gaat het in een rechtszaak niets toevoegen en juist dat zul je alleen maar verliezers hebben: ik moet mijn ex zwart maken, mijn ex zal zich daar tegen verweren, de strijd tussen ons als ouders zal toenemen, communicatie zal nog lastiger worden en uiteindelijk zijn de kinderen de dupe. Dat wil ik niet.

Ik ga er gewoon proberen het beste uit te halen. En in het voorstel zoals dat er nu ligt, heb ik voorlopig geen enkel weekend meer met zijn allen. Week 1 zou de oudste moeten, week 2 de middelste, week 3 de jongste en dan week 4 weer de oudste. Het argument dat jij noemt, heb ik ook in mijn oorspronkelijke reactie aan de advocaat van mijn ex genoemd. Die reactie zit al bij het verzoekschrift, met de reactie van mijn ex erbij: 'dat is dan maar niet anders'.

Natuurlijk zou ik dat vervelend vinden als dat uitkomt en dat is dus ook zeker een punt dat ik in mijn verweer wil benoemen, maar hoe groot is de kans dat dat uitkomt? Zoals eerder aangegeven, zijn de oudste 2 tegen die tijd 12 en hun mening zal worden gevraagd. Oudste wil er niet verplicht heen, middelste wil er niet heen. Zijn letterlijke woorden: "al neemt papa het leger mee om mij op te halen, dan ben ik nog binnen een uur weer op het station om de trein naar huis te nemen". Ik kan me niet voorstellen dat die 2 verplicht worden om daar eens in de drie weken een weekend heen te gaan. Nog zoiets om voor mediation te gaan, dan kunnen we samen bedenken hoe we er bijvoorbeeld met middelste naar toe kunnen werken dat hij wel weer naar zijn vader wil. Al met al lijkt het risico dat ik ieder weekend 1 kind kwijt ben, vrij klein en anders moet ik me daar maar op inrichten. Vooralsnog hoop ik op mediation en dan ik voor willen stellen dat de jongste er om de week heen mag en voor die andere 2 een oplossing op maat bedenken.

@AnneJ

"Ik sta op het standpunt dat wat ex wel bijdraagt prima is en meegenomen en vaak valt het mee. Maar er op rekenen kan ik niet, daar heb ik anderen voor."

Dat is hier niet anders en zal ook niet anders worden.

En met dat telefoonnummer is geen illusie, ik weet ook dat dat zo weer verandert is, of dat ik zo weer geblokkeerd ben. Dan nog is die periode dat ik hem wel kan bereiken al een winst.

En er moeten nog meer dingen geregeld worden, als ik dat mee zou kunnen krijgen in een mediation, zou dat nog een winst zijn. Erger dan nu kan het wat dat betreft niet worden.

@Vesper

Hier dus net zo. Ex heeft geen inkomen en krijgt die advocaat dus zo goed als voor niets, terwijl ik het volle tarief zou moeten betalen. De oorspronkelijke reden dat ik dit topic opende...

Ik ben inmiddels niet eens meer van plan om wat betreft dit punt een advocaat in te schakelen. De advocaat waar ik ben geweest, wilde oa meteen op dit punt inspringen. Ik zou gespreksverslagen bij de psychiatrische instelling en de huisarts moeten opvragen en dat soort dingen. Daar heb ik gewoon geen zin in.

Dat hele etiketje is mijn probleem niet. Het gedrag dat er bij hoort, is waar ik meer mee zit. En wat AnneJ al schreef, dat gaat niet veranderen. Ik ben wat dat betreft voorbereid op leugens en wat dat betreft speelt er denk ik zelfs een deel angst bij mij mee. Hoe meer ik me zal verweren, hoe meer leugens er zullen komen. Daar zit ik niet op te wachten, zelf niet en voor de kinderen niet.

Of een snuggere rechter er doorheen prikt, weet ik niet. Dat hangt denk ik heel erg van de rechter af en die kans maak ik niet groter of kleiner door wel of geen advocaat te nemen.

Wel speelt dit ook een rol bij mijn recentere vragen, of ik bepaalde informatie wel of niet aan de advocaat van ex moest geven. Zoals ik al aangaf, het lijkt er op dat ex onjuiste informatie aan zijn advocaat heeft gegeven. Logisch, dat is zijn verhaal en al zou het niet bewust onjuist zijn, dan is het in ieder geval nog subjectief. Ik denk niet dat zijn advocaat weet dat hij weigert om de kinderen langs te laten komen en al helemaal niet dat ik daar zoveel om heb gevraagd. Graag zou ik willen dat hij dat wel weet, maar ik betwijfelde dus of dat verstandig was.

En ook daar dus een deel van de oorzaak van mijn twijfel. Voordeel: advocaat weet dat ik er wel achter sta, ik heb een kans om op kortere termijn wat voor mijn dochtertje te bereiken en mogelijk kan die advocaat zelfs wat druk zetten (hij werkt immers voor een vast budget zoals mij hier is uitgelegd). Nadeel: ex heeft al langer de tijd om leugens te verzinnen waardoor ik me tzt weer zou laten verrassen...

als je het die advocaat niet vertelt . .

zal ie het nooit weten.
dus ja mail je ex dat je zijn advocaat gaat mailen en mail dan de advocaat met een cc aan je ex.
Zo transparant als het maar kan.
Leugens komen toch wel, hoe je het ook wendt of keert. En wanneer heb je anders de kans om te vertellen hoe je het geprobeerd aan te pakken.
gr Angela

Verweer

Als je zelf geen advocaat neemt kun je mogelijk wel je (korte, concrete) verweer naar de griffie sturen. De gegevens (fax of postbus) staan op de dagvaarding. Dat zou ik wel doen. En controleren of het aangekomen is, of aangetekend, tijdig, sturen.

Mondeling

En nu zijn we weer een beetje terug on topic, maar voor zover ik inmiddels heb begrepen, mag ik in een procedure om omgang en gezag zelf geen schriftelijk verweer voeren. In een dergelijke procedure is (voor zover ik nu weet) bij schriftelijk verweer een advocaat verplicht. Mondeling verweer zou ik we zelf mogen voeren. Uiteraard zou dat dan ook helderen bondig moeten zijn, daarom zou ik dat tzt wel eerst voor mezelf willen uitschrijven, zodat ik het ook van onnodige emoties kan ontdoen.

Wel wil ik er graag een zeer beperkt, functioneel gevoel in door laten klinken. Het moet wat mij betreft wel duidelijk zijn dat het uit mijn hart komt.

Zelf hoop ik nog steeds op mediation uit te komen. En al klonk ik vandaag of eigenlijk gisteren wat negatief over ex, ik geloof echt dat dat goed mogelijk is. Zover zitten we nietvan elkaar vandaan in wat we willen, er zou dan bovendien een onafhankelijke mediator bij zitten en de dingen worden vastgelegd. Bovendien zou dan mogelijk de financiële afwikkeling deels kunnen worden meegenomen.

Mocht mijn ex mediation op dit moment ook formeel gaan afwijzen, dan wil ik die mogelijkheid in mijn verweer nogmaals opperen en vervolgens dus beknopt verweer tegen het gezag en verzoeken voor wat betreft de omgang rekening te houden met de wensen enbelangen van de kinderen. Die oudste 2 zullen ook gehoord moeten worden of schriftelijk hun verhaal moeten doen. Jongste niet, maar voor wat betreft jongste voorzie ik ook geen problemen. Uiteindelijk zou ik denk ik een voorkeur hebben voor een vaste omgangsregeling met daarbij opgemerkt dat als de kinderen echt niet willen, ze niet hoeven. Dat schijnt reëel te zijn. Probleem voor middelste is dan opgelost, terwijl hij dan wel gewoon welkom zou zijn. Oudste heeft ook haar zin dat ze kan, maar zonder verplichting en jongste kan gewoon. Wat haar betreft zou het van mij zelfs wel wat ruimer mogen. Ik zou bovendien vrij eenvoudig kunnen aantonen dat ik ook zonder verplichting de kinderen wel degelijk stimuleer tot contact met hun vader.

Eigenlijk zou het van mij allemaal niet zo moeilijk hoeven. Ex had juist dat gezag en die omgang wat mij betreft ook gewoon eerst ff aan mij voor kunnen leggen, denk echt dat we er zonder procedures uit zouden zijn gekomen, maar ik vermoed dat dit niet uit zijn hoed komt.

pleitnotities

Anoniem, als het tot een zitting bij de rechter komt, is het inderdaad goed om hetgeen je mondeling Wilt vertellen daar voor te bereiden en op papier te zetten. Dat schriftelijke, ook wel pleitnotities genoemd als advocaten het doen, kan je dan aan de rechter of griffier overhandigen. Scheelt hun weer werk. Misschien kan je zelfs aanbieden het nog toe te mailen (kunnen ze passages er makkelijk uit overnemen), ik weet niet hoe dat werkt.

Ik denk dat het goed is als je aangeeft dat je herhaaldelijk, zeker 1x p.w. vanaf .... (dus maak het concreet zodat de rechter weet wat je wanneer allemaal hebt aangeboden) hebt gevraagd of jongste langs kon komen maar dat hij het steeds heeft geweigerd.

Nb Het kan natuurlijk zijn dat er iets gaat veranderen als je zijn advocaat hierover gaat informeren. Dat zou alleen maar mooi zijn als hij jongste dan toch wil zien.

Moe

Inmiddels word ik wel een beetje moe van dit hele gedoe met mijn ex. Ik doel nu totaal niet op dit forum, daar ben ik juist blij mee, maar ik krijg echt steeds vaker het gevoel dat mensen het niet willen accepteren dat ik dit gewoon normaal wil regelen. Het lijkt wel alsof iedereen wil dat ik dit als een (wed-)strijd zie en koste wat het kost voor alles moet gaan. Waarom mag dit niet gewoon op een normale manier? Bovendien krijg ik ook steeds vaker het idee dat verschillende deskundigen minder deskundig zijn dan ik vantevoren had gedacht.

Vandaag weer een reactie gehad van een van de advocaten waar ik in het begin advies heb ingewonnen. Ik had laten weten dat de situatie inmiddels wat veranderd was en dat het mijn voorkeur had om de procedure zonder advocaat aan te gaan. Dat mediation mijn voorkeur heeft en dat ik mogelijk wel een advocaat wilde inschakelen voor advies tijdens de mediation of tijdens een procedure. De reactie was echter nogal pushend, dat ik toch echt een advocaat nodig zou hebben en dat ik veel sterker stond dan ik dacht. Ik krijg hierdoor juist eerder een afkeer voor een dergelijk kantoor dan dat ik er terug zou komen.

Bovendien schreef deze jurist dat ik ook zelf schriftelijk verweer zou mogen voeren... Dus nu 1 advocaat die me heeft verzekerd dat ik zowel voor mondeling als schriftelijk verweer een advocaat nodig heb en een die me verzerkerd dat ik beide formeel zelf zou mogen doen (maar uiteraard was het veel verstandiger om hem in te schakelen). Volgens rechtspraak.nl kan ik echter in een dergelijke procedure alleen het mondelinge verweer zelf doen. Leuk die duidelijkheid...

Wat me wel duidelijk is, is dat ik eens naar de rechtbank moet gaan bellen. Dat verzoekschrift is wel ingediend, maar ik heb van die rechtbank nog niets ontvangen. Nog geen datum van een zitting en nog geen termijn om te reageren. Hoop niet dat hier spelletjes in gespeeld worden...

Lichtpuntje vandaag: ik heb mijn ex vandaag zover gekregen dat hij even bij de kinderen is langs geweest. Was maar even, maar hij is langs geweest. Overigens kan hij ook nu niet zeggen dat ik tegen heb gewerkt: ik heb zijn treinreis betaald en heb hem geld meegegeven, zodat hij met de meiden een ijsje kon gaan eten. Natuurlijk weer mensen die me voor gek verklaren, maar gaat mij om die blije kinderen, jongste is helemaal blij dat haar vader haar heeft getrakteerd op een ijsje

Anoniem

Ik snap je frustratie.

En ik wil je alleen meegeven dat ik vind dat je je super opstelt, en dat jij er alles aan doet om het - voor je kinderen - goed te regelen.

Zorg dat je zoveel mogelijk documenteert, voor het geval je ex opeens rare fratsen uithaalt, maar belangrijker: ik denk dat jij de kans vergroot dat hij ziet dat jij het goed bedoelt, het beste voor hebt met de kinderen, je super redelijk opstelt, en dat daardoor uiteindelijk zijn houding beter en minder argwanend (want zo komt het over) wordt.

Heel goed, dat jij probeert uit de strijd te blijven en goed contact mogelijk te maken.

En onthoud maar: die advocaten willen gewoon (meer) werk. Maar wat ook kan meespelen is, dat zij vooral gevallen zien waar het proberen te communiceren met een ex niet heeft gewerkt en dus gaan ze er graag "vol" in als ze denken dat jij juridisch het gelijk aan je zijde hebt. Volg maar gewoon jouw intuïtie .

Vertraagd

Net de rechtbank maar eens gebeld en ze blijken daar een flinke achterstand in de planning te hebben gehad. Het klopte dus dat ik nog niets had ontvangen. Zitting zou op zijn vroegst in juli zijn, maar kon ook zomaar augustus of september worden. Hoop maar niet dat het net in één van de twee weken is dat wij op vakantie zijn, aangezien ik zelf het verweer wil doen.

Heb meteen daar eens gevraagd wat ik zelf wel of niet mag doen, maar 'eigenlijk had ik voor schriftelijk verweer wel een advocaat nodig', klonk nogal of er wel iets van een opening was, maar eerst maar eens die stukken afwachten.

Voordeel dat het op zijn vroegst in juli is: middelste is dan zeker 12 en mag dus ook zijn mening geven en dat was dus een van mijn grootste angsten, omdat bij hem het grootste probleem zit.

En volgens mij dus ook ruim tijd om alsnog mediation eerst te proberen. En juist nu het nog langer duurt, lijkt het me nuttig om tot die tijd een voorlopige regeling voor mijn jongste te maken, zou zo jammer zijn als ze nog een paar maanden niet naar haar vader mag.

verhinderdata

Anoniem, ik zou de rechtbank nogmaals bellen en even vragen wat er gebeurt als ze het net in jouw vakantie plannen.

Misschien kan je het dan alsnog verzetten.

Maar misschien is het handiger om nu alvast te mailen aan de rechtbank wat jouw "verhinderdata" zijn, dus de periode dat je met vakantie bent, zodat ze daar bij de planning meteen rekening mee kunnen houden.

En je kunt aangeven dat je graag zelf bij de zitting wilt zijn (nogal logisch trouwens, maar kan geen kwaad het te vermelden), ook omdat je mogelijk in verband met de kosten zonder een advocaat verweer wilt voeren.

NB Die mail wordt mogelijk wel doorgestuurd naar de advocaat van je ex, dus als je (nog) niet duidelijk wilt maken dat je zonder advocaat verweer wilt voeren, kan je je mail ook beperken tot enkel het melden van je verhinderdata.

Nog even een vraag: tot wanneer heeft je ex je jongste wel "gewoon" (regelmatig) gezien (hoe vaak was dat?) en wanneer is hij daarmee gestopt? Wat was voor hem de reden om daar mee te stoppen?

Handig

Handig inderdaad om nu vast mijn verhinderdata door te geven, ik ben maar 2 weken met vakantie, midden in het hoogseizoen, maar zou wel heel jammer zijn als de zitting net dan gepland werd. Als het goed is, wordt er pas volgende week gepland, maar ik ga ze inderdaad maar snel even mailen.

En tot wanneer mijn ex de jongste (en de andere 2) normaal heeft gezien, is een beetje ingewikkeld. Het is nu 2 jaar geleden dat ex 'opeens' een ander had en weg was. In die periode kwam hij heel vaak bij ons en hij is die zomer ook nog met ons mee op vakantie gegaan. In die beginperiode was het contact vooral bij ons, omdat ik er moeite mee had om mijn kinderen meteen naar zijn nieuwe vriendin te laten gaan.

Na een paar maanden werd echter duidelijk dat dit toch wel definitief was en in die periode vielen er een paar dingen voor tussen oudste en ex en zij wilde toen helemaal geen contact meer met haar vader. Dat veranderde pas vorig voorjaar, toen ze hoorde dat haar vader en zijn nieuwe vriendin een baby zouden krijgen. Zij wilde namelijk wel heel graag haar broertje zien opgroeien. Inmiddels is haar band met haar vader wel iets beter, maar helaas nog niet zo als ik het graag gezien had, maarja, zij is een puber en dan is dit denk ik het meest optimale.

Middelste bleef in het begin heel erg hopen dat zijn vader af en toe bij hem kwam, maar had er toch problemen mee om naar het nieuwe gezin van zijn vader te gaan. Zijn vader kwam echter steeds minder en middelste voelde zich flink in de steek gelaten. Bij middelste zag je eigenlijk een soort rouwproces. Eerst ontkende hij en bleef hopen, daarna een periode heel boos en erg opstandig en nog later heel erg verdrietig. Het lijkt net alsof hij toen afscheid van zijn vader heeft genomen, want nu wil hij eigenlijk niets meer met hem te maken hebben. Natuurlijk heb ik veel met hem gepraat, ik was bang dat hij dit gedrag vertoonde als een soort loyaliteit naar mij en dat ik dus in feite de oorzaak was dat hij zijn vader niet wilde zien. Hij weet echter dat ik alleen maar een voorstander ben van contact met zijn vader, maar hij wil gewoon niet.

Jongste is echt duidelijk de jongste. Volgens mij is de angst en onzekerheid uit de beginperiode voor een groot deel langs haar heen gegaan. Toen eenmaal duidelijk was dat haar vader toch echt definitief bij zijn nieuwe vriendin introk is ze al vrij snel af en toe daar heen gegaan. Echte regelmaati s er nooit geweest. Ex was altijd al vrij wisselvallig en ook in dat eerste jaar is jongste daar al een keer een paar maanden niet welkom geweest. Ook moest het financieel altijd van mijn kant komen. Jongste mocht alleen komen als ik haar bracht en haalde of de treinkaartjes voor mijn ex betaalde. Volgens het verzoekschrift zou jongste daar ieder weekend zijn geweest, maar dat is absoluut niet het geval. Jongste doet een teamsport en heeft in principe op zaterdag een wedstrijd. Als dat een keer vroeg was, dan vroeg ik aan mijn ex of ze daarna mocht komen, of als ze een keer geen wedstrijd had, dan ging ze het hele weekend. Zo ook met studiedagen of vakanties, als jongste kon, vroeg ik aan haar vader wanneer het hem uitkwam en dan ging ze. Vorige zomervakantie is ze er bijvoorbeeld ook gewoon 3 weken achter elkaar geweest, maar toen die baby net was geboren ook weer 2 maanden helemaal niet.

In januari is jongste er voor het laatst 'normaal' heen geweest, daarna was er een heel stom voorval. Ex had zijn digi-d nodig en die moest nog ergens bij ons thuis liggen. Ik kon hem eerst niet vinden en appte uiteindelijk 1 letter van het wachtwoord verkeerd, ex dacht dat ik dat expres deed en wilde niets meer met mij te maken hebben. Dat is dus dat wisselvallige van hem, maar jongste was vanaf dat moment ook niet meer welkom en dat is ook het moment dat ex die zaak in gang heeft gezet.

Zelf heb ik inmiddels weer contact met ex. En ik heb echt het idee dat hij juist wel graag wil dat jongste komt, maar dat iemand anders dat tegenhoudt. Ik hoop echter dat jongste niet die hele procedure hoeft af te wachten.

Anoniem

Weer even een paar tips, voor een deel doublures met eerdere postings en postings van anderen.

Voor zover ik weet mag je dus wel mondeling maar geen schriftelijk verweer voeren zonder advocaat. Het op voorhand toesturen van stukken heeft dan ook geen zin. Wat inderdaad wel handig kan zijn is om je verhaal dat je op de zitting wil afsteken kort op papier te zetten. Dat vindt de griffier wel prettig, scheelt tikwerk. Maar het kan ook zijn dat de rechter niet wil dat partijen - van beide kanten - verhalen op schrift inleveren. Er zijn beperkende regels voor de lengte van pleitnota's.

Ik zou de griffie bellen, uitleggen dat je van plan bent zonder advocaat te komen en mondeling verweer te voeren, en vragen of het mogelijk is om op voorhand je verhinderdata op te sturen. Daar is het systeem niet op ingericht. Het systeem is ingericht op advocaten die hun verhinderdata via de zgn 'electronische rol' doorgeven. Dat systeem, daar kan jij niet in. Maar het alternatief is dat je uitstel vraagt nadat de zitting al is vastgesteld, dat is voor niemand handig want dan duurt het nog langer. Het is dus in ieders belang dat jij je verhinderdata kan doorgeven met het oog op een efficiënte planning, maar sluit dat eerst even kort met de griffie.

En stel die advocaat nou maar op de hoogte van alles wat jij probeert. Om een aantal redenen. Die advocaat wordt door je ex selectief geïnformeerd, en gaat uit van het verhaal van zijn cliënt want iets anders heeft hij niet. Als hij weet hoe het werkelijk zit, kan hij jouw ex daarmee confronteren. Die advocaat wil op de zitting best het standpunt van zijn cliënt verwoorden, maar complete leugens opdissen doen ze meestal liever niet (en mag ook niet). Dus als die advocaat gewoon weet dat jij al een hele tijd probeert om bezoek voor jongste te regelen, dan kan hij niet op die zitting met droge ogen gaan vertellen dat je dat contact blokkeert. Ook kan hij, als hij beter is geïnformeerd, druk zetten op je ex om zich wat soepeler op te stellen -bijvoorbeeld over mediation - omdat hij erop kan wijzen dat hij anders het risico loopt op de zitting onderuit de zak te krijgen. Dat wil natuurlijk allemaal niet zeggen dat het ook werkt, want het kan best dat ex niet naar zijn advocaat wil luisteren, maar echt. slechter kun je er niet van worden.

Mocht het nou toch zo zijn dat er inderdaad op de zitting ineens nieuwe verhaaltjes komen nav de informatie die jij aan de advocaat hebt verstrekt dan hoef je je daardoor niet uit het veld te laten slaan, maar dan kan je dat gewoon zo benoemen: 'ja, beste rechter, hier was ik al bang voor, in het verzoekschrift doet hij net alsof ik contact tegenhoud, ik doe dat niet, dat heb ik zijn advocaat ook laten weten, en nu komt hij ineens met dit verhaal, maar het is flauwekul'. Mijn inschatting is dat de kans dat je profijt hebt van het volledig informeren van die advocaat groter is dan de kans dat je er nadeel van hebt.

Sterkte ermee

Temet

Fijn

Dit zijn echt antwoorden waar ik wat mee kan.

Ik was bang dat volledig open zijn juist nadelig zou werken voor mij, aangezien de advocaat de belangen van mijn ex behartigt, maar wat jullie beschrijven klinkt ook logisch en wat heb ik nu helemaal te verliezen?

Advocaat van ex is deze week nog weg en in zijn vorige bericht liet hij weten dat hij hoopte als hij terug was (17 mei) mij een antwoord te kunnen geven. In feite zou ik hem dus vantevoren nog een aanvulling willen mailen en ik zou deze week ook de rechtbank nog willen verzoeken om rekening te houden met mijn verhinderdata.

Om aan de rechtbank verhinderdata door te geven, moet ik al laten weten dat ik voornemens ben geen gebruik te maken van een advocaat. Als ik dat doet, komt die info als ik jullie goed begrepen heb ook bij de advocaat van mijn ex terecht. Zou het daarom ook een keuze kunnen zijn om die informatie ook al zelf aan de advocaat van mijn ex te geven, zodat die ook ziet dat ik open kaart speel?

Die advocaat wil ik deze week nogmaals mailen. Het zou mijn voorkeur hebben om te laten weten dat ik van de rechtbank heb begrepen dat de zitting nog wel even op zich laat wachten en dat ik het daarom extra op prijs zou stellen om tot die tijd in ieder geval voor jongste een regeling te treffen. Ook zou ik kunnen voorstellen dat ik ex de gelegenheid zou willen geven om de andere 2 kinderen af en toe te bezoeken en mocht het voor hem een probleem zijn om dat te doen in mijn aanwezigheid, kan dat ook als ik weg ben. Op die manier laat ik zien dat ik niet degene ben die het contact tegenhoudt. Als ik jullie goed begrijp is dat geen onverstandig idee?

Uiteraard wil ik ook de optie van mediation nog even aanhalen, maar dat voorstel ligt er. Is het handig om richting advocaat te laten weten dat mijn ex daarop per app vrij afwijzend reageerde? Of moet ik gewoon de vraag nogmaals stellen?

En dan de situatie tot nu toe. In mijn vorige mail heb ik me vooral op de situatie vanaf nu gericht. Ik heb wel geschreven dat ik ex verschillende keren heb gevraagd wanneer jongste zou mogen komen en dergelijke en ik heb dus een voorstel voor de periode richting zitting gedaan. Uit jullie berichten begrijp ik echter dat het ook handig zou kunnen zijn om al iets duidelijker te laten weten dat ik juist ook de afgelopen periode er alles aan heb gedaan om mijn jongste daar heen te laten gaan. Voor mijn gevoel zou ik dan al een beetje bezig zijn met 'verweer' mbt dat specifieke punt, het punt dat ik er juist alles aan doe om dat contact te bevorderen en de kinderen hierin stimuleer. Als ik de mogelijkheid had gehad tot een schriftelijk verweer, had ik dat daar in opgenomen, mar ik zou dat dus ook nu al aan die advocaat kunnen mailen, gewoon 'ter informatie'?

Gemaild

Inmiddels heb ik de rechtbank gemaild met het verzoek om bij de planning van de zitting rekening te houden met mijn vakantie, omdat ik overweeg om geen gebruik te maken van een advocaat, maar dan wel mondeling mijn verweer zou willen doen. Een cc gestuurd aan de advocaat van mijn ex, dan weet die dat ook maar meteen.

Verder ook een mail gestuurd aan de advocaat van mijn ex waarin ik opmerk dat ik 2 aanvullingen heb op mijn eerdere mail. Eerst het punt benoemd dat mijn ex per app nogal afwijzend was mbt mediation, maar dat mijn aanbod blijft staan en dat ik graag een definitief antwoord ontvang. Antwoord van mijn ex was namelijk 'nee, want ik wil gezag'. Volgens mij zouden we dat ook kunnen regelen via mediation en misschien zelfs wel sneller als we er samen uit zouden komen.

Tweede punt betrof onze jongste dochter en hier krijg ik een steeds vreemder gevoel bij. Ik heb de advocaat van mijn ex gevraagd om een tijdelijke regeling voor onze jongste. In heb geschreven dat jongste graag af en toe naar haar vader zou willen en dat ik dit ook vrijwel wekelijk vraag aan mijn ex. Dat ik regelmatig aan heb geboden om de reiskosten voor mijn rekening te nemen en flexibel ben in de dagen, maar dat ex zegt dat ze de rechtszaak af moet wachten. Ik heb gevraagd of het mogelijk is dat jongste tot er definitieve afspraken zijn een weekend in de 2 a 3 weken naar mijn ex gaat, zodat ze haar band met haar vader kan houden. Volgens het verzoek van ex zou jongste daar ook een weekend in de drie weken komen, dus dit leek mij een redelijk voorstel.

Mensen om me heen verklaren me voor gek, dat ik zoveel moeite blijf doen om jongste toch nog naar ex te krijgen en misschien is het ook wel stom. Maar dit vraagt hij zelf voor wat betreft jongste, ik ben het er mee eens, dus waarom een uitspraak afwachten?

Overigens voor de zekerheid ook heel kort benoemd waarom ik dit niet voor de oudste 2 vraag: die willen op dit moment nog niet een dergelijke regeling en ook daarom lijkt mediation me minimaal een poging waard, dan kunnen we ook kijken hoe we daar aan zouden kunnen werken.

Eigenlijk

Eigenlijk is wat er nu gebeurt, meteen ook mijn grootste angst voor wat betreft dat gezag. Ex reageert niet, ik moet dingen via zijn advocaat regelen en als hij al een keer de kinderen wil zien, moet ik me (voor mijn gevoel) in allerlei bochten wringen en alles betalen en dergelijke.

Hoe gaat dat straks met gezag? Krijg ik dan wel een reactie als er iets getekend moet worden of moet ik dat ook aan de advocaat gaan vragen?

Nu doen

Ik zou in elk geval, voor zover dat nog niet gebeurt is, nu regelen dat je kinderen een ID en een paspoort hebben. Dat scheelt straks in het gedoe.
Een bijna verlopen ID en paspoort zou ik dan maar voortijdig verlengen.
Volgens mij kan een kind met een paspoort zelf een ID regelen vanaf het 14e jaar of zo. Ik weet het niet meer precies maar mijn aanwezigheid bleek overbodig bij zoon op zo'n moment.
Die puzzel vast leggen kan gedoe in de toekomst schelen.

Dwarsliggen

Tenzij je ex echt dwars gaat liggen, hier blaast ex soms alleen hoog van de toren maar doet niets, kun je nog steeds in de meeste gevallen zelf scholen regelen en hulpverlening regelen. Is mijn ervaring.
In de meeste gevallen gaat men er tocht vanuit dat de andere ouder door de ene ouder op de hoogte wordt gehouden.
Maar ik kan me ook voorstellen dat, als er op een school of bij een instelling of arts, vaak problemen zijn, dat men om de handtekening van de andere ouder kan vragen.
Soms volstaat de opmerking dat de andere ouder dat vanuit zijn eigen innerlijke dynamiek (onthoud die term.) ingewikkeld vind en dat je dan zaken compliceert. Nogmaals, mijn ex lag dus nooit in concreto dwars daarmee. Daar gokte ik gewoon op.
Ik betrok ex ook bij schoolkeuze en dergelijke zaken en ging soms samen, soms omdat ex dwars lag hij alleen of ik alleen naar diploma's en evenementen van de kinderen. Dat liep niet altijd goed, maar gelukkig is het voor mij nu bijna over.

In noodgevallen

Kun je de rechter om vervangende toestemming vragen. Dat is hier achteraf nooit nodig geweest. En wij hebben samen ouderlijk gezag.
Maar ja, van alles kan een gedoe zijn, en je hebt je handen nooit vrij, altijd alternatieve scenario's bij de hand hebben.
En ex kort, concreet, feitelijk en emotioneel neutraal, uitleggen wat de bedoeling is, zonodig over de mail.
Er is altijd wat. We hebben een oude naaimachine, die ex na de scheiding van mij meegekregen had, teruggekregen voor dochter. Het kreng, minstens 40 jaar oud, werkt van geen meter meer en nu willen we het weggooien.
Ex wil namelijk niets weggooien en altijd alles terug.
Ik heb hem nu een deadline gesteld, sinds dat ding al een half jaar staat stof te vreten. Niet opgehaald wordt het a.s. maandag naar de stort gebracht.
Dochter krijgt een nieuw bed. Wil vader het oude bed terug? We kunnen het op dezelfde dag bezorgen als we toch vervoer hebben voor het nieuwe bed.
Reageert vader niet dan gaat het a.s. maandag naar de stort. Ik twijfel of ik het niet vast door de kringloop zal laten ophalen, maar ja, dan neem ik vader 'beslisdagen' af die je altijd ingewreven krijgt.
Zoon had een kapotte voorlamp. Bleek aan de dynamo te liggen. Vader zou wel even een 'nieuwe' dynamo erop zette. Pochtte dat dat ding wel 30 euro kostte.
Helaas werkte het niet in ik er met spoed mee naar de fietsenmaker. Volgens de fietsenmaker was de dynamo een ding uit het jaar nul dat het niet meer ging doen.
Ik schaffte een nieuwe dynamo aan en liet de oude achter in de prullebak van de fietsenmaker. De rest is geschiedenis. foute boel dus, en ik werd bijna gedwongen ex ook nog eens 30 euro te betalen, en ik had al geld uitgegeven. Van alles kan ingewikkeld worden. Niet per se 'gezagsdingen'.

Anoniem

Als je niet binnen een week een inhoudelijke reactie van de rechtbank op je mailtje hebt, zou ik er achteraan bellen. Ik zou er namelijk niet zonder meer van uitgaan dat je mailtje op de juiste wijze wordt verwerkt. Gewoon even bellen of het is aangekomen en of men rekening met je verhinderdata houdt.

Heel keurig dat je de advocaat een kopie hebt gestuurd. Je lijkt wel een advocaat, die moeten van alles wat ze naar de rechtbank sturen de advocaat van de andere kant een kopie sturen

Groeten,

Temet

Puzzelen

https://www.amsterdam.nl/veelgevraagd/?productid=%7B1AC5F1D8-E588-4429-AF6F-A5045B68516A%7D#case_%7b9FBC6B4E-A795-4EB0-B499-0D1BA99BF9D3%7d

Vanaf het 12e jaar kan je kind, met zijn paspoort, zelf een ID kaart aanvragen. Helemaal zelfstandig zonder handtekening van vader. Daar kun je in elk geval in Europa mee terecht.

Het is vijf jaar geldig.

Heb je dus een paspoort dat geldig is tot minimaal het 13e jaar van een kind, dan kun je voor de termijn verstreken is, zonder handtekening van vader een identiteitskaart regelen die geldig is tot het 18e jaar.

Wel even puzzelen met de precieze verjaarsdata, je wil niet net even een paar weken missen.

Ik kan hier niet zien of je ook het paspoort nodig hebt bij eventuele verlenging van een IDkaart. Dat zou nog een dingetje kunnen zijn.

Het punt is namelijk dat je beiden, ook los van elkaar maar dan wel binnen een bepaalde termijn, bij het loket je toestemming moet komen geven.
Wel even een lastig dingetje met een onvoorspelbare ex.
Alles valt op te lossen, en dat is hier ook gebeurt, maar als je het kunt voorkomen scheelt het weer, en nu kan het nog.