Advocaat verplicht of niet?

goede vraag

Dit zou ik dus uit mijn hoofd moeten weten, maar helaas. In het algemeen is bij procedures in het familierecht een advocaat verplicht, maar in een omgangszaak kan vziw inderdaad op de zitting mondeling verweer worden gevoerd zonder advocaat. Ik weet alleen niet hoe het zit met gezagszaken. Je kan de griffie bellen, je kan ook afwachten tot het verzoek bijde rechtbank is ingediend. De rechtbank stuurt je een kopie en in de begeleidende brief wordt precies uitgelegd hoe het zit.

Groeten,
Temet

Gezag

Gezag wordt vziw gewoon schriftelijk afgedaan. Formuliertjes inleveren en twee weken later krijg je je uitspraak binnen.

Vesper

vesper, wat jij zegt heeft volgens mij betrekking op het verzoeken van gezamenlijk gezag over een buiten huwelijk geboren kind. Waar Anoniem het over heeft is het voeren van verweer tegen een verzoek omtrent het gezag, en ik vermoed dat het hier gaat om een vader van een buiten huwelijk geboren kind die nooit gezag heeft gehad en die nu, na het einde van de relatie, alsnog gezamenlijk gezag wil, en omgang, en daarom in éen verzoekschrift allebei vraagt. Het indienen van een verweerschrift kan alleen door een advocaat gebeuren, het voeren van mondeling verweer op de zitting kan in omgangszaken vziw zonder advocaat, bij gezagszaken weet ik niet wat de gang van zaken is.

Anoniem, er zijn twee manieren (en dat zie je in de begeleidende brief bij het verzoekschrift zoals je dat dan tzt krijgt toegestuurd). Ofwel er wordt een termijn gesteld waarbinnen je een verweerschrift kan indienen. Binnen die termijn moet een advocaat zich dan melden (die kan dan trouwens nog uitstel vragen). Gebeurt dat niet, dan wordt het verzoek toegewezen. Dat is de praktijk bij alimentatiezaken. Andere mogelijkheid: na ontvangst van het verzoekschrift bepaalt de rechtbank een zittingsdatum. De verweerder heeft de mogelijkheid om een verweerschrift in te dienen maar kan ook op de zitting zelf mondeling verweer voeren en voor dat laatste is dan geen advocaat nodig.

Wat allemaal niet wegneemt dat het heel verstandig kan zijn om een advocaat in de arm te nemen, zelfs al is het niet verplicht. Maar dat terzijde.

Ik weet dus niet wat de praktijk is voor wat betreft de gezagszaken: toewijzing als er geen schriftelijk verweer komt, of op zitting plannen en mondeling verweer toestaan. Ik vermoed overigens dat laatste, maar nogmaals: bel de griffie.

Groeten,

Temet

Hé, er schrijven nu 2 mensen onder de naam Narcis!

Kan gebeuren en gebeurt wel vaker, maar ik zat wel even raar te kijken.

Bedankt!

Bedankt voor de reacties. Het betreft hier inderdaad een eenzijdig verzoek over het gezag en de omgang na afloop van een relatie. En volgens rechtspraak.nl zou de procedure inderdaad zo zijn als de tweede optie die Temet beschrijft, maar de advocaat waar ik was geweest had mij wat anders beschreven. Wel had die ook gezegd dat er een zitting zou komen, maar volgens de advocaat zou ik me verplicht moeten laten vertegenwoordigen. Tegengestelde berichten dus en vandaar mijn vraag hier.

Verzoekschrift is al ingediend bij de rechter, maar ik heb nog niets van de rechtbank ontvangen, vandaar dat ik die info nog niet had kunnen lezen en ik probeer me wel al voor te bereiden.

Reden dat ik overweeg om geen advocaat in de arm te nemen, is omdat ik er over nadenk om slechts zeer beperkt verweer te voeren in dit geval. Volgens de advocaat wordt dat gezag eigenlijk bijna nooit afgewezen, al heb ik volgens haar wel de juiste argumenten in handen, een zekerheid is dat dan nog niet. Als ik die argumenten in zou zetten, ben ik bang dat het een waar moddergevecht gaat worden, met beschuldigingen die wel kloppen, maar lastig te bewijzen zijn en vriendelijker zal het er niet op worden. Grote kans dat dat wordt afgedaan als ruzie tussen exen en dat ik uiteindelijk toch het gezag moet gaan delen. Ik denk niet dat dat in het belang van de kinderen gaat zijn, dan zijn zij misschien nog wel beter af bij gedeeld gezag.

Waarom ik er dan niet voor kies om helemaal geen verweer te voeren? Ik wil op dit punt wel graag mijn twijfel uitspreken. Ex is nog nooit van zijn leven mee geweest met een 10-minuten gesprek, wilde niet mee met het adviesgesprek op de basisschool en is soms hele periodes lastig te bereiken. Dat zijn denk ik geen argumenten op basis waarvan de rechter het gezag gaat weigeren (die heb ik ook wel, maar wil ik dus liever niet gebruiken), maar ik wil die twijfel toch uitgesproken hebben.

Voor wat betreft de omgang zou ik ook voor de kinderen willen kiezen en ook daar is het nogal dubbel. Ex eist omgang met de kinderen, maar de jongste wil er nu al weer wekenlang heen, maar is wat hem betreft niet welkom. Hier snap ik hem niet helemaal. Voor jongste kan ik dus alleen maar blij zijn als er een regeling komt. Ook daar heb ik dus niet echt een advocaat voor nodig. De oudste 2 hebben echter wel problemen met de regeling zoals hun vader die voorstelt en dat is dus mijn reden om wel iets van me te willen laten horen. De oudste 2 zijn 12+, dus als het goed is, worden hun meningen gehoord, maar in hun belang zou ik graag tegen de regeling zoals ex die voorstelt in gaan met het verzoek om hun meningen serieus te nemen.

Ik denk dat dat goed zou kunnen zonder advocaat (al ben ik er nog niet uit of dat definitief mijn tactiek gaat worden). Voordeel is dan ook financieel. Een advocaat kost me een behoorlijk bedrag, terwijl ik eigenlijk alleen mijn twijfels over het gezag wil uiten en voor wat betreft de omgang al blij zou zijn met de toevoeging dat de kinderen niet hoeven als ze zelf niet willen.

Ook verder moet er namelijk nog het een en ander afgewikkeld worden en daar ga ik zeker een advocaat voor nodig hebben. Zo draagt ex totaal niets bij in het onderhoud van de kinderen en ook moeten er nog andere financiële zaken afgewikkeld worden. Daar ga ik waarschijnlijk wel een advocaat bij nodig hebben en dat kan dan ook... Wil nu wel eens van dat hele gedoe af zijn en wil de kinderen zo min mogelijk de dupe laten worden en dat is de reden dat ik voor wat betreft de kinderen overweeg juist geen advocaat te nemen.

Anoniem

"Volgens de advocaat wordt dat gezag eigenlijk bijna nooit afgewezen, al heb ik volgens haar wel de juiste argumenten in handen, een zekerheid is dat dan nog niet. Als ik die argumenten in zou zetten, ben ik bang dat het een waar moddergevecht gaat worden, met beschuldigingen die wel kloppen, maar lastig te bewijzen zijn en vriendelijker zal het er niet op worden."

In grote lijnen klopt het, maar toch een kanttekening. Inderdaad wordt gezamenlijk gezag in principe wel toegewezen, al krijg ik de indruk dat men de laatste tijd een tikje terughoudender wordt, in elk geval hier in Amsterdam, en dan vooral in zaken waarin de ouders nooit hebben samengewoond. Ik kan me voorstellen dat je weinig zin hebt om een onverkwikkelijke strijd te voeren, met het risico dat iedereen zich alleen maar ingraaft. Je moet even bedenken hoeveel last je van dat gezamenlijk gezag kan hebben. Als ex iemand is die voortdurend loopt te zieken en zijn uiterste best doet om je de voet dwars te zetten, dan zou ik wel verweer voeren met als argument dat de communicatie tussen jullie belazerd is en dat te vrezen valt dat er over alles gaat worden gestreden, zodat de kinderen klem komen te zitten. Is ex iemand die eigenlijk de boel de boel laat maar die nu gezamenlijk gezag vraagt omdat hij die macht nou eenmaal heeft, dan kan je inderdaad je bedenkingen vrij onderkoeld naar voren brengen en zien hoe het in de praktijk uitpakt. Blijkt het een absolute ramp, dan kan het zonodig altijd nog worden beëindigd.

Omgang kan je zo te lezen ook prima zelf naar voren brengen.

Maar ik begrijp dat er ook nog alimentatie moet komen? Ik zou geloof ik toch een advocaat in de arm nemen om de hele boel in éen keer te doen. Of er nu een alimentatieverzoek wordt ingediend met of zonder verweer omgang en gezag hoeft in de kosten niet zo heel veel te schelen. Je kan ook aansturen op mediation, dat kan buiten de procedure maar ook in het kader van de procedure, en dan zou ik alle geschilpunten wel in éen mediationproces proberen mee te nemen.

Voor een alimentatieprocedure heb je beslist een advocaat nodig, als verzoekende en als verwerende partij.

Andere financiële dingen afwikkelen in dezelfde procedure kan misschien wel niet (als het een restant boedelscheiding is), maar alimentatie, omgang en gezag in éen zaak kan wel (hoewel er ook rechtbanken zijn die de boel weer splitsen. Vraag dat even na, Amsterdam splitste bijvoorbeeld vroeger en doet dat nu niet meer, ik weet niet hoe dat elders zit).

Sterkte ermee

Temet

Gesplitst

Volgens de advocaat die ik heb gesproken is omgang/gezag en alimentatie hier gesplitst. Dit zou ik er niet bij kunnen trekken en ik zou daar een aparte zaak voor moeten starten. Dat is ook wat in het verzoekschrift staat.

Ik durf hier op een openbaar forum niet te ver uit te wijden, maar ben wel heel erg blij met je meedenken, maar ik noem dus liever niet de regio enzo. Ik twijfel namelijk of ex of zijn nieuwe partner hier mogelijk ook meeleest.

Wat je schrijft over het risico van gedeeld gezag, dat ik dus precies wat ik betwijfel en waarom ik denk ik toch wel enige mate van verweer zou willen voeren. Mijn grootste angst is namelijk dat mijn ex de machtspositie op bepaalde momenten zal misbruiken. Qua inhoud boeit het hem allemaal niet en in dat opzicht loop ik geen risico. Risico is wel dat als ik een handtekening van ex nodig heb, dat hij die macht zal misbruiken om op andere punten zijn zin te krijgen en dan komen de kinderen klem te zitten. Ik kan dit met voorbeelden onderbouwen en ook aantonen. Het liefst zou dat mijn verweer zijn, zonder er allerlei andere dingen bij te betrekken.

Anoniem

Ik zou zeggen: gewoon proberen dan, ja heb je, nee kan je krijgen

Wat je zou kunnen doen is aansturen op mediation ihkv de procedure en dan in die mediation, onder het motto 'nu alles op tafel ligt heb ik ook nog wel wat punten' proberen ook die alimentatie erin te betrekken. Spaar je jezelf een tweede procedure uit.

Of, als je niet erg aan die alimentatie hangt, kun je proberen het op een akkoordje te gooien (nu al): als jij geen gezag en omgang vraagt, vraag ik geen geld. Nee, niet heel erg principieel en zuiver, wel praktisch, en het gebeurt in de praktijk ook zo. Man komt om omgang, vrouw komt om alimentatie. Of omgekeerd. Laatst nog iemand gesproken die bij nader inzien maar liever geen alimentatiezaak wilde starten toen ik haar erop wees dat ze daarmee vermoedelijk een omgangsverzoek zou uitlokken.

Hier is de folder over 'mediation naast rechtspraak', lees m gewoon eens door: https://www.rechtspraak.nl/SiteCollectionDocuments/R021-Mediation-naast-familiezaken.pdf

Groeten,

Temet

Sorry

gelegenheidsnick en er stonden narcissen op tafel )

Aan Narcis de tweede

Kan je niet helpen, had ook andersom kunnen zijn
Tsja, lente...

Geen advocaat

Ben er inmiddels achter dat het klopt dat ik geen advocaat nodig heb, als ik alleen mondeling verweer zou willen voeren tijdens de zitting. Ook weet ik nu dat ik wel degelijk al voor de eventuele zitting zou kunnen starten met mediation.

Ik weet dankzij de informatie hier dat er een mediationbureau op de rechtbank is en dat ik daar een verzoek in kan dienen voor mediation. Zij leggen dat dan voor bij de advocaat van mijn ex en als mijn ex het er ook mee eens zou zijn, neemt een mediator contact met ons op. Zou al beter zijn dan een procedure, denk ik.

Nog beter zou ik het vinden, als we zelf een mediator uit zouden kunnen kiezen. Dan zouden we rekening kunnen houden met karakters, tarieven en locatie. Ik vermoed dat ik die mogelijkheid ook heb, maar wat zou in dat geval de procedure zijn? Zoek ik eerst een mediator en moet ik dan vervolgens een voorstel aan ex en zijn advocaat doen? Dan zou ex kunnen denken dat die mediator niet partijdig is?

Normaal zou ik dit aan ex zelf hebben voorgelegd, maar de communicatie met ex loopt wat stroef sinds hij een advocaat heeft genomen. Ik heb het idee dat hij zo min mogelijk probeert te reageren, om te voorkomen dat hij iets verkeerds zegt. Bovendien gelooft hij alles wat zijn advocaat zegt en ik weet niet zeker of mediation op dit moment in het belang van zijn advocaat is.

Anoniem

Volgens mij werkt het bij mediation via de rechtbank zo dat beide partijen een lijst krijgen waarop 5 namen staan van mediators, inclusief de contactgegevens. Elke partij moet 3 van de 5 namen opgeven. Dan zit er dus altijd minimaal eentje tussen die beide partijen gekozen hebben.
Als je zelf rechtstreeks een mediator aanzoekt kan je natuurlijk gewoon een voorstel doen, je kan ook een lijstje maken van voor jou acceptabele mediatoren en aan de andere kant vragen er eentje uit te pikken.

Je kan nog even kijken op de site van het Juridisch Loket, daar staat denk ik wel e.e.a. over mediation op, en ook op de site van de Raad voor Rechtsbijstand (rvr.org) is een en ander te vinden.

Als je voorstellen wilt doen zou ik geen contact met ex opnemen, maar direct met zijn advocaat. Gewoon bellen of een mailtje sturen, en dan hoor je wel hoe men er aan de andere kant over denkt.

Groeten,

Temet

en nog wat

"ik weet niet zeker of mediation op dit moment in het belang van zijn advocaat is."

Ik denk het wel. De advocaat werkt op toevoeging begrijp ik. Toevoegingen in het familierecht betalen iha belazerd, er zit veel meer werk in die zaken dan je feitelijk betaald krijgt. Die toevoeging is al binnen, dus de advocaat weet in grote lijnen al wat deze zaak hem gaat opleveren, als de mediator nu de zaken feitelijk weet af te kaarten, dan hoeft die advocaat niet zoveel meer te doen en heeft hij dus relatief goed betaald gekregen.

ik weet alleen niet uit mijn hoofd of je zowel een toevoeging voor een eigen advocaat kan krijgen als een toevoeging voor een mediator terwijl er geen procedure loopt. Als dat niet kan, kan dat een reden zijn voor je ex om mediation in deze fase af te wijzen maar wel in te stemmen met mediation in het kader van de procedure, want daarvan vallen de kosten dan geheel onder de al lopende toevoeging en betaalt hij daar dus niks extra's voor.

Groeten,

Temet

En weer bedankt!

Echt ik ben zo blij met het internet en adviezen als deze. Hier kan ik wat mee en de adviezen hier zijn belangeloos. dan bedoel ik niet gratis, maar dat jullie er geen belang bij hebben om mij een bepaald advies te geven. Bij advocaten heb ik door mijn ervaring tot nu toe, een beetje hetzelfde gevoel als bij hypotheekadviseurs. Ze hebben de info die ik nodig heb, alleen zij hebben er een belang bij om mij in een bepaalde richting te sturen. Voor de informatie en de formaliteiten zou ik graag gebruik maken van hun diensten, maar ik wil gewoon wel graag zelf de koers blijven bepalen...

Zoals jij beschrijft zoals die mediation via de rechtbank gaat, lijkt het anders dan wat ik uit dat formulier opmaakte. Ik kon helemaal niets opgeven, moest opschrijven welke dagen ik de komende 3 weken niet kon en als ex akkoord was, zou er een mediator contact opnemen. Dat vond ik weinig flexibel klinken.

Bovendien stond op dat formulier of ik wilde dat mijn eventuele advocaat bij de mediation aanwezig zou zijn. Mijn voorkeur zou het echter hebben om met mijn ex en een mediator in overleg te gaan, maar als ik nu 'nee' aan zou vinken, dan sta ik straks al weer op achterstand als mijn ex daar met een advocaat zit. En met advocaten erbij, wordt het allemaal al weer formeler, terwijl het mij juist goed zou lijken om opbouwend in gesprek te gaan.

Misschien verschilt die werkwijze per rechtbank? Of dit formulier geeft mij een wat ongelukkig beeld. Voor mij was dat in ieder geval reden om verder te kijken. Ik heb er een gevonden waar ik graag heen zou willen en die gaf aan dat ex dan ook gebruik zou kunnen maken van de gesubsidieerde vorm. Eventueel wil ik dan wel de eigen bijdrage in dat geval voor mijn ex betalen, als dat het probleem zou zijn.

Waarom zou het eigenlijk verstandiger zijn om het rechtstreeks aan zijn advocaat voor te stellen? Ik dacht dat het met mediation de bedoeling was om samen in gesprek te gaan over (in ons geval) de kinderen. Als ik dit via zijn advocaat probeer te regelen, maak ik dat samen in gesprek gaan dan niet onnodig moeilijk? Op die manier vergroot ik de afstand nog verder, toch?

Wat ik in mijn hoofd had, wat ik handig zou vinden, was om het eerst aan ex te vragen, gewoon op een persoonlijke manier, dus geen aangetekende brief ofzo. Als ex dan geen antwoord geeft, of afwijst, zou ik het op de meer formele manier via zijn advocaat kunnen proberen. Dan zou ik een eventuele weigering ook zwart op wit krijgen en heb ik ook meteen duidelijk dat ik het wel wilde.

Ik denk dat mediation ook voor mijn ex beter is, Ik ben het namelijk met een aantal punten echt met hem eens, maar zou toch in verweer moeten om bepaalde randvoorwaarden of aanpassingen die volgens mij nodig zouden zijn. Ik denk dat we daar prima uit kunnen komen, terwijl de uitkomst bij een rechter veel zwart/witter zal zijn. Ik heb de indruk dat ik vrij sterk sta in mijn argumenten om het verzoek van mijn ex af te laten wijzen, maar ik zou gewoon de voorkeur geven aan een tussenoplossing.

Mediation

is naar mijn weten of beide met advocaat, of beide zonder.

Daarnaast maakt het naar mijn weten niet veel verschil of je het nu rechtstreeks aan zijn advocaat voorstelt of aan je ex-man. Mijn advocaat heeft destijds gewoon aangegeven dat ik voor mediation open stond. We hebben daar zonder advocaten gezeten.

Anoniem

Ik kreeg de indruk dat je ex afwijzend reageert omdat hij denkt dat zijn advocaat het niet goed vind, vandaar dat ik dacht dat je misschien net zo goed rechtstreeks met die advocaat in contact kunt treden. Ook omdat die dan meteen kan laten weten of hij bezwaren heeft tegen de voorgestelde mediator.

Maar de door jou voorgestelde manier - eerst ex spreken, daarna zo nodig advocaat schrijven - is op zich natuurlijk helemaal prima, en eigenlijk wel zo netjes.

het klinkt inderdaad of mediation bij jullie een prima idee is. En als je dan bezig bent, zou ik wel proberen die alimentatie erin te fietsen.

Groeten,

Temet

Duidelijk

Ok, geen echt risico dus als ik het via mijn ex rechtstreeks probeer. Kan inderdaad zo zijn dat ex afwijzend reageert, dat weet ik bij mijn ex nooit. Hij reageerde inderdaad afwijzen toen ik er de eerste keer over begon, omdat hij dacht dat het niet kon. En ik denk ook omdat hij bang is nu verkeerde stappen te zetten nu hij een advocaat in de arm heeft genomen. Ik wil hem daarom ook niet voor het blok zetten ofzo, laat hem maar eerst met die advocaat overleggen als hij dat graag wil, maar mocht hij wel gewoon willen, dan kunnen we gewoon samen wat afspreken, dat lijkt mij prettig.

En mochten we er via mediation uitkomen, dan mag die alimentatie zelfs wisselgeld zijn wat mij betreft. Ik hoef er echt niet beter op te worden, ik hoop alleen dat als hij echt gezag en omgang wil, hij ook een beetje van de verantwoordelijkheid met mij wil delen. Ik wijk nu wel een beetje af van het oorspronkelijke topic, maar nu heb ik soms het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta met de kinderen. Ze zijn altijd bij mij, als ik vraag of ze mogen komen, mag het niet (en dan vraag ik niet eens een bepaald moment, maar dan vraag ik of er eentje ergens in die twee weken vakantie of een van de komende weekenden mag komen), als ik vraag of hij mee wil naar school wil hij niet, zonder mij ook niet, naar een sportwedstrijd niet en financieel ook niets.

Eigenlijk verbaast dit verzoek bij de rechter me nu ook een beetje. Ik zou het juist fijn vinden als hij inderdaad die rol oppakt, maar ik zie niet voor me hoe hij dat wil invullen, omdat hij nu niets wil (en toch alles eist). Als we inderdaad met mediation tot een oplossing kunnen komen, heb ik eigenlijk al wat ik graag wil, een vader voor mijn kinderen. Dan hoeft dat geld wat mij betreft op dit moment helemaal niet. Dat was voor mijn gevoel ook meer een soort signaal dat ik er niet helemaal alleen voor opdraaide... (Hoop niet dat ik nu heel stom klink)

Toch zijn advocaat gemaild

Heb uiteindelijk toch de advocaat van mijn ex maar gemaild. Mijn ex reageert namelijk op geen enkele vraag mbt mediation. Aangezien hij op bepaalde andere dingen wel reageert, lijkt dit een bewuste keuze en daarom heb ik het nu toch maar bij zijn advocaat voorgelegd.

En misschien ben ik juridisch gezien nu heel dom geweest, maar ik heb nu zelfs aan zijn advocaat gevraagd of hij aan mijn ex wil voorleggen of hij ons dochtertje lopende de procedure al af en toe zou willen ontvangen. Zij wil immers wel graag naar haar vader toe, maar dat weigert hij nu al maanden, terwijl hij daar dus wel bij de rechter om verzoekt... Voor wat betreft ons dochtertje ben ik het eens, dus waarom zou zij dan een zitting of mediation moeten afwachten?

Mogelijk is dat juridisch voor mij niet handig als het straks wel tot een zaak zou komen, maar aan de andere kant, waarom moet dat kind de dupe worden van dit hele spel?

Ik denk

dat het juist wel goed is. Daarmee laat jij namelijk zien dat jij een omgang niet frustreert.

inderdaad

Paddington heeft helemaal gelijk. In het algemeen is het in familiezaken volgens mij zo dat een redelijke en flexibele opstelling in de periode voor de zitting alleen maar in je voordeel werkt.

Groeten,

Temet

Hoop dat jullie gelijk hebben

Ik hoop dat jullie gelijk hebben, tot nu toe kom ik helaas nog geen stap verder.

Stukken van de rechtbank heb ik nog steeds niet ontvangen, het lijkt er op alsof er nog geen datum gepland is en al zou ik willen, dan kan ik dus nog niet reageren. Wel weet ik zeker dat het verzoek is ingediend bij de rechtbank, ik heb daar navraag gedaan en wel al de zaaknummers gekregen.

Mijn ex blijft mijn vragen met betrekking tot bezoek van onze jongste en de eventuele mediation negeren. Dat was de reden dat ik die vragen een kleine twee weken geleden bij zijn advocaat heb neergelegd. In de eerste instantie kreeg ik bericht terug dat hij dit aan zijn cliënt voor zou leggen, eind vorige week kreeg ik bericht dat de advocaat op vakantie ging en nog geen reactie van zijn cliënt had gehad. Hij hoopte hier na zijn vakantie (over twee weken) op terug te kunnen komen.

Los van het hele juridisch verhaal, word ik hier niet blij van. Mijn jongste is al sinds januari niet meer naar haar vader geweest, terwijl ze wel wil. Ex vraagt in dat verzoekschrift ieder kind 1 weekend in de 3 weken (eerste weekend oudste, tweede weekend middelste, derde weekend jongste). Oudste 2 hebben problemen met een verplichte regeling. Oudste kan er zelf heen gaan wanneer ze zou willen, middelste wil niet, maar als die zou willen breng ik hem met alle plezier. Voor hun zou mediation fijn zijn, dan kunnen we gewoon proberen dingen af te spreken die voor de kinderen handig zijn. Maar jongste wil graag en wat mij betreft was die al meteen een weekend in de drie weken of vaker naar haar vader gegaan. Heb hem ook aan het begin van de meivakantie weer gevraagd of ze een of meer van die weekenden, of anders een of meer dagen tussen door mocht komen, maar dan krijg ik eerst steeds geen reactie en later hoor ik dat dat voorlopig niet kan, dat ze maar geduld moet hebben.

Natuurlijk begrijp ik dat juridische procedures soms moeten, maar ik ben bang dat voor wat betreft de jongste echt het doel voorbij schiet. Hoop dat ze snel een keer naar haar vader mag.

mails

Anoniem, ik denk dat het heel handig is (dus goed voor jou) als jij jouw ex en zijn advocaat mailt dat je al herhaalde malen (geef misschien al aan wanneer je dat gedaan hebt) hebt aangegeven dat jongste je ex graag Wilt zien en dat jij dat helemaal prima vindt. En zet dan ook in de mail dat je ex op jouw eerder verzoeken niet gereageerd heeft, maar dat jij het graag - in het belang van jullie jongste - nu al zou willen laten ingaan.

Het is handig als je dit soort dingen in een mail vastlegt. Dan weet de advocaat dat je dit al vaker hebt voorgesteld aan je ex. Misschien vertelt je ex het niet aan zijn advocaat.

En daarnaast kan je dat dan ook aan de rechter laten zien dat jij wel Wilt, en dat zelf hebt voorgesteld. En ook dat als jij je ex mailt, dat hij niet reageert.

Voor wat betreft de oudere kinderen kan je ook aangeven wat jij hebt voorgesteld en dat zij dat zelf willen.

Begrijp ik dat de advocaat nu met vakantie is en alle correspondentie gewoon laat liggen? Is er niet een collega die post doorstuurt aan zijn cliënten? Als er meer mensen daar werken kan je bellen met het verzoek post (en mail) meteen door te sturen. Evt. mail je ook een kantoorgenoot (cc aan zijn advocaat), zodat die het door kan sturen.

Sterkte ermee.

Nav Lydia

De kans is groot dat de post wel degelijk aan de ex is doorgestuurd tijdens de vakantie van de advocaat, maar ex zal vermoedelijk geen reactie hebben gegeven, en zelfs al doet hij dat wel, dan nog zal de waarnemer (die er vermoedelijk wel is) het formuleren van een brief aan Anoniem liever laten liggen voor de advocaat die de zaak behandelt. Want a) de waarnemer heeft ook zijn/haar eigen zaken nog te doen, dus heeft het druk genoeg, maar daarnaast b) waarnemer kent de zaak en de cliënt niet goed en zal dus niet de collega die de zaak werkelijk doet in de wielen willen rijden door het zelf formuleren van reacties.

Je kan er in principe vanuit gaan dat bij waarneming in een advocatenpraktijk bij relatief korte afwezigheid (een vakantie) alleen het hoogstnoodzakelijke door een andere advocaat gebeurt en dat alles wat maar enigszins inhoudelijk is en kan wachten wordt doorgeschoven tot de eigen advocaat weer terug is. Alleen bij langdurige afwezigheid wegens zwangerschap etc wordt er ook echt inhoudelijk waargenomen.

De vakantie zal inmiddels trouwens wel bijna afgelopen zijn.

Iet heel anders, met deze opmerking van Lydia "Het is handig als je dit soort dingen in een mail vastlegt. Dan weet de advocaat dat je dit al vaker hebt voorgesteld aan je ex. Misschien vertelt je ex het niet aan zijn advocaat" ben ik het van harte eens. Hou rekening met de mogelijkheid dat je ex niet alles aan zijn advocaat vertelt. Informeer die advocaat dan ook zonodig zelf, deze kan dan e.e.a. aan ex voorhouden (en misschien wat druk op zijn cliënt uitoefenen)

Groeten,

Temet

En weer bedankt!

Ben echt blij met dit forum. Ik twijfel soms namelijk echt heel erg waar ik verstandig aan doe en zit er soms best wel een beetje doorheen. Dan helpen dit soort reacties echt.

De advocaat van mijn ex was nog niet op vakantie toen ik mailde. Ik kreeg toen ook meteen een reactie dat hij mijn voorstel bij mijn ex neer zou leggen. Een week later ging hij blijkbaar op vakantie en toen kreeg ik die mail. Uit die mail maak ik op dat ex op dat moment nog niet had gereageerd op zijn advocaat, maar het zou ook kunnen dat hij nog niet naar de wens van zijn advocaat had gereageerd en de advocaat daarom nog geen antwoord kon geven. De meivakantie loopt echter overal anders en de advocaat heeft blijkbaar de iets latere variant. Mijn kinderen moeten maandag weer naar school, maar de advocaat is dan nog een ruime week afwezig.

Dat ik ex al verschillende keren had gevraagd of mijn jongste bij hem mocht komen, had ik zijn advocaat al gezegd, al twijfelde ik heel erg of het verstandig was om dat te doen. Ook op dat punt zou ik dus nog een antwoord moeten krijgen.

Vandaag helaas wel een reactie van mijn ex gekregen. Niet helaas dat ik een reactie heb gekregen, maar meer de inhoud daarvan. Ik had mijn ex laten weten dat mijn jongste zo verdrietig werd van deze situatie, dat zij het gevoel heeft dat haar vader haar niet wil (dat zegt ze steeds als ze verdrietig is) en dat ik dan nog zo vaak tegen haar kan zeggen dat haar vader haar wel wil, maar dat een bezoekje aan hem haar goed zou doen. Dat ik wat dat betreft flexibel ben en dat als hem het ene weekend niet uitkomt, dat ze dan wat mij betreft het andere weekend kan komen. Als het weekend hem niet uitkomt, dan een keer doordeweeks. Als overnachten het probleem is, dat ze dan gewoon een keer een dagje kan komen. Als het een probleem is dat ik haar naar hun huis breng, dat ik haar dan wel tot een station kom brengen of een treinkaartje voor ex betaal, zodat hij haar hier ergens haalt. Reactie van ex was echter dat jongste maar tot de rechtszaak moet wachten...

Hierop heb ik nogmaals gevraagd of mediation wat hem betreft geen oplossing was. Daarop kreeg ik te horen dat hij dat niet wilde, omdat hij gezag wilde. Ik heb daarop aangegeven dat hij dat ook in de vorm van mediation kan proberen te regelen, waarop hij aangaf geen mediation te willen, omdat ik dan vast af zou haken. Ik heb hem aangegeven dat ik niet weet of we er met mediation op alle punten uitkomen, maar dat ik daar wel vertrouwen in heb. En dat naar mijn idee zijn rechtszaak ook niet in gevaar zou komen als hij het eens is met mediation. Als we nu mediation inzetten, zou zijn rechtszaak niet eens vertraging op hoeven lopen, als we er niet uit komen. Ook heb ik weer aangegeven dat ik hoop dat onze jongste gewoon mag komen in afwachting van die zaak, maar het mag gewoon niet van hem.

Overigens gaat alles per app, vandaar dat het soms wat omslachtig lijkt. Ex wil mij liever geen werkend telefoonnummer geven en daarom moet ik soms langer wachten op een antwoord.

Ook nu twijfel ik weer of ik dit wel of niet aan zijn advocaat voor moet leggen. Als het aan mij ligt, zou ik nu zijn advocaat mailen met het bericht dat ik van ex inmiddels een afwijzing heb ontvangen op mijn mediationverzoek, maar dat mijn voorstel blijft staan. Ook zou ik willen mailen wat ik mijn ex nu heeft aangegeven dat jongste daar niet welkom is in aanloop naar de rechtszaak, maar dat ik van mening ben dat het in het belang van jongste is om ook deze periode gewoon contact met haar vader te houden en dat ik daarom graag een voorlopige regeling in aanloop van de rechtszaak zou voorstellen.

Ik weet echter niet of ik daar verstandig aan doe. Als ik dat doe, heb ik zwart op wit dat ik wel mee wil werken, dat ex weigert en misschien nog wel belangrijker, op die manier heb ik in ieder geval nog een kans om op kortere termijn iets voor mijn dochtertje te kunnen betekenen. Aan de andere kant, vergooi ik dan niet mijn eigen kansen voor bij die rechtszaak?

wel melden

Ik heb er een ervaring mee bij echtscheidingen maar weet wel dat het vanuit juridisch oogpunt in het algemeen goed is om vast te leggen (dus niet alleen mondeling/telefonisch door te geven), dat je bepaalde redelijke voorstellen hebt gedaan. Die mails kan je dan aan de rechter (als het zover komt, of evt. aan een mediator, als het daar ter sprake komt en je ex het ontkent!) laten zien.

Jouw hele alinea met jouw eindeloze rits aan voorstellen zodat je jongste hem kan zien, zou ik zeker weer aan zijn advocaat mailen. Jij klinkt echt als de redelijkheid zelve om te zoeken naar een modus die je ex past, zodat je jongste hem kan zien. En hij doet niet anders dan weigeren. Dat moet de advocaat weten, dan weet de advocaat ook dat jij dat aan de rechter kunt laten zien.

Ik zie niet in waarom je dan je eigen glazen zou ingooien.

Wat ik bovendien zou doen is je ex vragen wat de reden is dat hij wil wachten tot de rechtzaak, terwijl de jongste hem zo mist. Geef aan dat je het niet begrijpt en dat je het jullie jongste ook niet kunt uitleggen, dus dat het fijn is als hij zijn houding toelicht. En beter, wel iets afspreekt met jongste, hoe kort ook.

Omdat daar, zoals jij zegt, geen enkele reden toe is.

Ik zou de advocaat ook schriftelijk laten weten dat jij wel mediation wil en niet begrijpt waarom je ex denkt dat je dat niet zou volhouden. Heeft je ex ook daar een reden voor of roept hij maar wat?

Tot slot, ik zou de hele whatsapp conversatie naar jezelf mailen, zodat je die behoudt en evt. letterlijk (als bewijs) naar zijn advocaat, de mediator of rechter kunt sturen.

Zorg dat jij altijd netjes in alle mails/whatsapps aan je ex of zijn advocaat blijft. En je klinkt al als de redelijkheid zelve, dus dat lijkt ook niet een probleem voor jou - om daarin dus redelijk te blijven.

Redelijk

Ik probeer in ieder geval altijd redelijk te blijven, maar ik blijf gewoon een mens.

Van de belangrijkste apps maak ik meestal al een screenshot en die mail ik naar mezelf. Op die manier kan ik de belangrijke appjes wat gemakkelijker vinden tussen de gewone gezellige appjes door. Maar hele historie mailen is inderdaad ook handig.

Zoals ik het nu zie, heeft mijn ex geen reden om aan te nemen dat ik mediation niet vol zou houden, maar hij roept het, dus in zijn gedachtengang, zal daar dus wel een aanwijzing voor zijn.Voor mijn gevoel probeer ik hem echter daar waar mogelijk tegemoet te komen.

De nieuwe vriendin van ex heeft echter al meerdere scheidingen achter de rug. Ik heb daarom het vermoeden dat de angst van mijn ex misschien is gebaseerd op haar ervaringen in het verleden. Of mijn ex wil voor 100% gaan in plaats van voor een compromis.

En waarom ik bang ben dat ik mijn eigen ruiten voor een eventuele rechtszaak ingooi, heeft eigenlijk ook meer met de opmerkingen van anderen te maken. De mensen in mijn omgeving hebben nogal wat verwijten richting mijn ex. Die vinden eigenlijk dat ik al veel te veel heb geprobeerd en dat hij het steeds af laat weten en dat hij dat gezag eigenlijk helemaal niet verdient.

Zelf vind ik dat in principe iedere ouder evenveel recht heeft op gezag. Alleen naar mijn idee horen bij dat gezag ook verantwoordelijkheden en in dat opzicht laat mijn ex het voor mijn gevoel afweten. Dat is een van de redenen dat mediation mijn voorkeur heeft en ik ook niet zonder meer akkoord ga met dat verzoek. Mijn omgeving en de advocaten die ik spreek, geven echter aan dat ik vol in het verweer zou moeten gaan tegen dat gezag. De advocaten die ik heb gesproken en mijn omgeving, willen het liefst dat ik met zoveel mogelijk modder ga gooien, dat wil ik niet en dat is juist een van de redenen waarom ik liever geen advocaat wil nemen. Als ik nu juist heel aardig ga doen tegen de advocaat van mijn ex, doe ik in feite het tegengestelde en daarom ben ik bang daarmee mijn eigen ruiten in te gooien....

Anoniem

Even niet juridisch-tactisch: na het lezen van jouw posting 27 over je jongste krijg ik toch plaatsvervangend de neiging jouw ex met zijn kop in de wc-pot te duwen en een paar keer door te trekken. Wat een ellendeling!

Goed, dan wat opbouwender: ik zou advocaat inderdaad berichten zoals je zelf voorstelt, zowel wat betreft de mediation als wat betreft omgang met jongste. Je hebt er niets bij te verliezen, en je kan dan des te beter aangeven dat jij altijd alle deuren hebt opengehouden.

Sterkte ermee

Temet

Ik zou je ten eerste aan ex mailen dat je zijn advocaat gaat mailen (desnoods met de opsomming die je gaat sturen) en dan je ex cc' en zodat duidelijk is dat je transparant wilt zijn zonder bijbedoelingen. Of is dit misschien toch niet zo'n goed idee (bedenk ik me nu) omdat het een motie van wantrouwen naar je ex js? Of is het wel handig, omdat advocaat van ex dan echt het gesprek aan kan gaan met open vizier?
Gr Angela