Welke rouwtekst op kaart

tja

dat is zo persoonlijk.
Wat vindt jouw man een mooie tekst? Het is zijn moeder.
Bij sterfgevallen is het gebruikelijk dat de aangetrouwden wat minder op de voorgrond staan. Dat is tenminste wel mijn ervaring en dat lijkt me terecht.

Ik zou niet zo insteken op haar ziekte, maar op haar hele persoon. Een mens is zoveel meer dan haar/zijn ziekte - gelukkig!!

------------------------------------------------------------

- Tot het eind geloofd in jouw idee van geluk- (geloofd is een voltooid deelwoord)

Tomaatje...

Ik zorg al 10 jaar intensief voor mijn schoonmoeder, haar eigen dochters hebben 12 jaar geleden afstand van haar genomen. Ik sta hier niet als " aangetrouwde " in.

Overigens vroeg ik om het meedenken van de tekst/ gedicht en niet op commentaar.

je hebt gelijk schoondochter

daar vroeg je niet om. Ik reageerde denk ik getriggerd door de vele schoonmoederdraadjes in de OO-geschiedenis, excuus.

Ik wens jullie een waardig en goed afscheid straks, na deze intensieve tijd.

Engels

Ik zou bij die generatie niet snel een Engelse tekst gebruiken tenzij die persoon in zijn leven heel veel Engels heeft gebruikt/gelezen. Mijn ouders zijn van die generatie en ik zou dat heel vreemd vinden.

katnis

gelooft is wel met een t tenzij het als voltooid deelwoord wordt gebruikt.
ik geloof, hij gelooft.
hij heeft geloofd.

het is alleen in deze context voor mij niet heel duideljk of het een voltooid deelwoord is of niet.

persoonlijk

Het is heel persoonlijk wat je kwijt wilt.
Ik vind dit heel mooi, omdat je ondanks ziekte toch een reden van bestaan hebt en hebt meegeteld, maar misschien is dat teveel vanuit haarzelf in jullie ogen (je zou "ik" kunnen veranderen in "zij/ze":
Bram Vermeulen:

Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier, hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg omheen.
Misschien eens gevuld, door sneeuw en regen,
neemt de rivier m'n kiezel met zich mee.
Om hem, dan glad, en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Sterkte voor jullie.

Stunnie

In dit geval is het wel duidelijk een voltooid deelwoord. Sowieso vind ik het niet zo'n aardig zinnetje, 'Tot het eind geloofd in jouw idee van geluk'. Geluk is altijd ieders eigen idee/gevoel, en hier lijkt het net of de nabestaanden het er niet mee eens zijn of dat heel anders zien.

Bedankt voor jullie reacties

Ik kan er zeker iets mee, bv geen Engels en goed op de D letten.
Katniss, ze heeft alzheimer in een vergevorderd stadium, ernstig copd. Omdat ze er weinig van mee krijgt dat ze zo ziek is leeft ze op haar manier nog heerlijk haar leven. Ze hoort eigenlijk dood ziek in bed te liggen, maar zit met een flinke longontsteking aangekleed op haar balkon aardbeien te eten. Op die manier geloofd ze in haar idee van geluk. Zou de volgende zin beter overkomen ?

Tot het einde geloofde jij in jouw idee van geluk!

Of misschien een ander soort zin?

geen idee

Het gaat hier niet om een idee dus dat woord moet je niet gebruiken, wat dan wel weet ik niet, ik ben niet zo talig. Manier?

Vind ik ook

Ze was tot het einde blij met haar leven, genoot van de kleinde dingen.

Prachtig! Konden alle oude mensen dat maar.

Geluk

Vele vormen van geluk heeft u gekend.

Op uw manier heeft u genoten tot het einde van uw leven.

Is dit iets?